Ευρώπη
10 Ιουλίου - Ο βασιλιάς Ladislaus IV (ο Κουμάνος) δολοφονείται στο κάστρο Körösszeg (σημερινή Ρουμανία). Τον διαδέχεται ο Andrew III (ο Ενετός), μετά από εκλογή από Ούγγρους ευγενείς, ο οποίος στέφεται από τον Αρχιεπίσκοπο Lodomer ως νέος ηγεμόνας της Ουγγαρίας και της Κροατίας στο Székesfehérvár στις 23 Ιουλίου.[1][2]
18 Δεκεμβρίου - Ο βασιλιάς Μάγκνους Γ' (Μπίργερσον) πεθαίνει μετά από 15ετή βασιλεία. Τον διαδέχεται ο 10χρονος γιος του Birger (Magnusson). Αν και η Σουηδία είναι εκλεκτική μοναρχία, ο Μπίργκερ είχε ήδη διοριστεί διάδοχος του θρόνου το 1284.
Αγγλία
18 Ιουλίου – Διάταγμα Εκδίωξης: Ο βασιλιάς Εδουάρδος Α’ (Μακριά αγκάθια) διατάζει όλους τους Εβραίους (αυτή τη στιγμή πιθανώς αριθμούν περίπου 2.000) να εγκαταλείψουν τη χώρα μέχρι την 1η Νοεμβρίου (Ημέρα των Αγίων Πάντων)·[3] στο εβραϊκό ημερολόγιο αυτό είναι ο Tisha B. Av, μια μέρα που μνημονεύει πολλές συμφορές.
Το Quia Emptores, ένα καταστατικό που ψηφίστηκε από τον Edward I (Longshanks), βάζει ένα τέλος στην πρακτική της υπομολυσμού. Το καταστατικό επιτρέπει την πώληση γης σύμφωνα με τη βασιλική έγκριση, αρκεί ο νέος ιδιοκτήτης να απαντήσει απευθείας στον κύριό του ή στον βασιλιά.
Σεπτέμβριος – Η 7χρονη Μάργκαρετ (Υπηρέτρια της Νορβηγίας), ορισμένη βασίλισσα και διάδοχος του στέμματος της Σκωτίας, πεθαίνει καθοδόν προς τα Βρετανικά νησιά στο Όρκνεϊ – οδηγώντας σε μια κρίση διαδοχής γνωστή ως Ανταγωνιστές για το στέμμα της Σκωτίας.
28 Νοεμβρίου - Η Ελεονόρα της Καστίλλης, σύζυγος του Εδουάρδου Α' (Longshanks), πεθαίνει ενώ ταξίδευε στο Βορρά. Πάσχει από αρρώστια εδώ και αρκετό καιρό και το κρύο και η υγρασία των χειμερινών μηνών μάλλον επιδεινώνουν την κατάστασή της.
Δεκέμβριος – Ο Edward I (Longshanks) ταξιδεύει με το σώμα της Eleanor of Castile από το Λίνκολν στο Λονδίνο. Θυμούμενος τη γυναίκα του, ο Έντουαρντ στήνει μια σειρά από σταυρούς σε κάθε θέση που το σώμα αναπαύεται τη νύχτα. Αυτοί είναι γνωστοί ως οι δώδεκα σταυροί της Eleanor.
Χειμώνας – Το δεύτερο από τα Καταστατικά του Mortmain ψηφίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Εδουάρδου Α (Longshanks), κάτι που εμποδίζει τη γη να περάσει στην κατοχή της Εκκλησίας.
