Ο Ναθάνιελ Χόθορν (Nathaniel Hawthorne, 4 Ιουλίου 1804 - 19 Μαΐου 1864) ήταν Αμερικανός συγγραφέας μυθιστορημάτων και διηγημάτων, με διασημότερο έργο του «Το άλικο γράμμα».
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου του 1804 στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης. Ο πατέρας του, που ήταν καπετάνιος, πέθανε το 1808 από κίτρινο πυρετό. Τότε ο Ναθάνιελ, η μητέρα του και οι δύο αδελφές του μετακόμισαν στο σπίτι συγγενών της μητέρας του. Αργότερα, το 1816 μετακόμισαν στο Ρέιμοντ του Μέιν, σε σπίτι που έχτισε για αυτούς ο θείος του. Μετά από τρία χρόνια επέστρεψε στο Σάλεμ για να πάει σχολείο. Στη συνέχεια, και παρά τις αντιρρήσεις του Ναθάνιελ, ο θείος του, με δικά του έξοδα, τον έστειλε να σπουδάσει στο Κολλέγιο Μπόουντεν. Στη διαδρομή προς το Κολλέγιο, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης στάσης στο Πόρτλαντ, συνάντησε τον Φράνκλιν Πιρς, μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ, με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία.
Μετά την αποφοίτηση του, το 1825, ο Ναθάνιελ Χόθορν φέρεται να πρόσθεσε ένα [w] στο επίθετό του (Hathorne-Hawthorne), θέλοντας να διαχωρίσει τον εαυτό του από ορισμένους προγόνους του, που ως δικαστές ήταν διαβόητοι για τις πολύ αυστηρές ποινές που επέβαλλαν, όπως από τον πρόγονό του, Τζων Χόθορν, που ήταν ένας από τους δικαστές στη δίκη των Μαγισσών του Σάλεμ και ο μοναδικός που δεν μετανόησε ποτέ για τις αποφάσεις του.
Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Μπόουντεν ο Ναθάνιελ είχε βάλει στοίχημα με κάποιον φίλο του ένα μπουκάλι κρασί, ότι δε θα παντρευόταν τα επόμενα δώδεκα χρόνια. Κέρδισε μεν το στοίχημα αλλά τελικά νυμφεύτηκε το 1842 τη ζωγράφο Σοφία Πήμποντυ, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Η Πήμποντυ θαύμαζε τον Χόθορν και σε ένα ημερολόγιό της ανέφερε ότι ο πλούτος και το βάθος των έργων του της προκαλούσε ζάλη.
Το σπίτι που γεννήθηκε ο Χόθορν
Ο Χόθορν ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο το 1832 με τη δημοσίευση δύο διηγημάτων του:
Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μολινέ
Η ταφή του Ρότζερ Μάλβιν
Το 1839, όταν διορίστηκε στο τελωνείο της Βοστώνης, άρχισε να δημοσιεύει μικρές ιστορίες σε διάφορα περιοδικά, χωρίς όμως κάποια από αυτές να τραβήξει την προσοχή των αναγνωστών. Την άνοιξη του 1837,ο Horatio Bridge συγκέντρωσε και εξέδωσε σε ένα τόμο, με τίτλο Twice-Told Tales, όλες αυτές τις ιστορίες και έτσι ο Ναθάνιελ Χόθορν έγινε γνωστός στην περιοχή. Το 1846 διορίστηκε επιθεωρητής πλοίων στο λιμάνι του Σάλεμ, έχασε όμως αυτή τη θέση μετά την ήττα των Δημοκρατικών, στις προεδρικές εκλογές δύο χρόνια αργότερα (ο Χόθορν υποστήριζε το Δημοκρατικό κόμμα). Η απόλυση του έγινε αντικείμενο μεγάλης συζήτησης στην Νέα Αγγλία εκείνη την περίοδο, ιδιαίτερα μετά την επιστολή διαμαρτυρίας του Χόθορν που δημοσίευσε η εφημερίδα Boston Daily Advertiser που υποστήριζε τους Δημοκρατικούς. Το ίδιο εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Βρύα από ένα παλιό αρχοντικό.
