.
Ραδάμανθυς, Μίνωας και Αιακός στον Άδη
Ο Μίνωας ήταν μυθικός βασιλέας της Κρήτης, που στη βασιλεία του η νήσος απόκτησε αξιόλογο πολιτισμό κι έγινε μεγάλη θαλασσοκρατορία. Οργάνωσε διοικητικά την Κρήτη, έκανε νομοθεσία πρωτοφανή για την εποχή, φρόντισε για τον καλλωπισμό της χώρας.
Όταν έκλεψε ο Δίας την Ευρώπη και την έφερε στην Κρήτη, κάτω από το ιερό πλατάνι της Γόρτυνας, συνευρέθηκε μαζί της για τρεις μέρες συνεχώς. Από αυτήν την ένωση γεννήθηκαν ο Μίνωας και τα άλλα δύο αδέλφια του Ραδάμανθυς και Σαρπηδών. Ο Δίας ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο δεν έμεινε με την Ευρώπη και τους γιούς τους. Ωστόσο η Ευρώπη και τα τρία αγόρια βρήκαν άσυλο στη αυλή του βασιλιά της Κρήτης Αστέριου, ο οποίος τελικά παντρεύτηκε την Ευρώπη και ουσιαστικά υιοθέτησε το Μίνωα και τα αδέρφια του.
Οικογένεια
Ο Μίνωας μεγαλώνοντας παντρεύτηκε την Πασιφάη και μαζί της απέκτησε τρεις γιούς, τον Ανδρόγεω, το Δευκαλίωνα, το Γλαύκο και τον Κατρέα και τρεις κόρες, την Ακάλλη ή Ακαλλίδα, την Αριάδνη, τη Φαίδρα και τη Ξενοδίκη.
Άνοδος στο θρόνο
Μετά το θάνατο του Αστέριου ο Μίνωας διεκδίκησε το θρόνο του. Προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις των Κρητών, ισχυρίστηκε ότι οι θεοί του είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση αυτή. Για να αποδείξει μάλιστα του λόγου το αληθές είπε ακόμη, ότι οι θεοί θα του έστελναν ότι τους ζητούσε. Στη συνέχεια έκανε θυσία στον Ποσειδώνα και του ζήτησε να βγει από τη θάλασσα ένας λευκός ταύρος. Δεσμεύτηκε μάλιστα ότι θα θυσίαζε τον ταύρο. Συνεπαρμένος όμως από την ομορφιά του ζώου απέφυγε να τηρήσει την υπόσχεσή του. Θυσίασε μάλιστα έναν άλλο ταύρο στη θέση του, νομίζοντας ότι θα κατόρθωνε να ξεγελάσει τον θεό της θάλασσας.
Ο ταύρος της Κρήτης
Κύριο άρθρο: Ταύρος της Κρήτης
Η τιμωρία του Μίνωα δεν άργησε να έρθει. Ο Ποσειδώνας, ή κατ' άλλους η Αφροδίτη, έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο, ο οποίος είναι γνωστός και ως ταύρος της Κρήτης. Με τη βοήθεια του Δαίδαλου η Πασιφάη μπήκε σε μία ξύλινη κατασκευή, σκεπασμένη με δέρματα, προκειμένου ο ταύρος να την περάσει για αγελάδα. Από την ένωση του ταύρου και της Πασιφάης γεννήθηκε ο Μινώταυρος.
Οι απιστίες του Μίνωα
Ο Μίνωας παρουσιάζεται σε αρκετούς μύθους σαν διεφθαρμένος άντρας και καθόλου πιστός σύζυγος. Η συμπεριφορά του αυτή όπως ήταν αναμενόμενο ενοχλούσε την Πασιφάη, η οποία επιθυμούσε να τον εκδικηθεί. Λέγεται μάλιστα ότι του είχε δώσει ένα ποτό, που τον έκανε όταν έβλεπε άλλη γυναίκα να της ρίχνει στο στήθος άγρια ζώα, που την κατασπάρασσαν. Με βάση τον ίδιο μύθο, ο Μίνωας απαλλάχτηκε από το βάρος αυτό όταν ερωτεύτηκε την Πρόκριδα, ερωμένη του Κέφαλου. Η Πρόκρις έδωσε στο Μίνωα το αντίδοτο κι έτσι εξουδετερώθηκαν οι δυσμενείς επιδράσεις.
