Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Θήβη είναι γνωστά τα ακόλουθα τρία πρόσωπα:

1. Η επώνυμη ηρωίδα των Θηβών της Βοιωτίας. Σχετικώς με την καταγωγή της υπάρχουν δύο εκδοχές: Σύμφωνα με την πρώτη, ήταν κόρη του Προμηθέα και μιας Νύμφης. Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, ήταν κόρη του Δία και της Ιοδάμης, απογόνου του Δευκαλίωνα. Στην πρώτη εκδοχή, η Θήβη αναφέρεται ως ερωμένη του Δία, αλλά και σύζυγος του Ζήθου. Ο φυσικός δορυφόρος Θήβη του πλανήτη Δία πήρε το όνομά του από αυτή τη Θήβη.

2. Κόρη του Δία και της Μεγακλείτης, ή κόρη του Κύλικα και σύζυγος του Καρύβαντα. Αυτή η Θήβη ήταν κατά μία εκδοχή Αμαζόνα και ταχύτατη στο τρέξιμο και είχε ορισθεί ότι όποιος τη νικούσε θα την παντρευόταν, παρόμοια δηλαδή με τον μύθο της Αταλάντης. Τη νίκησε τελικώς ο Ηρακλής και προς τιμή της ίδρυσε την (ομώνυμή της) πόλη Υποπλακίη Θήβη («υποπλακίη» επειδή ήταν κτισμένη στους πρόποδες του όρους Πλάκος, στον κάμπο του Αδραμυττίου).

3. Κόρη του Νείλου ή του Επάφου ή του Πρωτέως ή του Λίβυος. Γονιμοποιημένη από τον Δία, γέννησε τον Αίγυπτο. Αυτή η Θήβη έδωσε το όνομά της στις Θήβες της Αιγύπτου.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969