.
Ο Σεργκέι Βλαντιμόροβιτς Πολούνιν (Sergei Polunin, Ουκρανικά: Сергій Володи́мирович Полу́нін, Ρώσικα: Серге́й Влади́мирович Полу́нин, 20 Νοεμβρίου 1989) είναι Ουκρανός χορευτής μπαλέτου και πρώην κύριος χορευτής του The Royal Ballet.[2] Τώρα είναι ένα από τα κύρια μέλη του Μουσικού Θεάτρου Μόσχας Stanislavski and Nemirovich-Danchenko και του Novosibirsk Opera και Ballet Theatre.[3][4] Ο Πολούνιν έχει λάβει πολυάριθμες βραβεύσεις, μεταξύ άλλων το Prix de Lausanne και το Youth America Grand Prix, το 2006, ενώ το 2007, ονομάστηκε ο Καλύτερος Νέος Χορευτής της Βρετανίας.
Βιογραφία
Ο Σεργκέι Πολούνιν γεννήθηκε το 1989 στη Χερσώνα της Ουκρανίας (τότε ΕΣΣΔ).[5] Από την ηλικία των 4 έως και των 8, προπονούταν σε γυμναστική ακαδημία, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Kyiv State Choreographic Institute.[6] Η μητέρα του, Γκαλίνα Πολούνινα μετακόμισε μαζί του στο Κίεβο, ενώ ο πατέρας του Βλαντίμιρ Πολούνιν δούλευε στην Πορτογαλία, ώστε να τους βοηθά οικονομικά.[5][6]
Αργότερα, ο Πολούνιν αποφοίτησε από το Kyiv Choreographic Institute και σε ηλικία 13 ετών εισήχθη στο British Royal Ballet School, το 2003, υπό τη βοήθεια του Ιδρύματος Rudolf Nureyev Foundation.[5][6] Κατόπιν έγινε πρώτος σολίστ της Royal Ballet το 2009, ενώ τον Ιούνιο του 2010 έγινε ο νεότερος κύριος χορευτής στην ιστορία του Royal Ballet. Μετά από δύο επιτυχή χρόνια, στις 24 Ιανουαρίου του 2012, ο Πολούνιν αποφάσισε να παραιτηθεί. Είχε δηλώσει τη δυσαρέσκειά του λέγοντας:[7][8] «Ο καλλιτέχνης μέσα μου πεθαίνει».
Μετά το πέρας αρκετών μηνών, το καλοκαίρι του 2012, ο Πολούνιν προσκλήθηκε στη Ρωσία από τον διάσημο χορευτή μπαλέτου και καλλιτεχνικό διευθυντή δύο Ρωσικών θεάτρων, τον Ιγκόρ Ζελένσκι κι έγινε κύριος χορευτής των Μουσικό Θέατρο Μόσχας Stanislavsky και Novosibirsk State Academic Opera και Ballet Theatre.[9]
Το 2014, ο Πολούνιν ανακοίνωσε τη συνεργασία του με τον Αμερικανό φωτογράφο και σκηνοθέτη Ντέιβιντ ΛαΤσάπελ και πήρε μέρος σε ένα από τα πρότζεκτ του, συμπεριλαμβανομένου και ένα χορευτικό βίντεο του Take Me to Church, το οποίο παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2015. Το εν λόγω βίντεο έγινε viral και πολύς κόσμος έμαθε για τον χορευτή Πολούνιν.[10][11] Το 2016, ένα ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία Στίβεν Κάντορ, αναλύει σε βάθος της ζωή και την καριέρα του Πολούνιν.[12]
Επίσης, έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις ταινίες Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές[13] και Κόκκινο Σπουργίτι.[14]
Προσωπική ζωή
Ο Πολούνιν έχει εκφράσει δημοσίως την υποστήριξή του στον Βλαντίμιρ Πούτιν και στον Ντόναλντ Τραμπ.[15]
Το 2019, η Όπερα του Παρισιού απέσυρε επαγγελματικη πρόταση που του είχε κάνει, λόγω ομοφοβικών και σεξιστικών σχολίων που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.[16]
Βραβεύσεις
Prize Winner, Serge Lifar International Ballet Competition (2002)
Gold medal and viewers' sympathy prize, the Prix de Lausanne (2006)
Winner, Youth America Grand Prix /YAGP/ (2006)
Gold medal, Serge Lifar International Ballet Competition in Kiev (2006)
The Young British Dancer of the year in the United Kingdom (2007)
Critics' Circle National Dance Awards for the Best Male Dancer (2010)[17]
Critics' Circle National Dance Awards for the Best Classical Male Dancer (2011)[18]
Winner, Russian TV-project and competition Big Ballet, Bolshoi Ballet (2012)
Soul of Dance award (Russian Ballet magazine, 2014)
Παραπομπές
www.lapresse.ca/arts/spectacles-et-theatre/danse/201811/30/01-5206261-la-star-du-ballet-serguei-polounine-prend-la-nationalite-russe.php.
«Sergei Polunin». Royal Opera House. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
«Sergei Polunin». Stanislavsky and Nemirovich-Danchenko Moscow Music Theatre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
«Сергей Полунин» [Sergei Polunin] (στα Ρωσικά). Novosibirsk State Academic Opera and Ballet Theatre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2014.
Mackrell, Judith (2012-01-15). «Ballet's men step out of the shadows». The Guardian.
Frater, Sarah (2010-10-29). «All the World's a Stage». The Wall Street Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-29.
Needham, Alex (2012-01-25). «Royal Ballet 'shocked' by Sergei Polunin resignation». The Guardian.
«Ballet's Sergei Polunin: 'The artist in me was dying'». BBC News. 2012-03-13.
http://moreintelligentlife.com/blog/julie-kavanagh/below-zero-with-sergei-polunin
Πρότυπο:Cite av media
Bailey, Alyssa (9 Φεβρουαρίου 2015). «Ballet Bad Boy Sergei Polunin Is Hypnotizing in Hozier's New Music Video». Elle. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016.
Kourlas, Gia (15 Σεπτεμβρίου 2016). «Review: Bad Boy of the Royal Ballet Regains His Footing in 'Dancer'». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016.
«Ballet Star Sergei Polunin Lands Roles in 'Murder on the Orient Express,' 'Red Sparrow' (Exclusive)». The Hollywood Reporter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019.
Kourlas, Gia (2018-02-27). «How a Dance Dream Team Turned Jennifer Lawrence Into a Ballerina» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Ανακτήθηκε στις 2019-01-19.
Sulcas, Roslyn (2019-01-14). «Anti-Gay and Sexist Posts Cost Sergei Polunin a Role in Paris» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Ανακτήθηκε στις 2019-01-19.
«Paris Opera drops Sergei Polunin for insulting gay dancers». Mail Online. 14 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019.
«National Dance Awards finalists announced - Ballet News - Straight from the stage - bringing you ballet insights». Ballet News - Straight from the stage - bringing you ballet insights. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
«Critics Circle».
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
