Ο Ανδρέας (Σωτηράκη) Λόντος (1786-1845) ήταν προεστός του Αιγίου, με σημαντική στρατιωτική και πολιτική δράση στην Επανάσταση του 1821, καθώς και έπειτα από αυτή.

Βιογραφικά στοιχεία
Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε το 1786 στη Βοστίτσα (Αίγιο) από ισχυρή οικογένεια προυχόντων της πόλης. Ήταν γιος του προεστού Σωτηράκη Λόντου που αποκεφαλίστηκε το 1812 στην Τριπολιτσά. Παππούς του ήταν ο Γκολφίνος ο οποίος συμμετείχε στην Εξέγερση του 1770.

Ανδρέας Σ. Λόντος

Σπούδασε στο σχολαρχείο της Βοστίτσας, το οποίο διεύθυνε ο Ευστάθιος Παλαμάς, πρόγονος του μετέπειτα ξακουστού ποιητή Κωστή Παλαμά. Ο Ανδρέας έζησε για ένα διάστημα στην Κωνσταντινούπολη και επανήλθε στην Πελοπόννησο το 1816. Συνήψε φιλία με τον νέο Μόρα-Βαλεσή Σακήρ Αχμέτ και το 1818 αναγορεύτηκε επίσημα σε προεστό με έγγραφο των εκπροσώπων του Καζά Βοστίτσας, επικυρωμένο από τον επίσκοπο Κερνίτσης Προκόπιο.[1] Προεπαναστατικά μυήθηκε στην Φιλική εταιρεία, από τον Πελοπίδα, και εργάστηκε για την προπαρασκευή της Επανάστασης.
Στην Επανάσταση
Η ιστορική σημαία του Ανδρέα Λόντου που υψώθηκε στο ξέσπασμα του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Ο Ανδρέας Λόντος με τους Ανδέα Ζαΐμη και Οδυσσέα Ανδρούτσο καταλαμβάνουν την Βοστίτσα (λιθογραφία του Πέτερ φον Ες.

Μετείχε ενεργά στην Επανάσταση, όπως και οι αδελφοί του Αναστάσιος και Λουκάς. Στις 23 Μαρτίου κήρυξε την επανάσταση στο Αίγιο, εκδίωξε τους Τούρκους χωρίς μάχη και ύψωσε την πρώτη Ελληνική επαναστατική σημαία. Στη διάρκεια της επανάστασης διοικούσε δικό του σώμα στρατού, με το οποίο πήρε μέρος στην πολιορκία της Πάτρας και του Μεσολογγίου.
Κατά τον Καλλίνικο Καστόρχη (1789 - 1877) ο Ανδρέας Λόντος σε συνεννόηση με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό εκφώνησε την 25 Μαρτίου του 1821 προς συμπατριώτες του το ίδιο λόγο που εκφώνησε και ο Γερμανός στην Αγία Λαύρα Καλαβρύτων. Μετά από αυτό επικεφαλής ενόπλων συμμετείχε στην πολιορκία της Πάτρας και του Ρίου.[2]
'

την Απελευθέρωση

Μετά την Απελευθέρωση ο Λόντος παραγκωνίστηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια, γι' αυτό και πρωτοστάτησε στα «αντικαποδιστριακά» κινήματα. Το 1833 μετακόμισε στο Ναύπλιο, προκειμένου να συναντήσει τον βασιλιά Όθωνα κατά την άφιξη του. Το 1835 ο Όθων τον διορίζει συνταγματάρχη και στη συνέχεια στρατιωτικό επιθεωρητή. Κατά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου ο Λόντος έλαβε ενεργά μέρος όντας αρχηγός του Αγγλικού κόμματος. Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου διορίστηκε αντιπρόεδρος της εθνοσυνέλευσης ενώ στη συνέχεια χρημάτισε υπουργός στρατιωτικών & εσωτερικών στην επαναστατική κυβέρνηση. Με την άνοδο όμως του Ιωάννη Κωλέττη, ο Λόντος εκδιώχθηκε και έχασε όλα του τα αξιώματα.

Τα οικονομικά προβλήματα και το τέλος

Τα οικονομικά του προβλήματα αλλά και η μεγάλη πίκρα του για την πολιτική του αποτυχία τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Έθεσε τέλος στη ζωή του στις 24 Σεπτεμβρίου 1845 στο σπίτι του στην Αθήνα. Η σορός του μεταφέρθηκε στο Αίγιο και συγκεκριμένα στο σπίτι του αδερφού του Λουκά στις 15 Οκτωβρίου αλλά δεν τάφηκε με εκκλησιαστικό τελετουργικό εξαιτίας της απαγόρευσης που είχε επιβληθεί από την Κυβέρνηση Κωλέττη. Τελικά η κηδεία του πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1847, αμέσως μετά τον θάνατο του Κωλέττη.

Παραπομπές

Γιανναροπούλου Κ. Ιωάννα, Ιστορικόν Αρχείον Λόντου, Πηγή: Έκτακτο Αχαϊκό Πνευματικό Συμπόσιο (2006 : Αίγιο, Ελλάς) Πρακτικά του Εκτάκτου Αχαϊκού Πνευματικού Συμποσίου, (Αίγιον 26-28 Μαΐου 2006), Πελοποννησιακά, Παράρτ. 28 (2009) σ. 190-191.

Γιανναροπούλου Ιωάννα, Επιτάφιος εις Χριστόδουλον Μελετόπουλον, Πελοποννησιακά, τομ. Ζ' (1969-1970), σελ. 405, 406.
Σελ. 405: "και ο αοίδιμος μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός κρατών την σημαίαν του Σταυρού εις τας χείρας την 25 Μαρτίου του έτους 1821 εφώνησε εις τα παρακαλούντα αυτόν πνευματικά τέκνα, τα εσθίοντα άρτον οδύνης, "εγείρεσθε μετά το καθήσθαι οι εσθίοντες άρτου οδύνης". Και αμέσως ηγέρθησαν όλα αναλαβόντα μετ' ενθουσιασμού τον υπέρ πίστεως και πατρίδος αγώνα. Τον λόγον τούτον ειπών κατά συνεννόησιν και ο αοίδιμος Ανδρέας Λόντος την αυτήν ημερομηνίαν προς τους συνεπαρχιώτας αυτού, ήγειρεν αυτούς ...".
Σημ.: Η φράση "εγείρεσθε μετά το καθήσθαι ..." είναι από τους Ψαλμούς, ρκστ' (126).

Πηγές

Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821, Νικηταρά απομνημονεύματα, Φωτάκου, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996.
Φωτάκου απομνημονεύματα, εκδοσεις Βεργίνα, 1996
Ιστορία της Ελληνικής επανάστασης, Σπυρίδωνος Τρικούπη, Εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνη,Αθήνα 1993

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Αυτές είναι οι πηγές που αποδεικνύουν την εύρεση των οστών του ήρωα Ανδρέα Λόντου. pelop.gr. 11/01/2019. Ανακτήθηκε: 13/01/2019.
Διευκρινήσεις για τον εντοπισμό των οστών του Ανδρέα Λόντου[νεκρός σύνδεσμος]. orthodoxianewsagency.gr. 11 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε: 13/01/2019.

Οικογένεια Λόντου (Βοστίτσα)