.
Οι Εκατόγχειρες ήταν τρεις γίγαντες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, πελώριοι και τρομακτικοί, ισχυρότεροι απ' όλους τους θνητούς.
Είχαν γονείς τον Ουρανό και τη Γαία (Γη). Λέγονταν Βριάρεως που σημαίνει στιβαρός, Κόττος που σημαίνει μανιώδης και Γύης που σημαίνει ότι έχει πολλά ή ανίκητα μέλη.
Ονομάστηκαν Εκατόγχειρες, γιατί από τους ώμους του καθενός κινούνταν 100 χέρια και 50 κεφάλια. Αμέσως μόλις γεννήθηκαν οι Εκατόγχειρες, ο πατέρας τους, ο Ουρανός, τους έκλεισε στα έγκατα της γης. Απ' εκεί όμως τους έβγαλε ο Δίας, για να τον βοηθήσουν στον αγώνα του κατά των Τιτάνων. Αφού νικήθηκαν οι Τιτάνες, ο Δίας τους έκλεισε στον Τάρταρο και φύλακες τοποθέτησε τους Εκατόγχειρες.
Σήμερα, βέβαια, που η επιστήμη είναι αναπτυγμένη, λέμε ότι οι Εκατόγχειρες είναι προσωποποίηση των βίαιων φυσικών δυνάμεων. Πιθανότατα συμβολίζουν τα σύννεφα που προκαλούνται από τους υδρατμούς της γης και κρύβουν βέβαια τη λαμπρότητα του ουρανού, αλλά είναι απαραίτητα για τη βλάστηση.
Από τη LivePedia.gr
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License