.

Θαλάσσιος θεός (δευτερεύων) των αρχαίων Ελλήνων που αναφέρεται ακόμη και από τον Όμηρο.

Θεωρούταν γιος του Πόντου και της Γαίας ή του Ωκεανού και της Τηθύος, αδελφός του Νηρέα ή του Πρωτέα, του Θαύματος, της Ευρυβίας και της Κητούς (η οποία παράλληλα ήταν και σύζυγός του) και πατέρας των Γραιών και των Γοργόνων.

Οι αρχαίοι Έλληνες τον απεικόνιζαν ως γέροντα και πίστευαν ότι κατοικούσε στη Τριτωνίτιδα λίμνη της Λιβύης.

Εκ της συγγενικής γραμμής διαφαίνεται ότι ο Φόρκυς υπήρξε Θεότητα στην Ελληνική μυθολογία στην μετά τον κατακλυσμό (του Δευκαλίωνα) εποχή.

Φόρκιδες ή Φορκυάδες

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License