.
Ο Ιβάν Στεπάνοβιτς Μαρτσούκ (Ivan Marchuk, ουκρανικά: Іван Степанович Марчук) (γεννήθηκε στις 12 Μαΐου 1936 στη Μοσκαλίβκα στη βορειοδυτική Ουκρανία) είναι σύγχρονος ουκρανός ζωγράφος.[3]
Βιογραφία
Ο Ιβάν Μαρτσούκ γεννήθηκε σε μια οικογένεια υφαντή. Μετά την αποφοίτησή του από ένα επταετές σχολείο, μπήκε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Ιβάν Τρους στη Λβιβ στο τμήμα διακοσμητικής ζωγραφικής, όπου σπούδασε από το 1951 έως το 1956. Αφού υπηρέτησε στο στρατό, συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Κεραμικής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Τεχνών του Λβιβ, αποφοιτώντας το 1965. Αργότερα εργάστηκε στο Κίεβο. Από το 1965 έως το 1968 εργάστηκε στο Ινστιτούτο Πολύ Σκληρών Υλικών της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας, και από το 1968 έως το 1984 στο Εργοστάσιο Μνημειακών και Διακοσμητικών Τεχνών του Κιέβου. Άρχισε να εκθέτει τα έργα του στη Μόσχα το 1979 και στο Κίεβο το 1980. Μετά το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ το 1986 δημιούργησε εφιαλτικές συνθέσεις, για να διαμαρτυρηθεί για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Μέχρι το 1988 αρνιόταν να γίνει μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών της Ουκρανίας, γιατί η θεματολογία του δεν συμβάδιζε με επίσημο σοσιαλιστικό ρεαλισμό, που είχε επιβληθεί στους καλλιτέχνες από τις Σοβιετικές Αρχές.[4][3] Το 1989 έφυγε από την ΕΣΣΔ λόγω των διώξεων, που υπέστη από τις Σοβιετικές Αρχές, και έζησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Αυστραλία.[3]
Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 που είδε, ο Μαρτσούκ επέστρεψε στο Κίεβο. Το 1990, η πρώτη του επίσημη έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο - στο Κρατικό Μουσείο Τέχνης Καλών Τεχνών της Ουκρανίας (τώρα το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Ουκρανίας ). Δεδομένου ότι δεν εκτιμήθηκε στη Σοβιετική Ένωση, ο Μαρτσούκ έγινε δεκτός στην ανεξάρτητη Ουκρανία και κέρδισε ένα βραβείο T. Σεβτσένκο το 1997. Ένα μουσείο του Ιβάν Μαρτσούκ σχεδιάζεται να κατασκευαστεί στο Κίεβο.
Έργα του καλλιτέχνη έχουν εκτεθεί εκτός από την Ουκρανία στις ΗΠΑ, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Λιθουανία, την Πολωνία, την Τουρκία, την Ελβετία, την Ταϊλάνδη, κ.α.[3]
Βιβλία
Το Atlant UMC δημοσίευσε 3 βιβλία για το έργο του καλλιτέχνη. Μια μεγάλη μονογραφία με τίτλο "Ιβάν Μαρτσούκ" (2004) απεικονίζει όλα τα στάδια της δημιουργικής του καριέρας. Το δεύτερο άλμπουμ ασχολείται με την περίοδο 1965-2005. Το τρίτο άλμπουμ δημοσιεύθηκε στη σειρά "Ζωγραφική" (2008).
Για την περίοδο 2013-2016, η Fenix δημοσίευσε τρία βιβλία του Ιβάν Μαρτσούκ.
Βραβείο Ιβάν Μαρτσούκ
Στις 31 Μαΐου 2016, η τρίτη σύνοδος του περιφερειακού συμβουλίου του Τερνοπόλ υποστήριξε το έργο για την έναρξη του ετήσιου περιφερειακού βραβείου Ιβάν Μαρτσούκ για τα χαρισματικά παιδιά ηλικίας 7 έως 15 ετών στον τομέα των καλών τεχνών το 2016.
Διακρίσεις και βραβεία
1996 - Έλαβε τον τίτλο του τιμημένου καλλιτέχνη της Ουκρανίας[3]
7 Μαρτίου 1997 - Βραβεύτηκε με το Εθνικό Βραβείο της Ουκρανίας Ταράς Γριγόροβιτς Σεβτσένκο
2006 - Η Διεθνής Ακαδημία Σύγχρονης Τέχνης στη Ρώμη αποδέχθηκε τον Ιβάν Μάρκουκ στις τάξεις της Χρυσής Συντεχνίας και τον εξέλεξε επίτιμο μέλος του επιστημονικού συμβουλίου της ακαδημίας
Οκτώβριος 2007 - Συμπεριλήφθηκε στη βρετανική κατάταξη «Εκατό Ιδιοφυΐες του Σήμερα» (72η θέση) [5]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Λίστα με έργα του Ιβάν Μαρτσούκ
Παραπομπές
(Ουκρανικά, Αγγλικά, Ρωσικά) Legislation of Ukraine. 685/2002#Text.
www.president.gov.ua/documents/2762016-20223.
uia-admin. «Today, May 12th, we celebrate the 84th birthday of Ukrainian artist Ivan Marchuk» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2021.
«Who is Ivan Marchuk? • Ukraїner». Ukraїner. 8 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2021.
«Top 100 living geniuses». The Telegraph (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2020.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
