Η πόλη των Βρυξελλών (γαλλικά: Ville de Bruxelles, ολλανδικά: Stad Brussel) είναι ο μεγαλύτερος δήμος και ιστορικό κέντρο της περιοχής των Βρυξελλών και η de jure πρωτεύουσα του Βελγίου[1]. Εκτός από το κέντρο, καλύπτει επίσης τα βόρεια περίχωρα όπου συνορεύει με τους δήμους της Φλάνδρας. Είναι το διοικητικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που συχνά δίνει στην πόλη τον τίτλο της πρωτεύουσας της Ε.Ε.

Η πόλη των Βρυξελλών είναι ένας δήμος που αποτελείται από την κεντρική ιστορική πόλη και ορισμένες επιπρόσθετες περιοχές της ευρύτερης περιφέρειας των Βρυξελλών.

1, 2, 3,

4, 5, 6,

7, 8,

Η πόλη των Βρυξελλών είναι ένας δήμος που αποτελείται από την κεντρική ιστορική πόλη και ορισμένες επιπρόσθετες περιοχές της ευρύτερης περιφέρειας των Βρυξελλών.

Την 1η Ιανουαρίου του 2017, η πόλη των Βρυξελλών είχε συνολικό πληθυσμό 176.545 κατοίκων. Η συνολική έκταση είναι 32,61 τ. χλμ., η οποία δίνει πυκνότητα 5.413,83 κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η πόλη είναι νομικά δίγλωσση (γαλλικά-ολλανδικά).

Γεωγραφία

Οι Βρυξέλλες είναι η μεγαλύτερη πόλη του Βελγίου και η πιο δημοφιλής, καθώς την επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι το χρόνο. Η πόλη βρίσκεται στο κέντρο της χώρας, στην πεδιάδα της Βραβάντης. Χάρη στο άριστο συγκοινωνιακό δίκτυο που διαθέτει, η πόλη αποτελεί ορμητήριο για εξερευνήσεις στην Αμβέρσα, στη Γάνδη και στην Μπρυζ.

Το κέντρο των Βρυξελλών χωρίζεται σε δύο περιοχές. Η Κάτω Πόλη, στην οποία παραδοσιακά κατοικούσαν εργάτες και μετανάστες, περιλαμβάνει την παλαιά πόλη του 17ου αιώνα, τη Γκραν-Πλας (Μεγάλη Πλατεία), καθώς και την κοσμοπολίτικη πλατεία Μπρουκέρ και την ιστορική εργατική συνοικία Μαρόλ. Η Άνω Πόλη είναι μια κομψή συνοικία, η οποία περικυκλώνει το πάρκο Μπριξέλ. Την περιοχή διασχίζει η λεωφόρος Royale, που καταλήγει στο Βασιλικό Παλάτι του 18ου αιώνα, όπου στεγάζονται μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία τέχνης της πόλης.

Η ονομασία

Η ονομασία της πόλης κατά την επικρατούσα εκδοχή προέρχεται από την παλαιά ολλανδική λέξη Broeksel (broek - βάλτος και sel - κτίσμα/δωμάτιο εκ του λατινικού cella) που σημαίνει "σπίτι στον βάλτο". Η ευρύτερη περιφέρεια των Βρυξελλών είναι επισήμως δίγλωσση, αποτελώντας το γλωσσικό σύνορο μεταξύ του φλαμανδόφωνου βορείου Βελγίου και του γαλλόφωνου νοτίου. Στην πραγματικότητα η πλειονότητα της περιφέρειας μιλά γαλλικά.

