.
Ο Δημήτριος Ιωαννίδης ήταν Έλληνας στρατιωτικός και δικτάτορας.
Γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα και προερχόταν από εύπορη οικογένεια. Εισήλθε στην Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε το 1943 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1952 αποφοίτησε απο τη σχολή πεζικού, δύο χρόνια αργότερα από την σχολή ατομικού-βιολογικού και χημικού πολέμου και το 1956 από την σχολή πολέμου. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Δυτική Γερμανία το 1961, όπου παρακολούθησε εκπαιδευτικά προγράμματα για μονάδες πεζικού.
Έλαβε μέρος στον Εμφύλιο, υπηρέτησε στο ειδικό τάγμα της Μακρονήσου, ενώ συμμετείχε και στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 1951, το οποίο είχε οργανωθεί από τον ΙΔΕΑ και του οποίου υπήρξε μέλος από το 1945. Το 1963 υπηρέτησε στην Κύπρο και το 1966 διορίστηκε αρχηγός του τάγματος της Σχολής Ευελπίδων. Το 1964 προάχθηκε σε αντισυνταγματάρχη. Από το 1957 οργάνωνε μαζί με άλλους αξιωματικούς του στρατού την ανατροπή της δημοκρατίας και την εγκαθίδρυση δικτατορίας, γνωστής και ως Χούντας των συνταγματαρχών.
Στο πραξικόπημα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο αφού βρισκόταν στην καίρια θέση του αρχηγού της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Μετά την επιτυχημένη ανατροπή της κυβέρνησης διορίστηκε αρχηγός της ΕΣΑ. Τον Αύγουστο του 1969 έγινε διευθυντής του υπουργείου εθνικής άμυνας. Το 1970 προάχθηκε στον βαθμό του συνταγματάρχη. Ο Δημήτριος Ιωαννίδης ήταν εκφραστής της αδιάλλακτης πτέρυγας των πραξικοπηματιών και ήταν αντίθετος σε κάθε επικείμενη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος.
Με την τοποθέτηση του Μαρκεζίνη ο Γεώργιος Παπαδόπουλος προσπάθησε να δώσει περισσότερες ελευθερίες στον λαό. Ο Ιωαννίδης έχοντας δικό του μηχανισμό άρχισε να προετοιμάζεται για μια επικείμενη σύγκρουση. Τον Αύγουστο του '73 απομακρύνθηκε απο την διοίκηση του ΕΣΑ αλλά ύστερα από πιέσεις επανήλθε στην θέση του. Η εξέγερση του πολυτεχνείου σε συνδυασμό με την επικρατούσα κατάσταση αποτέλεσε το έναυσμα για την ανατροπή Παπαδόπουλου. Έτσι στις 25 Νοεμβρίου του 1973 ο Ιωαννίδης επικεφαλής πολλών Χουντικών αξιωματικών ανέτρεψε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και την κυβέρνηση Μαρκεζίνη.
Αφού ανέβαλε τις εκλογές για το 1978, τοποθέτησε στην πρωθυπουργία τον Ανδρουτσόπουλο και τον Γκιζίκη στην προεδρία της Δημοκρατίας. Ουσιαστικός όμως αρχηγός ήταν ο ίδιος, ο οποίος προτιμούσε να εργάζεται σε παρασκηνιακό επίπεδο. Το δικτατορικό καθεστώς του Ιωαννίδη αποδείχτηκε σκληρότερο από το προηγούμενο. Η επιθετική εξωτερική πολιτική που εφάρμοσε, επιχειρώντας την ανατροπή του Μακαρίου, οδήγησαν στην τραγωδία της Κύπρου του 1974, για την οποία φέρει μεγάλη ευθύνη. Στην ακολουθία των γεγονότων έπεσε η δικτατορία της Χούντας.
Καταδικάστηκε απο το ειδικό δικαστήριο στην ποινή του θανάτου, η οποία μετατράπηκε σε ισόβια και κρατείται ακόμα στον Κορυδαλλό.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
