Η Αιξωνή ή Αιξώνη[2] (αρχαία ελληνικά: Αἰξωνή‎‎), (ο δήμος: Αιξωνής) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Κεκροπίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).
Ονομασία

Η ονομασία του δήμου σύμφωνα με παλαιότερες αναφορές[2] προέρχεται από τις λέξεις «αιξ» (κατσίκι ή αγριοκάτσικο) και «ωνή» (εδαφικά όρια), δηλαδή σήμαινε η «περιοχή των κατσικιών».
Τοποθεσία του αρχαίου δήμου

Ο δήμος της Αιξωνής, ήταν δήμος της Παραλίας.[3] Βρισκόταν στα νοτιοανατολικά της κύριας πόλης της αρχαίας Αθήνας, μεταξύ των δήμων του Αλιμούντος και των Αλών Αιξωνίδων,[4] πιθανότατα κοντά στο ακρωτήριο Κωλιάς. Ο δήμος περιλάμβανε το Πρασονήσι και βορειοανατολικά συνόρευε επίσης με τον δήμο των Αλών Αιξωνίδων, ενώ στα βορειοδυτικά του είχε ως όρια τους πρόποδες του Υμηττού. Με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου[5] και σύμφωνα με τον John S. Traill η κύρια θέση του δήμου είναι στην Γλυφάδα,[6] η οποία υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Γλυφάδας, αλλά υπήρχαν και τμήματα του αρχαίου δήμου που αντιστοιχούν σε τμήματα της σύγχρονης Άνω Βούλας,[5] η οποία υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης. Το κέντρου του δήμου βρίσκονταν κοντά στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.[7]

Οι ερευνητές του 18ου αιώνα τοποθετούσαν την αρχαία Αιξωνή στις περιοχές Χασάνια (Στούαρτ) ή Τράχονες (Ληκ)[8] ή Μαυρολιθάρι[2] ή κοντά στη σημερινή Βάρη. Οι θεωρίες όμως αυτές δεν αποδεικνύονται ορθές από τις πιο πρόσφατες έρευνες και τα αρχαιολογικά ευρήματα.
Ανασκαφές – ευρήματα

Στην θέση Αλυκή Γλυφάδας, ο αρχαιολόγος Ιωάννης Παπαδημητρίου ανάσκαψε, τη δεκαετία του 1950, διάφορους μυκηναϊκούς τάφους. Συγκεκριμένα ερεύνησε 13 θαλαμοειδείς και 3 κιβωτιόσχημους τάφους με κόγχες. Δύο ακόμη θαλαμοειδείς τάφοι, ανασκάφηκαν το 1989 στην ίδια θέση.[9] Αγγεία της γεωμετρικής εποχής, τα οποία βρέθηκαν στην Αλυκή μαζί με τα μυκηναϊκά, δείχνουν ότι η κατοίκηση στην περιοχή της Αιξωνής συνεχίστηκε χωρίς διακοπή και μετά το τέλος της Εποχής του Χαλκού.[5]
Νεκρόπολις

Στην θέση Αστέρια Γλυφάδας εντοπίστηκε από το 1998 και ερευνήθηκε στη συνέχεια από την ΚΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων τμήμα νεκροταφείου της πρωτοελλαδικής εποχής, της 3ης χιλιετίας π.Χ.,[10] και επίσης παράκτιος προϊστορικός περίβολος των πρωτοελλαδικών-μεσοελλαδικών χρόνων. Σε αυτόν τον περίβολο, εντός και γύρω απ' αυτόν, υπάρχει και τμήμα νεκροταφείου των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων.[11]
Η συμμετοχή του δήμου στην αρχαία Βουλή

Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές,[12] ως μέλος της Κεκροπίδας φυλής, συμμετείχε με 8 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη (307/306 – 224/223 π.Χ.) και την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.) ο δήμος αντιπροσωπευόταν με 12 βουλευτές στη Βουλή των 600. Κατά την τέταρτη (201/200 π.Χ. – 126/127) και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) είναι άγνωστος ο αριθμός βουλευτών–αντιπροσώπων του δήμου.
Οι κάτοικοι της Αιξωνής

