Ο Κάρλος Γαρδέλ (Carlos Gardel, Τουλούζ, Γαλλία 11 Δεκεμβρίου 1890 – 24 Ιουνίου 1935) ήταν εξαιρετικά διάσημος Αργεντινός τραγουδιστής του τάγκο κατά το διάστημα του μεσοπολέμου. Ο θάνατός του σε αεροπορικό δυστύχημα στο απόγειο της καριέρας του δημιούργησε την εικόνα του τραγικού ήρωα και στις δύο πλευρές του Ρίο ντε λα Πλάτα. Για πολλούς θαυμαστές του, ο Γαρδέλ ήταν η προσωποποίηση της ψυχής του τάγκο, ένα μουσικό και χορευτικό είδος που αναπτύχθηκε στις γειτονιές του Μπουένος Άιρες γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Γαρδέλ ήταν βαρύτονος, με αλάνθαστη μουσικότητα και δραματική έκφραση, και δημιούργησε μικρά αριστουργήματα μέσα από τις εκατοντάδες τρίλεπτων τανγκό που ηχογράφησε στη ζωή του. Μαζί με τον μακρόχρονο συνεργάτη του, τον στιχουργό Αλφρέδο Λε Πέρα, ο Γαρδέλ επίσης έγραψε αρκετά κλασικά τάγκο, όπως το Mi Buenos Aires querido, Amores de Estudiante, Soledad, Volver, Por una cabeza και El día que me quieras.
Ο Γαρδέλ ξεκίνησε την καριέρα του τραγουδώντας σε μπαρ και ιδιωτικές συγκεντρώσεις και το 1911 σχημάτισε ντουέτο με τον Φρανσίσκο Μαρτίνο, και αργότερα με τον Χοσέ Ρατσάνο (το οποίο κράτησε μέχρι το 1925), τραγουδώντας ένα ευρύ ρεπερτόριο. Ο Γαρδέλ εφηύρε το tango-canción το 1917 με το τραγούδι Mi Noche Triste, σύνθεση των Πασκουάλ Κοντούρσι και Σαμουέλ Καστριότα, το οποίο πούλησε 100.000 δίσκους και ήταν επιτυχία σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Περιόδευσε σε Αργεντινή, Ουρουγουάη, Χιλή, Βραζιλία, Πουέρτο Ρίκο, Βενεζουέλα, Κολομβία και εμφανίστηκε στη Βαρκελώνη, τη Μαδρίτη, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη. Πούλησε 70.000 δίσκους τους πρώτους τρεις μήνες κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Παρίσι το 1928. Όταν η δημοτικότητά του αυξήθηκε, γύρισε και ταινίες με την Paramount στη Γαλλία και τις ΗΠΑ, οι οποίες ουσιαστικά συνέβαλαν στην εικόνα που είχε ως είδωλο.
Όταν ο Γαρδέλ και ο συνεργάτης του Λε Πέρα σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα στο Μεδεγίν (Κολομβία) το 1935, εκατομμύρια θαυμαστές του σε όλη τη Λατινική Αμερική θρήνησαν. Ορδές κόσμου προσήλθαν για να αποτίσουν φόρο τιμής καθώς η σορός του τραγουδιστή ταξίδεψε μέσω Κολομβίας, Νέας Υόρκης και Ρίο ντε Τζανέιρο στο Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) όπου ζούσε η μητέρα του. Εκεί τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα, όπου προσήλθαν χιλιάδες Ουρουγουανοί. Μετά από δύο μέρες η σορός μεταφέρθηκε στον τελικό της προορισμό, το κοιμητήριο La Chacarita στο Μπουένος Άιρες.
Ο Γαρδέλ μνημονεύεται ακόμη από το Μπουένος Άιρες μέχρι το Τόκιο, και πολλοί λένε ότι "τραγουδάει κάθε μέρα και καλύτερα". Θαυμαστές του τοποθετούν αναμμένο τσιγάρο στα δάχτυλα του αγάλματός του - σε φυσικό μέγεθος - που διακοσμεί τον τάφο του. Μία από τις αγαπημένες φράσεις του Γαρδέλ, Veinte años no es nada (Είκοσι χρόνια δεν είναι τίποτα) έγινε πολύ γνωστή ρήση σε όλη τη Λατινική Αμερική.
