Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πεισήνορας (Πεισήνωρ) είναι γνωστά τα παρακάτω τρία ομηρικά πρόσωπα:

1. Ο πατέρας του Τρώα πολεμιστή Κλείτου (αναφέρεται στην Ιλιάδα, Ο 445).
2. Σοφός κήρυκας στην Ιθάκη. Στην Οδύσσεια αναφέρεται (β 37-38) πως όταν ο Τηλέμαχος θέλησε να μιλήσει στη λαοσύναξη των Ιθακησίων και στάθηκε όρθιος στη μέση, ο Πεισήνωρ του έβαλε στο χέρι ένα σκήπτρο, σημάδι ότι του δινόταν ο λόγος. Ο Πεισήνορας περιγράφεται από τον Όμηρο ως «πεπνυμένα μήδεα ειδώς» («κάτεχε γνώμες σοφές ο νους του»).
3. Ο πατέρας του Ιθακήσιου `Ωπου, από τον οποίο ο τελευταίος αναφέρεται σε τρία διαφορετικά χωρία στην Οδύσσεια ως «Πεισηνορίδης» (α 429, β 347, υ 148). Το πρόσωπο αυτό αποκλείεται να είναι το ίδιο με το προηγούμενο, αφού ήταν παππούς της Ευρυκλείας (κόρης του `Ωπου), η οποία είναι γερόντισσα την εποχή της επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη.

Πηγή

* Κρουσίου: «Λεξικόν Ομηρικόν», διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σ. 702