.
Η Τζιν Γκρανιέ (Jeanne Granier) (31 Μαρτίου 1852 – 18 ή 19 Δεκεμβρίου 1939) ήταν Γαλλίδα σοπράνο, γεννημένη και πέθανε στο Παρίσι, της οποίας η καριέρα επικεντρώθηκε στη γαλλική πρωτεύουσα.[1]
Ένας άντρας με μια γελοία στολή μύγας κρέμεται πάνω από μια γυναίκα που βρίσκεται σαγηνευτικά σε μια ξαπλώστρα.
Ως Ευρυδίκη στην αναβίωση του Ορφέα στον Κάτω Κόσμο το 1887
Ζωή και καριέρα
Η Γκρανιέ ήταν μαθήτρια της Madame Barthe-Banderali, σπουδάζοντας τόσο κωμική όπερα όσο και ιταλική μουσική. Το ντεμπούτο της ήταν το 1873 στο Théâtre de la Renaissance, αντικαθιστώντας σύντομα τη Louise Théo ως Rose Michon στην εναρκτήρια σειρά του La jolie parfumeuse. Έτσι, που έγινε αντιληπτή από την Offenbach, συνέχισε να δημιουργεί το Giroflé-Girofla (πρεμιέρα στο Παρίσι), τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο La Marjolaine, τον ομώνυμο ρόλο στα Le petit duc, Janot, Ninella, Mme le Diable, Belle Lurette και Fanfreluche. [2]
Έγινε για μια περίοδο 20 ετών ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της μουσικής στο Παρίσι, προικισμένη τόσο ως ηθοποιός όσο και ως τραγουδίστρια[1] των οποίων οι θαυμαστές ήταν ο Edward VII.[3]
Η Γκρανιέ αναφέρεται στο In Search of Lost Time του Προυστ.
Για την επανέναρξη του γκαλά του La Vie de Bohème στο Théâtre de l'Odéon το 1875, η Γκρανιέ εμφανίστηκε στην Πράξη I ως Musette, τραγουδώντας το "La Jeunesse et l'amour" (με λόγια του Meilhac και μουσική του Massenet). Ομοίως, ένα τραγούδι για την Εσμεράλντα "My father is oyseau, my mother is oyselle" συνέθεσε ο Massenet το 1879 για την εμφάνιση της Alice LODY, ως Esmeralda, στη Notre-Dame de Paris. Στις 15 Οκτωβρίου 1876, εμφανίστηκε σε μια θετική παράσταση του Berengère et Anatole στο Théâtre de la Renaissance.[3]
Προτομή Granier του Francis de Saint-Vidal.
Ο ρόλος του τίτλου στο Le petit Duc του Lecocq έγινε κάτι σαν υπογραφή για την Γκρανιέ. Όχι μόνο εμφανίστηκε στην πρεμιέρα στις 25 Ιανουαρίου 1878 στο Théâtre de la Renaissance, αλλά τραγούδησε επίσης τον ρόλο σε αναβιώσεις σε αυτό το θέατρο το 1879, το 1881 και το 1883. Στη συνέχεια εμφανίστηκε με τον José Dupuis σε παραγωγές στο Éden-Théâtre το 1888 και στο Théâtre des Variétés το 1890.
Στο Théâtre des Variétés Granier εμφανίστηκε σε σημαντικούς ρόλους στις αναβιώσεις των La belle Hélène, Barbe-bleue και La Grande-Duchesse de Gérolstein. Οι άλλες πρεμιέρες της σε διάφορα θέατρα του Παρισιού περιλάμβαναν το Mlle Gavroche (στις Variétés), τη Jacquette-Jaquet στο La Béarnaise (Bouffes), τη Therese στο La cigale et la fourmi (Gaité) και το Les saturnales (Nouveautés).[2]
Ο Chabrier αφιέρωσε το τραγούδι του 1889 "Ballade des gros turkeys" στην Γκρανιέ.[4]
Μεταγενέστερες σκηνικές εμφανίσεις περιελάμβαναν Joujou του Henri Bernstein στο Théâtre du Gymnase το 1902, L'Habit vert του Robert de Flers και Gaston Arman de Caillavet στο Théâtre des Variétés το 1912, Le Ruisseau του Pierre Saint Wolff στο Théâtre- la Porte. Martin το 1913 και Madame των Abel Hermant και Alfred Savoir στο Théâtre de la Porte Saint-Martin το 1914.
βιβλιογραφικές αναφορές
Gänzl K. Jeanne Granier. Στο: The New Grove Dictionary of Opera. Macmillan, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, 1997.
Martin J. Οι καλλιτέχνες του θεάτρου και των συναυλιών μας. Paul Ollendorff, Παρίσι, 1895.
Irvine D. Massenet: ένα χρονικό της ζωής και των καιρών του. Amadeus Press, Πόρτλαντ, 1997.
Delage, R. Emmanuel Chabrier. Fayard, Παρίσι, 1999.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
