Ποταμίτισσα, Φωτογραφία : Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος

Τοποθεσία

Ποταμίτισσα
Χωριό της Κύπρου Κοινοτικό συμβούλιο
Χώρα	Κύπρος[1]
Διοικητική μονάδα	Επαρχία Λεμεσού[1]
Γεωγραφική περιοχή	Πιτσιλιά[2]
Διοίκηση
• Σώμα	Κοινοτικό Συμβούλιο Ποταμίτισσας[1][3]
• Κοινοτάρχης[1][3]	Ανδρέας Παμπακάς (από 2017)[4][3]
• Μέλος του/της	Ένωση Κοινοτήτων Κύπρου[1]
Έκταση	4,702 09 km²[5]
Υψόμετρο	845 μ.[6]
Πληθυσμός	62 (2011)[7]
Γ.Κ.	5363[8]
Τ.Κ.	4879[9]
Ζώνη ώρας	UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος

Η Ποταμίτισσα απέχει 37 χιλιόμετρα από τη Λεμεσό, στη γεωγραφική περιφέρεια της Πιτσιλιάς.[10] Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 845 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.[11] Δυτικά συνορεύει με το Πελένδρι, βόρεια με τις Δύμες και τα Αγρίδια, δυτικά με τον Αγρό και νότια και νοτιοδυτικά με τον Κάτω Μύλο.

Φυσικό Περιβάλλον

Το φυσικό περιβάλλον της Ποταμίτισσας περιλαμβάνει πλατάνια, σκλήδρους και λεύκες. Από το χωριό ρέει ο ποταμός Αμπελικός. Καλλιεργούνται οπωροφόρα δέντρα όπως ροδακινιές, δαμασκηνιές, μηλιές, αχλαδιές, χρυσομηλιές αλλά και λαχανικά. Επιπλέον, υπάρχουν ελιές και αμπέλια.[12]

Ιστορία

Σύμφωνα με τον Νέαρχο Κληρίδη, η Ποταμίτισσα δημιουργήθηκε μετά την καταστροφή ενός μεγάλου χωριού, τα Ρόγκια. Το χωριό αυτό δέχτηκε επιδρομή από τους Καραμάνους (Τούρκοι από τη Μικρά Ασία). Οι κάτοικοι του χωριού αναζήτησαν καταφύγιο σε γειτονική περιοχή, στην όχθη του ποταμού Αμπελίκου, εκεί που είναι κτισμένη σήμερα η Ποταμίτισσα.[10] Σύμφωνα με ερευνητές στο χώρο που είναι κτισμένο το χωριό βρισκόταν βυζαντινό μοναστήρι αφιερωμένο στη Παναγία την Ποταμίτισσα, όπου κατέφυγαν όσοι διασώθηκαν από το χωριό Ρόγκια.[13]

Τα Ρόγκια ήταν μεγάλο χωριό με τέσσερις εκκλησίες και καταστράφηκε ολοσχερώς από την επιδρομή των Καραμάνων, άγνωστο πότε αλλά μάλλον πριν την Ενετοκρατία (1489-1570).[13] Αποδεικνύεται αυτό από την ύπαρξη ξύλινου ενετικού γεφυριού που βρισκόταν στο χωριό το οποίο γκρεμίστηκε για να κτιστεί νέο ανθεκτικό για να περνούν αυτοκίνητα. Η παράδοση λέει ότι το κτίσιμο του γεφυριού από τους Ενετούς οφείλετο στα εξαιρετικής ποιότητας και γεύσης λουκάνικα, λούντζες και χοιρομέρια που παρασκευάζονταν στο χωριό, και ήσαν περιζήτητα ακόμη και στη Βενετία.[13] Η ύπαρξη μοναστηριού στη περιοχή πιστοποιείται από αναφορές ταξιδιωτών των μεσαιωνικών χρόνων και όπως φαίνεται η μετάβαση ανθρώπων και το κτίσιμο οικισμού γύρω από αυτό εγκαταλείφθηκε.[13]

