Μέριλ Στριπ

Η Μέριλ Στριπ (Mary Louise "Meryl" Streep, γενν. 22 Ιουνίου 1949) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός. Η Στριπ θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς της σύγχρονης εποχής.[1][2][3]

Πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1971 στο έργο The Playboy of Seville και στην τηλεόραση το 1977 με την τηλεταινία The Deadliest Season. Την ίδια χρονιά έκανε και την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο με την ταινία Τζούλια (Julia, 1977). Γρήγορα ήρθαν καλλιτεχνικές και εμπορικές επιτυχίες με ρόλους στις ταινίες Ο Ελαφοκυνηγός (The Deer Hunter, 1978) και Κράμερ εναντίον Κράμερ (Kramer vs. Kramer, 1979). Για την πρώτη ταινία έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ ενώ για τη δεύτερη κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ. Το 1982 κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία Η Εκλογή της Σόφι (Sophie's Choice). Το 2012 κέρδισε το τρίτο της Όσκαρ για την ταινία Η Σιδηρά Κυρία (The Iron Lady).

Η Στριπ έχει λάβει συνολικά 21 υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας τρία, και 32 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, κερδίζοντας οκτώ. Είναι η ηθοποιός με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα στην ιστορία του κινηματογράφου. Έχει επίσης βραβευθεί με δύο Βραβεία Έμμυ, δύο Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών, δύο BAFTA, ένα βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών, το Τιμητικό βραβείο της Χρυσής Άρκτου για το 2012, ενώ έχει λάβει και πέντε υποψηφιότητες για Βραβείο Γκράμι Το 2004 βραβεύθηκε με το Life Achievement Award από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Βιογραφία
Η Μέριλ Στριπ όταν ήταν μαθήτρια γυμνασίου, 1966

Η Στριπ γεννήθηκε με το όνομα Μέρι Λουίζ Στριπ στο Σάμιτ του Νιου Τζέρσεϊ και ήταν κόρη της εικονογράφου Μέρι Γουλφ, το γένος Γουίλκινσον (Mary Wolf Wilkinson-Streep, 1915-2001), και του διοικητικού υπαλλήλου φαρμακευτικής Χάρι Γουίλιαμ Στριπ Τζούνιορ.[4][5][6] Έχει δύο αδέρφια, τους Ντέινα Ντέιβιντ και Χάρι Γουίλιαμ ΙΙΙ.[7] Μεγάλωσε στο Μπέρναρντσβιλ όπου και φοίτησε στο λύκειο Μπέρναρντς.[8] Μετά το λύκειο σπούδασε δραματική τέχνη στο Βάσαρ, στο Ντάρτμουθ και στο Γέιλ, όπου εμφανίστηκε σε πάνω από 30 θεατρικές παραγωγές.[9]

Σταδιοδρομία
Πρώτα βήματα

Η Στριπ ξεκίνησε να κάνει δοκιμαστικά για κινηματογραφικούς ρόλους. Πέρασε από μια αποτυχημένη οντισιόν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ταινίας Κινγκ Κονγκ (King Kong, 1976). Ο παραγωγός της ταινίας Ντίνο Ντε Λαουρέντις είπε γι' αυτήν στο γιο του στα ιταλικά "Είναι άσχημη. Γιατί μου έφερες αυτό το πράμα;" και έμεινε έκπληκτος όταν η Στριπ του απάντησε σε άπταιστα ιταλικά.[10] Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Στριπ ήταν στην ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν Τζούλια (Julia) το 1977, όπου υποδύθηκε ένα μικρό αλλά σημαντικό ρόλο πλάι στις Τζέιν Φόντα και Βανέσα Ρεντγκρέιβ. Η Στριπ ζούσε στη Νέα Υόρκη με τον αρραβωνιαστικό της και ηθοποιό Τζον Καζάλ, ο οποίος είχε διαγνωστεί με καρκίνο των οστών.[11] O Kαζάλ έπαιζε στην ταινία Ο Ελαφοκυνηγός (The Deer Hunter, 1978) και η Στριπ ήταν χαρούμενη που θα συμμετείχε έστω και με ένα μικρό ρόλο επειδή θα της επέτρεπε να είναι μαζί του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Δεν την ενδιέφερε και πολύ ο ρόλος, λέγοντας, "Χρειάζονταν ένα κορίτσι ανάμεσα στους δύο άντρες και εγώ ήμουν αυτό".[12]

Έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική μίνι σειρά Ολοκαύτωμα (Holocaust, 1978) όπου υποδύθηκε μια Γερμανίδα παντρεμένη με έναν Εβραίο καλλιτέχνη την εποχή της Ναζιστικής Γερμανίας. Αργότερα εξήγησε ότι θεωρούσε το πρότζεκτ «αδυσώπητα ευγενικό»[12] και δέχθηκε τον ρόλο μόνο επειδή χρειαζόταν χρήματα.[13] Η Στριπ ταξίδεψε στη Γερμανία και στην Αυστρία για τις ανάγκες των γυρισμάτων ενώ ο Καζάλ παρέμεινε στη Νέα Υόρκη. Μόλις επέστρεψε, η Στριπ ανακάλυψε ότι η ασθένεια του Καζάλ είχε χειροτερέψει και έμεινε μαζί του μέχρι τον θάνατό του στις 12 Μαρτίου 1978. Μίλησε για τη θλίψη της και την ελπίδα ότι η δουλειά θα λειτουργούσε ως αντιπερισπασμός. Δέχτηκε να παίξει στην ταινία The Seduction of Joe Tynan το 1979, λέγοντας αργότερα ότι έπαιζε σε «αυτόματο πιλότο»[12] Για την ερμηνεία της στο Ολοκαύτωμα, βραβεύθηκε με Βραβείο Έμμυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία[14], ενώ για την ταινία Ο Ελαφοκυνηγός έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου.[15]

Το 1979, η Στριπ έπαιξε έναν β' ρόλο στην ταινία Μανχάταν (Manhattan) σε σκηνοθεσία του Γούντι Άλεν, δηλώνοντας αργότερα ότι δεν διάβασε ολόκληρο το σενάριο και της δόθηκαν μόνο οι έξι σελίδες με τις σκηνές της[16] και δεν της επιτρεπόταν να αυτοσχεδιάσει ούτε μία λέξη.[17] Όταν ρωτήθηκε να σχολιάσει το σενάριο της ταινίας Κράμερ εναντίον Κράμερ (Kramer vs. Kramer, 1979), σε μια συνάντησή της με τον παραγωγό Σταν Τζάφι, το σκηνοθέτη Ρόμπερτ Μπέντον και τον πρωταγωνιστή Ντάστιν Χόφμαν, η Στριπ επέμενε ότι ο χαρακτήρας της δεν ήταν αντιπροσωπευτικός των περισσότερων αληθινών γυναικών που αντιμετώπισαν προβλήματα στο γάμο τους και μάχη επιμέλειας παιδιών, και ότι γράφτηκε ως "υπερβολικά διαβολική".[12] Οι Τζάφι, Μπέντον και Χόφμαν συμφώνησαν μαζί της και άλλαξαν το σενάριο.[12] Για να προετοιμαστεί για το ρόλο, η Στριπ μίλησε με τη μητέρα της για τη ζωή της ως μητέρα και νοικοκυρά χωρίς καριέρα.[18] Ο Μπέντον επέτρεψε στην Στριπ να γράψει τους διαλόγους σε δύο πολύ σημαντικές σκηνές παρά τις αντιρρήσεις του Χόφμαν.[19] Ο Χόφμαν αργότερα είπε γι' αυτήν "Εργάζεται εκπληκτικά σκληρά, σε βαθμό να της γίνεται εμμονή. Νομίζω ότι δεν σκέφτεται τίποτα άλλο από αυτό που κάνει".[20] Η Στριπ έλαβε κριτική αποδοχή για την ερμηνεία της στις ταινίες Μανχάταν, The Seduction of Joe Tynan και Κράμερ εναντίον Κράμερ για την οποία βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα[21] και Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου.[22]
1980-1989
H Μέριλ Στριπ στα Όσκαρ το 1989

