ART

 

.

Ουρουγουάη

Η Ουρουγουάη, επίσημα ονομαζόμενη Ανατολική Δημοκρατία της Ουρουγουάης ή Δημοκρατία Ανατολικά του (Ποταμού) Ουρουγουάη (στα Ισπανικά: República Oriental del Uruguay), είναι μία χώρα που βρίσκεται στα νότια της Νότιας Αμερικής. Συνορεύει με τη Βραζιλία στα βόρεια, τον Ποταμό Ουρουγουάη στα δυτικά, τον κόλπο του Ρίο ντε λα Πλάτα (κυριολεκτικά «Ασημένιος Ποταμός») νοτιοδυτικά, με την Αργεντινή στην απέναντι όχθη και των δύο, και τέλος με τον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό νοτιοανατολικά. Περίπου ο μισός πληθυσμός της χώρας ζει στην πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη, το Μοντεβιδέο. Είναι η δεύτερη μικρότερη ανεξάρτητη χώρα στη Νότια Αμερική, μεγαλύτερη μόνο από το Σουρινάμ (είναι επίσης μεγαλύτερη από τη Γαλλική Γουιάνα, η οποία δεν είναι ανεξάρτητη), και μία από τις πλέον σταθερές πολιτικά και οικονομικά. Έχει έκταση 176.220 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 3.494.382 κατοίκους (εκτ. Ιουλ. 2009).[1].


View Larger Map

Ιστορία
Προκολομβιανή περίοδος και αποικισμός

Πριν από τον Ευρωπαϊκό αποικισμό, η μόνη μαρτυρία εποικισμού της περιοχής ήταν οι ινδιάνοι Τσαρούα, μία μικρή φυλή που είχε μεταναστεύσει νότια από την πίεση των Γουαρανί στην Παραγουάη. Επίσης, ευρήματα στην περιοχή Τσαμανγκά μαρτυρούν αρχαίες μορφές τέχνης σε πέτρα και βράχους.

Η άφιξη των Ισπανών στην περιοχή έγινε το 1516, αλλά η ισχυρή αντίσταση των ιθαγενών απέναντί του σε συνδυασμό με την απουσία χρυσού ή αργύρου, οδήγησαν σε περιορισμένο αποικισμό της περιοχής κατά τον 16ο και 17ο αιώνα. Η Ουρουγουάη αποτέλεσε μία ζώνη αντιπαράθεσης αλλά και συνόρων μεταξύ των αυτοκρατοριών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Το 1603 οι Ισπανοί ξεκίνησαν την εισαγωγή της κτηνοτροφίας που αποτέλεσε κερδοφόρα δραστηριότητα, ενώ ο πρώτος μόνιμος οικισμός ιδρύθηκε το 1624 από τους Ισπανούς στο Σοριάνο του ποταμού Ρίο Νέγκρο. Μεταξύ του 1669 και του 1671 οι Πορτογάλοι κατασκεύασαν οχυρά στην Κολόνια ντελ Σακραμέντο, ενώ οι Ισπανοί ενέντειναν τις προσπάθειες αποικισμού για να περιορίσουν την επέκταση των συνόρων της πορτογαλικής Βραζιλίας.

Uruguay

Το Μοντεβιντέο ιδρύθηκε από τους Ισπανούς στις αρχές του 18ου αιώνα ως στρατιωτικό οχυρό και το φυσικό του λιμάνι γρήγορα συνέβαλε στην ανάπτυξή του ως εμπορική ζώνη, ανταγωνιστική προς την πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες της γειτονικής Αργεντινής. Η ιστορία της Ουρουγουάης τον 19ο αιώνα καταγράφει συνεχείς διαμάχες μεταξύ των Βρετανών, Ισπανών και Πορτογάλων, που ήταν και οι κυρίαρχες δυνάμεις στην περιοχή. Το 1806 και το 1807, η Βρετανία προσπάθησε να καταλάβει το Μπουένος Άιρες κατά τον Αγγλο-ισπανικό πόλεμο, με συνέπεια στις αρχές του 1807 το Μοντεβιντέο να καταληφθεί από έναν στρατό δέκα χιλιάδων Βρετανών για μισό χρόνο, πριν την επίθεσή τους στην Αργεντινή.
Προσπάθειες για ανεξαρτησία

