Ο Δημήτριος Καψάσκης ήταν Έλληνας ιατροδικαστής.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1909 και ήταν γιος του Αντώνιου Καψάσκη. Σπούδασε νομικά[1] στην Αθήνα και το Παρίσι και μετεκπαιδεύτηκε[1] στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι. Μεταξύ άλλων υπηρέτησε[1] ως εκπαιδευόμενος στο FBI και την Scotland Yard. Υπήρξε επιμελητής[1] της Ιατρικής σχολή του Παρισιού (1938). Το 1943 εισήλθε[2] στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών και το 1957 έγινε προϊστάμενος[2] αυτής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών. Το 1952 διορίστηκε καθηγητής[2] στη σχολή Αστυνομίας Πόλεων. Ως ιατροδικαστής πρωταγωνίστησε[3] σε σημαντικές υπόθεσεις όπως αυτές του Παγκρατίδη, του Στέφανου Σαράφη, του Σωτήρη Πέτρουλα, του Μανδηλαρά, του Γρηγόρη Λαμπράκη και της Ευγενίας Νιάρχου. Για τον χειρισμό του σε αυτές τις υποθέσεις έχει κατακριθεί[3] όπως και για την συνεργασία του[4] με την Χούντα. Είχε συγγράψει[3] βιβλία σχετικά με το αντικείμενο της ιατροδικαστικής και είχε τιμηθεί με ελληνικά και ξένα παράσημα. Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται[1] στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ).

Ήταν παντρεμένος[1] με την Ειρήνη Μαύρου, με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.
Πηγές

↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Βιογραφικό Καψάσκη, από την ιστοσελίδα του Ε.Λ.Ι.Α.
↑ 2,0 2,1 2,2 Εγκυκλοπαίδεια Παπυρος Λαρους Μπριτάννικα, τόμος 33, σελ.58
↑ 3,0 3,1 3,2 Ο άπιστος Θωμάς της Αστυνομίας, από τον Ιό
↑ άρθρο του Γιώργου Μαργαρίτη, από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"