Το 1981 η Στριπ έπαιξε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η Ερωμένη του Γάλλου Λοχαγού (The French Lieutenant's Woman) και βραβεύτηκε με BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο.[23] Ακολούθησε η ταινία Η Ύποπτη (Still of the Night) το 1982 όπου ξανασυνεργάστηκε με το σκηνοθέτη Ρόμπερτ Μπέντον και πρωταγωνίστησε μαζί με τους Ρόι Σάιντερ και Τζέσικα Τάντι. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε ως Πολωνή επιζήσασα του Oλοκαυτώματος στην ταινία Η Εκλογή της Σόφι (Sophie's Choice). Ο Γουίλιαμ Στάιρον έγραψε το βιβλίο έχοντας στο μυαλό του την Ούρσουλα Άντρες για τη Σόφι, αλλά η Στριπ ήταν αποφασισμένη να διεκδικήσει τον ρόλο. Αφού πήρε στα χέρια της το σενάριο, πήγε στον Άλαν Τζ. Πακούλα και τον ικέτευσε να της δώσει το ρόλο. Η Στριπ γύρισε τη σκηνή της «εκλογής» με μία μόνο λήψη και αρνήθηκε να το κάνει ξανά καθώς βρήκε το συγκεκριμένο γύρισμα εξαιρετικά επώδυνο και συναισθηματικά εξαντλητικό.[24] Ανάμεσα στα πολλά βραβεία που έλαβε κέρδισε και το Όσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της.[25]

Ακολούθησε η βιογραφική ταινία Η Εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ (Silkwood) το 1983, όπου υποδύθηκε τον πρώτο της αληθινό χαρακτήρα, την ακτιβίστρια σωματείου Κάρεν Σίλκγουντ. Για να προετοιμαστεί για το ρόλο είπε ότι συναντήθηκε με ανθρώπους που γνώριζαν καλά τη Σίλκγουντ για να μάθει περισσότερα γι' αυτήν και κάνοντας αυτό συνειδητοποίησε ότι κάθε άνθρωπος έβλεπε μια διαφορετική εκδοχή της Σίλκγουντ.[26] Η Στριπ έδωσε έμφαση στα γεγονότα της ζωής της Σίλκγουντ λέγοντας «Δεν προσπάθησα να γίνω η Κάρεν. Απλά προσπάθησα να δω τι έκανε. Συμπλήρωσα όλες τις πληροφορίες που μπορούσα να βρω γι' αυτήν... Αυτό που τελικά έκανα ήταν να δω τα γεγονότα της ζωής της και να προσπαθήσω να την καταλάβω από μέσα».[26] Επόμενες ταινίες της ήταν το Μια αγάπη γεννιέται (Falling in Love, 1984) όπου συμπρωταγωνίστησε μαζί με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και το βρετανικό δράμα Η Ασυμβίβαστη (Plenty, 1985). Ακολούθησαν οι ταινίες Πέρα από την Αφρική (Out of Africa, 1985) όπου έπαιξε μαζί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Φλογισμένες σχέσεις (Heartburn, 1986) και Ξένοι στην ίδια πόλη (Ironweed, 1987), στις οποίες συμπρωταγωνίστησε μαζί με τον Τζακ Νίκολσον. Το 1988 πρωταγωνίστησε στην ταινία Κραυγή στο σκοτάδι (A Cry in the Dark), όπου υποδύθηκε τη Λίντι Τσάμπερλεν, μια Αυστραλέζα που κατηγορήθηκε για το φόνο της νεογνής κόρης της ενώ η ίδια υποστήριξε ότι την είχαν απαγάγει. Για την ερμηνεία της η Στριπ κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών.[27]

Το 1989 η Στριπ έπαιξε τον πρώτο της κωμικό ρόλο στην ταινία Διαβολογυναίκα (She-Devil). Το περιοδικό Time σχολίασε για τη Στριπ ότι ήταν ο μόνος λόγος για να δει κάποιος την ταινία.[28]
1990-1999

Το 1991 η Στριπ υποδύθηκε μια εθισμένη στα ναρκωτικά ηθοποιό στην ταινία Φλερτάροντας τη Ζωή (Postcards from the Edge) μαζί με τους Ντένις Κουέιντ και Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Μαζί με τη φίλη της Γκόλντι Χον, ήθελαν να κάνουν μια ταινία μαζί. Αφού κοίταξαν αρκετά πρότζεκτ, αποφάσισαν το Θέλμα & Λουίζ (Thelma & Louise), αλλά η εγκυμοσύνη της Στριπ συνέπεσε με τα γυρίσματα και οι παραγωγοί αποφάσισαν να συνεχίσουν με τις Σούζαν Σαράντον και Τζίνα Ντέιβις.[10] Τελικά πρωταγωνίστησαν μαζί στη μαύρη κωμωδία Ο θάνατος σου πάει πολύ (Death Becomes Her, 1992).