Επίσης η παράδοση λέει ότι ο χώρος που βρίσκεται η εκκλησία του χωριού και είναι αφιερωμένη στη Παναγία, υποδείχθηκε από την ίδια τη Παναγία.[13]

Ονομασία

Η ονομασία του χωριού συνδέεται με την παράδοση για την ανέγερση εκκλησίας, στην όχθη του ποταμού Αμπελικού. Σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία καθόρισε το σημείο που επιθυμούσε να ανεγερθεί η εκκλησία και επειδή το σημείο αυτό ήταν δίπλα από τον ποταμό, η εκκλησία ονομάστηκε Παναγιά Ποταμίτισσα. Από την ονομασία αυτή πήρε και το όνομα του το χωριό.[10]

Ποταμίτισσα, Φωτογραφία : Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος

Στυλιανός Λένας και Δημητράκης Χριστοδούλου

Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα,

Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα,

Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα,

Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα,

Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα, Ποταμίτισσα,

Αργαλειός, Καζάνια για την παραγωγή ζιβανίας,

Πληθυσμός

Σύμφωνα με τις απογραφές πληθυσμού που πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο, οπληθυσμός του χωριού γνώρισε αρκετές αυξομειώσεις. Από το 1960, παρατηρείται πληθυσμιακή μείωση, λόγω κυρίως της αστυφιλίας.[10] Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τον πληθυσμό της Ποταμίτισσας όπως καταγράφηκε στις απογραφές πληθυσμού που έγιναν στην Κύπρο.

Ιστορικό απογραφών
Απογραφή Πληθυσμός %± Άνδρες Γυναίκες 1881 118[14] —   57 61 1891 149[15] 26.3% 73 76 1901 146[16] -2.0% 72 74 1911 162[17] 11.0% 83 79 1921 153[18] -5.6% 70 83 1931 161[19] 5.2% 76 85 1946 262[20] 62.7% 1960 339[21] 29.4% 166 173 1973 293[22] -13.6% 139 154 1976 281[23] -4.1% 138 143 1982 199[24] -29.2% 93 106 1992 116[25] -41.7% 55 61 2001 70[26] -39.7% 35 35 2011 62[7] -11.4% 28 34
Πληροφορίες για τον πληθυσμό και το διάγραμμα από τα δεδομένα.

Ιεροί ναοί

Εκκλησία της Παναγίας της Ελεούσας

Κύρια εκκλησία του χωριού είναι η εκκλησία της Παναγιάς της Ελεούσας. Σύμφωνα με την παράδοση, πριν διακόσια και πλέον χρόνια κάποιος βοσκός από το γειτονικό χωριό Πελένδρι, ενώ έβοσκε τα ζώα του στα βουνά, στο μέσο περίπου των δύο χωριών και στην περιοχή «Δέηση» έχασε μια κατσίκα του και μέχρι να τη βρει βράδιασε. Εκεί που μάταια έψαχνε για την ανεύρεση του ζώου πρόσεξε σε ένα θάμνο μιαν λάμψη σαν αστραπή να ενώνει την γη με τα σύννεφα. Έφυγε τρομαγμένος και όλη τη βραδιά δεν έκλεισε μάτι από την ταραχή που του δημιούργησε το θαυμαστό γεγονός που είδε. Δεν ανέφερε τίποτα σε κανένα μέχρι να ξημερώσει για να πάει να ψάξει να δει τι συμβαίνει. Πίστεψε πραγματικά ότι κάτι το μυστηριώδες συνέβαινε.[27]