ανυψώθηκε
Ιούνιος – Η Γένοβα συνάπτει μια νέα εμπορική συνθήκη με τους Μαμελούκους. πέντε γαλέρες που έστειλε ο βασιλιάς Ιάκωβος Β' (ο Δίκαιος) ενώνονται με τον στόλο των Ενετών Σταυροφόρων (περίπου 20 πλοία) στο δρόμο του προς την Άκρα. Στο σκάφος του στόλου βρίσκονται ιταλικές αστικές πολιτοφυλακές και μισθοφορικές δυνάμεις υπό τον Σενεσχάλ Ζαν Ι ντε Γκράιλι, οι οποίοι έχουν πολεμήσει για τα Παπικά κράτη στις λεγόμενες ιταλικές σταυροφορίες.[4]
Αύγουστος – Οι Ιταλοί Σταυροφόροι σφαγιάζουν Μουσουλμάνους εμπόρους και αγρότες και μερικούς ντόπιους Χριστιανούς στην Άκρα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ξεκίνησε σε ένα πάρτι μεθυσμένος – άλλοι ότι ένας Ευρωπαίος σύζυγος βρήκε τη γυναίκα του να κάνει έρωτα με έναν μουσουλμάνο. Οι βαρόνοι και οι ντόπιοι ιππότες προσπαθούν να σώσουν μερικούς μουσουλμάνους και να τους μεταφέρουν στην ασφάλεια του κάστρου, ενώ κάποιοι αρχηγοί συλλαμβάνονται.[5]
30 Αυγούστου - Επιζώντες και συγγενείς της σφαγής στην Άκρα πηγαίνουν αιματοβαμμένα ρούχα στον Σουλτάνο Qalawun (τον Νικηφόρο) στο Κάιρο, ο οποίος απαιτεί να παραδοθούν για δίκη οι ηγέτες της εξέγερσης. Αλλά οι ευγενείς αρνούνται να στείλουν τους αρχηγούς, ο Qalawun πήρε τώρα νομική άδεια από τις θρησκευτικές αρχές στο Κάιρο για να σπάσει την εκεχειρία με τα κράτη των σταυροφόρων.[6]
Οκτώβριος – Ο Qalawun (ο Νικητής) διατάζει γενική επιστράτευση των δυνάμεων των Μαμελούκων. Σε ένα συμβούλιο, αποφασίζεται να σταλεί στο Κάιρο μια αντιπροσωπεία ειρήνης υπό τον Γκιγιόμ ντε Μποζέ, Μέγα Μαγίστρο των Ναϊτών Ιπποτών. Όμως ο Qalawun απαιτεί τεράστια αποζημίωση για όσους σκοτώθηκαν στην Άκρα και στέλνει συριακό στρατό στην ακτή της Παλαιστίνης, κοντά στην Καισάρεια.[7]
10 Νοεμβρίου - Ο Καλαούν (ο Νικητής) πεθαίνει καθώς ο αιγυπτιακός στρατός των Μαμελούκων ξεκινά για την Άκρα. Τον διαδέχεται ο μεγαλύτερος γιος του Αλ-Ασράφ Χαλίλ ως ηγεμόνας του σουλτανάτου των Μαμελούκων. Ο Χαλίλ διατάζει τους συμμάχους και τους υποτελείς του στη Συρία να προετοιμαστούν για εκστρατεία την επόμενη άνοιξη. Οι κυβερνήτες και οι διοικητές των κάστρων διατάσσονται να συγκεντρώσουν πολιορκητικό εξοπλισμό και πανοπλίες.[8]
Ασία
13 Ιουνίου - Ο Shamsuddin II, Μαμελούκος ηγεμόνας του Σουλτανάτου του Δελχί, δολοφονείται και τον διαδέχεται ο Jalal ud-Din Khalji (ή Firuz Shah I), ιδρυτής της δυναστείας Khalji. Τερματισμός της κυριαρχίας των Μαμελούκων και υποκίνηση της Επανάστασης των Χαλτζί.[9]
27 Σεπτεμβρίου - Ο σεισμός 6,8 Ms Chihli επηρεάζει την επαρχία Hebei στην Κίνα, με μέγιστη ένταση Mercalli IX (Βίαιος), σκοτώνοντας 7.270–100.000 ανθρώπους.