Ο θάνατος του Ανδρόγεω
Κύριο άρθρο: Ανδρόγεως
Μαύρη σελίδα στη βασιλεία του Μίνωα απετέλεσε ο θάνατος του γιού του Ανδρόγεω. Ο Ανδρόγεως είχε μεταβεί στην Αθήνα προκειμένου να λάβει μέρος στα Παναθήναια. Κατόρθωσε μάλιστα να νικήσει σε όλα τα αθλήματα, προκαλώντας έτσι το φθόνο των Αθηναίων. Προκειμένου να απαλλαγούν από αυτόν, τον έστειλαν να εξοντώσει τον γνωστό ταύρο της Κρήτης, ο οποίος είχε πλέον καταλήξει στο Μαραθώνα. Ο νεαρός απέτυχε και ο ταύρος τον θανάτωσε. Με βάση άλλη εκδοχή, οι Αθηναίοι έστειλαν το νέο σε θανάσιμη ενέδρα.
Όταν ο Μίνωας πληροφορήθηκε το χαμό του γιού του βρισκόταν στην Πάρο, όπου πραγματοποιούνταν θυσίες προς τιμή των Χαρίτων. Η πρώτη του αντίδραση ήταν να αφαιρέσει το λουλουδένιο στεφάνι, που φορούσε στο κεφάλι του και να διατάξει τους αυλητές να σταματήσουν να παίζουν. Ωστόσο συνέχισε μέχρι τέλους τη θυσία. Από τότε η συγκεκριμένη θυσία γινόταν χωρίς συνοδεία μουσικής. Στη συνέχεια ο Μίνωας εκστράτευσε εναντίον της Αθήνας προκριμένου να εκδικηθεί τον άδικο θάνατό του γιού του.
Στα Μέγαρα
Πρώτος σταθμός της εκστρατείας αυτής ήταν τα Μέγαρα. Εκεί βασίλευε ο Νίσος, γιος του Πανδίονα. Ο Νίσος είχε στο κρανίο του μία τρίχα πορφυρού χρώματος, η οποία ήταν συνδεδεμένη με τη ζωή του. Η κόρη του Σκύλλα όμως ερωτεύτηκε το Μίνωα και έτσι έκοψε την τρίχα. Το αποτέλεσμα ήταν ο Νίσος να πεθάνει και τα Μέγαρα να καταληφθούν. Όταν όμως η Σκύλλα πήγε υπερήφανη για το κατόρθωμά της στο Μίνωα, εκείνος την τιμώρησε για την προδοσία της. Την έριξε στη θάλασσα ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή την έδεσε στην πρύμνη του πλοίου του όταν σαλπάρισε προς την Αθήνα.
Η τιμωρία των Αθηναίων
Ο στρατός του Μίνωα ξεκίνησε την πολιορκία των Αθηνών, χωρίς όμως να μπορεί να κατορθώσει να την καταλάβει. Αυτό κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μίνωας τότε ζήτησε βοήθεια από τον πατέρα του . Ο Δίας έστειλε στην Αθήνα επιδημία και λιμό. Οι Αθηναίοι απελπισμένοι από την κατάσταση στράφηκαν στο μαντείο των Δελφών. Η απάντηση του μαντείου ήταν να ικανοποιηθεί οποιοδήποτε αίτημα του Μίνωα. Εκείνος τότε επέβαλε στην Αθήνα ένα φόρο αίματος. Συγκεκριμένα οι Αθηναίοι έπρεπε να στέλνουν κάθε χρόνο εφτά νέους και εφτά νέες για τροφή του Μινώταυρου.
Θήσέας και Αριάδνη
Κύριο άρθρο: Θησέας
Την τιμωρία των Αθηναίων έμελλε να σταματήσει ο γιος του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, ο Θησέας. Ο Θησέας εξόντωσε το Μινώταυρο με τη βοήθεια της κόρης του Μίνωα, Αριάδνης, την οποία και πήρε μαζί του φεύγοντας.
Πασιφάη και ο μικρός Μινώταυρος
Με την απόδραση του Δαίδαλου συνδέεται και ο μύθος του θανάτου του Μίνωα ο οποίος καταδίωξε τον Δαίδαλο μέχρι την Σικελία όπου και θανατώθηκε από τον βασιλιά Κόκαλο μετά από παγίδα που του έστησε ο τελευταίος. Μάλιστα λένε πως για να εντοπίσει ο Μίνωας που βρισκόταν ο Δαίδαλος έθετε το εξής πρόβλημα : ζητούσε από τους βασιλείς να περάσουν μια κλωστή μέσα από ένα μεγάλο κοχύλι, τύπου κοχλία. Ήξερε πως μόνο ο Δαίδαλος θα μπορούσε να δώσει λύση στο προβλημά του.