Την επομένη πολύ πρωί, με τις κατσίκες του, έφθασε στο μέρος που επεσήμανε και άρχισε να κόβει με το τσεκούρι του κλαδιά να ξεσκεπάζει το έδαφος. Τότε προς μεγάλη του έκπληξη είδε μιαν εικόνα της Θεοτόκου στο μέσο μεγάλων βράχων που την σκέπαζαν όχι μόνο από τον ήλιο αλλά και από τις βροχές και τα χιόνια. Λες και κάποιος τεχνίτης είχε τοποθετήσει έτσι τους βράχους, σαν προστασία του ιερού κειμηλίου. Ο βοσκός από ευλάβεια δεν άγγιξε την εικόνα, αλλά έτρεξε στο χωριό. Μάντρισε τις κατσίκες του και μετέφερε την χαρμόσυνη είδηση στους ιερείς. Σαν αστραπή μεταδόθηκε το γεγονός. Άρχισαν οι κωδωνοκρουσίες και οι ιερείς με τα εξαπτέρυγα, τον σταυρό και τα φανάρια ακολουθούμενοι από πλήθος λαού μετέβησαν στην περιοχή με χαρά και ιερό ενθουσιασμό έτοιμοι να μεταφέρουν την αγία εικόνα στο Πελένδρι. Όταν πλησίασαν στο μέρος εκείνο, συννέφιασε απότομα ο ουρανός, σημάδι πως σε λίγο θα ερχόταν νεροποντή. Οι απλοϊκοί άνθρωποι θεώρησαν το πράγμα σαν συνηθισμένο φαινόμενο και ούτε που το σχολίασαν. Έφθασαν στο μέρος όπου κρυβόταν ο ατίμητος θησαυρός και αφού προσευχήθηκαν και προσκύνησαν την αγία εικόνα την πήραν στα χέρια να αναχωρήσουν. Αμέσως άρχισαν αστραπές, βροντές και ξέσπασε θύελλα, χαλάζι και βροχή δυνατή προς το δυτικό μέρος όπου θα πήγαιναν. Προς ανατολάς δε που είναι την Ποταμίτισσα, όχι μόνο δεν έβρεχε, αλλά ούτε καν σύννεφα υπήρχαν. Τότε όλοι θεώρησαν πως δεν θέλει η Παναγία να μεταφερθεί η εικόνα της στο Πελένδρι. Τοποθέτησαν με πόνο και με φόβο συνάμα τον θησαυρό εκεί που βρισκόταν και αναχώρησαν θλιμμένοι στο χωριό τους. Αμέσως η θύελλα σταμάτησε ολότελα. Πέρασαν τρεις μέρες με παρακλήσεις και δεήσεις για να τους χαρίσει η Μεγαλόχαρη την αγία της εικόνα. Αποφάσισαν να ξαναδοκιμάσουν νομιζόμενοι πως ο Κύριος εισάκουσε τις δεήσεις τους. Ξεκίνησαν τότε με πομπή προς την «Δέηση», όπου βρισκόταν η εικόνα, αλλά πριν πλησιάσουν το μέρος εκείνο, σφοδρότερη κακοκαιρία από τη πρώτη άρχισε και τότε εγκατέλειψαν το σκοπό τους. Διαδόθηκε τότε η είδηση και πήγαν από τη Ποταμίτισσα ο ιερέας και οι λίγοι τότε κάτοικοι του χωριού στην «Δέηση». Βρήκαν την εικόνα της Θεομήτορος, προσευχήθηκαν, προσκύνησαν και μετέφεραν την αγία εικόνα που μέχρι σήμερα κοσμεί το δεξιό θρονί στο εικονοστάσι της εκκλησίας.[27]