Ανά θέμα
τέχνη και πολιτισμός
8 Ιουνίου – Πεθαίνει η Beatrice Portinari, μούσα του Ιταλού ποιητή Dante Alighieri. Στη Θεία Κωμωδία του (La Divina Commedia), μεταμορφώνει τη μνήμη του για τη Βεατρίκη σε αλληγορία θεϊκής αγάπης.[10]
κλίμα και καιρός
Έτος χωρίς χειμώνα – Μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση αδιάλειπτης μετάβασης, από το φθινόπωρο στην επόμενη άνοιξη, στην Αγγλία και την ηπειρωτική χώρα της Δυτικής Ευρώπης.[11]
Εκπαίδευση
1 Μαρτίου – Ιδρύεται στη Λισαβόνα το Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα από τον Denis I (ο Βασιλιάς Ποιητής). Διατάσσει ότι τα πορτογαλικά είναι η επίσημη γλώσσα της Πορτογαλίας, αντικαθιστώντας τα κλασικά λατινικά με αυτή την ιδιότητα.
λογοτεχνία
Το Dnyaneshwari γράφεται στην Ινδία. Αυτό το ιερό βιβλίο είναι ένα σχόλιο για την Bhagvad Gita και αφηγείται ο St. Dnyaneshwar.
Γεννήσεις
3 Ιανουαρίου - Κωνσταντία της Πορτογαλίας, βασίλισσα σύζυγος της Καστίλλης (π. 1313)
6 Ιανουαρίου - Otto Bodrugan, Άγγλος γαιοκτήμονας και πολιτικός (π. 1331)
23 Ιουνίου - Jakushitsu Genkō, Ιάπωνας δάσκαλος και ποιητής Rinzai (π. 1367)
4 Αυγούστου - Λεοπόλδος Α' (ο Ένδοξος), Γερμανός ευγενής (π. 1326)
15 Οκτωβρίου - Άννα της Βοημίας, βασίλισσα σύζυγος της Βοημίας (π. 1313)
24 Δεκεμβρίου – Khwaju Kermani, Πέρσης ποιητής και μυστικιστής (π. 1349)
Agnes Haakonsdatter, Νορβηγίδα αρχόντισσα και πριγκίπισσα (π. 1319)
Andrea Pisano (ή Pontedera), Ιταλός γλύπτης και αρχιτέκτονας (π. 1348)
Βαρλαάμ της Σεμινάρας, Ιταλός κληρικός, λόγιος και θεολόγος (π. 1348)
Βεατρίκη της Σιλεσίας, βασίλισσα της Γερμανίας (Οίκος του Πιάστ) (π. 1322)
Buton Rinchen Drub, Θιβετιανός βουδιστής θρησκευτικός ηγέτης (π. 1364)
Daichi Sokei, Ιάπωνας βουδιστής μοναχός, μαθητής και ποιητής (π. 1366)
Τζιοβάνι Βισκόντι, Ιταλός καρδινάλιος, αρχιεπίσκοπος και συγκυβερνήτης (π. 1354)
Guido Gonzaga, Ιταλός ευγενής και ιππότης (condottiero) (π. 1369)
Hugues Quiéret, Γάλλος ευγενής, ναύαρχος και σύμβουλος (π. 1340)
Jacob van Artevelde, Φλαμανδός έμπορος και πολιτικός (π. 1345)
Jacopo Dondi dell'Orologio, Ιταλός γιατρός και πολυμαθής (π. 1359)
Johannes de Muris, Γάλλος μαθηματικός και αστρονόμος (π. 1344)
John Maltravers, Άγγλος ευγενής, ιππότης και κυβερνήτης (π. 1364)
John Parricide, Γερμανός ευγενής (Οίκος των Αψβούργων) (π. 1312)
Jyotirishwar Thakur, Ινδός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και συγγραφέας (π. 1350)
Ke Jiusi, Κινέζος τοπιογράφος και καλλιγράφος (π. 1343)
Κιταμπατάκε Τομογιούκι, Ιάπωνας ευγενής και ποιητής (π. 1332)
