Γεγονότα
Αφρική
Η Όγδοη Σταυροφορία
Πριν από τον Αύγουστο - ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας ξεκινά την Όγδοη Σταυροφορία, σε μια προσπάθεια να ανακαταλάβει τα Κράτη των Σταυροφόρων από τον σουλτάνο Μαμελούκο Μπάιμπαρς. η εναρκτήρια δέσμευση είναι μια πολιορκία της Τύνιδας.[1]
25 Αυγούστου - Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ' της Γαλλίας πεθαίνει ενώ πολιορκούσε την πόλη της Τύνιδας, πιθανώς λόγω κακής ποιότητας πόσιμου νερού.[2]
30 Οκτωβρίου – Η πολιορκία της Τύνιδας και η Όγδοη Σταυροφορία λήγει, μέσω συμφωνίας μεταξύ του Καρόλου Α΄ της Σικελίας (αδελφός του Λουί Θ΄) και του Μωάμεθ Α΄ αλ-Μουστανσίρ, Χαλίφ της Τύνιδας.[3]
άλλες εκδηλώσεις
10 Αυγούστου (10 Nehasé 1262) – Ο Yekuno Amlak ανατρέπει τη δυναστεία Zagwe της Αιθιοπίας, διεκδικεί τον αυτοκρατορικό θρόνο και ιδρύει τη Δυναστεία των Σολομωνίων, η οποία θα διαρκέσει μέχρι το 1974.[4]
Ασία
Στην Κορέα, η εξέγερση του Sambyeolcho ξεκινά ενάντια στη δυναστεία Goryeo, μια κυβέρνηση μαριονέτα της Μογγολικής Αυτοκρατορίας.[5]
Η αρχαία πόλη Ασκελόν καταλαμβάνεται από τα Κράτη των Σταυροφόρων και καταστρέφεται ολοσχερώς από τον σουλτάνο Μαμελούκο Μπάιμπαρς, ο οποίος φτάνει στο σημείο να γεμίσει το σημαντικό λιμάνι της, αφήνοντας την τοποθεσία έρημη και την πόλη για να μην ξαναχτιστεί ποτέ.[6]
Η πόλη Ταμπρίζ, στο σημερινό Ιράν, έγινε πρωτεύουσα της Μογγολικής Αυτοκρατορίας Ιλχανάτου (κατά προσέγγιση ημερομηνία).[7]
Ιδρύεται το ανεξάρτητο κράτος του Kutch, στη σημερινή Ινδία.[8]
Μια απογραφή της κινεζικής πόλης Hangzhou διαπιστώνει ότι περίπου 186.330 οικογένειες κατοικούν σε αυτήν, χωρίς τους επισκέπτες και τους στρατιώτες (ο ιστορικός Jacques Gernet υποστηρίζει ότι αυτό σημαίνει πληθυσμό άνω του 1 εκατομμυρίου κατοίκων, καθιστώντας το Hangzhou την πολυπληθέστερη πόλη στον κόσμο). 9]
15 Δεκεμβρίου - Η φρουρά Nizari Ismaili του Gerdkuh της Περσίας παραδίδεται μετά από 17 χρόνια στους Μογγόλους.[10]
Ευρώπη
16 Φεβρουαρίου - Λιβονική Σταυροφορία - Μάχη του Καρούζε: Το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας νικά το Λιβονικό Τάγμα αποφασιστικά, στην παγωμένη επιφάνεια της Βαλτικής Θάλασσας.[11]
1 Σεπτεμβρίου - Ο βασιλιάς Στέφανος Ε' της Ουγγαρίας γράφει τη βόλτα του στο antiquum castellum κοντά στο Miholjanec, όπου πρόσφατα ανακαλύφθηκε το ξίφος του Αττίλα.[απαιτείται παραπομπή]
Δεκέμβριος – Κρίσιμες πτυχές της φιλοσοφίας του Αβερροϊσμού (η ίδια βασίζεται στα έργα του Αριστοτέλη) απαγορεύονται από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, σε μια καταδίκη που θεσπίστηκε από την παπική εξουσία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.[12]
