.
Ο Δημήτριος Βασιλείου Δημάδης (Κοκκινοπλός Ελασσόνας, 1887 - Αθήνα, 23 Μαρτίου 1970)[1] ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός, που υπηρέτησε ως κοινοτάρχης Κατερίνης, βουλευτής Πιερίας επί κυβερνήσεων του Ελευθερίου Βενιζέλου και υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κεντρικής Μακεδονίας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στον Κοκκινοπλό Ελασσόνας, αλλά εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κατερίνη το 1913.[1] Από το 1917 ως το 1920 ήταν πρόεδρος της Κοινότητας Κατερίνης (όταν η Κατερίνη δεν ήταν ακόμα Δήμος[2]).
Στις εκλογές του 1920 κατήλθε ως υποψήφιος αλλά δεν εξελέγη βουλευτής, συγκεντρώνοντας 13.350 "ναι" έναντι 17.412 "όχι".[3]
Εξελέγη βουλευτής το 1923, το 1926 με το Κόμμα Εθνικών Φιλελευθέρων (με 2.391 ψήφους), το 1928 και το 1933 με το Κόμμα των Φιλελευθέρων[4] και το 1946, όταν ακόμα δεν είχε συσταθεί ο νομός Πιερίας. Στις εκλογές του 1946 αναφέρεται στον Τύπο της εποχής ως "βουλευτής Θεσσαλονίκης" και εξελέγη με το Συνδυασμό Κόμματος Φιλελευθέρων συγκεντρώνοντας 5.139 ψήφους[5]
Ο Δημάδης διετέλεσε υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κεντρικής Μακεδονίας στην κυβέρνηση του Πλαστήρα από τις 7 Μαρτίου 1945[6] ως την παραίτησή του, στην κυβέρνηση του Πέτρου Βούλγαρη, στις 7 Ιουνίου 1945.[7] Την ίδια περίοδο διετέλεσε και αντιπρόεδρος της Βουλής.[2]
Στις εκλογές του 1952 ο Δημήτριος Δημάδης εξελέγη βουλευτής με την ΕΠΕΚ (και το Κόμμα των Φιλελευθέρων) μαζί με τους Κωνσταντίνο Δημόπουλο και Ελευθέριο Ελευθεριάδη, (στον Τύπο της εποχής, αναφέρεται ως "βουλευτής Κατερίνης"[8]), καθώς ο νομός είχε συσταθεί μόλις μερικά χρόνια πριν, το 1949.
Στις εκλογές του 1956 ήταν ξανά υποψήφιος με τη Δημοκρατική Ένωση, μαζί με τους Ελευθέριο Ελευθεριάδη και Κωνσταντίνο Δημόπουλο, όμως ο συνδυασμός τους δεν εξελέγη, καθώς συγκέντρωσαν 16.941 ψήφους συνολικά. Στις εκλογές εκείνες η ΕΡΕ με το συνδυασμό της πήρε 17.845 ψήφους συνολικά και έτσι εξελέγησαν βουλευτές οι τρεις της υποψήφιοι, Δημήτριος Βακάλης (ή Βακάλογλου), Αλέξανδρος Δεληγιαννίδης και Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου.[9]
Πέθανε σε ηλικία 83 ετών, το 1970 στην Αθήνα και κηδεύτηκε στις 24 Μαρτίου από το μητροπολιτικό ναό της Θείας Αναλήψεως στην Κατερίνη.[1]
Παραπομπές
εφ. Μακεδονία, "Απεβίωσε παλαιός πολιτευτής" φύλλο 24/3/1970, σελ.5.
Ιωάννης Καζταρίδης , Κατερίνη: από τη μικρή κώμη στην πολύτροπη πόλη, εκδ. ΜΑΤΙ, 2006, ISBN 960-8042-72-0, ISBN 978-960-8042-72-8.
εφημερίδα Μακεδονία, 5/11/1920, σελ. 1.
Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 105 (αριθμ. 379)
Στα πρώτα χρόνια η Πιερία ήταν μέρος της επαρχίας Θεσσαλονίκης αναφορικά με τις βουλευτικές εκλογές.
««Κυβέρνησις Νικολάου Πλαστήρα (De Facto) Από 3.1.1945 έως 8.4.1945»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 19-7-2013.
«Κυβέρνησις Πέτρου Βούλγαρη (De Facto) Από 8.4.1945 έως 11.8.1945». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 19-7-2013.
εφ. "Ελευθερία", φ. 18/11/1952, σελ. 1.
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του ΕΚΠΑ "Πέργαμος, Αποτελέσματα Βουλευτικών Εκλογών της 19ης Φεβρουαρίου 1956, σελ. 35
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