Kujō Fusazane, Ιάπωνας ευγενής, αξιωματούχος και αντιβασιλέας (π. 1327)
Πέτρος της Καστίλλης, Ισπανός ευγενής και πρίγκιπας (νήπιο) (π. 1319)
Pierre Bercheure, Γάλλος μεταφραστής και εγκυκλοπαιδιστής (π. 1362)
Rabbenu Yerucham, Γάλλος ραβίνος και λόγιος (posek) (π. 1350)
Richard de Willoughby, Άγγλος γαιοκτήμονας και πολιτικός (π. 1362)
Rudolf Hesso, Γερμανός ευγενής (Οίκος Zähringen) (π. 1335)
Sesson Yūbai, Ιάπωνας βουδιστής μοναχός, ιερέας και ποιητής (π. 1347)
Θεόδωρος Α΄ (Παλαιολόγος), Βυζαντινός ευγενής και συγγραφέας (π. 1338)
Willem van Duvenvoorde, Ολλανδός ευγενής και ιππότης (π. 1353)
Θάνατοι
28 Ιανουαρίου - Dervorguilla of Galloway, Σκωτσέζα ευγενής (γεν. 1210)
3 Φεβρουαρίου – Ερρίκος XIII, Γερμανός ευγενής, συγκυβερνήτης και ιππότης (γεν. 1235)
24 Μαρτίου – John dal Bastone, Ιταλός μοναχός, ιερέας και ιεροκήρυκας (γεν. 1200)
26 Μαρτίου - John Kirkby, Άγγλος επίσκοπος, αντικαγκελάριος και πολιτικός
26 Απριλίου - Γκαστόν Ζ' (Φρουασάρ), Γάλλος ευγενής και ιππότης (γεν. 1225)
10 Μαΐου - Ρούντολφος Β', Γερμανός ευγενής (Οίκος των Αψβούργων) (γεν. 1270)
8 Ιουνίου – Beatrice Portinari, Ιταλική μούσα του Dante Alighieri (γεν. 1266)
13 Ιουνίου - Σαμσουντίν Β', Μαμελούκος ηγεμόνας του Σουλτανάτου του Δελχί (γεν. 1285)
23 Ιουνίου - Ερρίκος Δ' (ο Δίκαιος), Ύπατος Δούκας της Πολωνίας (γεν. 1258)
10 Ιουλίου – Λαδίσλαος Δ΄ (ο Κουμάνος), βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας (γεν. 1262)
26 Σεπτεμβρίου – Μαργαρίτα (Υπηρέτρια της Νορβηγίας), βασίλισσα της Σκωτίας (γεν. 1283)
10 Νοεμβρίου – Καλαούν (ο Νικηφόρος), Μαμελούκος ηγεμόνας της Αιγύπτου (γεν. 1222)
28 Νοεμβρίου - Ελεονώρα της Καστίλλης, βασίλισσα σύζυγος της Αγγλίας (γεν. 1241)
18 Δεκεμβρίου
Herman I, Γερμανός ευγενής (Οίκος Henneberg) (γεν. 1224)
Magnus III (ή I) (Birgersson), βασιλιάς της Σουηδίας (γεν. 1240)
21 Δεκεμβρίου – Γκέρχαρντ Α΄, Γερμανός ευγενής, ιππότης και αντιβασιλέας (γεν. 1232)
Αδελαΐδα της Οσέρ, Γαλλίδα ευγενής και ηγεμόνας (suo jure) (γεν. 1251)
Alice de Lusignan, Γαλλίδα ευγενής (Οίκος Lusignan) (γεν. 1236)
Cecilia Cesarini (ή Caecilia), Ιταλίδα αρχόντισσα και μοναχή (γεν. 1203)
Eison, Ιάπωνας βουδιστής λόγιος-μοναχός, μαθητής και ιερέας (γεν. 1201)
Ελισάβετ η Κουμάνη, βασίλισσα της Ουγγαρίας (Οίκος Αρπάντ) (γεν. 1244)
Fakhr al-Din Mustawfi, Πέρσης υπουργός Οικονομικών, σύμβουλος και βεζίρης
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1286 | 1287 | 1288 | 1289 | 1290 | 1291 | 1292 | 1293 | 1294 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
