Βυζαντινοβουλγαρικός πόλεμος: Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α' οργανώνει μια νέα εκστρατεία κατά της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, συγκεντρώνοντας ένα εκστρατευτικό σώμα (το μεγαλύτερο μέρος του ρωμαϊκού στρατού) από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας. Τον συνοδεύουν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και αριστοκράτες, μεταξύ των οποίων ο γιος του Σταυράκιος και ο κουνιάδος του Μιχαήλ Α' Ρανγκάμπε[1] (και οι δύο μεταγενέστεροι αυτοκράτορες προσωρινά). Ο Κρούμ, ηγεμόνας (χάν) της Βουλγαρίας, στέλνει απεσταλμένους να μηνύσουν για ειρήνη. Ο Νικηφόρος αρνείται να δεχτεί τους όρους και βαδίζει μέσω των βαλκανικών περασμάτων προς την Πλίσκα, τη βουλγαρική πρωτεύουσα.
23 Ιουλίου - Ο Νικηφόρος Α' φτάνει στην Πλίσκα και καταστρέφει έναν βουλγαρικό στρατό 12.000 επίλεκτων στρατιωτών που φρουρούν το οχυρό. Μια άλλη δύναμη ανακούφισης που συγκεντρώθηκε βιαστικά από 50.000 στρατιώτες έχει παρόμοια μοίρα.[2] Οι Βυζαντινοί καταλαμβάνουν την ανυπεράσπιστη πρωτεύουσα. Ο Νικηφόρος λεηλατεί την πόλη και καταλαμβάνει το θησαυροφυλάκιο του Κρούμ.[3] Καίει την ύπαιθρο, σφάζει πρόβατα και χοίρους, καθώς καταδιώκει τους Βούλγαρους που υποχωρούν νοτιοδυτικά προς τη Σέρδικα (σημερινή Σόφια).[4]
26 Ιουλίου – Μάχη της Βάρμπιτσας: Ο Νικηφόρος Α' παγιδεύεται (πιθανώς στο πέρασμα της Βάρμπιτσας) και ηττάται από τους Βούλγαρους, οι οποίοι χρησιμοποιούν την τακτική της ενέδρας και των αιφνιδιαστικών νυχτερινών επιθέσεων για να ακινητοποιήσουν τις βυζαντινές δυνάμεις. Ο ίδιος ο Νικηφόρος σκοτώνεται. Ο Κρουμ φέρνει πίσω θριαμβευτικά το κεφάλι του αυτοκράτορα σε έναν στύλο, όπου το καθαρίζουν, το επενδύουν με ασήμι και το κάνουν ένα κοσμηματοπωλείο κρανίου, το οποίο επιτρέπει στους Σλάβους πρίγκιπες του (άρχοντες) να πίνουν μαζί του.[5]
Ο Σταυράκιος τοποθετείται ως αυτοκράτορας στην Αδριανούπολη (η πρώτη φορά που ένας βυζαντινός αυτοκράτορας στέφεται εκτός Κωνσταντινούπολης). Εξαιτίας ενός τραύματος με ξίφος κοντά στο λαιμό του (κατά τη διάρκεια της μάχης της Πλίσκα), ο Σταυράκιος μένει παράλυτος. Η αυτοκρατορική αυλή είναι χωρισμένη μεταξύ των ευγενών φατριών της συζύγου του Θεοφανώ και της αδελφής του Προκοπίας.[6]
2 Οκτωβρίου - Ο Μιχαήλ Α' ανακηρύσσεται αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Σταυράκιος αναγκάζεται από ανώτερους αξιωματούχους να αποσυρθεί σε ένα μοναστήρι.[7]
Ευρώπη
Συνθήκη του Heiligen: Ο βασιλιάς Hemming της Δανίας συνάπτει συνθήκη ειρήνης με τον αυτοκράτορα Καρλομάγνο στο σημερινό Rendsburg. Το νότιο όριο της Δανίας βρίσκεται στον ποταμό Eider.
Χαλιφάτο των Αββασιδών
Τέταρτη Φίτνα: Ο χαλίφης των Αββασίδων αλ-Αμίν διορίζει τον Αλί ιμπν Ισά ιμπν Μαχάν κυβερνήτη της Χουρασάν, στη βορειοανατολική Περσία, και στέλνει μαζί του στρατό 40.000 ανδρών εναντίον του ετεροθαλούς αδελφού του αλ-Μαμούν. Ο στρατός του Ibn Mahan ηττάται από έναν μικρότερο στρατό υπό τον Tahir ibn Husayn, στο Rayy. Κατά τη διάρκεια της μάχης σκοτώνεται ο Αλί ιμπν Ίσα ιμπν Μαχάν.
Γεννήσεις
Abu Hatim al-Razi, μουσουλμάνος μελετητής χαντίθ (π. 890)
Βασίλειος Α΄, αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (π. 886)
Muhammad al-Jawad, ένατος δωδεκαθεϊστικός σιάτ ιμάμ (π. 835)
Ōe no Otondo, Ιάπωνας μελετητής (π. 877)
Θάνατοι
17 Ιουνίου - Sakanoue no Tamuramaro, ιαπωνικό shōgun (γεν. 758)
24 Ιουλίου - Γκάο Γινγκ, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 740)
26 Ιουλίου – Νικηφόρος Α΄, αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
Ali ibn Isa ibn Mahan, μουσουλμάνος στρατιωτικός ηγέτης
Κάρολος ο νεότερος, γιος του Καρλομάγνου
Λι Φαν, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (γεν. 754)
Πέι Τζι, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ
Πεπίνος ο καμπούρης, γιος του Καρλομάγνου
|
◄ | 8ος αιώνας | 9ος αιώνας | 10ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 807 | 808 | 809 | 810 | 811 | 812 | 813 | 814 | 815 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
