Ο Αλέξανδρος Καχριμάνης (Ιωάννινα, 12 Σεπτεμβρίου 1956[1]) είναι Έλληνας Πολιτικός και Περιφερειάρχης Ηπείρου από την 1η Ιανουαρίου του 2011. Έχει ασχοληθεί με τους Έλληνες Βλάχους στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.
Διετέλεσε Νομάρχης Ιωαννίνων από το 2002 έως το 2010 και Δήμαρχος Μετσόβου από το 1991 έως το 2002.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Αλέξανδρος Καχριμάνης γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1956, όπου φοίτησε στο Καπλάνειο Δημοτικό Σχολείο και στην Ζωσιμαία Σχολή. Σπούδασε Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και από το 1982 άρχισε να δραστηριοποιείται επαγγελματικά στα Ιωάννινα, όπου και διατηρούσε τεχνικό γραφείο.
Είναι παντρεμένος με την Ελένη Τριαντάφυλλου Κασσάρου και έχουν τρία παιδιά, τον Γιώργο, την Μαρία - Πανωραία και τον Φιλίκο[1]
Έχει ενεργή συνδικαλιστική δράση, ως μέλος της Διοίκησης του Συλλόγου Μηχανικών Ιωαννίνων, ως μέλος της αντιπροσωπείας του Τ.Ε.Ε. τμήματος Ηπείρου και της Πανελλήνιας Ένωσης Διπλωματούχων Μηχανικών Εργολάβων Δημοσίων Έργων τμήματος Ηπείρου.
Επί σειρά ετών ασχολήθηκε με τον βλαχόφωνο ελληνισμό στην Ελλάδα και σε όλο το Βαλκανικό χώρο.
Σταδιοδρομία στην Αυτοδιοίκηση
Ασχολήθηκε με την Αυτοδιοίκηση από το 1982 και η δράση του είναι ιδιαίτερα πλούσια, καθώς :
Εξελέγη για πρώτη φορά Δημοτικός Σύμβουλος Μετσόβου το 1983.
Από το 1986 και για τέσσερα χρόνια διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μετσόβου.
Από το 1990 μέχρι το 2002 διατέλεσε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Ιωαννίνων και Γραμματέας της από το 1999 έως το 2002.
Από το 1991 έως και τις 5 Απριλίου 2002 διετέλεσε τρεις τετραετίες Δήμαρχος Μετσόβου.
Από το 2002 έως και τις 31 Δεκεμβρίου 2010 διετέλεσε δύο τετραετίες Νομάρχης Ιωαννίνων. Ο θεσμός καταργήθηκε πανελλαδικά στις 31 Δεκεμβρίου 2010, οπότε ήταν ο τελευταίος Νομάρχης Ιωαννίνων.
Από την 1η Ιανουαρίου 2011 ανέλαβε καθήκοντα ως ο πρώτος αιρετός Περιφερειάρχης Ηπείρου, μετά την εκλογή του στις Περιφερειακές εκλογές του 2010, στο δεύτερο γύρο, με ποσοστό 55,04% επικρατώντας του Ευάγγελου Αργύρη που έλαβε 44,96%.[2]
Στις Περιφερειακές Εκλογές του 2014 επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο με ποσοστό 50,83 %, επικρατώντας της Όλγας Γεροβασίλη που έλαβε 24,58 % [3]
Το Σεπτέμβριο του 2013 βρέθηκε σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Βήμα" ότι ο Αλέξανδρος Καχριμάνης ήταν 3ος δημοφιλέστερος Περιφερειάρχης στον ελληνικό χώρο.[4]
Είναι εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας[5] καθώς και Επικεφαλής της στην Επιτροπή Αγροτικής Ανάπτυξης.[6]
Σε όλη του τη διαδρομή, εργάστηκε σκληρά και προώθησε αποτελεσματικά μια σειρά σημαντικών έργων και υποδομών για την ανάπτυξη του τόπου του, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Τιμητικές Διακρίσεις
AUT Honour for Services to the Republic of Austria - 4th Class BAR.png Ανώτερος Ταξιάρχης, (Μεγάλο Χρυσό Αστερι της Τιμής) για τις υπηρεσίες προς τη Δημοκρατία της Αυστρίας
Παραπομπές
Βιογραφικό στον ιστότοπο της ΕΝΠΕ, ανάκτηση 22-1-2014.
Αποτελέσματα περιφερειακών εκλογών στην Ήπειρο, ανάκτηση 22-1-2014.
Επανεξελέγη ο Καχριμάνης στην Περιφέρεια Ηπείρου, Antenna, 18-5-2014.
Στη λίστα με τους δημοφιλέστερους Περιφερειάρχες της χώρας ο Αλέξανδρος Καχριμάνης, epirus day.gr, 15-9-2013, ανάκτηση 22-1-2014.
«Διοικητικό Συμβούλιο ΕΝ.Π.Ε.». enpe.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-12-11.
«Επιτροπή Αγροτικής Ανάπτυξης ΕΝ.Π.Ε.». enpe.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-12-11..
Τρέχοντες περιφερειάρχες των Περιφερειών της Ελλάδας
• Ανατολική Μακεδονία–Θράκη - Χρήστος Μέτιος • Κεντρική Μακεδονία - Απόστολος Τζιτζικώστας • Δυτική Μακεδονία - Θεόδωρος Καρυπίδης • Ήπειρος - Αλέξανδρος Καχριμάνης
• Θεσσαλία - Κωνσταντίνος Αγοραστός • Στερεά Ελλάδα - Κώστας Μπακογιάννης • Αττική - Ρένα Δούρου • Δυτική Ελλάδα - Απόστολος Κατσιφάρας
• Πελοπόννησος - Πέτρος Τατούλης • Ιόνιοι Νήσοι - Θεόδωρος Γαλιατσάτος • Βόρειο Αιγαίο - Χριστιάνα Καλογήρου
• Νότιο Αιγαίο - Γιώργος Χατζημάρκος • Κρήτη - Σταύρος Αρναουτάκης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License