Εκκλησία Παναγίας Ελεούσας

Οι Ποταμίτες προς τιμήν της Θεοτόκου που αυτή πρώτη τους τίμησε με την Αγία Εικόνα της, αποφάσισαν να κτίσουν εκκλησία γιατί μέχρι τότε οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού είχαν μια πρόχειρη. Άνοιξαν θεμέλια έναντι του χωριού, νοτιοανατολικά, στην τοποθεσία χωράφια και άρχισαν το κτίσιμο. Συναντούσαν πολλές δυσκολίες και όταν έφτασαν σε ένα ορισμένο σημείο, το κατασκεύασμα χάλασε εκ θεμελίων, χωρίς να ξέρουν τι συνέβη. Ξανάχτισαν πάλι τον γκρεμισμένο τοίχο και την επαύριον τον βρήκαν ξανά χαλασμένο. Με το χάλασμα των τοίχων και με άλλες απροσδόκητες δυσκολίες που παρουσιάστηκαν αντελήφθησαν, ότι η θέση που επέλεξαν για το κτίσιμο εκκλησίας, δεν ήταν αρεστή στην Θεοτόκο. Κατόπιν προβληματισμού και σιωπηρής προσευχής ο διευθύνων το έργο αναφώνησε ενώπιον όλων: «Παναγία μου, εάν δεν είναι θέλημα Σου να κτιστεί η Εκκλησία εδώ, φανέρωσε μου δια θαύματος το μέρος που επιθυμείς.» Θα ρίξω το μυστρί μου με δύναμη σε όλες τις κατευθύνσεις και φανέρωσε μου εσύ Μεγαλόχαρη που επιθυμείς να κτιστεί η Εκκλησία.» Έκανε το Σταυρό του και έριχνε το μυστρί σε διάφορες κατευθύνσεις και έπεφτε κανονικά σύμφωνα με το βάρος και την δύναμη που το έριχνε. Το έριξε και προς την κατεύθυνση του χωριού και σαν να είχε φτερά πέταξε περί τα 200 μέτρα, πέρασε αντίπερα του ποταμού και έπεσε σε ένα βάτο. Έμειναν όλοι έκπληκτοι μπροστά στο θαυμάσιο γεγονός. Πείστηκαν λοιπόν πως θέλημα της Παναγίας ήταν να κτιστεί εκεί η Εκκλησία. Έκοψαν τον βάτο, πήραν το μυστρί και σχεδίασαν εκεί την Εκκλησία όπου όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι την αποπεράτωση της. Ήταν μια στενόμακρη Εκκλησία εκεί που βρίσκεται σήμερα η καινούρια. Το 1925 περίπου θεμελίωσαν την νέα Εκκλησία γύρω, γύρω της παλιάς και έτσι δεν άλλαξαν την θέση που διάλεξε η Παναγία. Η Εκκλησία έχει αφιερωθεί στη Γέννηση της Θεοτόκου.[27]

Στην εικόνα πάνω ψιλά είναι γραμμένο το όνομα Παναγία η Ελεούσα, όλοι όμως οι κάτοικοι των γύρω χωριών την ξέρουν Παναγία η Ποταμίτισσα. Και αυτό όχι μόνο ένεκα του χωριού, αλλά και για το γεγονός, ότι ο ποταμός που διασχίζει το χωριό αγκαλιάζει την εκκλησία από τις τρεις πλευρές. Την βόρια, την ανατολική και την νότια. Βρίσκεται δε σε ύψος 25 μέτρα πάνω από τον ποταμό. Τις πλείστες Κυριακές και μεγάλες γιορτές επισκέπτονται προσκυνητές από τα γειτονικά χωριά την εκκλησία με λαμπάδες που ανάβουν στην Αγία Εικόνα, άλλοι να την ευχαριστήσουν για τις δωρεές της και άλλοι να κάμουν παράκληση για τον άρρωστο τους.[27]

Στα παλαιότερα χρόνια και μέχρι το ήμισυ του εικοστού αιώνα, ακόμα που οι γυναίκες γεννούσαν στα σπίτια τους με την βοήθεια της μαμμούς, οι έγκυες των γύρω χωριών κατέφευγαν στην Παναγία της Ποταμίτισσας να τις βοηθήσει και να προστατέψει τη γέννα τους, κάνοντας τάμα μια λαμπάδα και ένα μαντήλι «βλοτσιαστόν» που φορούσαν τότε οι γυναίκες. Από τα δέκα γειτονικά χωριά έτρεχαν οι γυναίκες με τα βρέφη στην αγκάλη να ευχαριστήσουν την Παναγία, ανάβοντας τις λαμπάδες που έφερναν και κρεμώντας τα μαντήλια πάνω στην εικόνα.[27]