Ιστορία

Η πιο κοινή θεωρία για την προέλευση του ονόματος Βρυξέλλες είναι ότι προέρχεται από την παλιά Ολλανδική φράση Broekzele ή Broeksel, που σημαίνει βάλτος (broek) και σπίτι (zele / sel) ή «σπίτι στον βάλτο».[2] Οι απαρχές του οικισμού ο οποίος έγινε γνωστός ως Βρυξέλλες έγκειται στην κατασκευή ενός εξωκλησιού από τον άγιο Γκαουγκέρικους, σε ένα νησί στον ποταμό Σεν, περίπου το 580[3]. Ο άγιος Βιντικιανός, επίσκοπος του Καμπραί, είναι ο πρώτος που αναφέρει το μέρος "Brosella" το 695,[4] το οποίο ήταν ακόμα ένα μικρό χωριό. Η επίσημη ίδρυση των Βρυξελλών συνήθως τοποθετείται περίπου το 979, όταν ο Δούκας Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης μετέφερε τα λείψανα της αγίας Γκουντούλα (Γουδούλη) από το Μόορσελ στο εξωκλήσι του αγίου Γκαουγκέρικου. Ο Κάρολος κατασκεύασε την πρώτη μόνιμη οχύρωση της πόλης, στο ίδιο νησί.

Ο Λάμπερτ Α΄του Λέουβεν, κόμης του Λέουβεν, απέκτησε την Κομητεία των Βρυξελλών γύρω στο 1000, με το γάμο του με την κόρη του Καρόλου. Εξαιτίας της θέση τους στις όχθες του Σεν (ή Τσένα στα γερμανικά) σε μία σημαντική εμπορική οδό ανάμεσα στη Μπρυζ, τη Γάνδη και της Κολωνίας, οι Βρυξέλλες αναπτύχθηκαν γρήγορα. Έγινε εμπορικό κέντρο το οποίο επεκτάθηκε προς την άνω πόλη (Καθεδρικός και λόφοι Κούντεμπεργκ και Σαμπόν), όπου υπήρχε μικρότερος κίνδυνος πλημμυρών. Καθώς μεγάλωσε και οι κάτοικοι έφτασαν τους 30.000, οι βάλτοι που περιέβαλλαν τη πόλη αποξηράνθηκαν, επιτρέποντας την επέκταση της πόλης. Οι Κόμητες του Λέουμπεν έγιναν Δούκες του Μπραμπάντ περίπου εκείνη την περίοδο (1183/1184).

Τον 13ο αιώνα, η πόλη απέκτησε τα πρώτα της τείχη.[5] Μετά την κατασκευή των τειχών, οι Βρυξέλλες μεγάλωσαν σημαντικά. Για να επεκταθεί η πόλη κατασκευάστηκε μια δεύτερη σειρά τειχών ανάμεσα στο 1356 και το 1383. Σήμερα τμήματά του είναι ορατά μέχρι σήμερα, λόγω κυρίως του «μικρού δακτυλίου», μια σειρά δρόμων στο κέντρο των Βρυξελλών που ακολουθεί την πορεία τους. Τον 15ο αιώνα, η Βραβάνδη έχασε την ανεξαρτησία της, αλλά οι Βρυξέλλες έγιναν πρωτεύουσα των ευημερουσών Κάτω Χωρών και άκμασε.

Το 1516, ο Κάρολος Κουίντος, ο οποίος ήταν κληρονόμος των Κάτω Χωρών από το 1506 ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ισπανίας στο καθεδρικό των Βρυξελλών. Με το θάνατο του παππού του, Μαξιμιλιανού Α΄, Αγίου Ρωμαίου Αυτοκράτορα από το 1519, ο Κάρολος έγινε ο νέος ηγέτης της αυτοκρατορίας των Αψβούργων και στη συνέχεια αναρρήθηκε Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας. Παραιτήθηκε στο ανακτορικό σύμπλεγμα του Κούντενμπεργκ το 1555. Το εντυπωσιακό παλάτι του, διάσημο σε όλη την Ευρώπη καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1731.

Το 1695, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας έστειλε τα στρατεύματά του να βομβαρδίσουν με το πυροβολικό της Βρυξέλλες. Μαζί με τη φωτιά που ακολούθησε ήταν το πιο καταστροφικό γεγονός στην ιστορία των Βρυξελλών. Η Γκραντ Πλας καταστράφηκε μαζί με 4.000 κτίρια, το ένα τρίτο των οποίων ήταν μέσα στη πόλη. Η ανακατασκευή του κέντρου της πόλης άλλαξε ριζικά την εμφάνιση της πόλης. Η πόλη κατακτήθηκε από τους Γάλλους το 1746, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής, αλλά επιστράφηκε στην Αυστρία τρία χρόνια αργότερα.

