Στην ελληνική μυθολογία ο Θεσπρωτός ήταν ο δευτερότοκος από τους 50 γιους του βασιλιά Λυκάονα και επομένως εγγονός του Πελασγού και της Μελίβοιας (ή της νύμφης Κυλλήνης). Ο Θεσπρωτός εγκατέλειψε τη γενέτειρά του και πήγε σε άλλη χώρα, στην οποία έδωσε το όνομά του (Θεσπρωτία), καθιστάμενος ο «επώνυμος ήρωας» των Θεσπρωτών. Απέκτησε ένα γιο, τον Άμβρακα. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, στον Θεσπρωτό είχε καταφύγει ο Θυέστης.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969