Ελληνικές παροιμίες/Α

 

.

• Α' που 'χασε το χοίρο του, όλο μουγκριές ακούει.
• Άβουλα του Θεού φύλλον 'κι λαΐσκεται. (Ποντιακή)
• Αβούλευτο είναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι, των απανθρώπων τα παιδιά να' χουν τιμή και τάξη. (Παξοί)
• Άβρακος βρακί δεν είχε, το 'βαλε και χέστηκε. (Παξοί)
• Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
• Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
  • Αγάλι αγάλι φύτευε ο γεωργός αμπέλι κι αγάλι αγάλι γίνηκε η αγουρίδα μέλι. (Παξοί)
• Αγάλια αγάλια κόνευε, αν θέλεις να προφτάσεις.
• Αγάλια αγάλια κότα μου και 'γω σε μαγειρεύω. (Λαγκαδιά Γορτυνίας)
• Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή.
• Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη.
• Αγάπα το γείτονά σου αλλά μη γκρεμίζεις και το φράχτη.
• Αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματά τους.
• Αγγελική φωνή από γαϊδάρου στόμα.
• Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
• Ἀγεωμέτρητος μηδεῖς εἰσίτω.
  • Όποιος δεν γνωρίζει γεωμετρία να μην μπει. Ρητό γραμμένο πάνω απ' την πύλη της Ακαδημίας (του Πλάτωνα).
• Άγιας Άννης να λογιέσαι και να μη δοξολογιέσαι. (Παξοί)
• Αγιά Μαρίνα με τα σύκα και Άγιος 'Λιας με τα σταφύλια.
• Άγιος που δε θαυματουργεί, μηδέ δοξολογιέται.
• Αγιούτο στην αδυναμιά. (Παξοί)
  • αγιούτο: βοήθεια (ενετικό)
• Αγκάθια έχει στον κώλο του.
• Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.
• Αγοράζει μα δεν πουλεί. (Παξοί)
• Άγουρος προξενητής για λόγου του κοιτάει. (Παξοί)
• Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος.
• Αγρόν ηγόραζεν. (θρησκευτικό)
• Άδειο σακί δε στέκεται, γεμάτο δε λυγάει.
  • Άδειο σακί ορθό δεν κάθεται. (Παξοί)
• Αδέρφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται.
  • Αδέρφια ενωμένα, σπίτια ευτυχισμένα. (Παξοί)
• Αδερφός, κι ας ειν' κι οχτρός. (Κεφαλονίτικη)
• Άδης στον άδη και βρωμάει και τυρίλιας. (Παξοί)
• Άδουλος δουλειά δεν έχει, το βρακί του λύει και δένει.
  • Άδουλος δουλειά δεν είχε το σκοινί λύνει και δένει. (Παξοί)
• Ἀεὶ κολοιὸς παρὰ κολοιῷ ἱζάνει.
  • Ένα κοράκι βρίσκεται πάντα κοντά σ' ένα άλλο κοράκι.
• Αέρα δέρεις
• Ἀετοῦ γῆρας, κορυδοῦ νεότης.
  • Τα γηρατειά του αετού διαρκούν όσο η νιότη του σπουργιτιού.
• Άι Βαρβάρα βαρβαρώνει, Άη Σάββας σαβανώνει κι Άη Θανάσης παραχώνει.
• Αιθίοπα σμήχεις. (αρχαιοελληνική)
  • Παρόμοια με: "Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς".
• Άιρα και κάιρα και κόκκινη μηλιά. (Παξοί)
• Άης Αντρέας έφτασε, το κρύο αντρειεύει.
• Άη Γιώργη μου ακριβός είσαι.
• Ακαμάτης νέος, γέρος διακονιάρης.
• Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε.
  • Ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τονε κράξανε. (Παξοί)
  • Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε.
• Άκουε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώμη.
  • Άκουσε γέρου συμβουλή και παιδευμένου γνώση.
• Άκουε πολλά και λέγε λίγα...
• Ακουέ τα από καρδίας.
• Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι.
  • Ακριβοί στα πίτουρα, φτηνοί στα λάχανα.
• Αλάργα-αλάργα το φιλί για να 'χει νοστιμάδα.
• Αλαργινός ο κήπος δωριανά τα λάχανα. (Αρκαδία)
• Αλέθει καλά ο μύλος μου.