Στα μέσα Μαρτίου του 1850, εκδόθηκε το γνωστότερο ίσως βιβλίο του Χόθορν, το Το άλικο γράμμα (The Scarlet Letter), το οποίο πούλησε σε λιγότερο από δέκα μέρες περισσότερα από δυόμισι χιλιάδες αντίτυπα. Ο κριτικός Edwin Percy Whipple, αν και φίλος τού συγγραφέα, άσκησε αρνητική κριτική για το έργο αυτό του Χόθορν, μιλώντας για την "νοσηρή ένταση" του έργου και τη "λεπτομερή καταγραφή ψυχολογικών λεπτομερειών που μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο". Αντίθετα για τον συγγραφέα Ντ. Λώρενς (D. H. Lawrence), το Άλικο Γράμμα είναι ένα από τα τελειότερα έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Τέλη Μαρτίου του 1850 ο Χόθορν μετακόμισε, με την οικογένειά του, στο Λένοξ, στα υψώματα του Μπέρκσαϊρ, στη δυτική Μασαχουσέτη,όπου τον επόμενο χρόνο έγραψε Το σπίτι με τα εφτά αετώματα. Αυτό το έργο, κατά τον κριτικό Τζέιμς Ράσελ Λόουελ (James Russell Lowell,) είναι καλύτερο από το Το άλικο γράμμα και αποτελεί την πιο πολύτιμη συμβολή στην ιστορία της Νέας Αγγλίας. Στο Μπέρκσαϊρ γνωρίστηκε με τον Χέρμαν Μέλβιλ, που εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Χόθορν και του αφιέρωσε το γνωστότερο έργο του, το Μόμπι Ντικ "σε ένδειξη θαυμασμού για την ιδιοφυΐα του". Στο Μπέρκσαϊρ, το 1852, ο Χόθορν έγραψε τη βιογραφία του Φραγκλίνου Πιρς, στην οποία τον παρουσιάζει ως φιλήσυχο και ήρεμο άνθρωπο αποσιωπώντας τις φήμες για το πρόβλημα που αντιμετώπιζε με το αλκοόλ ενώ αναφέρει και την άποψη του μετέπειτα προέδρου των Η.Π.Α για τη δουλεία, ότι "η δουλεία δε θεραπεύεται με ανθρώπινα, μέτρα αλλά θα εξαφανιστεί κάποια στιγμή σαν όνειρο". Στο Μπέρκσαϊρ έγραψε και το The Blithedale Romance, που είναι το μόνο έργο που ο Χόθορν έγραψε σε πρώτο πρόσωπο. Την ίδια χρονιά πήγε να μείνει με την οικογένειά του στο Κόνκορντ.
Μετά τη νίκη του Φραγκλίνου Πιρς στις εκλογές του 1853, ο Χόθορν διορίστηκε πρόξενος στο Λίβερπουλ και παρέμεινε στη θέση αυτή όσο διήρκεσε και η θητεία του Πιρς. Έπειτα περιηγήθηκε για ενάμισι χρόνο στην Ιταλία και αφού έμεινε για λίγο στην Αγγλία, όπου έγραψε το μυθιστόρημα Ο μαρμάρινος φαύνος, επέστρεψε το 1860 στο Κόνκορντ, στις Η.Π.Α., όπου αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο γράψιμο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Χόθορν είχαν αρχίσει να διαφαίνονται σημάδια ψυχολογικής κατάρρευσης στα χειρόγραφά του. Τελικά πέθανε στον ύπνο του στη διάρκεια ενός ταξιδιού με τον Φραγκλίνο Πιρς στο Πλύμουθ, στο Νιου Χαμσάιρ (New Hampshire), στις 19 Μαΐου του 1864.
Τα σημαντικότερα μυθιστορήματα
The Scarlet Letter (Το άλικο γράμμα), 1850
Μια ιστορία για την παράνομη ερωτική σχέση (σύμφωνα με τα πουριτανικά πρότυπα της κοινωνίας της Νέας Αγγλίας τον 17ο αιώνα) ανάμεσα σε μια νέα γυναίκα και στον πάστορα της μικρής κοινότητας. Η γέννηση του παιδιού τους, θα σημάνει εξοστρακισμό της Έστερ Πριν από την κοινωνία, και την καταστροφή (ηθική, ψυχική και κοινωνική) του πάστορα.