Οι Βρυξέλλες παρέμειναν τμήμα της Αυστρίας μέχρι το 1795, όταν η Νότια Ολλανδία κατακτήθηκε και ενσωματώθηκε στη Γαλλία. Οι Βρυξέλλες έγιναν πρωτεύουσα του νομού του Ντυλ. Παρέμειναν τμήμα της Γαλλίας μέχρι το 1815, όταν ενώθηκαν με τον Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Ο πρώην νομός Ντυλ έγινε η επαρχία του νότιου Μπραμπάντ, και οι Βρυξέλλες οι πρωτεύουσά του.
Επεισόδιο από την Επανάσταση του 1830, από τον Γκουστάβ Βάππερς (1834).

Το 1830 έλαβε χώρα η Βελγική Επανάσταση στις Βρυξέλλες μετά μία παράσταση της όπερας του Ωμπέρ Η μουγκή του Πόρτιτσι στο θέατρο Λα Μοναί. Οι Βρυξέλλες έγιναν πρωτεύουσα και έδρα της κυβέρνησης του νέου κράτους. Το Νότιο Μπραμπάντ μετονομάστηκε σε Μπραμπάντ, με τις Βρυξέλλες να είναι η πρωτεύουσά του. Τις 21 Ιουλίου 1831, ο Λεοπόλδος Α΄, πρώτος βασιλιάς των Βέλγων, αναρρήθηκε στο θρόνο και ανέλαβε την καταστροφή των τειχών της πόλης και την κατασκευή πολλών κτιρίων. Μετά την ανεξαρτησία, στην πόλη έλαβαν χώρα ακόμη περισσότερες αλλαγές. Ο Σεν, ο οποίος είχε καταστεί κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, καλύφθηκε σε ολόκληρο το τμήμα του μέσα από την πόλη από το 1867 μέχρι το 1871. Αυτό επέστρεψε στην αστική ανανέωση και την κατασκευή μοντέρνων κτιρίων και λεωφόρων που χαρακτηρίζουν το κέντρο των Βρυξελλών σήμερα.

Σε όλη την ύπαρξή τους, οι Βρυξέλλες ήταν κυρίως μια ολλανδόφωνη πόλη, αν και μέχρι το 1921 τα γαλλικά ήταν η κύρια γλώσσα της διοίκησης. Όμως, το 1921, το Βέλγιο χωρίστηκε σε τρεις γλωσσικές περιοχές, την ολλανδόφωνη Φλάνδρα, την γαλλόφωνη Βαλλωνία και τις δίγλωσσες Βρυξέλλες. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα στην πόλη έλαβαν χώρα τα συνέδρια του Σολβέ και η Διεθνής Έκθεση του 1935 και η Expo '58. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα γερμανικά στρατεύματα αν και την κατέλαβαν, δεν προκάλεσαν σημαντικές καταστροφές. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη πάλι κατακτήθηκε από τους Γερμανούς, οι οποίοι κατέστρεψαν μεγάλο τμήμα της πριν απελευθερωθεί από τα βρετανικά στρατεύματα.

Μετά τον πόλεμο, οι Βρυξέλλες εκσυχρονίστηκαν. Το 1952 ολοκληρώθηκε η σιδηροδρομική σύνδεση ανάμεσα στους κύριους σιδηροδρομικούς σταθμούς της πόλης, το 1969 ολοκληρώθηκε το τραμ της πόλης και η πρώτη γραμμή του μετρό των Βρυξελλών τέθηκε σε λειτουργία το 1976. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι Βρυξέλλες είναι η de facto πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και έχουν κατασκευαστεί πολλά μοντέρνα κτίρια, πολλά αμφίβολης αισθητικής, ενώ παλαιότερα αρχιτεκτονικά μνημεία κατεδαφίστηκαν ώστε να κατασκευαστούν νέα, τα οποία όμως δεν ταίριαζαν με τον περίγυρό τους, μια διαδικασία γνωστή ως Brusselisation.

