.
Περιφέρεια : Κεντρική Μακεδονία
Νομός : Κιλκίς
- Δήμος Κρουσσών --
Φύσκα , οικισμός (υψόμ. 370 μ.) του νομού Κιλκίς. Δοιηκητικά ανήκει στον Δήμο Κρουσσών και έχει 289 κατοίκους (2001).
Η πόλη Φύσκα πρωταρχικά παρουσιάζεται από το Θουκυδίδη[2], καθώς εξιστορεί την εξάπλωση των Μακεδόνων. Μέρος, μας λέγει, των Εορδών, όταν διώχτηκαν από τους Μακεδόνες κατοίκησαν γύρω από την Φύσκα, που βρισκόταν μεταξύ του Αξιού και του Στρυμόνα. Αναφέρεται ακόμη από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο ως πόλη της Μυγδονίας με τη Βαίρο, Τέρπυλλο, Ξυλόπολη κλπ[3]. Μάλιστα δίδεται και σχετικό στίγμα, το οποίο είναι παραπλήσιο με την αρχαία Ξυλόπολη. Ίσως αυτό να δηλώνει πως ήταν στους πρόποδες των Κρουσίων, όπως ήταν η αναφερόμενη πόλη. Θα μπορούσε κανείς να την υπολογίσει στο σημερινό αρχαιολογικό χώρο στο χωριό Παλατιανό Κιλκίς.
Η Φύσκα είναι μια πόλη που έχει παρουσία αλλά και άνθιση ακόμη και στη ρωμαϊκή αρχαιότητα. Η συνεχής παρουσία της υποδηλώνει τη δραστηριότητα και δύναμή της μέσα στους αιώνες. Αργότερα φαίνεται ως θρησκευτική (χριστιανική) πόλη στα λατινικά ιαμβικά εμβατήρια του αρχαίου Ευαγγελίου και αναφέρεται με άλλες μακεδονικές πόλεις της εποχής των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Σε ιστορικό λεξικό, αναφέρεται ως πόλη της Κρηστωνίας βορειοδυτικά της αρχαίας Τερπύλλου. Η αρχαία αυτή πόλη παρουσιάζεται και με την ονομασία Φύσκαι. Προέρχεται από τη λέξη "φύσκη", που σημαίνει γαστήρ (κοιλιά), κοίλωμα δηλαδή κατ’ επέκταση οπή, στοά, δηλαδή Φύσκαι = στοές, κοιλώματα στη γη.
Μια τέτοια περιοχή είναι αυτή του αρχαιολογικού χώρου του Παλατιανού, που η γύρω περιοχή είναι γεμάτη από στοές εξόρυξης μεταλλευμάτων. Η περιοχή άλλωστε αυτή είναι γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια για τα πολύτιμα μέταλλα που κρύβει στα εδάφη της. Αν η μικρή αρχαία πόλη του Παλατιανού δεν είναι το Ίωρον, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι η αρχαία πόλη Φύσκαι.
Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας κατοικούνταν από χριστιανούς και Οθωμανούς. Παρά την ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870 οι χριστιανοί κάτοικοι της Πλάνιτσας παρέμειναν πιστοί στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1880, με την εγκατάσταση του Βούλγαρου ουνίτη επισκόπου στο Κιλκίς, Νείλου Ισβόρωφ (το 1879), οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την Ουνία. Μετά το 1887, οι Πλανιτσιώτες προσχώρησαν σταδιακά στη Βουλγαρική εκκλησία. Μετά την συνθήκη του Νεϊγύ, το 1919, και το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ του 1924 οι κάτοικοι αποχώρησαν στη Βουλγαρία. [4]
Ασχολία κατοίκων
Οι μόνιμοι κάτοικοι της Φύσκας ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι βασικές καλλιέργειες των γεωργών είναι το σιτάρι και ο καπνός.
Παραπομπές
↑ Πανδέκτης - Μετονομασίες οικισμών
↑ [...]ἀνέστησαν δὲ καὶ ἐκ τῆς νῦν ᾿Εορδίας καλουμένης ᾿Εορδούς, ὧν οἱ μὲν πολλοὶ ἐφθάρησαν, βραχὺ δέ τι αὐτῶν περὶ Φύσκαν κατῴκηται, καὶ ἐξ ᾿Αλμωπίας ῎Αλμωπας. Θουκυδίδου Ιστορία, Βιβλίο Β', κεφ. 99
↑ Πτολεμαίος, Γεωγραφία, Βιβλίο Γ', κεφ.13 παρ.36
↑ Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ανατύπωση 1993, σσ. 103, 104, 106
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΡΟΥΣΣΩΝ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Μάρκου |
| Άγιος Αντώνιος, ο |
| Άγιος Μάρκος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Αναβρυτού |
| Αναβρυτό, το |
| Πλαγιοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Αντιγονείας |
| Αντιγόνεια, η |
| Γάβρα, η |
| Μονολίθι, το |
| Μυλοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Βάθης |
| Βάθη, η |
| Τοπική Κοινότητα Γερακαρίου |
| Γερακάριο, το |
| Παλατιανό, το |
| Τοπική Κοινότητα Ελληνικού |
| Ελληνικό, το |
| Τοπική Κοινότητα Επταλόφου |
| Επτάλοφος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ευκαρπίας |
| Ευκαρπία, η |
| Τοπική Κοινότητα Θεοδοσίων |
| Θεοδόσια, τα |
| Τοπική Κοινότητα Ισώματος |
| Ίσωμα, το |
| Ριζανά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Θεοδωρακίου |
| Άνω Θεοδωράκι, το |
| Κάτω Θεοδωράκι, το |
| Τοπική Κοινότητα Κεντρικού |
| Κεντρικό, το |
| Μαυροπλαγιά, η |
| Πετράδες, οι |
| Τοπική Κοινότητα Κοιλαδίου |
| Καλολίβαδον, το |
| Κοιλάδι, το |
| Χειμαδιό, το |
| Τοπική Κοινότητα Κοκκινιάς |
| Κοκκινιά, η |
| Μελισσουργείον, το |
| Τοπική Κοινότητα Κορωνούδας |
| Κορωνούδα, η |
| Τοπική Κοινότητα Ποντοκερασέας |
| Παρόχθιο, το |
| Ποντοκερασέα, η |
| Τοπική Κοινότητα Τερπύλλου |
| Διπόταμος, ο |
| Μεταξοχώρι, το |
| Τέρπυλλος, η |
| Τοπική Κοινότητα Τριποτάμου |
| Δίβουνο, το |
| Τριπόταμος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Φύσκας |
| Κατασκηνώσεις, αι |
| Σπουργίτης, ο |
| Φύσκα, η |
Νομός Κιλκίς : Δήμος, Κοινότητα Κιλκίς | Αξιούπολης | Γαλλικού | Γουμένισσας | Δοϊράνης | Ευρωπού | Κρουσσών | Μουριών | Πικρολίμνης | Πολυκάστρου | Χέρσου Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Κιλκίς |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
