1. Αργοναύτης από το Άργος, γιος του Βίαντα και της Πηρούς, αδελφός του Ταλαού και του Αρηίου.
2. Συνοδός των «Επτά επί Θήβας», δηλαδή των 7 αρχόντων που εξεστράτευσαν κατά της Θήβας. Ο Λαόδοκος νίκησε στον ακοντισμό στους ταφικούς αγώνες που έγιναν στη Νεμέα προς τιμή του Αρχεμόρου.
3. Ο ένας από τους Κουρήτες, γιος του θεού Απόλλωνα και της Φθίας, αδελφός του Δώρου και του Πολυποίτου. Αυτός ο Λαόδοκος δέχθηκε τον Αιτωλό, ο οποίος ζήτησε καταφύγιο όταν σκότωσε τον Άπι. Μετά από λίγο καιρό όμως ο Αιτωλός σκότωσε τον Λαόδοκο και τους αδελφούς του και από τον εαυτό του ονόμασε τη χώρα εκείνη Αιτωλία.
4. Μέλος της φυλής των Υπερβορείων, ο οποίος ονομαζόταν και Αμάδοκος (Παυσανίας, Α΄ 4, 4). Σύμφωνα με θρύλο της ιστορικής εποχής, ο Λαόδοκος και ο Υπέροχος εμφανίσθηκαν το 279 π.Χ. μπροστά στα στρατεύματα των Γαλατών και υπεράσπισαν το ιερό των Δελφών — ο Παυσανίας (Ι΄ 23, 2) προσθέτει και τους ήρωες Πύρρο και Φύλακο.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969