Η Αύρα Θεοδωροπούλου (3 Νοεμβρίου 1880 - 20 Ιανουαρίου 1963) ήταν Ελληνίδα μουσικός, κριτικός και αγωνίστρια. Έγινε περισσότερο γνωστή από τους αγώνες της για την απόκτηση του δικαιώματος ψήφου των γυναικών. Υπήρξε ιδρύτρια και πρόεδρος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη στις 3 Νοεμβρίου 1880 (το γένος Δρακόπουλου).[1] Καταγόταν από πλούσια αστική οικογένεια. Ο πατέρας της Αριστομένης Δρακόπουλος ήταν γενικός πρόξενος της Ελλάδας ενώ από την πλευρά της γιαγιάς της ήταν απόγονος της οικογένειας Καλαμογδάρτη.[2] Αδελφή της ήταν η Θεώνη Δρακοπούλου, γνωστή και ως "Μυρτιώτισσα".
Σπουδές και Εργασία
Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών όπου απόκτησε δίπλωμα πιάνου το 1900. Στις διπλωματικές εξετάσεις της αρίστευσε και της απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο Ανδρέου και Ιφιγενείας Συγγρού. Συνέβαλε στην ίδρυση του Εθνικού Ωδείου.[3] Μιλούσε Γαλλικά, Αγγλικά και Γερμανικά.
Δίδαξε πιάνο και ιστορία της μουσικής στο Ωδείο Αθηνών (1900-1919), αρχικά ως δασκάλα και κατόπιν ως καθηγήτρια, στο Ελληνικό Ωδείο (1919-1936), το οποίο ίδρυσε μαζί με ομάδα άλλων καθηγητών και όπου διετέλεσε Έφορος για αρκετά χρόνια, και στο Εθνικό Ωδείο (1936-1957).[4]
Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες (Εστία, Ακρόπολις, Έθνος, Μάχη, Ασύρματος, Ελευθέρα Γνώμη, Πρωΐα, κ.ά.) και περιοδικά (Παναθήναια, Εργασία, Αγγλοελληνική Επιθεώρησις, Νέα Εστία, Καινούρια Εποχή), γράφοντας άρθρα και κριτικές μουσικού περιεχομένου.
Κοινωνική εργασία-Τα δικαιώματα της γυναίκας
Το 1911 ίδρυσε το Κυριακόν Σχολείον Εργατριών. Εργάσθηκε εθελοντικά ως Αδελφή Νοσοκόμος σε όλους τους μεγάλους πολέμους, από το 1897 ώς και τον Πόλεμο του 1940.[2]
Το 1918 ίδρυσε το σωματείο Αδελφή του Στρατιώτου, το οποίο οργάνωσε το Σπίτι του Στρατιώτου.
Το 1920 ίδρυσε τον Σύνδεσμο για τα δικαιώματα της Γυναίκας ως τμήμα της Διεθνούς Ενώσεως των Γυναικών για ισοπολιτεία. Από το 1922 και εντεύθεν διετέλεσε πρόεδρος και διευθύντρια του περιοδικού Ο Αγώνας της Γυναίκας.
Το 1923 ίδρυσε τη Μικρά Αντάντ των Γυναικών από τις χώρες Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Ρουμανία και ἐλαβε μέρος σε ετήσια συνέδρια στις πρωτεύουσες των πέντε αυτών χωρών.
Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια για τα δικαιώματα της γυναίκας (1920 Γενεύη, 1923 Ρώμη, 1926 Παρίσι, 1929 Βερολίνο, 1935 Κωνσταντινούπολη, 1946 Ιντερλάκεν Ελβετίας, 1952 Νεάπολη). Στο διεθνές συνέδριο της Γενεύης εξελέγη μέλος της Διασκέψεως της Διεθνούς Ενώσεως για την ισοπολιτεία της γυναίκας.
Έργα
Η μουσική διά μέσου των αιώνων (1911)
Μουσικές μελέτες: Ίαμβοι και Ανάπαιστοι Παλαμά-Καλομοίρη ( 1915 )
Μουσικές ομιλίες:Μπαχ, Μπετόβεν, Βάγνερ ( 1915 )
Ιστορία της Μουσικής (τ. Α΄: 1924, τ. Β΄: 1937)
Η μουσική και το παιδί (1935)
Δέκα Μεγάλοι Μουσουργοί (1957)
Βραβείο Αύρα Θεοδωροπούλου
Το Βραβείο Αύρα Θεοδωροπούλου καθιερώθηκε το 1995 και απονέμεται από τον Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας σε δημοσιογράφους των ηλεκτρονικών μέσων μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) που με το έργο τους προβάλλουν και προάγουν την ισότητα των δυο φύλων.[5]
Παραπομπές
Βιογραφικό δελτίο, Εθνολογικό Μουσείο Θράκης.
Προσωπικότητες της Θράκης, ανάκτηση 21-1-2016.
Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, τόμος 4ος, Αθήνα 1988.
'Αννα Πατρωνίδου, Η Θρακιώτισσα Αύρα Θεοδωροπούλου: η πρωτοπόρος του ελληνικού γυναικείου κινήματος, Παρατηρητής της Θράκης, 2010, αναδημοσίευση στο ηλεκτρονικό περιοδικό "24 Γράμματα"
[1]
Θεοδωρόπουλος, Άγγελος
Θεοδωρόπουλος, Ανδρέας
Θεοδωρόπουλος, Αργύρης
Θεοδωρόπουλος, Βύρων
Θεοδωρόπουλος, Ιωάννης
Θεοδωρόπουλος, Νικολής
Θεοδωρόπουλος, Ντίνος
Θεοδωρόπουλος, Τάκης
Θεοδωροπούλου, Αύρα
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