Από τότε που βρέθηκε η εικόνα κάθε χρόνο την Τρίτη του Πάσχα πολύ πρωί με την εικόνα στα χέρια, με φανάρια και εξαπτέρυγα όλο το χωριό αλλά και κάτοικοι από το γειτονικό χωριό Δύμες έβγαιναν στην «Δέηση», εκεί που βρέθηκε η εικόνα, και έκαναν παράκληση. Στην επιστροφή ερχόντουσαν από τις Δύμες, όπου στην τοποθεσία «Κληματούδια» πλησίον του χωριού, έκαναν δεύτερη παράκληση για τις Δύμες και μία άλλη όταν έφταναν στην Ποταμίτισσα. Έμπαιναν κατόπιν στην εκκλησία και ετελείτο η Θεία Λειτουργία με συμμετοχή πολλών κατοίκων από τα γύρω χωριά της Πιτσιλιάς. Την Τρίτη του Πάσχα είναι η καθιερωμένη πανήγυρη της Ποταμίτισσας. Το έθιμο της μεταφοράς της Θείας Εικόνας στη «Δέηση» εγκαταλείφθηκε περίπου το 1932.[27]

Η Χρυσομυρούσα

Το παρεκκλήσι της Χρυσομυρούσας κτίστηκε το 1971-1972. Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και λειτουργεί κάθε Δεκαπενταύγουστο. Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται ένα χιλιόμετρο από το χωρίο και 60 μέτρα περίπου πάνω από το δρόμο, χωμένο μέσα στις ελιές και στα πεύκα. Πλησίον του παρεκκλησίου έχει εγκατασταθεί εδώ και αρκετά χρόνια η κατασκήνωση των κατηχητικών Παλλουριώτισσας. Ανακαινίσθηκε στις 17 Αυγούστου 1980 και αφιερώθηκε στη κοίμηση της Θεοτόκου.[28]

Στο παρεκκλήσι βρίσκεται η εικόνας της Παναγίας της Χρυσομυρούσας. Την εικόνα πήραν οι παλιοί κάτοικοι από ένα μικρό ερειπωμένο χωριό. Το χωριό αυτό βρισκόταν εκεί που κτίστηκε το παρεκκλήσι. Το χωριό είχε δύο εκκλησίες, του Τιμίου Σταυρού και του Αγίου Γεωργίου, όπου στα ερείπια της δεύτερης χτίστηκε το παρεκκλήσι της Χρυσομυρούσας. Από τις δύο αυτές εκκλησίες η μόνη εικόνα που σώθηκε ήταν της Θεομήτορος, της Χρυσομυρούσης και γι’ αυτό αν και κτίστηκε η εκκλησία στα ερείπια της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου πήρε το όνομα της θείας εικόνας. Η μόνη ερμηνεία που δίνεται για το όνομα της εικόνας «Χρυσομυρούσα» είναι από το χρυσό μύρο. Εικάζεται ότι κάποτε ανάβλυζε μύρο. Και για να μην ξεχαστεί το θείο αυτό γεγονός οι τότε Χριστιανοί έγραψαν στην εικόνα την Άγια αυτή λέξη ΧΡΥΣΟΜΥΡΟΥΣΑ.[28]