The House of the Seven Gables (Το σπίτι με τα εφτά αετώματα), 1851
...Διαθέσαμε μια ώρα σχεδόν σε κάθε αέτωμα χωριστά -ήταν μεγάλη η απόλαυση που νιώσαμε. Το βιβλίο αυτό μοιάζει με ωραία, παλιά κάμαρα, πλούσια αλλά και συνετά επιπλωμένη με κείνο ακριβώς το είδος των επίπλων που είναι τα πιο κατάλληλα για να την επιπλώσουν. Διαθέτει πολυτελέστατες κουρτίνες όπου είναι πλεγμένες σκηνές από τραγωδίες! Υπάρχουν παλιές πορσελάνες με σπάνια σχήματα, απλωμένες όμορφα πάνω στο σκαλιστό μπουφέ• υπάρχουν μεγάλοι και τεμπέλικοι σοφάδες για ν' αφεθείς• υπάρχει μια θαυμάσια σερβάντα, γεμάτοι με άφθονα και ωραία εδέσματα• υπάρχει ένα άρωμα, σαν του παλιού κρασιού, μες στο αρμάρι• και υπάρχει, τέλος, ένας μικρός σκούρος τόμος σε μια γωνιά, με χρυσές αγκράφες, τυπωμένες με γοτθικά στοιχεία, που έχει τίτλο "Ο Χόθορν: Ένα πρόβλημα". [2]
The Blithedale Romance (Η ιστορία του Μπλάιθντεηλ), 1852
Ένα μυθιστόρημα για μια ουτοπική κοινότητα, εμπνευσμένο από την προσωπική εμπειρία του συγγραφέα στο αγρόκτημα Μπρούκ. [3]
The Marble Faun, Or, The Romance of Monte Beni (Ο μαρμάρινος φαύνος), 1860
... τρεις καλλιτέχνες, οι δύο εξ Αμερικής, κι ένας νεαρός ιταλός κόμης εξερευνούν τη Ρώμη και τους θησαυρούς της ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές ο καθένας, που όμως όλες εκβάλλουν στην προσωπική αυτογνωσία, τον ηθικό αναπροσανατολισμό και τη μεταμέλεια. Στο κορυφαίο αυτό μυθιστόρημα που τοποθετείται στην Ιταλία του 1850, ο Χόθορν ανατέμνει με τρόπο ευφάνταστο την έννοια της ενοχής,της τιμωρίας,της κάθαρσης και πολλά ακόμη τοποθετώντας τους ήρωές τους μέσα σ’ ένα εξόχως ατμοσφαιρικό σκηνικό βαρύ από συμβολισμούς και γεμάτο από συνδηλώσεις πάνω στην τέχνη,τη θρησκεία και τον έρωτα.... [4]
Εργογραφία
Εικονογράφηση για το μυθιστόρημα «Το σπίτι με τα εφτά αετώματα» από έκδοση του 1875
«Το άλικο γράμμα».Πίνακας ζωγραφικής του Hugues Merle, 1861.Ξεχωρίζει το κόκκινο γράμμα «Α» στο στήθος της Έστερ Πριν καθώς κρατά αγκαλιά την κόρη της, Περλ. Στο βάθος οι δυο πρωταγωνιστικές αντρικές φιγούρες.
Εικονογράφηση του διηγήματος «Το μαύρο πέπλο του ιερέα», έκδοση του 1900
Εικονογράφηση της συλλογής διηγημάτων "Tanglewood Tales", έκδοση του 1923
Μυθιστορήματα:
1828: Fanshawe (εκδόθηκε ανώνυμα)
1843: The New Adam and Eve
1850: The Scarlet Letter (Το άλικο γράμμα)
μτφ. Σπάρτη Γεροδήμου (εκδ. "Γνώση", 1993)
μτφ. Γωγώ Αρβανίτη (εκδ. "Μεταίχμιο"", 2005)
μτφ. Βασιλική Κόκκινου (εκδ. "Μίνωας", 2016)
1851: The House of the Seven Gables (Το σπίτι με τα εφτά αετώματα)
μτφ. Έφη Καλλιφατίδη (εκδ. "GUTENBERG", 1994)
1852: The Blithedale Romance (Η ιστορία του Μπλάιθντεηλ)
μτφ. Γιάννα Καπή (εκδ. "PRINTA", 2009)
1860: The Marble Faun, Or, The Romance of Monte Beni (Ο μαρμάρινος φαύνος)
μτφ. Σάντυ Παπαϊωάννου (εκδ. "GUTENBERG", 2014)
1872: Septimus Felton; or, the Elixir of Life (Σέπτιμους Φέλτον ή Το ελιξίριο της ζωής), ημιτελές, μεταθανάτια έκδοση
Διηγήματα:
1832: The Minister's Black Veil (Το μαύρο πέπλο του ιερέα)