Άγαλμα του Κάρλος Γαρδέλ έξω από την αγορά Αβάστο στο Μπουένος Άιρες, κοντά όπου μεγάλωσε.
bright
Τόπος γέννησης
Por una cabeza
.
Αναφορικά με το πού γεννήθηκε ο Γαρδέλ, υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες.
Η μία ισχυρίζεται ότι ο Γαρδέλ γεννήθηκε στην Ουρουγουάη, στη μικρή πόλη Βάγε Εδέν, στην επαρχία Τακουαρεμπό. Αυτή η άποψη βασίζεται σε ένα έγγραφο, συνεντεύξεις σε εφημερίδες και την προφορική παράδοση.
Βάσει μιας άλλης θεωρίας, ο Γαρδέλ γεννήθηκε ως Σαρλ Ρομιάλ Γκαρντέ (Charles Romuald Gardès) στην Τουλούζη, στη Γαλλία, από άγνωστο πατέρα και με μητέρα την Μπερτ Γκαρντέ (1865-1943), η οποία τον πήγε στην Αργεντινή όταν εκείνος ήταν 27 μηνών. Ένα τέτοιο γαλλικό πιστοποιητικό γέννησης υπάρχει· λέγεται ότι το πρωτότυπο έχει στην κατοχή του ο Πορτορικανός Γκίλμπερτ Μάμερι, ειδικός σε θέματα Γαρδέλ. Το άλλο έγγραφο στο οποίο στηρίζεται αυτή η θεωρία είναι η διαθήκη του Γαρδέλ, την οποία έγραψε ο ίδιος και στην οποία επιβεβαιώνει ότι γεννήθηκε στη Τουλούζη.
Η διαφωνία εξακολουθεί να προκαλεί έντονες συζητήσεις στην Ουρουγουάη, την Αργεντινή και τη Γαλλία, αν και οι ειδικοί τείνουν προς τη θεωρία περί γέννησης στη Γαλλία.
Όταν ρωτήθηκε για την εθνικότητά του απάντησε Γεννήθηκα στο Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή, στην ηλικία των δυόμισι χρόνων... Πιθανολογείται από μερικούς ότι ο Γαρδέλ απέφευγε να δώσει ξεκάθαρη απάντηση για να μην αναφερθεί στο γεγονός ότι γεννήθηκε από άγνωστο πατέρα.
Trivia
Υποτίθεται ότι το 1915 ο Κάρλος Γαρδέλ τραυματίστηκε αφού τον πυροβόλησε ο πατέρας του Τσε Γκεβάρα, Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς, μετά από καβγά στον μπαρ Palais de Glace στη Ρεκολέτα (περιοχή του Μπουένος Άιρες), παρόλο που διαφορετικές εκδοχές λένε ότι πυροβολήθηκε στο στήθος ή στο πόδι και μια τρίτη λέει ο Γκεβάρα που τον πυροβόλησε δεν ήταν ο πατέρας του Τσε, αλλά ο Ροβέρτο Γκεβάρα, παιδί της υψηλής κοινωνίας που αναμιγνυόταν συχνά σε καβγάδες [1].
Ταινίες
Flor de Durazno (1917) (βωβή)
Luces de Buenos Aires (1931) (γυρισμένο στο Παρίσι)
Esperame (1933)
La Casa es seria (1933)
Melodia de Arrabal (1933)
Cuesta abajo (1934)
El Tango en Broadway (1934)
El Día que me quieras (1935)
Cazadores de estrellas (1935)
Βιβλιογραφία
Julián & Osvaldo Barsky (2004), Gardel la biografía, Editorial Taurus.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
gardelbiografia (Ισπανικά)
Λήμμα στο Internet Movie Database (Αγγλικά)
Chronicles (Αγγλικά)
Carlitos (Αγγλικά)
Gardel Web (Ισπανικά)
Biography (Ισπανικά)
History (Ισπανικά)
Carlos Gardel's Gravesite (Αγγλικά)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License