Η πόλη γιόρτασε το 1979 μία χιλιετία ζωής με μια ιστορική πορεία άμεσα συνδεδεμένη με αυτήν της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Στις 22 Μαρτίου 2016, οι Βρυξέλλες δέχθηκαν τρία τρομοκρατικά χτυπήματα, δύο στο αεροδρόμιο και μία στο μετρό στο Μάαλμπεκ, βάζοντας τη πόλη στο μέγιστο συναγερμό (επίπεδο 4). Την ανάληψη ευθύνης έλαβε το Ισλαμικό Κράτος.[6]

Κλίμα

Σύμφωνα με την ταξινόμηση κλίματος κατά Köppen, οι Βρυξέλλες έχουν ωκεάνιο κλίμα. Η εγγύτητα των Βρυξελλών στις παράκτιες περιοχές επηρεάζει το κλίμα της περιοχής, μέσω θαλάσσιων αερίων μαζών που φτάνουν από τον Ατλαντικό. Οι κοντινοί υγρότοποι επίσης διασφαλίζουν ένα εύκρατο ωκεάνιο κλίμα. Κατά μέσο όρο (με βάση μετρήσεις των τελευταίων 100 ετών), στην περιφέρεια των Βρυξελλών βρέχει 200 μέρες το χρόνο.[7]

Κλιματικά δεδομένα Βρυξέλλες
Μήνας	Ιαν	Φεβ	Μαρ	Απρ	Μαι	Ιουν	Ιουλ	Αυγ	Σεπ	Οκτ	Νοε	Δεκ	Έτος
Μέγιστη Υψηλότερη °C (°F)	15.3	20.0	24.2	28.7	34.1	38.8	37.1	36.5	34.9	27.8	20.6	16.7	38,8
Μέση Υψηλότερη° C (°F)	5.7	6.6	10.4	14.2	18.1	20.6	23.0	22.6	19.0	14.7	9.5	6.1	14,2
Μέση Ημερήσια °C (°F)	3.3	3.7	6.8	9.8	13.6	16.2	18.4	18.0	14.9	11.1	6.8	3.9	10.54
Μέση Χαμηλότερη °C (°F)	0.7	0.7	3.1	5.3	9.2	11.9	14.0	13.6	10.9	7.8	4.1	1.6	6,9
Ελάχιστη Χαμηλότερη °C (°F)	−21.1	−18.3	−13.6	−5.7	−2.2	0.3	4.4	3.9	0.0	−6.8	−12.8	−17.7	−21,1
Κατακρημνίσεις mm (ίντσες)	76,1	63,1	70	51,3	66,5	71,8	73,5	79,3	68,9	74,9	76,4	81	852.4
% υγρασίας	86.6	82.5	78.5	72.5	73.2	74.1	74.3	75.5	80.9	84.6	88.2	88.8	80
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων	19.2	16.3	17.8	15.9	16.2	15.0	14.3	14.5	15.7	16.6	18.8	19.3	199
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης	5.2	5.9	3.2	2.4	0.4	0	0	0	0	0	2.4	4.6	24,1
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας	59	77	114	159	191	188	201	190	143	113	66	45	1.546
Πηγή: KMI/IRM[8]

Αξιοθέατα
Δημαρχείο. Το ιστορικό Δημαρχείο των Βρυξελλών, στο κέντρο της Γκραν Πλας, χρονολογείται από τις αρχές του 15ου αιώνα. Στη γοτθική πρόσοψη κυριαρχεί η διάσημη κωνοειδής λεπτή κορυφή.
Η πρόσοψη του Χρηματιστηρίου. Το Χρηματιστήριο των Βρυξελλών δεσπόζει στην πολύβουη λεωφόρο Anspach της Κάτω Πόλης. Χτίστηκε το 1873.
Πλατεία Πετί Σαμπλόν. Αυτή η πλατεία κοσμεί την Άνω Πόλη. Αρχικά, ήταν αλογοπάζαρο, αλλά το 1890 μετατράπηκε σε κήπο με λουλούδια. Στολίστηκε με αγάλματα και περικυκλώθηκε με ένα φράχτη από σφυρήλατο σίδερο. Καθεμία φιγούρα συμβολίζει την αντίστοιχη μεσαιωνική συντεχνία που συνέβαλε στην ευημερία της πρωτεύουσας.
Βασιλικό Παλάτι. Η επίσημη έδρα του Βέλγου μονάρχη βρίσκεται σ' αυτό το εξαιρετικό κτήριο του 18ου αιώνα, στην Άνω Πόλη. Εντυπωσιακό δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, έχει θέα στο πάρκο Μπριξέλ.
Το Μάνεκεν Πις, σύμβολο των Βρυξελλών

Η μεσαιωνική πλατεία Γκραν Πλας, μια επιβλητική πλατεία του 15ου αιώνα που περιβάλλεται από κτίρια με μπαρόκ προσόψεις, διακοσμημένους θόλους και αετώματα και περίτεχνα πέτρινα αγάλματα. Σε αυτήν την πλατεία βρίσκεται το Δημαρχείο των Βρυξελλών. Από το 1998, η Γκραν-Πλας ανήκει στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Άλλα αξιόλογα κτίρια της πόλης είναι ο καθεδρικός ναός, το βασιλικό ανάκτορο του Λάκεν και το βασιλικό ανάκτορο.
Το Ατόμιουμ είναι μια συμβολική κατασκευή ύψους 103 μέτρων η οποία κατασκευάστηκε για την παγκόσμια έκθεση του 1958. Αποτελείται από εννέα ατσάλινες σφαίρες οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους με δοκούς και σχηματίζουν ένα μοντέλου ενός κρυστάλλου σιδήρου.
Το Μάνεκεν Πις, ένα μπρούτζινο άγαλμα ενός αγοριού που κατουράει, το οποίο είναι σημαντικό τουριστικό αξιοθέατα και σύμβολο της πόλης.

Άλλα αξιοθέατα τη πόλης περιλαμβάνουν το πάρκο Σικαντεναίρ με τη θριαμβική αψίδα και τα κοντινά μουσεία, τη βασιλική της Ιερής Καρδιάς, το κτίριο του Χρηματιστηρίου των Βρυξελλών, το Δικαστικό Μέγαρο και τα κτίρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, το κέντρο των Βρυξελλών είναι γνωστό για τα παραδοσιακά φλαμανδικά του κτίρια. Επίσης αξιόλογα είναι τα κτίρια σε ρυθμό Αρ Νουβώ του αρχιτέκτονα Βικτόρ Ορτά, όπως τα Hôtel Tassel, Hôtel Solvay, Hôtel van Eetvelde και το Maison & Atelier Horta (πλέον Μουσείο Ορτά), τα οποία έχουν ανακηρυχθεί μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 2000. Κάποιοι από τους άλλους δήμους της περιφέρειας πρωτευούσης αναπτύχθηκαν την εποχή που η Αρ Νουβώ ανθούσε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Μέγαρο Στόκλετ, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από το 2009, στο δήμο Βολουβέ-Σαιν-Πιερ.

Αρχιτεκτονική

Η αρχιτεκτονική των Βρυξελλών αντικατοπτρίζει το σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν στην ιστορία της Βόρειας Ευρώπης και περιλαμβάνει από μεσαιωνικούς πύργους μέχρι αστραφτερά μεταμοντέρνα οικοδομήματα. Εκτός από τα λιγοστά δείγματα μεσαιωνικού γοτθικού ρυθμού της Βραβάντης, οι Βρυξέλλες φημίζονται για τη φλαμανδική αναγεννησιακή αρχιτεκτονική, όπως αποκαλύπτεται στη Γκραν Πλας, αλλά και για τις κομψότατες νεοκλασικές οικίες και τις εκκλησίες τους. Ο πλούτος της αρ νουβό, με τους πολυτελείς εσωτερικούς χώρους και τα αξιόλογα διακοσμητικά στοιχεία, κυριαρχεί στην αστική αρχιτεκτονική του 19ου και του 20ού αιώνα. Η δε συνοικία του Κοινοβουλίου σχεδιάστηκε από Ευρωπαίους αρχιτέκτονες.