Το 1811 ο Χοσέ Χερβάσιο Αρτίγκας, εθνικός ήρωας της Ουρουγουάης, ξεκίνησε μία επιτυχημένη επανάσταση ενάντια στην Ισπανία, νικώντας τον στρατό των Ισπανών στη μάχη του Λας Πιέδρας. Το 1814 σχημάτισε την Λέγκα Φεντεράλ (ομονσπονδιακός συνασπισμός) ενώ ονομαστηκε προστάτης της. Η συνεχής ανάπτυξη της επιρροής και φήμης της Λέγκα Φεντεράλ ανησύχησε την Πορτογαλία, η οποία το 1816 εισέβαλε στις ανατολικές επαρχίες με την πρόθεση να καταστείλει πλήρως την επανάσταση. Οι πορτογαλικές δυνάμεις, ανώτερες σε αριθμό και εξοπλισμό, κατάφεραν να καταλάβουν το Μοντεβιντέο το 1817 και τελικά, μετά από μία τριετή σύρραξη, να νικήσουν τον Αρτίγκας στη μάχη του Τακουαρεμπό.

Punta del Este, Uruguay, a popular beach resort

Το 1821, η ανατολική επαρχία του Ρίο ντε λα Πλάτα (η σημερινή έκταση της Ουρουγουάης) παραχωρήθηκε στη Βραζιλία ως επαρχία με τον όνομα Σισπλατίνα. Η αντίδραση των κατοίκων για αυτοδιάθεση οδήγησε τον Χουάν Αντόνιο Λαβαγιέχα στην διακήρυξη ανεξαρτησίας, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Επαρχιών του Ρίο ντε λα Πλάτα (σημερινή Αργεντινή). Το γεγονός αυτό προκάλεσε τον πόλεμο των 500 ημερών μεταξύ της Αργεντινής και της Βραζιλίας, ο οποίος παρέμενε αμφίρροπος μέχρι τη λήξη του με τη συνθήκη του Μοντεβιντέο το 1828 κάτω από την εποπτεία της Βρετανίας. Η συνθήκη ίδρυσε το ανεξάρτητο κράτος της Ουρουγουάης με πρώτο σύνταγμα που υιοθετήθηκε το 1830.
Πολιτικά

Η πολιτική στην Ουρουγουάη λαμβάνει χώρα σε ένα πολίτευμα προεδρικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπου ο Πρόεδρος της Ουρουγουάης είναι τόσο αρχηγός του κράτους όσο και της κυβέρνησης, αλλά και σε ένα πολύμορφο πολυκομματικό σύστημα. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την κυβέρνηση. Τη νομοθετική εξουσία έχουν τόσο η κυβέρνηση όσο και οι δύο βουλές της Γενικής Συνέλευσης της Ουρουγουάης. Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη από την εκτελεστική και τη νομοθετική. Πρόεδρος από το 2010 είναι ο Χοσέ Μουχίκα και Αντιπρόεδρος ο Ντανίλο Αστόρι.
Εκλογές

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική.[1]. Αναφορικά με τις προεδρικές εκλογές, στη χώρα δεν επιτρέπεται σε έναν πρόεδρο να υπηρετήσει και δεύτερη συνεχή θητεία[3].
Γενικές εκλογές 2009

Οι τελευταίες εκλογές διεξήχθησαν το 2009. Στις εκλογές αυτές η ψηφοφορία ήταν υποχρεωτική και η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 89,9%[4]. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 25 Οκτωβρίου 2009, ο πρώην αντάρτης Χοσέ Μουχίκα από το αριστερό Ευρύ Μέτωπο (προσκείμενος στην κυβέρνηση) έλαβε 47,5% των ψήφων έναντι 28,5% για τον πρώην πρόεδρο Αλμπέρτο Λακάγιε του Εθνικού Κόμματος (συντηρητικός).[5] Ο τρίτος υποψήφιος, Πέδρο Μπορδαμπερί, του Κόμματος Κολοράδο πήρε 17%. Ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών διεξήχθη στις 29 Νοεμβρίου και τελικός νικητής αναδείχθηκε ο Μουχίκα, με ποσοστό 51%-52% των ψήφων σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έξω από τα εκλογικά κέντρα, έναντι 44-45% για τον Λακάγιε[6]. Η ορκωμοσία του στο ύπατο αξίωμα ορίστηκε για την 1η Μαρτίου του 2010[7]. Στις βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν μαζί με τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, το φιλοκυβερνητικό Ευρύ Μέτωπο κέρδισε 47,96% και 50 επί συνόλου 99 εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και 16 έδρες επί συνόλου 30 στη Γερουσία, το Εθνικό Κόμμα πήρε 29% και από έδρες 30 και 9 αντίστοιχα, ενώ το Κόμμα Κολοράδο 17 και 5. [4]
Αποτελέσματα προεδρικών εκλογών

Π


Πρόεδρος, 25 Οκτωβρίου και 29 Νοεμβρίου 2009
Υποψήφιοι (Κόμματα) Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος Αποτέλεσμα
Ψήφοι % Ψήφοι %
Χοσέ Μουχίκα (Διευρυμένο Μέτωπο) 1.105.262 47,96 1.197.638 52,39 Πρόεδρος
Λουίς Αλμπέρτο Λακάγιε (Εθνικό Κόμμα) 669.942 29,07 994.510 43,51  
Πέδρο Μπορδαμπερί (Κόμμα Κολοράδο) 392.307 17,02  
Πάμπλο Μιέρες (Ανεξάρτητο Κόμμα) 57.360 2,49
Ραούλ Ροντρίγκες (Λαϊκή Συνέλευση) 15.428 0,67
Ψηφοδέλτια με φυλλάδια που γράφουν μόνο ΝΑΙ 14.410 0,63
Λευκά 22.828 0,99 53.100 2,32
Ψηφοδέλτια με συνολικά μηδενισμένα φυλλάδια 26.950 1,17 40.103 1,75
Ακυρωμένα ψηφοδέλτια 199 0,01 607 0,02
Σύνολο ψηφοδελτίων 2.304.686 100,00 2.285.958 100,00
Εγγεγραμμένοι 2.563.250 89,91% συμμετοχή 2.563.285 89.18% συμμετοχή
Πηγή: Corte Electoral (α΄ γύρος), El Dictamen (β΄ γύρος)


Αποτελέσματα βουλευτικών εκλογών

Βουλευτικές εκλογές, 25 Οκτωβρίου 2009 Κόμματα Ψήφοι % Έδρες


Βουλευτικές εκλογές, 25 Οκτωβρίου 2009
Κόμματα Ψήφοι % Έδρες
Βουλή Γερουσία
Διευρυμένο Μέτωπο 1.093.869 47,49 50 16
Εθνικό Κόμμα 657.327 28,54 30 9
Κόμμα Κολοράδο 383.912 16,67 17 5
Ανεξάρτητο Κόμμα 56.156 2,44 2
Λαϊκή Συνέλευση 15.166 0.66
Σύνολο 2.303.336 100,00
Εγγεγραμμένοι 2.563.250 89,86% συμμετοχή
Πηγή: Corte Electoral


Δημοψηφίσματα 2009

Οι Ουρουγουανοί ψήφισαν επίσης σε δύο δημοψηφίσματα, στις 25 Οκτωβρίου 2009. Στο πρώτο τέθηκε το θέμα να αρθεί η αμνηστία για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη δικτατορία του 1973–85. Στο άλλο δημοψήφισμα τέθηκε το θέμα να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες που ζουν έξω από την Ουρουγουάη να ψηφίζουν με το ταχυδρομείο. Αμφότερα τα δημοψηφίσματα είχαν αρνητικό αποτέλεσμα, με την πρώτη πρόταση να υποστηρίζεται από το 47,3% και τη δεύτερη από το 36,9%[8]
Διοικητικές υποδιαιρέσεις

Η Ουρουγουάη αποτελείται από 19 διαμερίσματα (departamentos, στον ενικό departamento):

Διαμέρισμα Έκταση (km²) Πληθυσμός (2004) Πρωτέυουσα
Αρτίγας 11,928 78,019 Αρτίγας
Κανελόνες 4,536 485,028 Κανελόνες
Κολόνια 6,106 119,266 Κολόνια δελ Σακραμέντο
Λαβαγέχα 10,016 60,925 Μίνας
Μαλδονάδο 4,793 140,192 Μαλδονάδο
Μοντεβιδέο 530 1,326,064 Μοντεβιδέο
Ντουράσνο 11,643 58,859 Ντουράσνο
Παϊσαντού 13,922 113,244 Παϊσαντού
Ρίο Νέγρο 9,282 53,989 Φράι Βέντος
Ριβέρα 9,370 104,921 Ριβέρα
Ρότσα 10,551 69,937 Ρότσα
Σάλτο 14,163 123,120 Σάλτο
Σαν Χοσέ 4,992 103,104 Σαν Χοσέ δε Μάγιο
Σέρο Λάργο 13,648 86,564 Μέλο
Σοριάνο 9,008 84,563 Μερσέδες
Τακουαρεμπό 15,438 90,489 Τακουαρεμπό
Τρέιντα ι Τρες 9,676 49,318 Τρέιντα ι Τρες
Φλόρες 5,144 25,104 Τρινιδάδ
Φλορίδα 10,417 68,181 Φλορίδα



Γεωγραφία
Χάρτης της Ουρουγουάης
Δορυφορική φωτογραφία της Ουρουγουάης
Φάρος στην Κολόνια δε Σακραμέντο

Η Ουρουγουάη είναι η δεύτερη μικρότερη χώρα στη Νότια Αμερική, μετά το Σουρινάμ. Το τοπίο αποτελείται κυρίως από πεδιάδες και μικρές οροσειρές (τις cuchillas) με εύφορη παράκτια γη, η οποία ως επί το πλείστο είναι λιβάδια, ιδεώδη για κτηνοτροφία. Το ψηλότερο σημείο στη χώρα είναι το Σέρο Κατεδράλ στα 514 μέτρα. Στα νοτιοδυτικά είναι το Ρίο δε λα Πλάτα, ο κόλπος του ποταμού Ουρουγουάη, ο οποίος ορίζει το δυτικό σύνορο, και ο ποταμός Παρανά, ο οποίος δεν διαρρέει την ίδια την Ουρουγουάη. Ο μόνος άλλος κύριος ποταμός είναι ο Ρίο Νέγρο. Κατά μήκος της ακτής στον Ατλαντικό Ωκεανό υπάρχουν αρκετές αλμυρές λιμνούλες.

Το κλίμα στην Ουρουγουάη είναι εύκρατο, αλλά μάλλον θερμό, καθώς οι θερμοκρασίες υπό το μηδέν σπανίζουν. Το κατά κύριο λόγο επίπεδο τοπίο είναι επίσης κάπως τρωτό σε ξαφνικές αλλαγές από καιρικά μέτωπα, καθώς και στον παμπέρο, έναν ψυχρό και καμιά φορά δυνατό άνεμο που φυσά βόρεια από τις πεδιάδες των πάμπας στην Αργεντινή.
Θύλακες

Υπάρχει ένας αργεντίνικος θύλακας εντός της επικράτειας της Ουρουγουάης, το νησί Μαρτίν Γκαρσία. Βρίσκεται κοντά στο σημείο όπου συναντώνται οι ποταμοί Παρανά και Ουρουγουάη, μόλις ένα χιλιόμετρο μέσα στα ύδατα της Ουρουγουάης, περίπου 3,5 χιλιόμετρα από την ουραγουαϊανή ακτή, κοντά στη μικρή πόλη Μαρτίν Τσίκο (η οποία βρίσκεται στο μέσο της απόστασης Νουέβα Παλμίρα - Κολόνια).

Η συμφωνία που επιτεύχθηκε ανάμεσα στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη το 1973 επαναβεβαίωσε τη δικαιοδοσία της Αργεντινής στο νησί, φέροντας τέλος σε μια διαμάχη μεταξύ των δύο χωρών η οποία κράτησε περίπου έναν αιώνα. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, το Μαρτίν Γκαρσία θα παραμείνει αποκλειστικά φυσικό πάρκο. Η έκτασή του είναι γύρω στα 2 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός του περίπου 200 άνθρωποι. Επιπλέον, η Γκλόρια Ρεκόδα έχει αποκλειστικά δικαιώματα γης στο ένα τέταρτο του νησιού.
Οικονομία
Μοντεβιδέο, η πρωτεύουσα της Ουρουγουάης

Η οικονομία της Ουρουγουάης χαρακτηρίζεται από μεγάλη εξαγωγή γεωργικών προϊόντων, καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό και ψηλά επίπεδα κοινωνικών δαπανών, καθώς και αναπτυγμένο τομέα βιομηχανίας. Μετά τη μέση ετήσια ανάπτυξη του 5% κατά την τριετία 1996-1998, την επόμενη τριετία (1999-2001) η οικονομία πλήγηκε από τη μειωμένη ζήτηση από την Αργεντινή και τη Βραζιλία, οι οποίες μαζί αντιστοιχούν σχεδόν στο μισό των εξαγωγών της Ουρουγουάης. Παρά το βαρύ πλήγμα που υπέστη το εμπόριο, οι οικονομικοί δείκτες της Ουρουγουάης παρέμειναν πιο σταθεροί από εκείνους των γειτονικών χωρών. Τα τελευταία χρόνια η Ουρουγουάη έχει επικεντρωθεί στην ανάπτυξη εμπορικής χρήσης των τεχνολογιών της πληροφόρησης και έχει γίνει σημαντικός εξαγωγέας λογισμικών στη Λατινική Αμερική.

Παρόλο που κάποιοι τομείς της οικονομίας παρουσίασαν ανάκαμψη, εντούτοις το οικονομικό πλήγμα είχε σοβαρό αντίκτυπο στους πολίτες της Ουρουγουάης, καθώς η ανεργία ξεπέρασε το 20%, οι μισθοί έπεσαν, το Πέσο Ουρουγουάης υποτιμήθηκε, και το ποσοστό των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έφτασε σχεδόν το 40%. Η χειροτέρευση των οικονομικών συνθηκών συνέβαλαν στο να γυρίσει η κοινή γνώμη εναντίον της οικονομικής πολιτικής της ελεύθερης αγοράς που είχε υιοθετηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις κατά τη δεκαετία του 1990 και οδήγησε σε λαϊκή απόρριψη των προτάσεων για ιδιωτικοποίηση της κρατικής εταιρείας πετρελαίου το 2003 και της κρατικής εταιρείας υδάτων το 2004. Η κυβέρνηση του Φρέντε Άμπλιο που εξελέγη πρόσφατα, πέρα από τη δέσμευσή της να συνεχίσει τις πληρωμές του εξωτερικού χρέους της Ουρουγουάης, έχει επίσης υποσχεθεί να λάβει σοβαρά μέτρα για την καταπολέμηση των μεγάλων προβλημάτων της φτώχειας και της ανεργίας.
Γεωργία

Η γεωργία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία και την εθνική ταυτότητα της Ουρουγουάης μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, σε βαθμό που ολόκληρη η χώρα παρομοιαζόταν με ένα τεράστιο τσιφλίκι, με το Μοντεβιδέο, όπου ο πλούτος που έβγαζε η ενδοχώρα ξοδευόταν, το κάσκο ή κέντρο διοίκησής του. Σύμφωνα με μια άλλη ρήση, "Η Ουρουγουάη είναι η αγελάδα και το λιμάνι". Όταν οι τιμές της παγκόσμιας αγοράς για τα κύρια προϊόντα εξαγωγής της Ουρουγουάης, όπως το βοδινό κρέας και το μαλλί, έπεσαν απότομα κατά τη δεκαετία του 1950, η ευημερούσα χρυσή εποχή της χώρας έφτασε στο τέλος της.
Αγρόκτημα Σαν Εουχένιο, Κασουπά, νότιο διαμέρισμα της Φλορίδα

Σήμερα, η γεωργία εξακολουθεί να συνεισφέρει περίπου 10% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας και είναι η κύρια πηγή εσόδων ξένου συναλλάγματος, βάζοντας την Ουρουγουάη ανάμεσα στους σημαντικούς εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων, όπως είναι η Βραζιλία, ο Καναδάς και η Νέα Ζηλανδία. Η Ουρουγουάη είναι μέλος του Cairns Group, στο οποίο συμμετέχουν 18 χώρες που εξάγουν γεωργικά προϊόντα. Η γεωργία της Ουρουγουάης έχει μάλλον χαμηλή εμπλοκή εργατικού δυναμικού, τεχνολογίας και κεφαλαίων σε σχέση με άλλες τέτοιες χώρες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τη σχετικά χαμηλότερη εκμετάλλευση της γης ανά εκτάριο, αλλά ταυτόχρονα επιτρέπει στην Ουρουγουάη να προωθεί τα προϊόντα της ως "φυσικά" ή "οικολογικά".

Εκστρατείες όπως "Βοδινό της Ουρουγουάης ταϊσμένο με χόρτα" και "Φυσική Ουρουγουάη" στοχεύουν να καθιερώσουν την Ουρουγουάη ως βασικό προμηθευτή βοδινού κρέατος, κρασιού και άλλων τροφίμων.

Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ο αγροτουρισμός, ο οποίος χρησιμοποιεί τους παραδοσιακούς ή φολκλορικούς συνειρμούς που φέρει η κουλτούρα των γκάουτσο και τα ιστορικά αγροκτήματα της χρυσής εποχής της Ουρουγουάης.
Δημογραφικά στοιχεία

Ως ισπανόφωνη χώρα της Λατινικής Αμερικής, οι περισσότεροι Ουρουγουανοί μοιράζονται την ισπανική πολιτισμική παράδοση, παρ`όλο που περίπου οι μισοί κατάγονται από την Ιταλία. Το 88% του πληθυσμού κατάγεται από την Ευρώπη, ενώ οι μιγάδες (8%) και οι Αφρο-Ουρουγουανοί (4%) είναι οι μόνες σημαντικές εθνοτικές μειονότητες. Η εκκλησία και το κράτος είναι επίσημα διαχωρισμένα. Οι περισσότεροι Ουρουγουανοί ασπάζονται τον καθολικισμό (66%), με μικρότερες κοινότητες προτεσταντών (2%) και Εβραίων and Αρμενίων (1%), καθώς και μια μεγάλη ομάδα που δεν ασπάζεται καμία θρησκεία (31%)[1].

Η Ουρουγουάη διακρίνεται από ψηλό ποσοστό αλφαβητισμού 96,79%(1996)[9], μεγάλη αστική μεσαία τάξη, και σχετικά ομοιόμορφο καταμερισμό εισοδήματος. Κατά τις δεκαετίες του 1970 και 1980 υπολογίζεται ότι περίπου 500.000 Ουρουγουανοί μετανάστευσαν, κυρίως στην Ισπανία. Άλλοι πήγαν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Λόγω του χαμηλού ποσοστού γεννήσεων, του ψηλού μέσου όρου ζωής και της σχετικά μεγάλης μετανάστευσης νέων ανθρώπων στο εξωτερικό, ο πληθυσμός της Ουρουγουάης είναι αρκετά ώριμος στην ηλικία. Το 2008 η χώρα είχε 14,17 γεννήσεις για κάθε χίλιους κατοίκους, ποσοστό χαμηλότερο από ό,τι στις γειτονικές χώρες της Αργεντινής (18,11 γεννήσεις/1.000 κατοίκους)και της Βραζιλίας (18,72 γεννήσεις/1.000 κατοίκους)[1].

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 76,35 χρόνια (73,1 χρόνια οι άνδρες και 79,72 οι γυναίκες).[1]
Λογοτεχνία

Αντιπροσωπευτική μορφή της λογοτεχνίας είναι ο Χόρχε Μαχφούντ.
Μεταφορές

Το 2008 στο κράτος λειτουργούσαν 56 αεροδρόμια. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.
Αθλητισμός

Το πιο διαδεδομένο άθλημα στην Ουρουγουάη είναι το ποδόσφαιρο (στα ισπανικά fútbol). Η χώρα έχει πετύχει πολλές διακρίσεις στο ποδόσφαιρο, όπως:

χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1924 και το 1928 και
δύο Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου:
το 1930, όταν η πρώτη διοργάνωση παγκόσμιου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου έλαβε χώρα στο Μοντεβιδέο και
το 1950 στη Βραζιλία.

Το ράγκμπι είναι επίσης δημοφιλές, με την εθνική ομάδα της Ουρουγουάης να έχει λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ράγκμπι τόσο το 1999 όσο και στο επόμενο, το 2003. Η ομάδα είναι δεύτερη στην κατάταξη της Νότιας Αμερικής.[1]

Το μπάσκετ και οι καταδύσεις είναι επίσης δημοφιλείς.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Κυβερνητικές υπηρεσίες
Άλλες πληροφορίες σχετικές με το θέμα Uruguay
μπορείτε να βρείτε ψάχνοντας στα αδελφικά έργα της Βικιπαίδειας:

Λογότυπο Βικιλεξικού Ορισμoί λεξικού από το Βικιλεξικό
Λογότυπο Βικιβιβλίων Εγχειρίδια από τα Βικιβιβλία
Λογότυπο Βικιφθεγμάτων Αποφθέγματα από τα Βικιφθέγματα
Λογότυπο Βικιθήκης Πηγαία κείμενα από τη Βικιθήκη
Λογότυπο Κοινών Εικόνες και πολυμέσα από τα Κοινά
Λογότυπο Βικινέων Ειδησεογραφικές ιστορίες από τα Βικινέα (στα αγγλικά)

INE - Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (στα ισπανικά)
MEF - Επίσημη Ιστοσελίδα του Υπουργείου Οκονομικών της Ουρουγουάης (στα ισπανικά)
Poder Judicial - Επίσημη Ιστοσελίδα της Δικαστικής Εξουσίας (στα ισπανικά)
Poder Legislativo - Επίσημη Ιστοσελίδα της Βουλής της Ουρουγουάης (στα ισπανικά)
Portal del Estado Uruguayo - Πύλη του Ουρουγουανού Κράτους (στα ισπανικά)
Presidencia de la República Oriental del Uruguay - Επίσημη Ιστοσελίδα της Προεδρίας (στα ισπανικά)

Γενικές πληροφορίες

Uruguay Total - Ουρουγουάη Χρήματα (στα ισπανικά)
Portal Paysandu - Los inocentes de Siempre - Ουρουγουανική πύλη (στα ισπανικά)
Uruguay.com - Ουρουγουανική πύλη (στα ισπανικά, με αγγλικούς συνδέσμους)
Open Directory Project - Uruguay Ευρετήριο (πολλές γλώσσες)
Wine Uruguay - Οδηγών Κρασιών Ουρουγουάης (στα αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά)
Uruguay cities satellite views Δορυφορικές απόψεις πόλεων της Ουρουγουάης
Voter turnout, Gender quotas, Electoral system design and Political party financing in Uruguay Εκλογές και χρηματοδότηση κομμάτων στην Ουρουγουάη (στα αγγλικά)

Μέσα μαζικής ενημέρωσης

El País - Καθημερινή εφημερίδα του Μοντεβιδέο (στα ισπανικά)
La República - Καθημερινή εφημερίδα του Μοντεβιδέο (στα ισπανικά)
El Observador - Καθημερινή εφημερίδα του Μοντεβιδέο (στα ισπανικά)
El Espectador - Ραδιοφωνικός σταθμός του Μοντεβιδέο (στα ισπανικά)
Radio Sarandí - Ραδιοφωνικός σταθμός του Μοντεβιδέο (στα ισπανικά)
Montevideo.com - Ιστοσελίδα με ειδήσεις του Μοντεβιδέο (στα ισπανικά)
Infolatam - Πληροφορίες και ειδήσεις για την Ουρουγουάη (στα ισπανικά)


Παραπομπές

1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ Τα Νέα, Διπλές κάλπες την Κυριακή στην Ουρουγουάη με έναν «αντάρτη» να διεκδικεί την εξουσία, 23 Οκτωβρίου 2009.
↑ 4,0 4,1 Rulers.org, Οκτώβριος 2009.
↑ Associated Press, Ex-guerrilla just shy of outright win in Uruguay, 26 Οκτωβρίου 2009.
↑ Τα Νέα, 29 Νοεμβρίου 2009, ανάκτηση 30-11-2009.
↑ Εξπρές, 29 Νοεμβρίου 2009, ανάκτηση 30-11-2009.
↑ http://elecciones.corteelectoral.gub.uy/
↑ http://www.ine.gub.uy/socio-demograficos/ensenanza.htm

Χώρες της Νότιας Αμερικής

Κράτη και Εξαρτημένες Περιοχές που μπορεί να θεωρηθούν τμήματα και άλλης ηπείρου γράφονται με πλάγια γραφή

Ανεξάρτητα Κράτη:

Αργεντινή | Βενεζουέλα | Βολιβία | Βραζιλία | Γουιάνα | Ισημερινός | Κολομβία | Ουρουγουάη | Παναμάς | Παραγουάη | Περού | Σουρινάμ | Τρινιντάντ και Τομπάγκο | Χιλή

Εξηρτημένα εδάφη:

Αρούμπα (Ολλανδία) | Γαλλική Γουιάνα (Γαλλία) | Ολλανδικές Αντίλλες (Ολλανδία) | Νότιος Γεωργία και Νότιοι Σάντουιτς Νήσοι (Ηνωμένο Βασίλειο) | Νήσοι Φώκλαντ (Ηνωμ. Βασίλειο)

Χώρες της Κεντρικής Αμερικής | Χώρες της Βόρειας Αμερικής

Εγκυκλοπαίδεια της Ουρουγουάης

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License