.
Η λέξη Χρυσάωρ (από τις λέξεις χρυσός + άορ = σπαθί, δηλαδή ο «Χρυσοσπάθης») ήταν αρχαία ελληνική επίκληση-επίθετο διάφορων θεών και ηρώων, μεταξύ των οποίων:1. Του Απόλλωνα, από το χρυσό του σπαθί ή από τις εκπεμπόμενες από αυτόν ακτίνες φωτός (ο Απόλλων ήταν ο θεός του φωτός). Αναφέρεται στην Ιλιάδα (Ε 509, Ο 256).
2. Του Δία στην Καρία, όπου υπήρχε ναός του Διός Χρυσάορος ή Χρυσαορέως ως κοινό ιερό, ονομαζόμενο «σύστημα Χρυσαορέων».
3. Της Αρτέμιδας.
4. Του Ορφέα.
Ως ξεχωριστό πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, ο Χρυσάωρ εμφανίζεται στον μύθο της Γοργούς: όταν ο Περσέας έκοψε το κεφάλι της Μέδουσας, από το αίμα της και από την ένωσή της με τον θεό Ποσειδώνα ξεπήδησαν το άλογο Πήγασος και ο κανονικός άνθρωπος Χρυσάωρ, ο οποίος αργότερα απέκτησε και παιδί, τον Γηρυόνη, με την Ωκεανίδα Καλλιρρόη, όπως αναφέρει ο Ησίοδος (Θεογονία 287).
Πηγή
* Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 705:
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