• Αλέθει ο μύλος ό,τι κι αν του ρίξεις. (Παξοί)
• Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαΐ χωρίς αλάτι. (Παξοί)
• Άλλ' αντ' άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα.
  • Άλλα είναι τ' άλλα κι άλλο της Παρασκευής το γάλα.
• Άλλα λέει η γιαγιά μου, άλλα ακούν τ`αυτιά μου.
  • Άλλα λέει η θεια μου, άλλα ακούν τ`αυτιά μου.
• Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.
• Άλλα τα λεγόμενα κι άλλα τα γενόμενα.
• Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.
• Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει.
• Αλλού το όνειρο και αλλού το θαύμα
• Άλλώς έδοξε τοις θεοίς.
• Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τη σκούφια του αλλιώς.
  • Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
• Άλλη η δουλειά του ναύτη, κι άλλη του καντηλανάφτη.
• Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαρία το Γιάννη. (Παξοί)
• Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε (θρησκευτική)
• Αλί από 'κείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστεί. (Παξοί)
  • Αλί του που δεν έχει νύχια να ξυστεί.
• Αλί από 'κείνονε που δεν έχει ποιος να του φυσήξει το μάτι. (Παξοί)
• Αλί από 'κείνονε που λείπει από το γάμο του. (Παξοί)
• Αλί από 'κείνονε που τονε κλείνει η γης. (Παξοί)
• Αλί που το 'χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες.
• Αλί που γιόμα καρτερεί και δείπνο από γειτόνους. (Ηπειρος)
• Αλίμονο του που δεν έχει και θεό δεν έχει. (Παξοί)
• Άλλο λάγιο κι άλλο τράγιο. (Παξοί)
• Άλλο ο χήρος (=χοίρος) γείτονας κι άλλο ο γείτονας γουρούνι. (Παξοί)
• Άλλο να σ' το λέω κι άλλο να το βλέπεις.
• Άλλοι να σε παινεύουνε κι εσύ να καμαρώνεις. (Παξοί)
• Άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέραν.
  • Άλλοι παπάδες έρχονται, άλλα χαρτιά κρατάνε.
• Άλλοι Πάσχα κι άλλοι χάσκα. (Παξοί)
• Άλλοι περνώντας κι άλλοι καρτερώντας. (Παξοί)
• Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν.
• Άλλοι τα 'φαγαν τα σύκα κι άλλοι τα πληρώνουνε.
• Άλλος βάζει τη φωτιά κι άλλος βρίσκει τον μπελά.
• Άλλος γαμεί κι άλλος πλερώνει. (Παξοί)
• Άλλος έσπειρε κι άλλος θερίζει.
• Άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος τη χάρη.
• Άλλος σπέρνει και τρυγάει, κι άλλος πίνει και μεθάει.
• Άλλος στου Κόκλα κι άλλος στου Πυρή. (Αρκαδία)
• Άλλος το μακρύ κι άλλος το κοντό.
• Άλλος χάσκει κι άλλος μεταλαβαίνει.
• Αλλοι τα γένια πεθυμούν, κι άλλοι που τα 'χουνε τα φτυούν.
• Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη.
• Αλλού είν' ο καλόγερος κι αλλού είναι τα ράσα του.
  • Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του.
• Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο.
  • Αλλού με ξείς καλόγηρε κι αλλού με τρώει εμένα.
    • Αλλού με τρίβεις Δέσποινα, κι αλλού εγώ πονάω.
• Αλλού πατάς κι αλλού κοιτάς.
• Αλλού τ' όνειρο κι αλλού το θάμα.
  • Αλλού το όραμα και αλλού το θαύμα.
• Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.
• Αλλού φωτίζει ο Θεός κι αλλού σκοτίζει. (Παξοί)
• Αλλού χτυπάει το νερό κι αλλού αλέθει ο μύλος.
• Αλλού τηρά κι αλλού βλέπει.
• Άλφα Κάπα αντιδαύλι. (Παξοί)
• Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.
• Άμα βλέπεις τη μάνα κλαις το παιδί. (Παξοί)
• Άμα δειπνείς και δε με δεις, σίγουρα λίγωση είναι. (Κρητική)
  • Εννοεί τη σελήνη και τις φάσεις της.
• Άμα δεις λαγό εμπρός σου, τρεις φορές κάν' τον σταυρό σου.
• Άμα δεν βρέξει θα στάξει.
• Άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μη περιμένεις άλλον.