Ο δημότης της αρχαίας Αιξωνής ονομαζόταν Αιξωνεύς.[13][14] Ο πυρήνας του δήμου της Αιξωνής κατοικούνταν και πριν την αρχαϊκή εποχή: Κοντά στην θέση Αλυκή, ανατολικά της Άκρας Πούντας, έχει βρεθεί μυκηναϊκό νεκροταφείο, ενώ στο δρόμο προς την Αθήνα έχουν βρεθεί τάφοι οι οποίοι χρονολογούνται από τη γεωμετρική διακόσμηση των κτερισμάτων τους.[5] Η Αιξωνή ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δήμους της αρχαίας Αθήνας. Αρκετοί από τους κατοίκους του δήμου ασχολούνταν με την γεωργία[5] και επίσης πολλοί με την αλιεία, ενώ ο δήμος κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστός για την περίφημη «αιξωνική τρίγλη» (είδος ψαριού, το μπαρμπούνι).[5] Οι Αιξωνείς θεωρούνταν από όλους τους άλλους Αθηναίους βλάσφημοι και κακολόγοι, αλλά και καλοφαγάδες. Ο Αρποκρατίων, στο έργο του «Λεξικό των δέκα ρητόρων», αναφέρει το ρήμα «αιξωνεύομαι» (αρχαία ελληνικά: αἰξωνεύομαι‎‎), ως σχεδόν συνώνυμο με το «περιγελώ», «βλασφημώ»[2] ή «κακολογώ», σύμφωνα και με την φράση: «ἀφ̓ οὗ καὶ τὸ κακῶς λέγειν αἰξωνεύεσθαι ἔλεγον•», γνωστή και από αγόρευση του Ισαίου.[15] Από την Αιξωνή καταγόταν ο Λάχης, με τον οποίο συνομιλεί ο Σωκράτης στον πλατωνικό διάλογο.
Θέατρο Αιξωνής

Ο δήμος κατά την κλασική περίοδο πιθανώς να ήταν αρκετά εκτεταμένος και διέθετε επίσης μικρό θέατρο, καθώς και κτίριο για να στεγάζει τις συνεδριάσεις των δημοτών.
Λατρευτικές παραδόσεις

Εκτός από τον δήμαρχο, στον Δήμο Αιξωνέων υπήρχαν και άλλοι άρχοντες που είχαν θρησκευτικά κυρίως καθήκοντα. Από επιγραφές που βρέθηκαν στην περιοχή συμπεραίνεται ότι υπήρχαν ναοί της Ήβης και των Ηρακλειδών. Ενώ κοντά στο μικρό θέατρο της Αιξωνής, όπως προαναφέρθηκε, πιθανώς να υπήρχε και ναός του Διονύσου.
Η σφαγή στην Αιξωνή

Το 403 π.Χ., κατά τη διάρκεια του αθηναϊκού εμφυλίου πολέμου μεταξύ των Τριάκοντα Τυράννων και των Δημοκρατικών του Θρασύβουλου, ο ίππαρχος Λυσίμαχος, του ιππικού των Τριάκοντα, κατάσφαξε τους δημότες αυτού του δήμου, οι οποίοι είχαν πάει στα χωράφια για τη συγκομιδή των καλλιεργειών τους, παρά τις εκκλήσεις τους και τα παράπονα ακόμα και των δικών του ιππέων.[16]
Μεταγενέστερες αναφορές

Σύμφωνα με την παράδοση, στις ακτές της Αιξωνής αποβιβάσθηκε ο Απόστολος Παύλος. Το 1950 το τοπωνύμιο Αιξωνή χρησιμοποιήθηκε και ως ονομασία ενός οικοδομικού και κτηματικού συνεταιρισμού, που κυκλοφόρησε και ομώνυμο περιοδικό, στο οποίο δημοσιεύθηκαν μεταξύ άλλων και μελέτες που αναφέρονταν ειδικά στον αρχαίο δήμο.
Προσωπικότητες από την Αιξωνή

Υπήρξαν διάφοροι γνωστοί πολίτες από το δήμο της Αιξωνής, όπως ο Βάκχιος ο Αιξωνεύς γιος του Αριστοβούλου, ο Γλαυκίδης ο Αιξωνεύς γιος του Σωσίππου, ο χορηγός Γλαύκων ο Αιξωνεύς γιος του Καλλικράτους, ο κληρούχος και βουλευτής Δεινόστρατος ο Αιξωνεύς, ο δωρητής για την κατασκευή του θεάτρου Δημήτριος ο Αιξωνεύς, ο γυμνασιάρχος στην Δήλο Δημήτριος ο Αιξωνεύς γιος του Δημητρίου, ο Δημοκράτης ο Αιξωνεύς γιος του Ευφιλήτου, ο Δημοκράτης ο Αιξωνεύς γιος του Λύσιδος, ο δήμαρχος της Αιξωνής Δημοσθένης ο Αιξωνεύς, ο στρατηγός Δίφιλος ο Αιξωνεύς, ο δήμαρχος της Αιξωνής Δωρόθεος ο Αιξωνεύς κ.α.[17] Από τους πλέον γνωστούς, οι οποίοι είχαν κάποιου είδους σχέση με το δήμο ή την περιοχή του ήταν επίσης οι:

Λάχης, γεννήθηκε το 467 π.Χ., (είχε ενταχθεί στον δήμο).
Κάλιππος, γεννήθηκε τον τέταρτο αιώνα π.Χ., (είχε ενταχθεί στον δήμο).
Κτήσιππος, γιος του Χαβρίου, (είχε ενταχθεί στον δήμο).[18]

Δείτε επίσης

Αρχαία Αθήνα
Κεκροπίδα φυλή

Παραπομπές - σημειώσεις

43. Στήλη λευκού μαρμάρου με επίτιτλο ανάγλυφο σχεδόν ακέραιη, στην ιστοσελίδα: www.greek-language.gr
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 45-46: [...] "Αιξώνη, ή Αιξωνή και Αιξωνηΐς κατά τον Αρποκρατίωνα, Αιξωνεύς ο δημότης, παρά το αιξ και ωνή, ήτοι τιμή αιγός. Οι κάτοικοι του δημου τούτου ήσαν σκώπται και περιγελασταί, και κατά συνέπειαν καταχρήσεως βλάσφημοι• και εκ τούτου ή παροιμία• «Αληθώς ει Αιξωνεύς»• και ρήμα Αιξωνεύεσθαι, αντί του περιγελάν, βλασφημείν. Οι Αιξωνείς ήσαν εις δύο δήμους διηρημένοι, εις καθύπερθεν και υπένερθεν. Δια να εύρωμεν αλανθάστως και τον ένα και τον άλλον, πρέπει να λάβωμεν τον Στράβωνα οδηγόν, διότι λέγει ούτος• «Και κατά τους Αιξωνέας δ' έστίν Υδρούσσα». Η Υδρούσσα αύτη είνε νησίον, καλούμενον νυν υπό τινων μεν Κατραμόνησον, υπό τινων δε Πρασονήσι. Προς το νησίον τούτο είνε το αλοπήγιον (α = Προ δέκα ετών η Ελλην. Κυβέρνησις παρημέλησε το προϊόν τούτο δια τα βαρέα έξοδα της κατασκευής, φυλάκων, και επιστατών• και μένει ήδη ακατέργαστον.) ο κοινώς Αλική λέγεται. Προς δυσμάς δε ταύτης κατά την παραλίαν δύο ή τρία στάδια αποτέρω κείνται ερείπια κώμης• και ενταύθα ήσαν αι Αλαί Αιξωνικαί ή Αιξωνίδες• η δε καθύπερθεν κώμη του δήμου είνε το νυν λεγόμενον χωρίον Μαυρολιθάρι. Δια να συμφωνήσωμεν με τον Στράβωνα, δεν δυνάμεθα να παραδεχθώμεν άλλας τινάς παρά τας ειρημένας θέσεις περί των δύο κωμών των Αιξωνέων. Οι δε ειπόντες τους Τράχωνας Αιξωνείς και τα Χασάνια, ηπατήθησαν απάτην ασύγγνωστον διότι τα χωρία ταύτα κείνται προς τους Αλιμουσιους, και απέχουσι πολύ της παραλίας της εχούσης απέναντι την Υδρούσαν (α). Αι Αιξωνικαί τρίγλαι εφημίζοντο το πάλαι• ο Αθήναιος και ο Ησύχιος το μαρτυρούσι. Τρίγλαι δε εισί τα παρ' ημίν μπαρμπούνια". [...]
[...] "Aexone: (Αἰξωνή; Aixōnḗ). Attic paralia deme of the phyle Cecropis (IG II2 2375) at the south-west coast of Attica between Glyphada and Voula [3]. Eight bouleutai [7]. Its western border was marked by the sea, its eastern one by Mount Hymettus whose slopes were terraced [1; 2. 29 ff.] -- the φελλεῖς (phelleîs) in IG II2 2492. To the north, Halimus and Euonymon followed. As Hydrussa (modern Prasonisi) was κατὰ τοὺς Αἰξωνέας (katà toùs Aixonéas, Str. 9,1,21), A. presumably extended to the south up to Ano Vula, where it bordered on Halai Aixonides". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Aexone
Στράβων, «Γεωγραφικά», Θ' 1.21: [...] "Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς δῆμος ἐν τῆι ἐφεξῆς παραλίαι• εἶθ᾽ Ἁλιμούσιοι Αἰξωνεῖς Ἁλαιεῖς οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι• εἶτα Θοραιεῖς Λαμπτρεῖς Αἰγιλιεῖς Ἀναφλύστιοι Ἀζηνιεῖς• οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς ἄκρας τοῦ Σουνίου. μεταξὺ δὲ τῶν λεχθέντων δήμων μακρὰ ἄκρα, πρώτη μετὰ τοὺς Αἰξωνέας Ζωστήρ, εἶτ᾽ ἄλλη μετὰ Θοραιέας Ἀστυπάλαια• ὧν τῆς μὲν πρόκειται νῆσος Φάβρα τῆς δ᾽ Ἐλαιοῦσσα• καὶ κατὰ τοὺς Αἰξωνέας δ᾽ ἔστιν Ὑδροῦσσα• περὶ δὲ Ἀνάφλυστόν ἐστι καὶ τὸ Πανεῖον καὶ τὸ τῆς Κωλιάδος Ἀφροδίτης ἱερόν". [...]
Δήμος Γλυφάδας. Η Πόλη μας. Ιστορική Αναφορά Αρχειοθετήθηκε 2016-12-17 στο Wayback Machine., στην ιστοσελίδα: www.glyfada.gr του Δήμου Γλυφάδας.
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 136.
Papadopoulou, Chryssanthi (2016/11). «Aixone: insights into an Athenian deme» (στα αγγλικά). Archaeological Reports 62: 103–110. doi:10.1017/S0570608416000090. ISSN 0570-6084.
