.
Περιφέρεια : Κεντρική Μακεδονία
Νομός : Θεσσαλονίκης
-- Δήμος Εχεδώρου --
Η Σίνδος (παλαιότερα γνωστή ως Τεκελί[1]) είναι κωμόπολη της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, έδρα της Δημοτικής Ενότητας Εχεδώρου και του Δήμου Δέλτα. Έχει πραγματικό πληθυσμό 9.289 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011.
Η Σίνδος βρίσκεται βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης σε απόσταση 14 χιλιομέτρων και σε απόσταση 2 χιλιομέτρων δυτικά του ποταμού Γαλλικού (Εχεδώρου).[2] Βόρεια της κωμόπολης, σε μικρή απόσταση, βρίσκεται η Βιομηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης, μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της Ελλάδος.[3] Στην κωμόπολη βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος (παράρτημα Θεσσαλονίκης). Επίσης δίπλα στο χώρο του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος υπάρχει το ΚΕΘΕΑ - ΙΘΑΚΗ που είναι κέντρο αποτοξίνωσης ναρκωτικών.
Στη Σίνδο λειτουργούν ένα ΓΕΛ, ένα ΕΠΑΛ, ένα Γυμνάσιο, τρία Δημοτικά σχολεία και πέντε νηπιαγωγεία.
Αποτελεί αρχαία πόλη που αναφέρεται από τον Ηρόδοτο με σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα που σήμερα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, στη Σίνδο -που τότε ονομάζονταν Τεκελή- έλαβαν χώρα οι διαπραγματεύσεις για την παράδοση της Θεσσαλονίκης. Τότε την κατοικούσαν περίπου 60 οικογένειες γηγενών[4]. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκαν στην περιοχή 389 ελληνικές προσφυγικές οικογένειες, που αριθμούσαν συνολικά 1.457 άτομα. Συγκεκριμένα στη Σίνδο εγκαταστάθηκαν Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και ειδικότερα από το Χαμζάμπεϊλι της Μαγνησίας, από το Σουσουρλούκι της Προύσας καθώς και από την Ανατολική Θράκη κυρίως απο την Βιζύη αλλά και Έλληνες πρόσφυγες από το Σιναπλί της Ανατολικής Ρωμυλίας.
Ονομασία
Χρυσή νεκρική μάσκα από το ταφικό σύμπλεγμα της Σίνδου (520 π.Χ.), που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Για την ύπαρξη της αρχαίας Σίνδου υφίσταται γραπτή μαρτυρία από τον Ηρόδοτο, στο έβδομο βιβλίο του, ότι ο στόλος του Ξέρξη εισχώρησε στο Θερμαϊκό κόλπο και ναυλόχησε στη Θέρμη, στην πόλη Σίνδο και στη Χαλάστρα. Από αυτήν την περιγραφή συνάγεται πως η Σίνδος ήταν παράλια πόλη που βρισκόταν μεταξύ αρχαίας Θέρμης και Χαλάστρας, στις εκβολές του Εχεδώρου ποταμού.
Ο βυζαντινός λεξικογράφος Στέφανος αναφέρεται στην πόλη με το όνομα Σίνθος, στο λεξικό του ΄΄Περί πόλεων΄΄.
Η ονομασία Σίνδος είναι προελληνική, καθώς τοπωνύμια τις καταλήξεις "-νθος" και "-νδος" (όπως Πίνδος, Λίνδος, Ζάκυνθος) αποδίδονται σε προελληνικά φύλα, όπως οι Πελασγοί, οι Κάρες και οι Λέλεγες. Προκύπτει συνεπώς ότι οι πρώτοι οικιστές της Σίνδου ήταν πιθανότατα Πελασγοί.
Στη συνέχεια η Σίνδος κατοικήθηκε από διάφορα θρακικά και ελληνικά φύλα και ο πληθυσμός της υπήρξε ανάμικτος από Πελασγούς, Μύγδονες και Ίωνες. Αυτό συνάγεται από την πληροφορία του λεξικογράφου Στέφανου, ότι η Θέρμη ήταν "πόλις Ελλήνων Θρηίκων", την ανεύρεση στο αρχαίο νεκροταφείο της Σίνδου χρυσού δαχτυλιδιού, στο οποίο είναι χαραγμένη η λέξη "ΔΩΡΟΝ" σε ιωνική γραφή και την ανακάλυψη στη διπλή τράπεζα της Αγχιάλου οστράκων με τα ιωνικά ονόματα όπως: Αργαθώνιος, Ίων, Εύδικος, Μενέστρατος.[5]
Πρόσβαση
Η Σίνδος καθίσταται εύκολα προσβάσιμη μέσω της Εγνατίας Οδού (κόμβος 20). Επιπλέον η Σίνδος διαθέτει σιδηροδρομικό σταθμό επί της γραμμής Αθήνας-Θεσσαλονίκης και από το 2007 εξυπηρετείται από τον προαστιακό σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκης. Επίσης συνδέεται με την Θεσσαλονίκη με τις λεωφορειακές γραμμές του ΟΑΣΘ 51, 52. Υπάρχει και η γραμμή 53 που είναι τοπική και εξυπηρετεί αποκλειστικά την Σίνδο.
