.
Ὀρφικοὶ ὕμνοι
Μίσης, θυμίαμα στύρακα
Θεσμοφόρον καλέω ναρθηκοφόρον Διόνυσον,
σπέρμα πολύμνηστον, πολυώνυμον Εὐβουλῆος,
ἁγνήν τ’ εὐίερόν τε Μίση,ν ἄρρητον ἄνασσαν,
ἄρσενα καὶ θῆλυν, διφυῆ, λύσειον Ἴακχον·
εἴτ’ ἐν Ἐλευσῖνος τέρπῃ νηῷ θυόεντι, 5
εἴτε καὶ ἐν Φρυγίῃ σὺν Μητέρι μυστιπολεύεις,
ἢ Κύπρῳ τέρπῃ σὺν ἐυστεφάνῳ Κυθερείῃ,
ἢ καὶ πυροφόροις πεδίοις ἐπαγάλλεαι ἁγνοῖς
σὺν σῇ μητρὶ θεᾷ μελανηφόρῳ Ἴσιδι σεμνῇ,
Αἰγύπτου παρὰ χεῦμα σὺν ἀμφιπόλοισι τιθήναις· 10
εὐμενέουσ’ ἔλθοις ἀγάθ’ ἐκτελέουσ’ ἐπ’ ἀέθλους.
