.
Βιετνάμ
Το Νταλάτ, με πληθυσμό 206.105 το 2009 (βιετν. Đà Lạt) είναι η πρωτεύουσα της Επαρχίας Λαμ Ντονγκ στο Βιετνάμ. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.500 μέτρων και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
Αξιοθέατα της πόλης είναι τα δάση με πεύκα και κατιφέδες που ανθίζουν κατά το χειμώνα. Το εύκρατο κλίμα της περιοχής έρχεται σε αντίθεση με το γενικότερο τροπικό κλίμα του Βιετνάμ. Η πόλη είναι επίσης γνωστή για την επιστημονική έρευνα στον τομέα της βιοτεχνολογίας και της πυρηνικής φυσικής.
Λόγω του κλίματός του, το Νταλάτ εφοδιάζει με αγροτικά προϊόντα όλο το Βιετνάμ, όπως για παράδειγμα το λάχανο και το κουνουπίδι, ενώ η ανθοβιομηχανία περιλαμβάνει κυρίως υδραγεία (βιετν. cẩm tú cầu) και ελίχρυσον (βιετν. hoa bất tử). Η βιομηχανία ζαχαροπλαστικής προσφέρει μια ευρεία ποικιλία mứt, γλυκίσματος από φρούτα όπως φράουλες, μούρα, γλυκοπατάτες και τριαντάφυλλο.
Ιστορία
Κατά τη δεκαετία του 1890, εξερευνητές της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού βακτηριολόγου Αλεξάντρ Γιερσέν, προστατευόμενου του Λουί Παστέρ, ζήτησαν από το Γάλλο κυβερνήτη στρατηγό Πολ Ντουμέρ, να δημιουργήσουν ένα θέρετρο στα υψίπεδα, κάτι το οποίο ενέκρινε ο ίδιος. Το 1907 χτίστηκε το πρώτο ξενοδοχείο και η πολεοδομία ήταν έργο του Έρνεστ Χεμπράρ[1].
Οι Γάλλοι κόσμησαν την πόλη με βίλες και βουλεβάρτα. Ο Χεμπράρ συμπεριέλαβε το απαιτούμενο σύστημα ύδρευσης, πάρκα, σχολεία, γήπεδο του γκολφ, κατοικίες, αλλά καθόλου βιομηχανία. Οικοτροφεία φιλοξενούσαν παιδιά από ολόκληρη την Ινδοκίνα υπό τη διδασκαλία Γάλλων ιερέων και μοναχών, ενώ εκπατρισμένοι Γάλλοι διέμεναν στην περιοχή μέχρι το τέλος της γαλλικής κυριαρχίας. Η διακεκριμένη κλειστή Βιετναμέζικη Εθνική Στρατιωτική Ακαδημία έβγαλε τους πρώτους αποφοίτους της το 1950. Στο αεροδρόμιο Καμ Λι υπήρχε Σχολή Αεροπορίας.
Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Νταλάτ ήταν η πρωτεύουσα της Ομοσπονδίας της Ινδοκίνας από το 1939 ως το 1945. Στα μέσα της δεκαετίας του '50, η Ένωση Προσκόπων Βιετνάμ ίδρυσε το εθνικό της πεδίο εκπαίδευσης στην πόλη.
Παραπομπές
Crossette, Barbarạ The Great Hill Stations of Asia. Boulder, CO: Westview Press, 1998. pp 207-219
Χώρες της Ασίας Αίγυπτος1 | Αζερμπαϊτζάν | Ανατολικό Τιμόρ | Αρμενία2 | Αφγανιστάν | Βιετνάμ | Βιρμανία | Βόρεια Κορέα | Γεωργία2 | Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | Ιαπωνία | Ινδία | Ινδονησία | Ιορδανία | Ιράκ | Ιράν | Ισραήλ | Καζακστάν | Καμπότζη | Κατάρ | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας | Κιργιστάν | Κουβέιτ | Κύπρος2 | Λάος | Λίβανος | Μαλαισία | Μαλδίβες | Μογγολία | Μπαγκλαντές | Μπαχρέιν | Μπουτάν | Μπρουνέι | Νεπάλ | Νότια Κορέα | Ομάν | Ουζμπεκιστάν | Πακιστάν | Παλαιστίνη | Ρωσία3 | Σαουδική Αραβία | Σιγκαπούρη | Σρι Λάνκα | Συρία | Δημοκρατία της Κίνας | Ταϊλάνδη | Τατζικιστάν | Τουρκία3 | Τουρκμενιστάν | Υεμένη | Φιλιππίνες 1. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2. Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσεται συχνά στην Ευρώπη. 3. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License