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 271-272: [...] "Αιξωνή, δήμος φυλής Κεκροπίδος κατά την δυτικήν πλευράν, προς δυσμάς του Ανύδρου και ολίγον βορειότερον των Αιξωνίδων λεγομένων Αλών, μεταξύ Αλιμούντος και του ακρωτηρίου Ζωστήρος• η Αιξωνή απείχε περίπου δύο ώρας των Αθηνών ανάτ-νοτίως και έκειτο εν τω μεταξύ του Υμηττού και της θαλάσσης πεδίω• — η προς την Αιξωνήν θάλασσα ην περίφημος δια τας γενεάτιδας τρίγλας (4 =Τριγλιά, μπαρμπούνια.) ας ο Ναυσικράτης και ο Ερατίνος ύμνησαν δια την ερυθρόχρυσον χροιάν και την εξαίρετον γεύσιν (1 = αθηναίος Δειπνοσοφ. 7, σ. 325.). Οι δημόται ελέγοντο Αιξωνείς• ήσαν δε οι Αιξωνείς αλιείς βάναυσοι και βλάσφημοι, διο και έμεινε παροιμία το Αιξωνεύεσθαι σημαίνον το βλασφημείν (2 = Ετυμολογ. μέγ αιξωνεύεσθαι). - Ο Στουάρτος τίθησι τα σήμερον Χασάνια επί της θέσεως της Αιξωνής (3 = Στουάρτ. Χαρτ. της Αττικής), ο δε Λήκιος τας Τράχονας• κείνται δε τοσούτο πλησίον αλλήλων τα Χασάνια και αι Τράχονες, ώστε καταντά το αυτό — ερείπια και τάφοι της Αιξωνής καλύπτουσι και ήδη μέγα διάστημα• εν τω μουσείω της Λεύδης ευρίσκεται περίεργος επιγραφή του δήμου τούτου εις 47 στίχους, ην αναμφιβόλως ο Ροτιέρς από της Αιξωνής μετέφερεν εκείσε• διαλαμβάνει δέ αύτη εκμίσθωσιν εις πατέρα τινά και εις υιόν κτήματος καλουμένου Φιλακίδα επί 40 ετη, και εκ της επιγραφής ταύτης φαίνεται ότι ο οίνος, το έλαιον και ο σίτος εκαλλιεργούντο εν τη χώρα των Αιξωνίων• είναι δε η εποχή της επιγραφής Ολ. 108,4 (4 = Βοικ. Επιγρ. 1, 1, σ. 132.).". [...]
Βάλια Παπαναστασοπούλου, "Η κατάθεση ειδωλίων σε μυκηναϊκούς τάφους της Αττικής. Μία όψη της ιδεολογίας του θανάτου Αρχειοθετήθηκε 2016-10-20 στο Wayback Machine.", (pdf) από την ιστοσελίδα: http://prehistoricattica.org/ Αρχειοθετήθηκε 2016-10-08 στο Wayback Machine. του Διεθνούς Συνεδρίου "Η Προϊστορία της Αθήνας και της Αττικής" (27-31/5/2015).
Πηγή: Το άρθρο της Μαρίας Θερμού με τίτλο: " Αρχαία δίπλα στις καμπάνες των «Αστεριών»", 17/02/2011, στην εφημερίδα Το Βήμα.
ΚΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αρχειοθετήθηκε 2015-05-22 στο Wayback Machine., (pdf), στην ιστοσελίδα: www.yppo.gr του Υπουργείου Πολιτισμού.
Αιξων Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αιξωνία, πόλις Μαγνησίας. το εθνικόν Αιξωνεύς. έστι και Αιξωνή δήμος της Κεκροπίδος φυλής, οξυτόνως, ως είθισται πολλών των δήμων, και ο δημότης Αιξωνεύς, το θηλυκόν Αιξωνίς, ως Αθμονίς. και αξωνεύεσθαι το κατηγορείν' βλάσφημοι γάρ και συκοφάνται κωμωδούνται. τα τοπικά, εκ τόπου Αιξωνήθεν, εις τόπον Αιξώναδε και Αιξώναζε, και εν τόπω Αιξωνήσι". [...], σελ. 24.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αιξώνη, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ.Αιξωνεύς, και Επιρρ. Αιξωνήθεν)". [...], σελ. 17.
Αρποκρατίων, «Λεξικό των δέκα ρητόρων», Α, λήμμα: ΑΙΞΩΝΗΣΙΝ: [...] "ΑΙΞΩΝΗΣΙΝ: Ἰσαῖος ἐν τῷ πρὸς Μέδοντα περὶ χωρίου. Αἰξωνῆς δῆμος φυλῆς τῆς Κεκροπίδος. ἐκωμῳδοῦντο δὲ ὡς βλάσφημοι, ἀφ̓ οὗ καὶ τὸ κακῶς λέγειν αἰξωνεύεσθαι ἔλεγον• Μένανδρος ἐν Κανηφόρῳ. Πλάτων δ̓ ἐν τῷ περὶ ἀνδρείας φησὶν ‘οὐδὲν ἐρῶ πρὸς ταῦτά γ̓ ἔχων εἰπεῖν, μή με εἴπῃς Αἰξωνέα εἶναι". [...]
Ξενοφών, «Ελληνικά», Βιβλίο Β΄, κεφάλαιο IV, 26: [...] "τῶν δ' ἐκ τοῦ ἄστεως ἄλλος μὲν οὐδεὶς σὺν ὅπλοις ἐξῄει, οἱ δὲ ἱππεῖς ἔστιν ὅτε καὶ λῃστὰς ἐχειροῦντο τῶν ἐκ τοῦ Πειραιῶς, καὶ τὴν φάλαγγα αὐτῶν ἐκακούργουν. περιέτυχον δὲ καὶ τῶν Αἰξωνέων τισὶν εἰς τοὺς αὑτῶν ἀγροὺς ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια πορευομένοις: καὶ τούτους Λυσίμαχος ὁ ἵππαρχος ἀπέσφαξε, πολλὰ λιτανεύοντας καὶ πολλῶν χαλεπῶς φερόντων ἱππέων". [...]
Δημότες της Αιξωνής Αρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): AICWNEUS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project