• Άμα δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ.
• Άμα δεν περισσέψει πάει να πει πως δεν φτάνει.
• Αμα δεν σε θέλουν στο χωριό μη ρωτάς για του παπά το σπίτι.
• Άμα δε φας θεριό, δε θεριεύεις.
• Άμα θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα νάχει ο πεθερός.
• Άμα θες σύντροφο άξο, πάρε νύφη από τη Νάξο.
• Άμα κι θέλω να φιλώσε ρωτώ που και κα εν το μάγουλο σ'. (Ποντιακή)
  • Άμα δεν θέλω να σε φιλήσω ρωτώ που είναι το μάγουλό σου.
• Άμα κοιμάται ο γυιόκας μας, φαΐ δεν μας γυρεύει.
• Άμα φτυείς ψηλά, πέφτει στο πρόσωπο.
  • Αν φτύσω πάνω φτύνω τα μούτρα μου, αν φτύσω κάτω φτύνω τα γένια μου.
• Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία.
  • Αμαρτία εξομολογημένη, η μισή συγχωρεμένη.
• Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα.
• Άμε διάολε στ' Αρκάδι. (Ρέθυμνο)
• Αμ' έπος αμ' έργον.
• Αμίλητος σαν ψάρι.
• Αμίλητος τρελός, για φρόνιμος περνιέται.
• Ανάγκα και θεοί πείθονται.
• Ἀνάγκᾳ δ᾿ οὐδὲ θεοὶ μάχονται.
  • Την ανάγκη ούτε οι θεοί οι ίδιοι μπορούν να την νικήσουν (ρητό του Σιμωνίδη του Κέϊου).
• Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει το μαλλί σου.
• Αναπέτα πεταλούμ', αλά πέρδικα καλούμ'. (Παξοί)
• Ανάποδα, σαν τον κάβουρα.
• Αν αρτυθείς να είν΄αρνί αν κλέψεις ναν΄χρυσάφι κι αν αγαπήσεις και καμιά να τη ζηλεύει η γειτονιά. (Αθηναϊκή)
  • Αν αρτυθώ να φάω αρνί αν κλέψω νάναι ψάρι κι αν αγαπήσω και κανεί να είναι παλληκάρι. (Αθηναϊκή)
• Ανάρια ανάρια το φιλί για να 'χει νοστιμάδα.
• Άναψε τ' αγίου δυο κεριά και του δαιμόνου πέντε.
• Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.
• Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει.
• Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ' εκείνον τον ζευγά πού 'χει πολλά σπαρμένα.
• Αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί τό'χει τραβήξει.
• Αν δεν αστράψει, δε βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει.
• Αν δεν βρέξεις κώλο, δεν τρως ψάρι.
  • Αν δεν βρέξεις πόδι δεν τρως μπαρμπούνι.
• Αν δεν δουλέψεις την αυγή, γυμνός θα είσαι τη Λαμπρή.
  • Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.
• Αν δεν έρθει μοναχή της, μην την καρτεράς την τύχη.
• Αν δεν έχεις νύχια να ξυθείς, μην περιμένεις να σε ξύσουν οι άλλοι.
• Αν δεν ήταν οι βρωμιές δεν θα πουλούσαν το σαπούνι. (Παξοί)
• Αν δεν κλάψει το παιδί, δεν το βυζαίν' η μάνα.
• Αν δεν κλάψει το παιδί μικρό, κλαίει η μάνα μεγάλη.
• Αν δεν κλωτσήσει ο γάιδαρος, δεν τον ξεφορτώνουν.
• Αν δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της.
• Αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι.
• Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
• Αν δεν σε κλάσει μάστορας δεν γίνεσαι τεχνίτης.
• Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.
• Αν δεν φας το 'θεριό', θεριό δεν γίνεσαι (Σμύρνη)
• Αν είν' παππάς και λειτουργά, η αυγή θα μας το δείξει.
• Αν είσαι και λελέκι, δεν είσαι και χατζής.
• Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
• Αν έκαναν όλες οι μέλισσες μέλι θα το 'τρωγαν και οι γύφτοι.
• Αν έχεις νύχια, ξύσου.
• Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει.
• Αν ήταν η ζήλεια ψώρα, θα κολλούσε όλη η χώρα.
• Αν ήταν η δουλειά καλή θα δούλευε κι ο Δεσπότης.
• Αν ήταν καλή η γυναίκα, θα είχε και ο Θεός μια.
