.
Περιφέρεια : Κεντρική Μακεδονία
Νομός : Θεσσαλονίκης
-- Δήμος Βασιλικών --
Η Αγία Παρασκευή είναι προάστιο της Θεσσαλονίκης και αποτελεί οικισμό της δημοτικής ενότητας Θέρμης, του δήμου Θέρμης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Θεσσαλονίκης, στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στον Δήμο Βασιλικών του νομού Θεσσαλονίκης, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κεντρικής Μακεδονίας.[3][4]
Γεωγραφία
Η Αγία Παρασκευή είναι οικισμός στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Κάλαυρος και πάνω στην επαρχιακή οδό που συνδέει την Περαία με την Σουρωτή, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 95. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 15,836 χμ² (2011) . Απέχει περίπου 23 χλμ. ΝΑ. του κέντρου της Θεσσαλονίκης.[1][3][4][5][6]
Πληθυσμός
Μόνιμος [7][8][9]
Έτος Πληθυσμός
1991 745
2001 1.073
2011 2.244
Πραγματικός (de facto) [1][3][4]
Έτος Πληθυσμός
1961 810
1971 655
1981 627
1991 762
2001 1.226
2011 2.230
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1918 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Βασιλικών του νομού Θεσσαλονίκης. Το 1925 εντάχθηκε στον νομό Χαλκιδικής και επανήλθε στον νομό Θεσσαλονίκης το 1927. Με το ΦΕΚ 424Α - 02/12/1929 αποσπάστηκε από την κοινότητα Βασιλικών και ορίστηκε έδρα της κοινότητας Αγίας Παρασκευής. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγίας Παρασκευής και προσαρτήθηκε στον δήμο Βασιλικών. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Βασιλικών και προσαρτήθηκε στον δήμο Θέρμης.[10]
Ιστορικά στοιχεία
Στην ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής έχουν εντοπιστεί αρχαιολογικά ευρύματα που μαρτυρούν κατοίκηση από πολύ παλιά. Στην Τούμπα του πρώην κτήματος Αγγελάκη έχει ανακαλυφθεί οικισμός της εποχής του Χαλκού. Στην τοποθεσία Αυλές υπάρχουν τάφοι του 6ου αιώνα π.Χ, ενώ στη θέση Μικρή Τούμπα βρέθηκε Μακεδονικός τάφος του 4ου αιώνα π.Χ.[11] Κατά τη Βυζαντινή περίοδο υπήρχε λίγο νοτιότερα στο ύψωμα, η Μονή της Αγίας Παρασκευής. Έτσι δημιουργήθηκε ο οικισμός με το όνομα Νεοχώρι Αγίας Παρασκευής. Με την Οθωμανική κατάκτηση, η ονομασία του οικισμού αποδόθηκε στα τούρκικα ως Γενίκιοϊ και το χωριό κατοικήθηκε από χριστιανούς. Μετά το 1923 στους ντόπιους κατοίκους προστέθηκαν 77 οικογένειες προσφύγων από την Ανατολική Θράκη (κυρίως από τα χωριά Πλαγιάρι, Σουμπάσκιοϊ και Περίσταση), 1 οικογένεια προσφύγων από τη Βορειοανατολική Μακεδονία (Βουλγαρία), 48 οικογένειες από τη Μικρά Ασία (κυρίως από το Ιντζέκιοϊ) και 12 οικογένειες Ποντίων. [εκκρεμεί παραπομπή]
Αξιοθέατα
Το Αγίασμα της Αγίας Παρασκευής, παρεκκλήσι που ιδρύθηκε το 1969. Γιορτάζει στις 26 Ιουλίου και την Παρασκευή μετά το Πάσχα (της Ζωοδόχου Πηγής), οπότε και γίνεται πανηγύρι στον χώρο του Αγιάσματος.
Ανάμεσα στην Αγία Παρασκευή και τη Σουρωτή βρίσκεται το Γυναικείο Ιερό Ησυχαστήριο του Ευαγγελιστή Ιωάννη Θεολόγου, που ιδρύθηκε το 1967 από τον Γέροντα Παΐσιο.
Παραπομπές
https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=15668
ΠΛ 1:133
ΠΛΜ 1:390
Εκδόσεις «Ελλάδα»
Δομή 1:150
https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
https://www.eetaa.gr/metaboles/dkmet_details.php?id=15668
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2021.
Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1978, 2006 (ΠΛΜ)
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. 2002-4
Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
Google Earth
eetaa.gr
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Βασιλικών |
| Βασιλικά, τα |
| Λακκιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Αγίας Παρασκευής |
| Αγία Παρασκευή, η |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Αντωνίου |
| Άγιος Αντώνιος, ο |
| Μονοπήγαδο, το |
| Τοπική Κοινότητα Λιβαδίου |
| Λιβάδι, το |
| Τοπική Κοινότητα Περιστεράς |
| Περιστερά, η |
| Τοπική Κοινότητα Σουρωτής |
| Σουρωτή, η |
|
Νομός Θεσσαλονίκης : Δήμος Αγίου Αθανασίου | Αγίου Γεωργίου | Αγίου Παύλου | Αμπελοκήπων | Αξιού | Απολλωνίας | Αρέθουσας | Ασσήρου | Βασιλικών | Βερτίσκου | Εγνατίας | Ελευθερίου - Κορδελιού | Επανομής | Ευκαρπίας | Ευόσμου | Εχεδώρου | Θερμαϊκού | Θέρμης | Θεσσαλονίκης | Καλαμαριάς | Καλλιθέας | Καλλινδοίων | Κορωνείας | Κουφαλίων | Λαγκαδά | Λαχανά | Μαδύτου | Μενεμένης | Μηχανιώνας | Μίκρας | Μυγδονίας| Νεαπόλεως | Πανοράματος | Πεύκων | Πολίχνης | Πυλαίας | Ρεντίνας | Σοχού | Σταυρουπόλεως | Συκεών | Τριανδρίας | Χαλάστρας | Χαλκηδόνος | Χορτιάτη | Ωραιοκάστρου Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Θεσσαλονίκης |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | |