Ο Λουίς Αλμπέρτο Σουάρες Ντίας (Luis Alberto Suárez Díaz, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈlwis ˈswaɾes], 24 Ιανουαρίου 1987) είναι Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής και αυτή την στιγμή αγωνίζεται στην ομάδα της Μπαρτσελόνα στην Πριμέρα Ντιβιζιόν του ισπανικού πρωταθλήματος και στην εθνική ομάδα της Ουρουγουάης. Το παρατσούκλι του είναι "πιστολέρο" και η θέση στην οποία αγωνίζεται είναι η επίθεση. Μπορεί να παίξει με μεγάλη άνεση στα πλάγια όσο και στο κέντρο της επίθεσης. Είναι ένας ποδοσφαιριστής που διαθέτει πολλές ικανότητες, όπως τεχνική, ντρίμπλα και τελείωμα φάσης με γκολ. Όταν ήταν μικρός, έφυγε από το Σάλτο της Ουρουγουάης μαζί με την οικογένεια του και πήγαν στο Μοντεβιδέο στην ομάδα της Νασιονάλ, από όπου και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 2005. Το 2006 όταν ήταν 19 ετών πήγε στην Ολλανδία παίζοντας για την ομάδα της Χρόνιγκεν στο Ολλανδικό πρωτάθλημα. Ένα χρόνο αργότερα, το 2007, ο επόμενος σταθμός της καριέρας του Λουίς Σουάρες ήταν ο ΑΦΚ Άγιαξ. Την περίοδο 2008-2009 βγήκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς και τον αμέσως επόμενο χρόνο πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού του Άγιαξ και με 35 γκολ σε 33 εμφανίσεις βγήκε πρώτος σκόρερ της ομάδας. Επίσης εκείνη την χρονιά αναδείχτηκε και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του Ολλανδικού πρωταθλήματος.
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 24 Ιανουαρίου 1987 (32 ετών) | ||
| Τόπος γέννησης | Σάλτο, Ουρουγουάη | ||
| Ύψος | 1,82 m | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Πληροφορίες συλλόγου | |||
| Ομάδα | Μπαρτσελόνα | ||
| Νούμερο φανέλας | 9 | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 2003-2005 | Νασιοναλ | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2005-2006 | Ναστιονάλ | 27 | (10) |
| 2006-2007 | ΦΚ Χρόνινγκεν | 29 | (10) |
| 2007-2011 | ΑΦΚ Άγιαξ | 137 | (103) |
| 2011-2014 | Λίβερπουλ | 133 | (82) |
| 2014- | Μπαρτσελόνα | 137 | (115) |
| Εθνική ομάδα‡ | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2007 | Ουρουγουάη U20 | 4 | (2) |
| 2012 | Ουρουγουάη U23 | 3 | (3) |
| 2007- | Ουρουγουάη | 101 | (53) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες
ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 8 Σεπτεμβρίου 2017. † Συμμετοχές (Γκολ). ανανεωθεί έως 8 Σεπτεμβρίου 2017. |
|||
Καριέρα
Νασιονάλ
Ο Σουάρες στο Σάλτο της Ουρουγουάης. Εντάχθηκε στην ομάδα των νέων της Νασιονάλ σε ηλικία 14 ετών.[1] Στα 15 του, σε έναν αγώνα, χτύπησε με το κεφάλι του τον διαιτητή της αναμέτρησης και πήρε κόκκινη κάρτα.[2] Ένα βράδυ, πιάστηκε μεθυσμένος σε ένα πάρτι, με τον τότε προπονητή του να τον απειλεί πως αν δεν πάρει σοβαρά το ποδόσφαιρο δεν θα ξαναπαίξει ποτέ του μπάλα.[1][3] Τον Μάιο του 2005, σε ηλικία 18 ετών, έκανε το πρώτο του ντεμπούτο ενάντια στην ομάδα Τζούνιορ Ντε Μπαρακουίλα στο Κόπα Λιμπερταδόρες.[1] Σκόραρε το πρώτο του γκολ τον Σεπτέμβριο του 2005[4] και βοήθησε την Νασιονάλ να κατακτήσει το πρωτάθλημα της Ουρουγουάης σκοράροντας στο σύνολο 10 γκολ σε 27 παιχνίδια.[5] Τον Σουάρες τον εντόπισαν σκάουτερ από τον Ολλανδικό σύλλογο Χρόνινγκεν, οι οποίοι αρχικά είχαν πάει για να παρακολουθήσουν έναν άλλο ποδοσφαιριστή. Καθώς παρακολουθούσαν τον αγώνα, ο Σουάρες κέρδισε πέναλτι και σκόραρε ένα θαυμάσιο γκολ ενάντια στην Ντεφενσόρ.[6] Στη συνέχεια, και βλέποντας μόνο αυτό το παιχνίδι, οι σκάουτερ πλησίασαν τον Σουάρες και είπαν ότι θέλουν να τον αγοράσουν. Μετά το τέλος της σεζόν, η Χκρόνιγκεν πλήρωσε 800.000 ευρώ στη Νασιονάλ και τον αγόρασε. Ο Λουίς Σουάρες ήταν ενθουσιασμένος που θα μετακόμιζε στην Ευρώπη καθώς η κοπέλα του, και σημερινή γυναίκα του, Σοφία Μπάλμπι, ήταν στη Βαρκελώνη. Είχαν διατηρήσει μακροχρόνια σχέση εξ αποστάσεως για ένα χρόνο και ο ίδιος θέλησε να μετακομίσει πιο κοντά της.
Χρόνινγκεν
Ο Σουάρες ήταν 19 ετών όταν πήγε να παίξει στην Χρόνινγκεν. Αρχικά, δεν ήξερε καθόλου Ολλανδικά, ούτε Αγγλικά και ο προπονητής τον έβαλε να παίξει στην δεύτερη ομάδα για να εξοικειωθεί με το Ολλανδικό στυλ παιχνιδιού. Ο Ουρουγουανός συμπαίκτης του, Μπρούνο Σίλβα, τον βοήθησε να εγκατασταθεί και να προσαρμοστεί στην νέα του ομάδα και ζωή στην Ολλανδία.[7] Εργάστηκε σκληρά για να μάθει Ολλανδικά με αποτέλεσμα οι συμπαίκτες του να τον σέβονται για τις προσπάθειες που έκανε.
Ο Σουάρες σημείωσε αρκετά γκολ με την Χρόνινγκεν αλλά είχε επίσης και πειθαρχικά προβλήματα. Σε ένα παιχνίδι με πέντε σκέλη (αγώνες) σκόραρε 4 τέρματα αλλά πήρε 3 κίτρινες κάρτες και μια κόκκινη. Ο Σουάρες σκόραρε 10 γκολ σε 29 αγώνες πρωταθλήματος για να βοηθήσει την Χρόνινγκεν να τερματίσει όγδοη στο ολλανδικό πρωτάθλημα την σεζόν 2006-07. Επίσης, σημείωσε το πρώτο του Ευρωπαϊκό γκολ στην ήττα με 4-2 από την Παρτιζάν Βελιγραδίου στο ντεμπούτο του.[8] Ο Άγιαξ είδε πως ο Σουάρες είχε λαμπρό μέλλον στα πόδια του, και πρόσφερε 3,5 εκ. ευρώ στην Χρόνινγκεν για να τον αποκτήσει, όμως αυτή απέρριψε την προσφορά.[9] Όταν το έμαθε ο Σουάρες έγινε έξαλλος και προσέφυγε στην δικαιοσύνη και στην επιτροπή διαιτησίας KNVB με αποτέλεσμα την ίδια μέρα της εκδίκασης της υπόθεσης ο Άγιαξ να αυξήσει την προσφορά του στα 7,5 εκ. ευρώ η οποία έγινε αμέσως δεκτή από την Χρόνινγκεν.
ΑΦΚ Άγιαξ
Ο Σουάρες υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τον Άγιαξ[10] και έκανε το ντεμπούτο με το σύλλογο στο Champions League στον προκριματικό αγώνα εναντίον της Σλάβια Πράγας.[11] Σημείωσε ένα γκολ στο πρώτο του παιχνίδι εκτός έδρας στο Ολλανδικό πρωτάθλημα[12] και δύο γκολ στον πρώτο του αγώνα εντός έδρας στο Άμστερνταμ Αρένα.[13] Ο Άγιαξ τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα κατά την περίοδο 2007-08[14] και ο Σουάρες σκόραρε 17 γκολ σε 33 εμφανίσεις πρωταθλήματος.[15]
Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2008-09, ο προπονητής του Άγιαξ Μάρκο φαν Μπάστεν είπε πως ο Σουάρες έπαιξε σημαντικό ρόλο σε πολλούς από τους στόχους του Άγιαξ, αλλά επίσης πως είναι και αρκετά αναστατωμένος από τον αριθμό των κίτρινων καρτών που έχει λάβει ο παίκτης του. Ο Σουάρες έμεινε εκτός για ένα παιχνίδι,[16] επειδή είχε πάρει έβδομη κίτρινη κάρτα σε αγώνα ενάντια της Ουτρέχτης ενώ κέρδιζαν με 2-0.[17] Επίσης μετά από μια διαμάχη που είχε στο ημίχρονο με το συμπαίκτη του Αλμπέρτο Λούκουε πάνω από ένα ελεύθερο λάκτισμα ο προπονητής του αποφάσισε πως ήταν καλύτερα να τον αφήσει εκτός. Ο Άγιαξ τελείωσε τη σεζόν στην τρίτη θέση[18] με τον Σουάρες να σκοράρει 22 γκολ σε 31 παιχνίδια πρωταθλήματος και τερμάτισε δεύτερος στον πίνακα τον σκόρερ, ένα γκολ πίσω από Μουνίρ Ελ Χαμντάουι της Άλκμααρ.[19] Ο Σουάρες εκείνη τη σεζόν πήρε το βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς του Άγιαξ[20]
Πριν από τη σεζόν 2009-10, ο Μάρτιν Γιόλ διαδέχθηκε τον φαν Μπάστεν στην θέση του προπονητή του Άγιαξ. Μετά την αποχώρηση του προηγούμενου αρχηγού, Τόμας Φερμάελεν, στην Άρσεναλ, ο Γιόλ έκανε αρχηγό της ομάδας του Άγιαξ τον Σουάρες[21]. Ο Σουάρες ξεκίνησε την σεζόν με χατ τρικ στη νίκη με 4-1 εναντίον της Βάαλβαϊκ και συνέχισε με μια σειρά από γκολ σε όλα τα παιχνίδια της σεζόν. Ο Σουάρες σκόραρε δύο γκολ στο δεύτερο μέρος του Ολλανδικού τελικού κυπέλλου και τερμάτισε ως πρώτος σκόρερ του τουρνουά. Ο Άγιαξ κέρδισε τον τελικό του Κυπέλλου με συνολικό σκορ 6-1 επί της Φέγιενορντ, αλλά τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα πίσω από την Τβέντε. Ο Σουάρες τελείωσε τη σεζόν ως πρώτος σκόρερ του Ολλανδικού πρωταθλήματος με 35 γκολ σε 33 παιχνίδια και είχε 49 γκολ σε όλους τις διαγωνισμούς. Κέρδισε το βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς του Άγιαξ για δεύτερη συνεχόμενη φορά και το βραβείο του Ολλανδού ποδοσφαιριστή της χρονιάς.[22] Πολλοί ευρωπαϊκοί σύλλογοι άρχισαν να δείχνουν το ενδιαφέρον τους για τον Σουάρες λόγω του μεγάλου αριθμού των τερμάτων που είχε σκοράρει για τον Άγιαξ. Το έργο του φάνηκε στην επίδοση που είχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2010 και αύξησε το ενδιαφέρον για το όνομά του.
Λίγο μετά ο Σουάρες επέστρεψε από το Παγκόσμιο Κύπελλο και σκόραρε το εκατοστό του γκολ για τον Άγιαξ στην εντός έδρας ισοπαλία με 1-1 ενάντια στον ΠΑΟΚ σε προκριματικό αγώνα για το Champions League. Αυτό τον έβαλε σε μια ελίτ ποδοσφαιριστών, συμπεριλαμβανομένων των Γιόχαν Κρόιφ, φαν Μπάστεν και Ντένις Μπέργκαμπ, να σκοράρουν 100 ή περισσότερα τέρματα με την ομάδα τους. Ο Σουάρες συνέχισε να σκοράρει με ένα χατ τρικ εναντίον της Ντε Γκράαφσαπ σε μια νίκη με 5-0.[23] Στις 20 Νοεμβρίου 2010, ο Σουάρες ήταν και πάλι σε μπελάδες όταν δάγκωσε στον ώμο τον Ότμαν Μπακκάλ της Αιντχόφεν κατά τη διάρκεια μιας ισοπαλίας με 0-0. Ο Άγιαξ τον άφησε εκτός για δύο παιχνίδια και τον τιμώρησε με πρόστιμο το οποίο η ομάδα δήλωσε ότι θα δωρίσει για «καλό σκοπό»[24]. Η ολλανδική εφημερίδα Ντε Τέλεγκραφ τον χαρακτήρισε "Κανίβαλο του Αίαντα»[25].Η Ολλανδική Ποδοσφαιρική Επιτροπή αύξησε τις αγωνιστικές που έπρεπε να μείνει ο Σουάρες εκτός σε επτά.
Στη συνέχεια ο Σουάρες ζήτησε συγγνώμη για τις πράξεις του μέσα από ένα βίντεο που ανέβηκε στη σελίδα του στο Facebook. Κατά τη διάρκεια της αναστολής ο Άγιαξ ήταν σε επαφή με άλλους ευρωπαϊκούς συλλόγους που ενδιαφέρονταν για τον Σουάρες. Στις 28 Ιανουαρίου 2011 δέχθηκαν € 26.500.000 (£ 22.800.000) προσφορά για τον Σουάρες από την Πρέμιερ Λίγκ και την Λίβερπουλ[26]. Ενώ ήταν στον Άγιαξ, ο Σουάρες σκόραρε 111 γκολ σε 159 εμφανίσεις. Βρέθηκε ανάμεσα σε θρύλους του Άγιαξ, όπως, φαν Μπάστεν, Μπέργκαμπ, Φράνκ ντε Μπούρ και Χένκ τε Κάτε, για τη διδασκαλία του για το ποδόσφαιρο κατά τη διάρκεια του χρόνου του στο σύλλογο. Ο φαν Μπάστεν τού δίδαξε τεχνικές και κινήσεις που απαιτούνται για την επίθεση και το σκοράρισμα και να μην αντιδρά σε φάουλ.
Λίβερπουλ
Τον Ιανουάριο του 2011 η Αγγλική ομάδα Λίβερπουλ αγοράζει τον Σουάρες έναντι 26,5 εκατομμυρίων ευρώ. Στα μέσα της σεζόν, την χρονιά που εντάχθηκε στο δυναμικό της Λίβερπουλ η ομάδα ήταν στην 12η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Πρέμιερ Λιγκ, με την βοήθεια του Σουάρες, τερμάτισε μόλις στην έκτη. Τον Φεβρουάριο του 2012 κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο στην καριέρα του με την Λίβερπουλ καθώς η ομάδα του πήρε το κύπελλο Αγγλίας.Η Λίβερπουλ εδώ και πολλά χρόνια μετά τις καλές εμφανίσεις του Τορρες υστερούσε στο κομμάτι του σέντερ φορ. Κι ομως ο Σουάρες με τις καλές εμφανίσεις του την πήρε από το χέρι και αν δεν ήταν το γλυστριμα που θα θυμούνται όλοι του Τζέραρντ εναντίον της Τσέλσι, η Λίβερπουλ θα είχε πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα μετά από πάρα πολλά χρόνια. Ετσι ο σουαρεζ μπήκε στην τριάδα της χρυσής μπάλας μαζί με τους Μέσσι και Ρονάλντο με τον πρώτο να γίνεται συμπαίκτης του ενα χρόνο μετά στη Μπαρτσελόνα χτίζοντας το περίφημο MSN
Μπαρτσελόνα
Στις 11 Ιουλίου 2014 η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε επίσημα τη μετακίνηση του παίκτη στη Βαρκελώνη[27].
Εθνική Ομάδα Ουρουγουάης
Το 2011 σκόραρε 4 γκολ με την εθνική ομάδα της Ουρουγουάης και την βοήθησε να φτάσει στον τελικό του Κόπα Αμέρικα, όπου και κατέκτησε το κύπελλο, ενώ αναδείχτηκε και καλύτερος παίκτης του τουρνουά.
Διακρίσεις
Άγιαξ
Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 2011
Κύπελλο Ολλανδίας: 2010
Σούπερ Καπ Ολλανδίας: 2007
Λίβερπουλ
Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2012
Μπαρτσελόνα
Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2015, 2016, 2018
Κύπελλο Ισπανίας: 2015, 2016, 2017, 2018
Σούπερ Καπ Ισπανίας: 2016, 2018
Τσάμπιονς Λινγκ: 2015
ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ: 2015
Νασιονάλ
Πρωτάθλημα Ουρουγουάης: 2006
Εθνική Ουρουγουάης
Κόπα Αμέρικα: 2011
Αναφορές
James Pearce (9 February 2011). «Luis Suarez’s rise from the streets of Montevideo to Liverpool FC hero – part one». Liverpool Echo (Trinity Mirror): σελ. 2. Ανακτήθηκε στις 21 August 2011.
Luis Suarez's granny reveals she used to call him 'Mi Negrito' The Sun, 26 February 2012
Ben Lyttleton (4 July 2010). «In Suarez's absence Uruguay will lean even more heavily on Forlan». SI.com. CNN. Ανακτήθηκε στις 21 August 2011.
Luis Suarez. «Biography – My History». Media Base Sports. Ανακτήθηκε στις 21 August 2011.
«Football: Luis Suárez». FootballDatabase.eu. Ανακτήθηκε στις 31 January 2011.
Matt Lawton (24 March 2011). «Luis Suarez – I want to be known for great goals not biting or that handball». Mail Online (Associated Newspapers). Ανακτήθηκε στις 21 August 2011.
James Pearce (9 February 2011). «Luis Suarez’s rise from the streets of Montevideo to Liverpool FC hero – part one». Liverpool Echo (Trinity Mirror): σελ. 3. Ανακτήθηκε στις 22 August 2011.
«2006/07 UEFA Cup – History – Partizan-Groningen». UEFA.com. 14 September 2006. Ανακτήθηκε στις 22 August 2011.
James Pearce (9 February 2011). «Luis Suarez’s rise from the streets of Montevideo to Liverpool FC hero – part one». Liverpool Echo (Trinity Mirror): σελ. 4. Ανακτήθηκε στις 22 August 2011.
«Ajax sign Luis Suárez». Ajax.nl. AFC Ajax. 9 August 2007. Ανακτήθηκε στις 28 August 2011.
«Suarez swaps Ajax for Liverpool». Ajax.nl. AFC Ajax. 28 January 2011. Ανακτήθηκε στις 24 August 2011.
«The Luis Suarez story part two – new Liverpool FC star always one to hit the headlines». Liverpool Echo: σελ. 1. 10 February 2011. Ανακτήθηκε στις 22 August 2011.
«Match photos Ajax – sc Heerenveen (4–1)». Ajax.nl. AFC Ajax. 26 August 2007. Ανακτήθηκε στις 25 August 2011.
«2007/08 Dutch Eredivisie Table / Standings». ESPN Soccernet. 2008. Ανακτήθηκε στις 27 August 2011.
«Liverpool agree Suarez fee». ESPN Soccernet. 28 January 2011. Ανακτήθηκε στις 28 August 2011.
«Preview: ADO Den Haag v Ajax Amsterdam». ESPN Soccernet. 8 March 2009. Ανακτήθηκε στις 26 August 2011.
«Report: FC Utrecht v Ajax Amsterdam». ESPN Soccernet. 1 March 2009. Ανακτήθηκε στις 26 August 2011.
«2008/09 Dutch Eredivisie Table / Standings». ESPN Soccernet. 2009. Ανακτήθηκε στις 27 August 2011.
«Football – Competition: Eredivisie 2008/2009 – Rankings – Scorers». FootballDatabase.eu. Ανακτήθηκε στις 27 August 2011.
«7. Luis Suárez Profile». LiverpoolFC.TV. Liverpool FC. Ανακτήθηκε στις 25 August 2011.
«Luis Suarez named Ajax's captain». Ajax.nl. 15 July 2009. Ανακτήθηκε στις 26 August 2011.
Johannes Baas (3 May 2010). «Luis Suarez beste eredivisievoetballer van het jaar» [Luis Suarez Eredivisie player of the year] (στα Dutch). Elsevier. Ανακτήθηκε στις 3 May 2010.
«Suarez' hat trick helps Ajax win». Ajax.nl. AFC Ajax. 29 August 2010. Ανακτήθηκε στις 25 August 2011.
«Ajax accepts Suarez' suspension». Ajax.nl. AFC Ajax. 24 November 2010. Ανακτήθηκε στις 25 August 2011.
«Luis Suárez: 'The Cannibal of Ajax'?». guardian.co.uk. Associated Press. 22 November 2010. Ανακτήθηκε στις 23 August 2011.
«Liverpool land Luis Suarez in £22.7m deal with Ajax». BBC Sport. 31 January 2011. Ανακτήθηκε στις 2 February 2011.
Η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε τον Σουάρες, gazzetta.gr, 11/07/2014
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Luis Suárez, προφίλ του ποδοσφαιριστή στο transfermarkt.co.uk
Μπαρτσελόνα – τωρινή ομάδα
1 Τερ Στέγκεν Τερματοφύλακας 2 Σεμέδο 3 Πικέ 4 Ράκιτιτς 5 Μπουσκέτς 6 Τομπιντό 7 Κουτίνιο 8 Αρτούρ 9 Λ. Σουάρες 10 Μέσι Αρχηγός 11 Ντεμπελέ 12 Ραφίνια 13 Σίλεσεν Τερματοφύλακας 14 Μάλκομ 15 Λενγκλέ 17 Μουρίγιο 18 Άλμπα 19 Μπόατενγκ 20 Σ. Ρομπέρτο 21 Αλενιά 22 Βιδάλ 23 Ουμτιτί 24 Βερμάελεν Προπονητής: Βαλβέρδε
Εθνική Ουρουγουάης – Μουντιάλ 2014
1 Μουσλέρα 2 Λουγάνο (c) 3 Γκοδίν 4 Φουσίλε 5 Γαργάνο 6 A. Περέιρα 7 Ροδρίγες 8 Ερνάντες 9 Σουάρες 10 Φορλάν 11 Στουάνι 12 Μουνιός 13 Χιμένες
14 Λοδέιρο 15 Πέρες 16 M. Περέιρα 17 Αρεβάλο 18 Ραμίρες 19 Κοάτες 20 Γκονσάλες 21 Καβάνι 22 Κάσερες 23 Σίλβα Προπονητής: Ταμπάρες
Εθνική Ουρουγουάης – Μουντιάλ 2018
1 Μουσλέρα 2 Χιμένες 3 Γκοδίν (c) 4 Βαρέλα 5 Σάντσες 6 Μπεντανκούρ 7 Ροδρίγες 8 Νάντες 9 Σουάρες 10 ντε Αρασκαέτα 11 Στουάνι 12 Καμπάνια 13 Σίλβα 14 Τορέιρα 15 Βεσίνο 16 Περέιρα 17 Λασάλτ 18 Γκόμες 19 Κοάτες 20 Ουρεταβισκάγια 21 Καβάνι 22 Κάσερες 23 Σίλβα Προπονητής: Ταμπάρες
Εγκυκλοπαίδεια της Ουρουγουάης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