μτφ. Δάφνη Μηλιώνη (στο βιβλίο «Πατημασιές στην άμμο και άλλα διηγήματα, εκδ. "Πατάκη", 1997)
μτφ. Γιώργος Μπαρουξής (στο βιβλίο «Το μαύρο πέπλο του ιερέα και άλλα διηγήματα», εκδ. "Το Ποντίκι", 2009)
1832: Roger Malvin's Burial (Η ταφή του Ρότζερ Μάλβιν)
μτφ. Σπάρτη Γεροδήμου (στο βιβλίο «Ο νεαρός αγαθός Μπράουν και άλλα διηγήματα», εκδ. "Γνώση", 1991)
1832: My Kinsman, Major Molineux (Ο συγγενής μου, ο ταγματάρχης Μουλινέ)
μτφ. Σταύρος Αντωνίου (εκδ. "Οδός Πανός", 1988)
1835: Wakefield (Γουέικφηλντ) : Στ.Αντωνίου ("Οδός Πανός", 1988)
μτφ. Σταύρος Αντωνίου (στο βιβλίο «Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μουλινέ», εκδ. "Οδός Πανός", 1988)
μτφ. Παλμύρα Ισμυρίδου (εκδ. "Άγρα", 2016 με επίμετρο του Χόρχε Λουίς Μπόρχες)
1835: Footprints in the Seashore (Πατημασιές στην άμμο)
μτφ. Δάφνη Μηλιώνη (στο βιβλίο «Πατημασιές στην άμμο και άλλα διηγήματα, εκδ. "Πατάκη", 1997)
1837: Mr.Higginbotham's Catastrophe (Η καταστροφή του κ.Χίγκινμπόθαμ)
μτφ. Σταύρος Αντωνίου (στο βιβλίο «Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μουλινέ», εκδ. "Οδός Πανός", 1988)
1837: The Prophetic Pictures (Οι προφητικές εικόνες)
μτφ. Παλμύρα Ισμυρίδου (στο βιβλίο «Προφητικές εικόνες και άλλα διηγήματα», εκδ. "Άγρα", 1989)
μτφ. Δάφνη Μηλιώνη (στο βιβλίο «Πατημασιές στην άμμο και άλλα διηγήματα, εκδ. "Πατάκη", 1997)
1837: Snow flakes (Νιφάδες χιονιού)
μτφ. Δάφνη Μηλιώνη (στο βιβλίο «Πατημασιές στην άμμο και άλλα διηγήματα, εκδ. "Πατάκη", 1997)
1837: The Gentle Boy (Το ευγενικό αγόρι)
μτφ. Σταύρος Αντωνίου (στο βιβλίο «Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μουλινέ», εκδ. "Οδός Πανός", 1988)
1837: The Great Carbuncle (Το μεγάλο ρουμπίνι)
μτφ. Γιώργος Μπαρουξής (στο βιβλίο «Το μαύρο πέπλο του ιερέα και άλλα διηγήματα», εκδ. "Το Ποντίκι", 2009)
1837: Dr. Heidegger's Experiment (Το πείραμα του γιατρού Χάιντεγκερ)
μτφ. Γιώργος Μπαρουξής (στο βιβλίο «Το μαύρο πέπλο του ιερέα και άλλα διηγήματα», εκδ. "Το Ποντίκι", 2009)
1844: Earth's Holocaust (Το ολοκαύτωμα της Γης)
μτφ. Παλμύρα Ισμυρίδου (στο βιβλίο «Προφητικές εικόνες και άλλα διηγήματα», εκδ. "Άγρα", 1989)
1844: Rappaccini's Daughter (Η κόρη του Ραππατσίνι)
μτφ. Κλεοπάτρα Λυμπέρη, με τον τίτλο «Βεατρίκη» (εκδ. "Νεφέλη", 1997)
1850: Ethan Brand ( Ίθαν Μπραντ)
μτφ. Κοσμάς Πολίτης, εκδ. "Καστανιώτης", 1997)
1852: Feathertop (Ο φτερούλης), διήγημα για παιδιά
μτφ. Κώστας Πούλος, εκδ. "Παπαδόπουλος", 1998)
Πηγή
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ.52
Παραπομπές
«Nathaniel Hawthorne». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2014.
Από γράμμα του Χέρμαν Μελβίλ http://www.biblionet.gr/book/24226/Hawthorne,_Nathaniel,_1804-1864/%CE%A4%CE%BF_%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CF%84%CE%B1_%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%AC_%CE%B1%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=15/01/2010&id=121079
http://www.oanagnostis.gr/anatomia-enochis-ke-amartias/
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
