Ο Δημήτριος Κοκκίδης (1840 ή 1841 - 1896) ήταν Έλληνας αστρονόμος, μετεωρολόγος και πανεπιστημιακός καθηγητής του 19ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
Γέννηση και καταγωγή
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1840[1] ή το 1841[2][3] και ήταν γιος του καταγόμενου από τη Γάνο της Προποντίδας, αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης και μετέπειτα καθηγητή της Σχολής Ευελπίδων, Κοσμά Κοκκίδη. Αδελφός του Δημητρίου ήταν ο στρατιωτικός και επίσης καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων, Ιφικράτης Κοκκίδης.[4]
Σπουδές
Μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών στην Αθήνα μετέβη, έπειτα από διάκρισή του σε διαγωνισμό[4][3], στο Βερολίνο ως υπότροφος του Σίμωνα Σίνα.[4] Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου αποκτώντας πτυχίο φιλοσοφίας επί αστρονομίας και στη συνέχεια αφοσιώθηκε στην αστρονομία. Για το σκοπό αυτό εργάστηκε στο αστεροσκοπείο του Βερολίνου που τελούσε υπό τη διεύθυνση των Ένκε (καθηγητής του Κοκκίδη στο πανεπιστήμιο) και Μπρουμς όπου και ολοκλήρωσε, το 1962, τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο "Variationibus Declinationum Stellarum θ Ursae Majoris et β Draconis"[5]. Στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι.[1]
Σταδιοδρομία
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα διορίστηκε επιμελητής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών και στις 16 Απριλίου του 1877, έκτακτος καθηγητής αστρονομίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο. Στις 30 Μαρτίου 1881 έγινε επίτιμος και ένα χρόνο αργότερα τακτικός καθηγητής του πανεπιστημίου και συγχρόνως αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο Αθηνών. Το ακαδημαϊκό έτος 1887-1888 διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου.[6] Μετά το θάνατο του Ιούλιου Σμιτ το 1884, ο Κοκκίδης έγινε ο τέταρτος διευθυντής του Αστεροσκοπείου Αθηνών.[1][3] Διατήρησε τη θέση του διευθυντή έως τις 19 Ιουνίου 1890, οπότε ψηφίστηκε ειδικός νόμος, βάση του οποίου το Αστεροσκοπείο μετατράπηκε σε κρατικό ίδρυμα και ονομάσθηκε Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ). Με τον ίδιο νόμο, διευθυντής του Αστεροσκοπείου διορίστηκε ο Δημήτριος Αιγινήτης. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη θέση του διευθυντή και εν μέσω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, ο Κοκκίδης προέβη στην επέκταση των υφιστάμενων μετεωρολογικών σταθμών στην Ελλάδα με την ίδρυση νέων σε Κέρκυρα, Ζάκυνθο και Λάρισα[7] και εργάστηκε για τη σύσφιξη των σχέσεων του αστεροσκοπείου Αθηνών με αντίστοιχα σε Ιταλία και Ρωσία.[3] Από το 1840 έως το 1869 διετέλεσε σύμβουλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.[8]
Στα πλαίσια της ακαδημαϊκής του καριέρας ο Κοκκίδης δίδαξε αστρονομία, μετεωρολογία, κλιματολογία και μαθηματικά. Παράλληλα διετέλεσε καθηγητής στις σχολές Ευελπίδων και Ναυτικών Δοκίμων όπου παρέδιδε μαθήματα γεωδαισίας, αστρονομίας και ανωτάτων μαθηματικών.[1] Έγγραψε πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα ενώ ασχολήθηκε και με θέματα ιστορικού και φιλολογικού ενδιαφέροντος. Για τη συνεισφορά του στις επιστήμες τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος με το παράσημο του Σταυρού του Σωτήρος ενώ έλαβε ανάλογες βραβεύσεις από την Πρωσία και την Ισπανία.[3] Απεβίωσε το 1896.
Συγγράμματα
Περί του ήλιου
Περί ανακαλύψεως ουρανίων σωμάτων δια του υπολογισμού
Περί της περί τον άξονα κινήσεως του Ερμού
Περί της Σελήνης
Περί εκλείψεων
Μετεωρολογική άποψις του 1879
Μαθήματα αστρονομίας
Ουράνιος μηχανική
Παραπομπές
Στεφανίδης, Μιχαήλ Κ. (1948). Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών. Εκατονταετηρίς 1837-1937. Ιστορία της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Εν Αθήναις: Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου. σελίδες 17 – 18.
Κούκου, Μόσχου; Τσιακίρη, Ευαγγελίας (1997). Η προσφορά των Θρακών εκπαιδευτικών στα γράμματα και στο Έθνος. Κομοτηνή: Εταιρεία Παιδαγωγικών Επιστημών Κομοτηνής. σελίδες 89 – 90. ISBN 960-85512-4-2.
«Νεκρολογία: Δημήτριος Κοκκίδης». Εθνικόν ημερολόγιον, χρονογραφικόν, φιλολογικόν και γελοιογραφικόν του έτους 1897 (Εν Αθήναις: Κωνστ. Φ. Σκόκου) (Δωδέκατον): 207-208. 1897. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016.
Κούκου; Τσιακίρη (1997), ό.π., σελ. 90.
«"Variationibus Declinationum Stellarum θ Ursae Majoris et β Draconis" - Univ. of Berlin, Germany» (PDF). 1962.
«ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία». www.deanphil.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2016.
«Περίοδος 1884-1890: Δημήτριος Κοκκίδης». noa.gr. Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016.
Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Αθήνα: Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία. 1937. σελ. 22 (β΄ μέρος).
Πηγές
Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Μιχαήλ Στεφανίδης, επιμ. (1948). Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Ε΄, Ιστορία της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Αθήναι: Πυρσός Α.Ε. σελίδες 17-18 (β΄ μέρος). Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