Το Summa Theologica, έργο του Θωμά Ακινάτη που θεωρείται στο πλαίσιο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ως η πρωταρχική έκφραση της θεολογίας της, ολοκληρώθηκε (αβέβαιο έτος).[13]
Ο Witelo μεταφράζει την 200χρονη πραγματεία του Alhazen για την οπτική, Kitab al-Manazir, από τα αραβικά στα λατινικά, φέρνοντας το έργο στους ευρωπαϊκούς ακαδημαϊκούς κύκλους για πρώτη φορά.[14]
Οι σανσκριτικοί μύθοι γνωστοί ως Panchatantra, που χρονολογούνται ήδη από το 200 π.Χ., μεταφράζονται στα λατινικά, από μια εβραϊκή έκδοση από τον Ιωάννη της Κάπουα.[15]
Ολοκληρώθηκε η κατασκευή της Παλαιάς Νέας Συναγωγής στην Πράγα.[16]
Ο καθεδρικός ναός στον βράχο του Cashel στην Ιρλανδία ολοκληρώθηκε.[17]
Ο Έντμουντ, κόμης της Κορνουάλης, δωρίζει στο Αβαείο Cistercian Hailes στην Αγγλία (το ίδρυμα του πατέρα του) μια φιάλη που περιείχε το Αίμα του Χριστού, που αποκτήθηκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αυτό γίνεται τόσο μαγνήτης για προσκύνημα που μέσα σε 7 χρόνια οι μοναχοί είναι σε θέση να ξαναχτίσουν το αβαείο τους σε μια υπέροχη κλίμακα.[18]
Το Χρονικό του Μέλροουζ τελείωσε.[19]
Γεννήσεις
12 Μαρτίου – Κάρολος, κόμης του Βαλουά, γιος του Φιλίππου Γ΄ της Γαλλίας (π. 1325)[20]
Θεόδωρος Μετοχίτης, Βυζαντινός πολιτικός και συγγραφέας[21]
Μιχαήλ της Cesena, Φραγκισκανός θεολόγος (π. 1342)[22]
Τσίνο ντα Πιστόια, Ιταλός ποιητής (π. 1336)[23]
Ισαβέλλα της Βουργουνδίας, βασίλισσα της Γερμανίας (π. 1323)[24]
Ma Zhiyuan, Κινέζος ποιητής[25]
Namdev, Άγιος Μαραθαίος και ποιητής (π. 1350)[26]
κατά προσέγγιση – William Wallace, Σκωτσέζος πατριώτης[27]
Θάνατοι
18 Ιανουαρίου – Αγία Μαργαρίτα της Ουγγαρίας (γεν. 1242)[28]
23 Φεβρουαρίου – Αγία Ιζαμπέλ της Γαλλίας, Γαλλίδα πριγκίπισσα και αγία (γεν. 1225)[29]
17 Μαρτίου - Φίλιππος του Μονφόρ, Άρχοντας της Τύρου[30]
3 Μαΐου – Béla IV της Ουγγαρίας (γεν. 1206)[31]
9 Ιουλίου – Stephen Báncsa, Ούγγρος καρδινάλιος (γ. περ. 1205)[32]
18 Ιουλίου – Βονιφάτιος της Σαβοΐας, Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ[33]
25 Αυγούστου
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ' της Γαλλίας (γεν. 1214)[34]
Alphonso of Brienne (γ. περ. 1225)[35]
24 Σεπτεμβρίου - Φίλιππος του Μονφόρ, Άρχοντας του Κάστρ[36]
4 Δεκεμβρίου - Theobald II της Ναβάρρας (Theobald V' of Champagne) (γ. περ. 1238)[37]
David VII Ulu, βασιλιάς της Γεωργίας (γεν. 1215)[38]
Ibn Abi Usaibia, Σύριος Άραβας ιστορικός ιατρικής (γεν. 1203)[39]
Ισαάκ μπεν Μωυσής της Βιέννης, Εβραίος ραβίνος και λόγιος (γεν. 1200)[40]
Roger Bigod, 4ος κόμης του Norfolk (γεν. 1212)[41]
Uli I του Μάλι, δεύτερη μάνσα της αυτοκρατορίας του Μάλι[42]
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1266 | 1267 | 1268 | 1269 | 1270 | 1271 | 1272 | 1273 | 1274 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License