• Αν ήταν το βιολί ψωλή, θα το παίζανε πολλοί.
• Αν θα ζυμώσεις το ταχύ, αποβραδίς κοσκίνα.
• Αν πας στο μύλο θα αλευρωθείς και αν πας στον καρβουνιάρη θα μουτζουρωθείς.
• Ανθρακες ο θησαυρός.
• Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.
• Αν καθίσεις με στραβό, το πρωί θ' αλληθωρίζεις.
• Αν κελαηδάει ο γάιδαρος, γκαρίζουν τ' αηδόνια. (Κεφαλονίτικη)
• Αν όλοι μπάμπλοι (ζωήφια) κάναν μέλι θα έκανε και ο σκατό-μπαμπλος (Ν.Σκοπός,Σερρών)
• Αν πεθάνω από συνάχι, η πανούκλα μούντζες να 'χει.
• Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σ’ αυτό το γεωργό που ’χει πολλά σπαρμένα.
  • Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σ’ αυτό το ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα.
• Αν σ' αρέσει μπάρμπα-Λάμπρο ξαναπέρνα από την Άνδρο. (Ιστορική)
• Αν τα χάσει ο μήνας δεν τα χάνει ο χρόνος. (Παξοί)
• Αν τινάξει ο μυλωνάς, τα ρούχα του κάνει πίτα και κουλούρια. (Παξοί)
• Ανδρός χαρακτήρ εκ λόγου γνωρίζεται.
• Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος.
• Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.
  • Διάβασα, κατανόησα, καταδίκασα. Η γνωστή φράση του Ιουλιανού του παραβάτη, όταν διάβασε βιβλίο με περιεχόμενο χριστιανικό γραμμένο σε αρχαίους στίχους.
• Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
  • Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.
• Άνθρακες ο θησαυρός.
• Ἄνθρωπον ζητῶ.
  • Το έλεγε ο Διογένης ο Κυνικός.
• Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
• Ἄνθρωπος μικρὸς κόσμος.
  • Δημόκριτος.
• Ανοικοκύρευτος γαμπρός, πάει στους πέντε ανέμους. (Παξοί)
• Αντί να βογκάει ο γάιδαρος, βογκάει το σαμάρι.
• Αντί να τρίζει η άμαξα, τρίζει ο αμαξηλάτης.
• Άντρας χωρίς μουστάκι, αυγό χωρίς αλάτι. (Κρήτη)
• Άντρας ψηλός και άγγελος, κοντός πομπή και γάνα, ψηλή γυναίκα άχαρη, κοντή χαραμαντάνα.
• Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει.
• Ανύπαντρος σαν παντρευτεί δεν πρέπει να χορεύει, μόνο σακί στον ώμο του κριθάρι να μαζεύει. (Παξοί)
• Άνω ποταμών (αρχαία έκφραση για το υπερβολικό και εν τέλει απαράδεκτο).
• Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
• Άξιος είναι στο φαί και γρήγορος στον ύπνο.
• Απ' αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
• Απ' όλα έχει ο μπαξές.
• Απ' όνων εις ίππους.
  • Το έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, όταν θέλανε να καταδείξουνε άνθρωπο που αναρριχήθηκε από τα χαμηλά.
• Απ' όπου κι αν τον πιάσεις λερώνεσαι.
• Απ' τ' αυτί δεν κουτσαίνει τ' άλογο.
• Απ' τ' αυτί και στο δάσκαλο.
• Απ' τα ψηλά στα χαμηλά.
• Απ' την αρχή του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή.
• Απ' τη λεχώνα κι απ' τη μαμή, πάει εχάθει το παιδί. (Αρκαδία)
• Απ' το διάολο έρχεται τ' αρνί, στο διάολο γυρίζει το τομάρι.
• Απ' το κεφάλι βρωμάει το ψάρι.
  • Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι.
• Απ' τ' ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα.
• Απ' το σπίτι κι η τιμή, απ' το σπίτι κι η πομπή. (Παξοί)
• Απ' το χέρι ως το στόμα είναι πολύς καιρός ακόμα.
  • Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
• Απ' τον Άννα στον Καϊάφα.
• Απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
• Άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά.
• Άπλωνε το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου.
• Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι.
• Από δήμαρχος, κλητήρας.
• Από δυο χωριά χωριάτες.
• Από θεού άρξασθαι.