Αρχαιολογικά ευρήματα
Εικόνες από τα ευρήματα στο αρχαίο νεκροταφείο της Σίνδου, που σήμερα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Αρχαίο Κράνος που βρέθηκε στη Σίνδο.
Κράνος και μάσκα. Ο πολεμιστής ενταφιάστηκε με το κράνος του και το πρόσωπό του καλύφτηκε με χρυσή μάσκα. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου πρέπει να δισμορφώθηκαν με τη συμπίεση του ελάσματος επάνω στο πρόσωπο του νεκρού ή σε κάποια μήτρα. Σίνδος, τάφος 115. Γύρω στο 520 π.Χ.
Κτερίσματα τάφων από το αρχαίο Νεκροταφείο Σίνδου.
Πήλινο αρωματοδοχείο σε σχήμα πετεινού και σε μορφή κόρης. Νεκροταφείο Σίνδου, ανδρικός τάφος (25). Γύρω στο 540 π.Χ.
Χρυσά ταφικά κτερίσματα από το αρχαίο Νεκροταφείο Σίνδου.
Χρυσά ταφικά κτερίσματα από το αρχαίο Νεκροταφείο Σίνδου.
Χρυσά ταφικά κτερίσματα από το αρχαίο Νεκροταφείο Σίνδου.
Χρυσά ταφικά κτερίσματα από το αρχαίο Νεκροταφείο Σίνδου.
Πληθυσμός
Η εξέλιξη του πληθυσμού της Σίνδου έχει ως εξής:
Απογραφή [1] Πληθυσμός
1940 2.979
1951 3.692
1961 4.132
1971 4.938
1981 5.576
1991 6.059
2001 7.657
2011 9.289
Προσωπικότητες
Ευάγγελος Σπανός (1943-2020): ιδρυτής Βιοϊατρικής[6]
Παραπομπές
Πανδέκτης, Μετονομασίες οικισμών της Ελλάδος
Διδικτυακές Πύλες, Δήμος Δέλτα, Δημοτική Ενότητα Εχεδώρου
«ΒΙ.ΠΕ. Θεσσαλονίκης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2011.
1912: Οι διαπραγματεύσεις στη Σίνδο για την παράδοση της Θεσσαλονίκης
«Ο Δήμος Εχεδώρου - Ιστορία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2016.
Εφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής της «Βιοϊατρικής» Ευάγγελος Σπανός
Δημοτική Κοινότητα Διαβατών |
---|
Αγία Σοφία, η |
Διαβατά, τα |
Δημοτική Κοινότητα Καλοχωρίου |
Καλοχώρι, το |
Δημοτική Κοινότητα Νέας Μαγνησίας |
Νέα Μαγνησία, η |
Δημοτική Κοινότητα Σίνδου |
Σίνδος, η |
Δείτε επίσης: Δήμος Δέλτα ( Πρόγραμμα Καλλικράτης)
Νομός Θεσσαλονίκης : Δήμος Αγίου Αθανασίου | Αγίου Γεωργίου | Αγίου Παύλου | Αμπελοκήπων | Αξιού | Απολλωνίας | Αρέθουσας | Ασσήρου | Βασιλικών | Βερτίσκου | Εγνατίας | Ελευθερίου - Κορδελιού | Επανομής | Ευκαρπίας | Ευόσμου | Εχεδώρου | Θερμαϊκού | Θέρμης | Θεσσαλονίκης | Καλαμαριάς | Καλλιθέας | Καλλινδοίων | Κορωνείας | Κουφαλίων | Λαγκαδά | Λαχανά | Μαδύτου | Μενεμένης | Μηχανιώνας | Μίκρας | Μυγδονίας| Νεαπόλεως | Πανοράματος | Πεύκων | Πολίχνης | Πυλαίας | Ρεντίνας | Σοχού | Σταυρουπόλεως | Συκεών | Τριανδρίας | Χαλάστρας | Χαλκηδόνος | Χορτιάτη | Ωραιοκάστρου Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Θεσσαλονίκης |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License