.
Ο Πάπας Βενέδικτος Β΄ διετέλεσε Πάπας Ρώμης από τις 26 Ιουνίου του 684, έως τις 8 Μαΐου του 685.
Διαδέχθηκε τον Πάπα Λέοντα Β΄. Αν και εξελέγη το 683, δεν ενθρονίστηκε πριν το 684, καθώς η έγκριση της εκλογής του από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ' έφτασε λίγους μήνες μετά την εκλογή. Με βάση το Liber Diurnus Romanorum Pontificum[1], απέκτησε ένα διάταγμα από τον αυτοκράτορα, το οποίο είτα καταργούσε τις εγκρίσεις των εκλεγμένων Πάπων, είτε καθιστούσε δυνατόν να γίνονται από τον έξαρχο της Ραβέννα. Αυτό έδωσε την εξουσία επικύρωσης των παπικών εκλογών απευθείας την Εκκλησία και το λαό της Ρώμης. Ο Βενέδικτος συμβολικά υιοθέτησε τους δύο γιους του αυτοκράτορα, τον Κωνσταντίνο και τον Ηράκλειο.
Για να συνδράμει στην αντιμετώπιση του Μονοθελητισμού, προσπάθησε να εξασφαλίσει τις εκλογές των επισκόπων της Χισπάνια με βάση τις διατάξεις της Τρίτης Σύνοδου της Κωνσταντινούπολης, το 678, και να προκαλέσει την υποβολή των διαταγμάτων του Μακαρίου, επισκόπου της Αντιόχειας, που είχε καθαιρεθεί.
Ανακινήσεις πολυάριθμων εκκλησιών της Ρώμης έχουν καταγραφεί την περίοδο της Παποσύνης του Βενέδικτου, η οποία διήρκεσε λιγότερο από ένα χρόνο.
Ήταν, με βάση έναν χρονικογράφο του 15ου αιώνα, απόγονος της ρωμαϊκής οικογένειας Σαβέλι. Η πληροφορία αυτή ωστόσο δεν τεκμηριώνεται με έγγραφα και είναι ελάχιστα αξιόπιστη.
Σημειώσεις
↑ Συλλογή διαφόρων εκκλησιαστικών τύπων.
Πηγές
Ο Πάπας Βενέδικτος στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
