Ο Αρχέδηµος ο Ταρσεύς ήταν στωικός φιλόσοφος καταγόμενος από την Ταρσό της Κιλικίας.[1] Έδρασε στα μέσα τού πρώτου μισού τού 2ου αιώνα Π.Κ.Χ.

Εφόσον, όπως πιστεύεται, είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Αρχέδημο τον Αθηναίο που αναφέρει ο Πλούταρχος, ο Αρχέδημος υπήρξε μαθητής τού Διογένη του Βαβυλώνιου (καταγόμενος από την Σελεύκεια). Εγκατέλειψε την Αθήνα για να ιδρύσει στωική σχολή στη Βαβυλώνα (Παρθία).[2] Ήταν σύγχρονος του Αντίπατρου Ταρσέα, ο οποίος δίδασκε στην στωϊκή σχολή της Αθήνας μέχρι το θάνατό του το 129 Π.Κ.Χ.[3] Ο Διογένης Λαέρτιος κάνει αναφορά στο έργο του Περὶ Στοιχείων[4] ενώ αναφορές στον Αρχέδημο γίνονται και από τον Κικέρωνα[5], τον Σενέκα[6] και άλλους αρχαίους συγγραφείς.

Υποσημειώσεις

↑ Στράβων, Γεωγραφία 14· Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων κεφ. 8.
↑ «Ο δὲ Ἀθηναῖος Ἀρχέδημος, εἰς τὴν Πάρθῶν μεταστάς, ἐν Βαβυλῶνι Στωικὴν διαδοχὴν ἀπέλιπε». (Πλούταρχος, Ηθικά, "Περί Φυγής"). J. Neusner, "A History of the Jews in Babylonia: 1: The Parthian Period" (Studia post-Biblica 9· 2η έκδοση: Leiden: Brill, 1969) σ. 9.
↑ Κωνσταντίνος Γεωργούλης, Ιστορία της Ελληνικής Φιλοσοφίας, εκδ. Παπαδήμα, 2004 (1975), σ. 364.
↑ Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων κεφ. 7.
↑ Κικέρων, Tusculanae Quaestiones 2:47.
↑ Σενέκας, Epistulae morales ad Lucilium επιστολή 121 (CXXI).