Ο Κοπανάς ήταν ένας μικρός προσφυγικός συνοικισμός μεταξύ του Βύρωνα προς τα βόρεια και της Ηλιούπολης προς τα βορειοανατολικά. Ο συνοικισμός δημιουργήθηκε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και εγκαταστάθηκαν κυρίως πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη. Υπήρχαν εκεί λατομεία. Πριν γίνει ο συνοικισμός η περιοχή είχε αγρούς, στάνες και βοσκοτόπια. Ανήκε στον Δήμο Αθηναίων. Στην απογραφή του 1928 είχε 4.039 κατοίκους.
Όταν συστάθηκαν οι Δήμοι Βύρωνα και Υμηττού, η περιοχή του Κοπανά εντάχθηκε σ' αυτούς. Τότε έκλεισαν τα λατομεία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 η ύδρευση του Κοπανά γινόταν με φρεάτια ύδατα, ένα τμήμα του είχε ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο έπαιρνε από το εργοστάσιο του Βύρωνα. Συγκοινωνιακά εξυπηρετούνταν με λεωφορεία της Ηλεκτρικής Εταιρείας Μεταφορών, τα οποία έφταναν μέχρι τον Βύρωνα. Υπήρχε ένα δημοτικό σχολείο και ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που λειτουργεί και σήμερα. Η ενορία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κοπανά δημιουργήθηκε από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών με το υπ' αριθμόν 3813/23-9-1930 έγγραφο. Το όνομα «Κοπανάς» το πήρε από τα ξύλα με τα οποία οι γυναίκες κοπανούσαν τα ρούχα για να καθαρίσουν, στο ρέμα που υπήρχε στην περιοχή.
Πηγή

Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός, τόμος 14, σελ. 845