Πιτσιλιά

Παραπομπές

«Ένωση Κοινοτήτων Επαρχίας Λεμεσού». (Ελληνικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2018.
«Ιστορία». (Ελληνικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2018.
«Κοινοτικό Συμβούλιο». (Ελληνικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018.
«Μέλη κοινότητες». (Ελληνικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017.
«ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ». (Αγγλικά, Ελληνικά) Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2018.
«Κατάλογος κοινοτήτων επιλέξιμων μειονεκτικών περιοχών». (Ελληνικά, Αγγλικά) Κυπριακός Οργανισμός Αγροτικών Πληρωμών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2018. σελ. 3.
«Απογραφή πληθυσμού 2011». (Ελληνικά) Απογραφή Πληθυσμού 2011 (Κύπρος). Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
«ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ ΔΗΜΩΝ/ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, 2015». (Αγγλικά, Ελληνικά) Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 13 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2018.
«Potamitissa». (Αγγλικά, Ελληνικά) Ταχυδρομικός Κώδικας Έρευνα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2018.
«Ιστορία». www.potamitissa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-21. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21.
«Κατάλογος κοινοτήτων επιλέξιμων μειονεκτικών περιοχών» (PDF). Κυπριακός Οργανισμός Αγροτικών Πληρωμών. σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2018-04-04. Ανακτήθηκε στις 2018-04-04.
«Φυσικό περιβάλλον». potamitissa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-21. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21.
«Η ιστορία της Ποταμίτισσας». www.potamitissa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-21. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21.
«Census of Cyprus, 1881». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1881 (Κύπρος). 4 Απριλίου 1881. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 13.
«Census of Cyprus, 1891». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1891 (Κύπρος). 6 Απριλίου 1891. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 149.
«Census of Cyprus, 1901». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1901 (Κύπρος). 31 Μαρτίου 1901. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 11.
«Census of Cyprus, 1911». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1911 (Κύπρος). 2 Απριλίου 1911. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 11.
«Census of Cyprus, 1921». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1921 (Κύπρος). 24 Απριλίου 1921. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 11.
«Census of Cyprus, 1931». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1931 (Κύπρος). 27 Απριλίου 1931. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 9.
«Census of Population and Agriculture 1946». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1946 (Κύπρος). 10 Νοεμβρίου 1946. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 9.
«Census of Population and Agriculture 1960». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1960 (Κύπρος). 11 Δεκεμβρίου 1960. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 16.
(Ελληνικά) Απογραφή Πληθυσμού 1973 (Κύπρος). Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
«Απογραφή νοικοκυριών, 1976». (Αγγλικά, Ελληνικά) Απογραφή Πληθυσμού 1976 (Κύπρος). Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 30 Σεπτεμβρίου 1976. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
«Census of housing, 1982». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1982 (Κύπρος). Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1 Οκτωβρίου 1982. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
«Απογραφή πληθυσμού 1992». (Αγγλικά, Ελληνικά) Απογραφή Πληθυσμού 1992 (Κύπρος). Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1 Οκτωβρίου 1992. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
«Απογραφή πληθυσμού 2001». (Αγγλικά, Ελληνικά) Απογραφή Πληθυσμού 2001 (Κύπρος). Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1 Οκτωβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. σελ. 64.
«Η Παναγία μας». www.potamitissa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-21. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21.

«Η Χρυσομυρούσα». www.potamitissa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-21. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21.

Πηγές

«Ιστορία». www.potamitissa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-21. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21.
«Ποταμίτισσα, η δροσοσταλίδα των βουνών». www.sigmalive.com. 2009-07-13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-30. Ανακτήθηκε στις 2018-06-30.
«Ποταμίτισσα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-30. Ανακτήθηκε στις 2018-06-30.
«Παναγία Ποταμίτισσα - Ποταμίτισσα». IX-ANDROMEDA / Η Κύπριδα Γη μέσα από την φωτογραφία. Ανακτήθηκε στις 2018-06-30.
«Ποταμίτισσα Πιτσιλιάς». www.cyprusalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-30. Ανακτήθηκε στις 2018-06-30.
«Η CITY προτείνει εκδρομή... στην Ποταμίτισσα». 2016-02-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-30. Ανακτήθηκε στις 2018-06-30.

Βιβλιογραφία

Καρούζης, Γιώργος (2001). Περιδιαβάζοντας την Κύπρο: Λεμεσός (πόλη και επαρχία) (πρώτη έκδοση). Λευκωσία: ΣΕΛΑΣ Κεντρο Μελετων Ερευνων & Εκδοσεων, σελ. 255-257. ISBN 9963-566-67-7.

Εξωτερικοί συνδέσμοι

Ιστοσελίδα Κοινοτικού Συμβουλίου
Ιστοσελίδα για την Ποταμίτισσα

Επαρχία Λεμεσού, Φωτογραφίες

Χάρτης Κύπρου

Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια