.

Βέλγιο

Το Άαλτερ (Aalter), παλ. γαλλικά Ελτρ (Aeltre), είναι πόλη και έδρα δήμου του Βελγίου, στην επαρχία Ανατολική Φλάνδρα (Oost-Vlaanderen). Ο δήμος έχει έκταση 81,92 χμ² και πληθυσμό 19.860 κατοίκους (2012). Βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα της χώρας, πάνω στον αυτοκινητόδρομο που συνδέει το Μπρυζ με τη Γάνδη, περίπου 22 χλμ, Δ. της δεύτερης.

O κάτοικος της πόλης ονομάζεται Άαλτερ-νάαρ (πληθ. Άαλτερ-νάρεν) (Aalternaar-en). [1]

Ονομασία

Το όνομα της πόλης πιθανότατα προέρχεται από το γερμανικό halahdrja, που σημαίνει θάμνος αρκεύθου (Juniperus communis). [2] Κατά το έτος 974 μ.Χ., ο κόμης Ντίτερικ της Δυτικής Φριζίας (Diederik van West-Friesland) δώρισε ένα τμήμα της Έπαυλης Haleftra στο αββαείο του Αγίου Πέτρου της Γάνδης. Αυτή η βίλα, πιθανόν βρισκόταν στη σημερινή Πλατεία της Αγοράς της πόλης και, περιβαλλόταν από λιβάδια, χωράφια και θάμνους με αρκεύθους, εξ ου και η προέλευση του ονόματος.
Ιστορία
Η περιοχή Κράενεπουλ στο Άαλτερ

Αρχαιολογικά ευρήματα από τις τελευταίες δεκαετίες δείχνουν, ότι υπήρχε στην περιοχή κατοίκηση, ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. [3] Βρέθηκε μια σειρά από λίθινα αντικείμενα σε έναν ικανό αριθμό παλαιοντολογικών χώρων, τα οποία χρονολογούνται πιθανότατα από το 3000 έως το 2000 π.Χ. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης τα απομεινάρια ενός χάλκινου πέλεκυ, που σύμφωνα με αυτούς, θα πρέπει να είχε κατασκευαστεί μεταξύ 1200 και 1000 π.Χ.

Το 840 και το 1112 μ.Χ., η πόλη εμφανίζεται με την ονομασία Haltra. [4] Από τον Μεσαίωνα και αργότερα (περίοδος από το 1000 έως το 1800, περίπου) η διοικητική οργάνωση αποτελούνταν από φέουδα ευγενών που διαιρούνταν σε ενορίες. Το σημαντικότερο από αυτά ονομαζόταν η «Γη της Ερήμου» (Land van de Woestijne) και, ήταν περιουσία κάποιου κόμη γύρω από την χέρσα περιοχή Βουστάινε (Woestijne).

Το Άαλτερ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση της Γάνδης εναντίον των Κομητειών. Το 1379, το σώμα των «Λευκών Σαρικιών» (Witte Kaproenen) νίκησε τους Κόμητες του Μπριζ, στην περιοχή του Άαλτερ. Το Κανάλι Γάνδης-Μπριζ (Brugsevaart) (1613-1623) στη λεκάνη του Ντύρμε (Durme), ήταν μια πολύ σημαντική κατασκευή για την περιοχή. Μαζί, κατασκευάστηκαν και πολλές οχυρώσεις για την υπεράσπιση κατά των Ολλανδών. Τότε δημιουργήθηκε, επίσης, και μια υπηρεσία πορθμείων, η οποία ήταν σε λειτουργία μέχρι το 2008, [5] και οι μεταφορές γίνονταν μόνο κατά μήκος του καναλιού. Το 1187 κατασκευάστηκε στη θέση Όοστμολεν (Oostmolen) ένας νερόμυλος, όπου οι κάτοικοι της πόλης έπρεπε να αλέθουν τα σιτηρά τους. Πριν τη διάνοιξη του καναλιού, υπήρχαν τρεις μικρές γέφυρες πάνω από τα ποτάμια Ντύρμε και Ζάουντλέιε, που μετά την κατασκευή έπρεπε να γκρεμιστούν. Αργότερα κατασκευάστηκε η πρώτη μεγάλη γέφυρα πάνω από το κανάλι, το 1775.

Η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή κατασκευάστηκε το 1838, που τώρα συνδέει το Άαλτερ με τις μεγάλες πόλεις (Γάνδη, Μπριζ).Το Άαλτερ υπέστη κάποιες μικρές, σχετικά, καταστροφές στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ στον Β’ απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς, από την 1η Μεραρχία Τεθωρακισμένων του Πολωνικού στρατού, το 1944. Το 1977 έγινε σε όλο το Βέλγιο, μεγάλη διοικητική συγχώνευση αλλάζοντας τη δομή και τον αριθμό των δήμων της χώρας, οπότε το Άαλτερ περασε στη δικαιοδοσία της Γάνδης.
Οικονομία

Η κύρια δραστηριότητα της πόλης ήταν παλαιότερα η γεωργία, με την οικοτεχνία ως ένα επιπλέον εισόδημα, μέχρι που το 1962 κατασκευάστηκε ένα βιομηχανικό τερρέν, άνω των 125 στρεμμάτων, που έδωσε εργασία σε περισσότερα από 500 άτομα.
Εραλδική

Πριν τη διοικητική συγχώνευση της 1η Ιανουαρίου 1977, το Άαλτερ είχε ως σύμβολο έναν κόκκινο σταυρό του Αγίου Ανδρέα, σε ασημί υπόβαθρο. Μετά τη συγχώνευση, το Συμβούλιο της πόλης ενσωμάτωσε στο θυρεό της πόλης και εραλδικά στοιχεία από τις υπόλοιπες διοικητικές διαιρέσεις. Ο σημερινός θυρεός αλλά και η σημαία της πόλης αποτελείται από έναν ασημένιο σταυρό σε κόκκινο φόντο που, στην κορυφή, έχει ένα μαύρο λιοντάρι με κόκκινα νύχια, σε κίτρινο φόντο.
Αξιοθέατα
Η Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού

Η Εκκλησία του Αγίου Κορνηλίου (De Sint Korneliuskirk): τα παλαιότερα μέρη του ναού (τώρα εντελώς ανακαινισμένα) χρονολογούνται από τον 12ο ή 13ο αιώνα. Το 1918, το ανώτερο τμήμα της κορυφής του κωδωνοστασίου και της στέγης, δυναμιτίστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα. Ο ναός ξαναχτίστηκε 15 χρόνια αργότερα και επεκτάθηκε σε σημαντικό βαθμό, ενώ όλες οι καταστροφές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αποκαταστάθηκαν στα έτη 1921-1923, με νεο-γοτθικό σχεδιασμό του αρχιτέκτονα Γκούταλς (Camille Goethals).
Η Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού (De Heilig-Kruiskerk): βρίσκεται στο Λότενχούλε και κατασκευάστηκε κατά τον 16ο αιώνα, σε θέση παλαιότερης του 12ου αιώνα. Είναι ρομανικού ρυθμού και στο εξωτερικό της διαθέτει μνημείο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, από το 1921.
Η περιοχή Κράενεπουλ (Kraenepoel): τοποθεσία φυσικού κάλλους, που έχει ως επίκεντρο του ενδιαφέροντος λίμνη με εμβαδόν 22 εκτάρια, περίπου.

Παραπομπές

VRTtaal.net - Aalter
Plaatsnamen verklaard
Vroege geschiedenis van het Meetjesland
Luc Stockman, Historische geografische ontwikkeling van de Villa Haleftra, Aalter, 1968, blz. 8.

Laatste overzet na 380 jaren trouwe dienst

Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων

VIAF: 132598753 GND: 4288541-3

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Aalter της Ολλανδικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Εγκυκλοπαίδεια Βελγίου

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License