Έτσι όταν το έθεσε στον Κώκαλο, εκείνος πήγε στον Δαίδαλο το κοχύλι και του ζήτησε να περάσει την κλωστή μέσα του. Ο Δαίδαλος, αφού σκέφτηκε, έβαλε λίγο μέλι στην άκρη του κοχυλιού και στο άνοιγμά του ένα μερμύγκι, δεμένο με την κλωστή. Το μερμύγκι πέρασε μέσα από την σπειροειδή διαδρομή του εσωτερικού του κοχλία και έφτασε στην άκρη μεταφέροντας έτσι το ένα άκρο της κλωστής στα ενδοτερα του κοχυλιού. Βλέποντας την λύση ο Μίνωας, απαίτησε από τον Κώκαλο να του παραδώσει τον Δαίδαλο.
Ο Κόκαλος ζήτησε από τον Μίνωα να ξεκουραστεί εώς ότου φέρει αυτός τον Δαίδαλο. Ο Μίνωας ανυποψίαστος πήγε να κάνει μπάνιο. Στο λουτρό ο Κόκαλος ή οι κόρες του έπνιξαν τον Μίνωα. Έτσι πέθανε ο πιο ξακουστός βασιλιά της Κρήτης. Το πτώμα του το παρέλαβαν οι στρατιώτες του με την δικαιολογία ότι ο Μίνωας γλύστρισε στο λουτρό και πνίγηκε. Οι στρατιώτες έθαψαν το σώμα στην περιοχή του Ακράγαντα και διέμειναν στην πόλη αυτή, που αρχικά ονομάστηκε Μίνωα. Τα οστά του Μίνωα μεταφέρθηκαν στην γενέτειρά του πολύ καιρό αργότερα, την εποχή του Ακραγαντινού Θήρωνα.
Την εποχή του διαιρέθηκε η Κρήτη σε τρεις μεγάλες επαρχίες. Οι νόμοι που επέβαλε λέγεται ότι ήταν υπαγορευμένοι στο Μίνωα απ' το Δία. Επίσης επικρατούσε η αντίληψη ότι ο Σόλων όταν έκανε την νομοθεσία του είχε σαν πρότυπο τους νόμους του Μίνωα.
Η ανάπτυξη ήταν και οικονομική και στρατιωτική. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Κρήτη είχε γίνει κυρίαρχη της Μεσογείου και του Αιγαίου. Κατάκτησε τα νησιά του τελευταίου κι αργότερα τα Μέγαρα και την Αθήνα. Από τη μυθολογία μας είναι πολύ γνωστή η ιστορία με τον ανθρώπινο φόρο που ήταν υποχρεωμένη να πληρώνει η Αθήνα στο Μίνωα, σαν θυσία στο Μινώταυρο.
Το μεγαλείο και τον πλούτο της Κρήτης αυτής της εποχής μπορούμε να τα συμπεράνουμε κι απ' τα αρχαιολογικά μνημεία που είναι πάμπολλα. Ιδίως οι τελευταίες ανασκαφές που έγιναν στην Κνωσό έφεραν στο φως έναν τεράστιο πολιτισμό, το γνωστό ως μινωικό πολιτισμό.
Οι σοβαρές ανασκαφές στην Κνωσό άρχισαν το 1900, με την καθοδήγηση του Άγγλου αρχαιολόγου Έβανς, που έδωσε και την συμβατική ονομασία μινωικός στον πολιτισμό της εποχής απ' το τέλος του νεολιθικού πολιτισμού μέχρι την αρχή του σιδηρού πολιτισμού. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν με μεγαλύτερη ένταση μετά το β' παγκόσμιο πόλεμο και δεν έχουν τελειώσει ακόμα.
Χωρίζεται ο μινωικός πολιτισμός σε τρεις περιόδους: την πρωτομινωική, τη μεσομινωική και την υστερομινωική. Η πρώτη περίοδος υπολογίζεται στα χρόνια 3400 - 2200 π.Χ. , η δεύτερη 2200 - 1580 π.Χ. κι η τρίτη στα 1580 - 1200 π.Χ.
Ο μινωικός πολιτισμός αρχίζει να παρακμάζει απ' το τέλος της νεολιθικής εποχής με την κάθοδο των Δωριέων και τις αναστατώσεις που προήλθαν απ' τις μετακινήσεις των θαλασσινών λαών.
LivePedia.gr
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
