Αναστάσιος Μάλτος

Ο Αναστάσιος Μάλτος (1851 - 1927) ήταν Έλληνας φιλόλογος[1], συγγραφέας[2], μεταφραστής και μουσικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Μεγάροβο Μοναστηρίου Μακεδονίας και ήταν γιος του Νικολάου Μάλτου. Ανηψιός του ήταν ο ιατρός Αλκιβιάδης Μάλτος. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου. Το 1879 αναγορεύθηκε διδάκτωρ[2] φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε επί 25ετία στην Οδησσό, όπου εργάστηκε ως φιλόλογος στο Ροδοκανάκειο Παρθεναγωγείο καθώς και στην ελληνική εμπορική σχολή αρρένων Οδησσού[2] (1880 - 1919), του οποίου διετέλεσε διευθυντής. Δίδαξε επίσης μουσική στην Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Ύστερα από παρακίνηση του Γρηγορίου Μαρασλή ανέλαβε την οργάνωση και την διεύθυνση[3] της "Βιβλιοθήκης Μαρασλή", μέσω της οποίας εξέδωσε πολλά έργα αρχαίων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Τον Οκτώβριο του 1905 με αφορμή την συμπλήρωση είκοσι πέντε χρόνων διδασκαλίας η ελληνική κυβέρνηση του απένειμε το παράσημο του Σωτήρος. Υπήρξε μέλος του Συλλόγου προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων.

Το 1919 εγκατέλειψε μαζί με την οικογένειά του την Οδησσό και εγκαταστάθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στη Θεσσαλονίκη, όπου και δίδαξε, για να καταλήξει τελικά στην Αθήνα. Εκεί δίδαξε ως φιλόλογος στο 6ο Γυμνάσιο Αθηνών (1921 - 1926). Απεβίωσε στην Αθήνα το 1927. Ήταν παντρεμένος με την Μαρίνα Κοαντζάκη και είχε αποκτήσει τρία παιδιά, την Ιφιγένεια Μάλτου, σύζυγο του Ιωάννη Φαβιάτου - Κοκκόλη, τον Αλέξανδρο Μάλτο, χημικό, και τον αρχιτέκτονα Ορέστη Μάλτο.

Επιστημονικό έργο

Ασχολήθηκε με την συγγραφή εγχειριδίων εκμάθησης της γαλλικής, της γερμανικής, της ρωσσικής, της ελληνικής και της ιταλικής γλώσσας και μετέφρασε διάφορα έργα ξένων συγγραφέων. Οι συλλογές ασμάτων Τερψιχόρη και Μελπομένη συνέβαλαν σημαντικά στην διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς της εποχής, επανεκδόθηκαν δε αρκετές φορές. Υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών Εικονογραφημένα (Νέα Υόρκη) και Μουσική (Κωνσταντινούπολη). Ήταν οπαδός της δημοτικής γλώσσας.

Εργογραφία

Τα περί συμποσίων των αρχαίων Ελλήνων[4] (διδακτορική διατριβή, 1880)
Συλλογή δίφωνων και τρίφωνων ασμάτων (1881)
Τερψιχόρη[4] (συλλογή χορικών ασμάτων για χρήση στα σχολεία, 1883), η οποία επανεκδόθηκε από τις εκδόσεις Κολλάρου το 1893 και 1911
Μελπομένη[4] (συλλογή παιδικών ασμάτων, 1885)
Γερμανικοί διάλογοι: Νέος μεθοδικός οδηγός προς εκμάθηνσιν της γερμανικής γλώσσης[4] (εκδοτικός οίκος Ιούλιος Groos, Χαϊδελβέργη, 1892)
Ιστορία Ελληνικής μουσικής (1893)
Ιστορίας της Μουσικής (Μετάφραση του έργο του H.A. Koestlin, Βιβλιοθήκη Γρηγορίου Μαρασλή, 1908)
Επίτομος γραμματική της ρωσσικής γλώσσας[4] (1911)
Γερμανικά αναγνώσματα: Επεξειργασμένα προς χρήσιν των Ελλήνων[4] (εκδοτικός οίκος Ιούλιος Groos, Χαϊδελβέργη, 1914)
Επίτομος γραμματική της γερμανικής γλώσσας: θεωρητική άμα και πρακτική μετά πολλών ασκήσεων διαλόγων και αναγνωσμάτων διασκευασθείσα προς χρήσιν των Ελλήνων[4] (1923)
Γραμματική της γαλλικής γλώσσας (1923)
Ιταλική γραμματική (1924)

Παραπομπές

Πληροφορίες για τον Αναστάσιο Μάλτο, από την ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης
Ιστορικό 26ου γυμνασίου Αθηνών, από την ιστοσελίδα του 26ου Γυμνασίου Αθηνών
Καραμανωλάκης Βαγγέλης, Η συγκρότηση της ιστορικής επιστήμης και η διδασκαλία της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1837-1932), σελ. 248, από την ιστοσελίδα του Ιστορικού Αρχείου Ελληνικής Νεολαίας
Διαδικτυακή βάση δεδομένων, από την ιστοσελίδα anemi.lib.uoc.gr