Ελληνικές επιγραφές - IG II² 1623, στιχ. 72-73: [...] "Κτήσιππος / [Χ]αβρίου Αἰξωνεὺς" [...]

Πηγές – βιβλιογραφία
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Αιξωνή

Πρωτογενείς πηγές

Αρποκρατίων, «Λεξικό των δέκα ρητόρων», Α, λήμμα: ΑΙΞΩΝΗΣΙΝ.
Ξενοφών, «Ελληνικά», Βιβλίο Β΄, κεφάλαιο IV, 26.
Στράβων, «Γεωγραφικά», Θ' 1.21.
Ελληνικές επιγραφές - IG Αιξων Attica (IG I-III).

Δευτερογενείς πηγές

Aexone, στην ιστοσελίδα: referenceworks.brillonline.com,
Ουίλλιαμ Σμιθ, Το συγκεκριμένο λήμμα περιλαμβάνει περιεχόμενο από πηγή, η οποία αποτελεί, πλέον, κοινό κτήμα:
(Αγγλικά) Smith, William, επιμ. (1854–1857). «Attica - 38 (Aexone)». Dictionary of Greek and Roman Geography. Λονδίνο: John Murray. Attica - 38 (Aexone)
John S. Traill: The political organization of Attica: a study of the demes, trittyes, and phylai, and their representation in the Athenian Council,“Attica”. Princeton: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 1975, ISBN 978-0-87661-514-0
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 136.
Peter Siewert, "Die Trittyen Attikas und die Heeresreform des Kleisthenes", C.H. Beck, München 1982, ISBN 3406080634, ISBN 9783406080630
Ιωάννης Παπαδημητρίου, “Μυκηναϊκοί Τάφοι Αλυκής Γλυφάδος”. Πρακτικά, Αθήνα 1957, σελ. 72-88.
Ιωάννης Παπαδημητρίου, “Μυκηναϊκοί Τάφοι Αλυκής Γλυφάδος”. Πρακτικά, Αθήνα 1960, σελ. 78-99.
Ιωάννης Παπαδημητρίου, “Μυκηναϊκοί Τάφοι Αλυκής Γλυφάδος”. Πρακτικά, Αθήνα 1962. σελ. 29-34.
Βάλια Παπαναστασοπούλου, "Η κατάθεση ειδωλίων σε μυκηναϊκούς τάφους της Αττικής. Μία όψη της ιδεολογίας του θανάτου", (pdf) από την ιστοσελίδα: https://web.archive.org/web/20161008181437/http://prehistoricattica.org/ του Διεθνούς Συνεδρίου "Η Προϊστορία της Αθήνας και της Αττικής" (27-31/5/2015).
ΚΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αρχειοθετήθηκε 2015-05-22 στο Wayback Machine., (pdf), στην ιστοσελίδα: www.yppo.gr του Υπουργείου Πολιτισμού.
Πηγή: Το άρθρο της Μαρίας Θερμού με τίτλο: " Αρχαία δίπλα στις καμπάνες των «Αστεριών»", 17/02/2011, στην εφημερίδα Το Βήμα.
Το αντίστοιχο λήμμα «Αιξωνή», στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 3, σελ. 25.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
wiktionary logo
Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:
Αιξωνή

«Aixone». www.ancientworlds.net (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2014.
Δήμος Γλυφάδας, από την ιστοσελίδα: www.glyfada.gr του Δήμου Γλυφάδας
Ο Άλιμος, η Γλυφάδα και το Ελληνικό είναι από τις πιο αρχαίες οικιστικές περιοχές. Πρωτοκατοικήθηκαν πριν από 6.000 χρόνια. Οι θεαματικές ανασκαφές, από την ιστοσελίδα: www.mixanitouxronou.gr

Εγκυκλοπαίδεια Αττικής