Στην ελληνική μυθολογία με το συλλογικό όνομα Θριές (Θριαί) ήταν γνωστές τρεις Νύμφες που έμεναν στον Παρνασσό και τις θεωρούσαν κόρες του θεού Απόλλωνα, καθώς και οι τρεις είχαν μαντικές ικανότητες. Σύμφωνα με μία άλλη παράδοση (από σπάραγμα του Φιλοχόρου), οι Θριές ήταν θυγατέρες του Δία και τροφοί του Απόλλωνα, του οποίου ιέρειες παρέμειναν. Στις Θριές απέδιδαν την επινόηση να μαντεύουν το μέλλον από τα χαλίκια, που τα έριχναν μέσα σε ένα κανάτι. Τα χαλίκια αυτά ονομάζονταν επίσης «θριαί». Το ίδιο πράγμα είχε διδάξει και ο Απόλλων στον θεό Ερμή.

Οι Θριές είχαν τα ονόματα Μέλαινα, Κλεοδώρα (= περίφημη για τα δώρα ή τα χαρίσματά της) και Δάφνις. Τους απέδιναν τον χαρακτηρισμό «Σεμναί».

Οι Θριές αγαπούσαν πολύ το μέλι και γι' αυτό όταν πήγαιναν να τις ρωτήσουν τα μελλοντικά γεγονότα τους προσέφεραν μέλι. Ο «Ομηρικός Ύμνος» στον Ερμή (4) τις αναφέρει ως φτερωτές και γράφει: «Από την κατοικία τους πετούν πότε εδώ και πότε εκεί, τρεφόμενες με μέλι... Και όταν εμπνέονται τρώγοντας το κίτρινο μέλι, είναι πρόθυμες να πουν την αλήθεια. Αλλά αν στερηθούν το γλυκό φαΐ των θεών, τότε λένε ψέματα» (στ. 550 κ.ε.).

Με άλλα λόγια, οι Θριές είναι προσωποποιήσεις μελισσών, αφού και τα κεφάλια τους περιγράφονται ως λευκά (όπως κάποτε των μελισσών από τη γύρη). Στον ομηρικό ύμνο συγχέονται και με τις Κωρύκειες, Νύμφες των «προφητικών πηγών» του Παρνασσού.

Στο «Λεξικό της Σούδας» υπάρχει ένα σχόλιο ότι «αποκαλούν την τρέλα των ποιητών θρίασιν».

Πηγές

Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969