Βασιλική του Σακρέ-Κερ. Η κατασκευή της πέμπτης μεγαλύτερης εκκλησίας στον κόσμο ξεκίνησε το 1904 και ολοκληρώθηκε το 1970.
Γκραν Πλας. Αφού καταστράφηκε από τους Γάλλους το 1695, ξαναχτίστηκε από τους εμπόρους της πόλης. Είναι ένα από τα καλύτερα μπαρόκ δείγματα παγκοσμίως.
Δικαστικό Μέγαρο. Μεγαλύτερο σε έκταση από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, το Δικαστικό Μέγαρο, νεοκλασικού ρυθμού με αποικιακές επιρροές, ολοκληρώθηκε το 1883.
Πύλη Αλ. Αυτός ο επιβλητικός πύργος του 14ου αιώνα είναι το μοναδικό απομεινάριαπό το δεύτερο περιμετρικό τείχος της πόλης. Διασώθηκε γιατί χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή το 18ο αιώνα. Πρόσφατα μετατράπηκε σε μουσείο.
Καθεδρικός ναός Αγίου Μιχαήλ και Αγίας Γουδούλης. Η λευκή πέτρινη πρόσοψη του 1250 αποτελεί εξαιρετικό δείγμα του γοτθικού ρυθμού της Βραβάντης.
Παλαί ντε λα Νασιόν. Έδρα του Βελγικού Κοινοβουλίου από την ανεξαρτητοποίηση της χώρα το 1830, το κτήριο αυτό χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα από τον αρχιτέκτονα Γκιμάρ, ο οποίος σχεδίασε την πέτρινη πρόσοψη και πολλά από τα δημόσια κτήρια που βρίσκονται πέριξ.
Παλάτι του Εγμόνδου. Παλάτι του 18ου αιώνα. Φέρει το όνομα Φλαμανδού κόμη, ο οποίος εκτελέστηκε γιατί υπεραμυνόταν των πολιτικών δικαιωμάτων του, το 1568.
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Γνωστό και ως "Καπρίς ντε Ντιε" (Καπρίτσια των Θεών), αυτό το γυάλινο μεταμοντέρνο οικοδόμημα αποτελεί την έδρα 751 βουλευτών.

Διεθνείς οργανισμοί

Στις Βρυξέλλες εδρεύουν δύο από τα κεντρικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πόλη εδρεύει - πολιτικά - και το ΝΑΤΟ, καθώς και η Δυτικο-Ευρωπαϊκή Ένωση (WEU).
Εκπαίδευση

Υπάρχουν αρκετά πανεπιστήμια στις Βρυξέλλες. Τα δύο κύρια πανεπιστήμια είναι το Université Libre de Bruxelles, ένα γαλλόφωνο πανεπιστήμιο με περίπου 20.000 φοιτητές σε τρία κάμπους στην πόλη και άλλα δύο εκτός,[9] και το Vrije Universiteit Brussel, ένα φλαμανδόφωνο πανεπιστήμιο με περίπου 10.000 φοιτητές.[10] Τα δύο πανεπιστήμια προέρχονται από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, το οποίο ιδρύθηκε το 1834 και χωρίστηκε το 1970, περίπου την ίδια περίοδο που η Φλαμανδική και η Γαλλική Κοινότητα απέκτησε νομοθετική δύναμη στους οργανισμούς ανώτερης εκπαίδευσης.

Άλλα πανεπιστήμια περιλαμβάνουν το Facultés Universitaires Saint-Louis, με 2.000 φοιτητές,[11] το Hogeschool-Universiteit Brussel με 10.000 φοιτητές, η Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία, η οποία ιδρύθηκε το 1834 από ένα Γάλλο συνταγματάρχη,[12] και δύο δραματικές σχολές.
Μεταφορές
Ο χώρος αναμονής του νότιου σιδηροδρομικού σταθμού των Βρυξελλών

Οι Βρυξέλλες εξυπηρετούνται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Βρυξελλών, το οποίο βρίσκεται στην φλαμανδική κοινότητα του Ζάβεντεμ, και το μικρότερο αεροδρόμιο της Σαρλερουά, το οποίο απέχει από την πόλη 50 χιλιόμετρα. Επίσης, οι Βρυξέλλες διαθέτουν λιμάνι επί του καναλιού Βρυξελλών-Σκάλδη, το οποίο βρίσκεται βορειοδυτικά της πόλης. Το κανάλι Βρυξελλών-Σαρλερούα συνδέει τις Βρυξέλλες με τις βιομηχανικές περιοχές στη Βαλλωνία.

Η πόλη των Βρυξελλών διαθέτει τρεις κύριους σιδηροδρομικούς σταθμούς, τον νότιο, τον κεντρικό και τον βόρειο, οι οποίοι συγκαταλέγονται στους πιο πολυσύχναστους της χώρας. Ο νότιος σταθμός εξυπηρετεί επίσης απευθείας ταχείες συνδέσεις με το Λονδίνο με τα Eurostar μέσω της σήραγγας της Μάγχης, με το Άμστερνταμ με τα Thalys και "InterCity-Plus", το Παρίσι και την Κολονία και Φραγκφούρτη με τα γερμανικά ICE. Το μετρό των Βρυξελλών χρονολογείται από το 1976, αλλά υπόγειες γραμμές γνωστές ως πρεμετρό εξυπηρετούν το τραμ από το 1968. Η πόλη εξυπηρετείται από ένα εκτενές δίκτυο λεωφορείων και τραμ. Η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία του δικτύου ΜΜΜ είναι η Εταιρία Διακοινοτικών Μεταφορών των Βρυξελλών (γαλλικά: Société des Transports Intercommunaux de Bruxelles ή STIB‎; ολλανδικά: Maatschappij voor het Intercommunaal Vervoer te Brussel ή MIVB‎).

Οι Βρυξέλλες είναι η πόλη με την μεγαλύτερη κυκλοφοριακή συμφόρηση στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη, σύμφωνα με την αμερικανική πλατφόρμα πληροφοριών κίνησης Inrix.[13] Το κέντρο, αναφερόμενο μερικές φορές ως «το πεντάγωνο», περιβάλλεται από ένα εσωτερικό δακτύλιο, γνωστό ως «μικρός δακτύλιος», μια σειρά λεωφόρων που επισήμως αναφέρονται ως R20 και αντιστοιχούν στη θέση του δεύτερου οχυρωματικού τείχους της πόλης. Το παλιό μοτίβο των δρόμων που εκτείνονται ακτινωτά από την Γκραν Πλας διατηρείται μέχρι σήμερα, ενώ σε αυτό έχουν προστεθεί ο μικρός δακτύλιος, η λεωφόρος πάνω από τον ποταμό Σεν και η σιδηροδρομική σύνδεση βόρειου και νότιου σταθμού.

Παραπομπές

The Belgian Constitution, άρθρο 194, σελ. 63, Βρυξέλλες, Βέλγιο: Belgian House of Representatives, Μάιος 2014
Geert van Istendael Arm Brussel, uitgeverij Atlas, ISBN 90-450-0853-X
«Brussels History». City-data.com. Ανακτήθηκε στις 5 July 2009.
Jean Baptiste D'Hane, François Huet, P.A. Lenz, H.G. Moke (1837) (στα γαλλικά). Nouvelles archives historiques, philosophiques, et littéraires. 1. Gent: C. Annoot- Braeckman, σελ. 405. Ανακτήθηκε στις 11 September 2010.
(Ολλανδικά) Zo ontstond Brussel Vlaamse Gemeenschapscommissie – Commission of the Flemish Community in Brussels
«Φονικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, τρόμος στην καρδιά της Ευρώπης». In.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-03-22.
«Site de l'institut météorologique belge». Meteo.be. Ανακτήθηκε στις 29 June 2010.
«Monthly normals for Uccle, Brussels». KMI/IRM. Ανακτήθηκε στις 11 June 2012.
«Presentation of the Université libre de Bruxelles». Université Libre de Bruxelles. Ανακτήθηκε στις 9 December 2007.[νεκρός σύνδεσμος]
«About the University: Culture and History». Vrije Universiteit Brussel. Ανακτήθηκε στις 9 December 2007.
«Institution: Historique». Facultés Universitaires Saint Louis. Ανακτήθηκε στις 9 December 2007.
«What makes the RMA so special?». Belgian Royal Military Academy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 December 2007. Ανακτήθηκε στις 9 December 2007.[νεκρός σύνδεσμος]

«Brussels and Antwerp have worst traffic». Flanders Today. 27 June 2012. Ανακτήθηκε στις 8 December 2013.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημη σελίδα
http://www.geographia.com/belgium/bxbrus01.htm