Γεωγραφία - Ιστορία

Η Γκιώνα βρίσκεται στην πεδιάδα της Ξάνθης με υψόμετρο 40 μέτρα[3] σε απόσταση 16 χλμ. Ν.-ΝΑ. από την πόλη και περίπου 5 χλμ. ΝΔ. από τη Γενισέα (έδρα του δήμου). Νοτιοανατολικά του χωριού είναι τα παράλια του Θρακικού πελάγους και ο όρμος Βιστονίας ενώ νότια τα Άβδηρα και το καταφύγιο άγριας ζωής "Ντομούζ Ορμάν"[4]. Την περίοδο της τουρκοκρατίας, αναφέρεται ως Γκιουνεϊλέρ ή Γκιονιλέρ (Gjuneler) να ανήκει από το 1878 ως το 1912 στο Bιλαέτι Aδριανούπολης, σαντζάκι Γκιουμουλτζίνας (Kομοτηνής) και στον καζά Ξάνθης.[5] Ενοριακός ναός είναι η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών που φυλάσσει το πιστά αντίγραφο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Μανταμάδου.[6] Αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση της Θράκης, ως Γκιόνα στο ΦΕΚ 194Α - 14/08/1924 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Αβδήρων.[2] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με τα Άβδηρα, τον Λεύκιππο, τη Σκάλα Αβδήρων και την Πεζούλα αποτελούν την τοπική κοινότητα Αβδήρων που υπάγεται στη δημοτική κοινότητα Αβδήρων του Δήμου Αβδήρων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει ως πληθυσμό 129 κατοίκους.[7]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Οριοθέτηση και απόφαση οικισμού Γκιώνας -1984 και από τον ιστότοπο https://www.cityofxanthi.gr/

Παραπομπές

Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 34, τομ. 9.
«ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021.
«ΓΚΙΩΝΑ (Χωριό) ΞΑΝΘΗ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021.
«Δέλτα Νέστου και παράκτιες λιμνοθάλασσες - Σημαντικές Περιοχές για τα πουλιά της Ελλάδας - Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, προστασία για τα πουλιά και το περιβάλλον». www.ornithologiki.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021.
«Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός - Ιστορία». www.xanthi.ilsp.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021.
Group, On Air Media. «Υποδοχή και ενθρόνιση της εικόνας του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ακριβές αντιγράφου του Μανταμάδου, στην Γκιώνα Ξάνθης». ThrakiToday.com - Ηλεκτρονική Εφημερίδα της Ξάνθης - Θράκης. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021.
«ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10497 (σελ. 23 του pdf)