.
Περιφέρεια : Νότιο Αιγαίο
Νομός : Κυκλάδων
-- Δήμος Αμοργού --
Τα Θολάρια είναι παραδοσιακός οικισμός της Αμοργού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός τους ανέρχεται στους 138 μόνιμους κατοίκους.[1] Έχει πάρει το όνομά του από τους θόλους, δηλαδή τις καμάρες που βρίσκονται περίπου στο μέσο του χωριού.
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
Τα Θολάρια είναι κτισμένα στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού, σε υψόμετρο 220 μέτρων.[2] Απέχουν 17 χιλιόμετρα από τη Χώρα και 2,5 χιλιόμετρα από τον Όρμο Αιγιάλης[3], το δεύτερο λιμάνι της Αμοργού. Βρίσκονται κοντά στον λόφο Βίγλα[4], στη θέση στην οποία βρισκόταν η Αρχαία Αιγιάλη, μια από τις τρεις πόλεις της αρχαίας Αμοργού.[5][6] Ο οικισμός έχει παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, με λευκά σπίτια και στενά δρομάκια. Σύμφωνα με τον ιστορικό και γεωγράφο Αντώνιο Μηλιαράκη, κατά το 1884 τα Θολάρια διέθεταν περίπου 100 σπίτια.[7]
Η κεντρική εκκλησία του οικισμού είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αναργύρους και γιορτάζει την 1η Ιουλίου. Κοντά στην εκκλησία βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Αιγιάλης[3]. Στα Θολάρια ανακαλύφθηκε κορμός κούρου της αρχαϊκής εποχής.[8]
Ο οικισμός το 1845 προσαρτήθηκε στο δήμο Αμοργού και το 1864 στο δήμο Αιγιαλής. Από το 1912 μέχρι το 1997 ανήκε στην επαρχία Νάξου ως έδρα της κοινότητας Θολαρίων. Από το 1997 ανήκει στον δήμο Αμοργού.[9][1]
Απογραφές πληθυσμού
Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 321[2] 291[2] 247[2] 241[2] 186[2] 168[2] 160[2] 149[10] 138[1]
Καπετάνιος Θολάρια 2017 - Αμοργός
Παραπομπές
«Θολάρια (τα) Δήμου Αμοργού Τοπική Κοινότητα Θολαρίων. Κυκλάδες». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2017.
Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 263 - 264.
Λιβιάκης, Σταύρος. «Θολάρια: παραδοσιακό χωριό της Αιγιάλης». aegiali.gr. Amorgos island. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2017.
Αντωνίου Μηλιαράκη, Υπομνήματα περιγραφικά των Κυκλάδων νήσων κατά μέρος. Αμοργός μεθ'ενός γεωγραφικού πίνακος, Εκ του Τυπογραφείου Το Συνδικάτον, Εν Σικάγω, 1928, σελ. 55.
Θολάρια Αιγιάλης www.diakopes.gr
Θολάρια www.amorgos-island.gr
Αντωνίου Μηλιαράκη, 1928, σελ. 31.
Λίλα Ι. Μαραγκού, Αμοργός Ι. Η Μινώα, Η Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, 2002, σελ. 27.
«Θολάρια Ν. Κυκλάδων». Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 2014-01-22.
«Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». statistics.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2017.
| Τοπική Κοινότητα Αιγιάλης |
|---|
| Άγιος Παύλος Αμοργού, ο |
| Αιγιάλη Αμοργού, η |
| Λιαδί Αμοργού, το (νησίδα) |
| Όρμος Αιγιάλης Αμοργού, ο |
| Πλάκα Λιαδιού Αμοργού, η (νησίδα) |
| Ποταμός Αμοργού, ο |
| Τοπική Κοινότητα Αμοργού |
| Αμοργός, η |
| Βιόκαστρο μεγάλο Αμοργού, το (νησίδα) |
| Βιόκαστρο μικρό Αμοργού, το (νησίδα) |
| Γραμπονήσιο Αμοργού, το (νησίδα) |
| Καστελόπετρα Αμοργού, η |
| Νικούρια Αμοργού, τα (νησίδα) |
| Τοπική Κοινότητα Αρκεσίνης |
| Άνυδρος Αμοργού, ο (νησίδα) |
| Αρκεσίνη Αμοργού, η |
| Γραμβούσσα Αμοργού, η (νησίδα) |
| Καλοταρίτισσα Αμοργού, η |
| Καλοφάνα Αμοργού, η |
| Κισίρι Αμοργού, το (νησίδα) |
| Μαύρη Μύτη Αμοργού, η |
| Πατελίδι Αμοργού, το (νησίδα) |
| Ραχούλα Αμοργού, η |
| Φελούκα Αμοργού, η (νησίδα) |
| Ψαλίδα Αμοργού, η (νησίδα) |
| Τοπική Κοινότητα Βρούτση |
| Βρούτσης Αμοργού, ο |
| Καμάρι Αμοργού, το |
| Τοπική Κοινότητα Θολαρίων |
| Θολάρια Αμοργού, τα |
| Παραλία Θολαρίων Αμοργού, η |
| Τοπική Κοινότητα Καταπόλων (επί της νήσου Αμοργού) |
| Άνω Αντικέρι Αμοργού, το (νησίδα) |
| Κατάπολα Αμοργού, τα |
| Κάτω Αντικέρι Αμοργού, το (νησίδα) |
| Λεύκες Αμοργού, αι |
| Νερά Αμοργού, τα |
| Ξυλοκερατίδι Αμοργού, το |
| Πέρα Ραχίδι Αμοργού, το |
| Ραχίδι Αμοργού, το |
| Χριστουλάκι Αμοργού, το |
|
Νομός Κυκλάδων : Δήμος, Κοινότητα Ερμουπόλεως | Αμοργού | Άνδρου | Άνω Σύρου | Δρυμαλίας | Εξωμβούργου | Θήρας | Ιητών | Κέας | Κορθίου | Κύθνου | Μήλου | Μυκόνου | Νάξου | Πάρου | Ποσειδωνίας | Σερίφου | Σίφνου | Τήνου | Υδρούσας Ανάφης | Αντιπάρου | Δονούσης | Ηρακλείας | Κιμώλου | Κουφονησίων | Οίας | Πανόρμου | Σικίνου | Σχοινούσσης | Φολεγάνδρου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης: Διοικητική διαίρεση νομού Κυκλάδων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