• Από μήλον ως αυγόν, νά κυρά λουκάνικον.
• Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
  • Από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια.
    • Από ζουρλό και μεθυστή μαθαίνεις την αλήθεια.
• Από μικρός στα βάσανα.
• Από μουλωχτά σκυλιά να φοβάσαι.
• Από μυλωνάς, δεσπότης.
• Από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καεί.
• Από τα μετρημένα τρώει ο λύκος. (Παξοί)
• Απο τ' αυγό στην όρνιθα κι από τ' αρνί στο βόδι. (Κεφαλλονιά)
• Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα.
• Από την πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ' ανοίξεις για να μπω, σου κατουρώ τον τοίχο.
• Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη.
• Από το ένα αυτί μπαίνει κι απ' το άλλο βγαίνει.
• Απόκριες στο σπίτι σου και Λαμπριά όπου λάχει. (Παξοί)
• Απορία ψάλτου, βηξ.
• Απρίλης-γκρίλης. (Παξοί)
• Απρίλης Μάης κουκιά μεστωμένα. (Ανατ. Κρήτη)
• Αραία-αραία για να φαινόμαστε καμμιά σαρανταρέα.
• Αρβανίτη αν κάνεις φίλο, κράτα και κανένα ξύλο.
  • Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
• Αργά-αργά τα όργανα κι αρχοντικός ο γάμος.
• Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός.
• Αργία μήτηρ πάσης κακίας.
• Άρες μάρες κουκουνάρες.
  • Άρες μάρες κουκουνάρες, καί οι τρύπιες οι χουλιάρες.
• Άρκον σα ξύλα έστειλαν, και γρίζεψεν το δάσος. (Ποντιακή)
• Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες.
• Άρμεγε και κούρευε, χέζε και δερμάτιαζε.
• Αρνί κατσίκι τριήμερο, γουρούνι δωδεκαήμερο, μουσκάρι σαρανταήμερο και πάλι κρίμα ένε. (Κεφαλλονιά)
• Αρνιά κι ερίφια το Μάη μήνα δείχνουν. (Σύρος)
• Άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις.
• Άρτσι, μπούρτζι και λουλάς.
• Άρτσι πέλαο μ' έριξε. (Παξοί)
• Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου.
• Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω.
• Αρχή άνδρα δείκνυσι.
• Ἀρχὴ μεγίστη τοῦ βίου τά γράμματα.
  • Αριστοτέλης.
• Αρρώστου χείλη φαίνονται και νηστικού μαγούλες.
• Ασημένια μου λαλιά, χρυσή μου βουβαμάρα.
• Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι ας ψοφώ από την πείνα.
• Ας μπαίνει ο κόσμος κι ας λέει ο κόσμος. (Παξοί)
• Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε.
• Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει.
• Άσπρα μαλλιά στην κεφαλή... κακά μαντάτα στην ψωλή. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
• Άσπρα στο πουγκί, ψάρια στο βουνί.
• Άσπρος γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει. (Παξοί)
• Άσπρος ήλιος, μαύρη ημέρα.
• Άσχημέ μου στρώσε τάβλα, όμορφέ μου τι θα φάμε. (Παξοί)
• Άσχημη στην κούνια, όμορφη στη ρούγα.
  • Άσχημο παιδί στην κούνια, όμορφο στη ρούγα.
• Αυγό να πάρεις απ' αυτόν δεν έχει κρόκο μέσα.
• Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές τον χρόνο.
• Αυτά που θες ξενέρωτος, τα κάνεις μεθυσμένος.
• Αυτός είναι βίος και πολιτεία.
• Αυτός είναι απ' του διαόλου τη μάνα.
• Αὐτοῦ γὰρ Ῥόδος καὶ πήδημα.
  • Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
• Αφεντικά και δούλοι, το ίδιο ούλοι. (με αρνητική διάθεση)
• Άφες αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τί ποιούσι.
• Αφήνω γεια τση φτώχειας. (Παξοί)
• Άφησε το γάμο και πήγε για πουρνάρια.
• Αφού έκαμες την εκκλησιά κάμε και τ' άγιο βήμα.
• Άφωνος ιχθύς.
• Αχάριστο ευλογείς, νεκρό δανείζεις.
• Αχθος αρούρης.
  • Ομηρικόν (Ιλιάς): «Βάρος της γης».

Ελληνικές παροιμίες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org, Βικιφθέγματα . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License