Ασία
Ο αυτοκράτορας Taizong της δυναστείας Tang στέλνει ένα κινεζικό εκστρατευτικό σώμα, για να εισβάλει και να προσαρτήσει το βασίλειο Tarim Basin του Karasahr στο Xinjiang, υποτελές του δυτικού τουρκικού Khaganate. Το κράτος της όασης κατακτάται και οι Δυτικοί Τούρκοι που στάλθηκαν για να βοηθήσουν το Karasahr νικήθηκαν από τις δυνάμεις Tang.[1]
Το Zenkoji, ένας βουδιστικός ναός και ορόσημο στο Ναγκάνο της Ιαπωνίας, που χτίστηκε επίσημα από την αυτοκράτειρα Kogyoku.
Βρετανία
Ο Oswine, γιος του αείμνηστου βασιλιά Osric της Deira, καταφέρνει να καθιερωθεί ως βασιλιάς της Deira (Βόρεια Αγγλία) παρά τις ένοπλες αντιρρήσεις του βασιλιά Oswiu της Bernicia. Η διαδοχή του, πιθανότατα επιλογή των κατοίκων της Deira, διασπά το Βασίλειο της Northumbria.[2]
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Ο Βαλεντίνος, Βυζαντινός στρατηγός, επιχειρεί να σφετεριστεί τον θρόνο του γαμπρού του Κωνσταντίνου Β'. Εμφανίζεται στις πύλες της Κωνσταντινούπολης με ένα απόσπασμα βυζαντινών στρατευμάτων, και απαιτεί να στεφθεί αυτοκράτορας. Ο ισχυρισμός του απορρίπτεται και ο Βαλεντίνος λιντσαρίζεται από τον λαό.[3]
Ισλαμική Αυτοκρατορία
3 Νοεμβρίου – Ο δεύτερος χαλίφης Umar, r. 634–644, πεθαίνει από τραύματα που προκάλεσε ο Πέρσης σκλάβος Abu Lu'lu'a Firuz στη Μεδίνα. Στο κρεβάτι του θανάτου του διορίζει μια επιτροπή για να καθορίσει τον διάδοχό του. Επιλέγουν τον Οθμάν ιμπν Αφάν, ο οποίος γίνεται ο τρίτος χαλίφης του Χαλιφάτου Ρασιντούν.
Γεννήσεις
K'inich K'an Joy Chitam II, κυβερνήτης του Palenque
Λι Τζιάο, καγκελάριος της δυναστείας των Τανγκ (π. 713)
Θάνατοι
17 Ιανουαρίου – Σουλπίτιος ο ευσεβής, Γάλλος επίσκοπος και άγιος
10 Οκτωβρίου – Παουλίνος, Αρχιεπίσκοπος Υόρκης[4]
Otto, δήμαρχος του παλατιού (Αυστρασία)
Radulf, βασιλιάς της Θουριγγίας (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Trudpert, Ιρλανδός ιεραπόστολος (ή 607)
Abu Lu'lu'a Firuz, δολοφόνος του Umar I
Umar I, μουσουλμάνος χαλίφης (r. 634–644)
Βαλεντίνος, Βυζαντινός στρατηγός και σφετεριστήςWechsler, Howard J. (1979). «T'ai-tsung (βασιλεία 626–49) ο ενοποιητής». Στο Twitchett, Dennis (επιμ.). The Cambridge History of China, Volume 3: Sui and T'ang China, 589–906, Part I. Cambridge: Cambridge University Press. Π. 226. ISBN 978-0-521-21446-9.
Πάρκερ, Άνσελμ. «Σεντ Όσουιν». Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια. Τόμος 11. Νέα Υόρκη: Robert Appleton Company, 1911. 28 Μαρ. 2013
Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Zielke, Beate (2001). «Ουαλεντίνος (#8545)». Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit: 1. Abteilung (641–867), Band 5 : Theophylaktos (# 8346) – az-Zubair (# 8675), Anonymi (# 10001–12149) (στα γερμανικά). Βερολίνο και Βοστώνη: De Gruyter. Π. 71. ISBN 978-3-11-016675-0.
Fryde, Ε. Β.; Greenway, D. E.; Porter, S.; Roy, Ι. (1996). Handbook of British Chronology (Τρίτη αναθεωρημένη έκδοση). Cambridge University Press. Π. 221.
|
◄ | 6ος αιώνας | 7ος αιώνας | 8ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 640 | 641 | 642 | 643 | 644 | 645 | 646 | 647 | 648 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
