.
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ευρυμέδοντας (Ευρυμέδων) αναφέρονται τα ακόλουθα 4 διαφορετικά πρόσωπα:
1. Βασιλιάς των Γιγάντων, που κατοικούσε μαζί με τους υπηκόους του στα πέρατα της Γης. Κόρη του ήταν η Περίβοια, η μητέρα του Ναυσίθοου. Σύμφωνα με μία παράδοση, ο Ευρυμέδοντας βίασε τη θεά Ήρα όταν αυτή ήταν ακόμα παρθένα. Η Ήρα έμεινε έγκυος και γέννησε τον Προμηθέα. Πολύ αργότερα, όταν ο Δίας έμαθε τα παραπάνω, έριξε τον Ευρυμέδοντα στα Τάρταρα και έδεσε τον Προμηθέα στον Καύκασο με την πρόφαση ότι είχε κλέψει τη φωτιά και την είχε δώσει στους ανθρώπους.
2. Ο ηνίοχος του Αγαμέμνονα, που είχε την ίδια τύχη με το αφεντικό του όταν επέστρεψαν στις Μυκήνες μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Ο Όμηρος αναφέρει (Ιλιάδα, Δ 228) ότι αυτός ο Ευρυμέδοντας ήταν γιος του Πτολεμαίου, ενώ ο Παυσανίας γράφει ότι ο τάφος του Ευρυμέδοντα υπήρχε στις Μυκήνες.
3. Γιος του Μίνωα και μιας Νύμφης που η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου (Γ 1, 2) ονομάζει Πάρεια ή Παρία, αλλά αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι απλώς ήταν από την Πάρο. Αυτή η εκδοχή υποστηρίζεται από το ότι ο Ευρυμέδοντας κατοικούσε στην Πάρο, μαζί με τους αδελφούς του Χρύση, Νηφαλίωνα και Φιλόλαο. Ο ήρωας Ηρακλής, όταν ταξίδεψε για να επιτελέσει τον ένατο άθλο του (να φέρει τη Ζώνη της Ιππολύτης), πέρασε από την Πάρο. Εκεί, δύο από τους συντρόφους του σκοτώθηκαν από τα παιδιά του Μίνωα. Ο Ηρακλής αγανάκτησε τότε και τους σκότωσε όλους. Μετά από αυτό, πολιόρκησε και την πρωτεύουσα του νησιού, αλλά οι κάτοικοι για να γλιτώσουν τον παρεκάλεσαν να πάρει μαζί του δύο πρόσωπα, όποια ήθελε, για να αντισταθμίσει την απώλεια των δύο συντρόφων του. Ο Ηρακλής πήρε τον Αλκαίο και τον Σθένελο, τέκνα του Ανδρόγεω και εγγόνια του Μίνωα.
4. Ο ένας από τους Καβείρους της Λήμνου, γιος του θεού Ηφαίστου και της Καβειρούς. Πήρε μέρος στην εκστρατεία του Διονύσου στην Ινδία.
* Ευρυμέδοντας ήταν και ένα άλλο όνομα του Περσέως.
* Ο αστεροειδής 5012 Ευρυμέδων (5012 Eurymedon), που ανήκει στην Τρωική Ομάδα και ανακαλύφθηκε το 1960, πήρε το όνομά του από τον ηνίοχο του Αγαμέμνονα.
Πηγή
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