Ακολούθησε η ταινία Το Σπίτι των Πνευμάτων (The House of the Spirits) το 1993 όπου έπαιξε μαζί με τους Γκλεν Κλόουζ και Τζέρεμι Άιρονς. Το 1994 πρωταγωνίστησε στο περιπετειώδης θρίλερ Άγριος Ποταμός (The River Wild), το 1995 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Κλιντ Ίστγουντ στην ταινία Οι Γέφυρες του Μάντισον (The Bridges of Madison County), το 1996 μαζί με τους Ντάιαν Κίτον και Λεονάρντο Ντι Κάπριο στην ταινία Σταγόνες Αγάπης (Marvin's Room), το 1998 συμπρωταγωνίστησε μαζί με τους Γουίλιαμ Χαρτ και Ρενέ Ζελβέγκερ στο Κάτι Αληθινό (One True Thing) και το 1999 στο Μια τρυφερή σχέση (Music of the Heart) σε σκηνοθεσία Γουές Κρέιβεν. Για τις ταινίες Οι Γέφυρες του Μάντισον, Κάτι αληθινό και Μια τρυφερή σχέση η Στριπ έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ α' γυναικείου ρόλου.[29]

2000-2009
Η Μέριλ Στριπ το 2004

Το 2000 έκανε μια μικρή εμφάνιση στην ταινία Α.Ι. Τεχνητή Νοημοσύνη (A.I. Artificial Intelligence) σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ. Το 2002 συμπρωταγωνίστησε μαζί με τον Νίκολας Κέιτζ στο Adaptation. Η ταινία έλαβε πολύ καλά σχόλια από κοινό και κριτικούς[30] και έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου[31] ενώ η Στριπ κέρδισε την τέταρτη Χρυσή Σφαίρα.[32] Tην ίδια χρονιά, εμφανίστηκε μαζί με τις Νικόλ Κίντμαν και Τζούλιαν Μουρ στην ταινία Οι Ώρες (The Hours), βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνινγκαμ. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Στίβεν Ντάλντρι και εστίαζε σε τρεις γυναίκες από διαφορετική γενιά η καθεμία των οποίων οι ζωές συνδέονται με κάποιο τρόπο με τη νουβέλα Mrs. Dalloway της Βιρτζίνια Γουλφ. Η ταινία έλαβε διθυραμβικές κριτικές και η Στριπ έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα α' γυναικείου ρόλου στην κατηγορία δράμα.[32]

Το 2003 πραγματοποίησε μια κάμεο εμφάνιση ως ο εαυτός της στην κωμωδία Οι Κολλητοί (Stuck on You) των αδερφών Φαρέλι και πρωταγωνίστησε μαζί με τους Αλ Πατσίνο και Έμμα Τόμσον στη μίνι σειρά Ο Θεός Ξέχασε τον Παράδεισο (Angels in America) για την οποία έλαβε το δεύτερο βραβείο Έμμυ[33] και την πέμπτη Χρυσή Σφαίρα.[34] Το 2004 βραβεύτηκε με το Life Achievement Award από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου[35] και εμφανίστηκε μαζί με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον στην ταινία Ο Ανθρωπος της Μαντζουρίας (The Manchurian Candidate) που σκηνοθέτησε ο Τζόναθαν Ντέμι. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε μαζί με τον Τζιμ Κάρεϊ στην ταινία Λέμονι Σνίκετ: Μια Σειρά από Ατυχή Γεγονότα (Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events), βασισμένη στα τρία πρώτα βιβλία της σειράς Λέμονι Σνίκετ. Η Στριπ υποδύθηκε το ρόλο της θείας Τζοσεφίν. Η ταινία έλαβε κυρίως θετικές κριτικές[36] και βραβεύτηκε με Όσκαρ μακιγιάζ.[37]

Το 2005 η Στριπ πρωταγωνίστησε μαζί με την Ούμα Θέρμαν στην αισθηματική κομεντί Εγώ, Αυτός & η Μητέρα του (Prime). Την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε στην τελευταία ταινία του Ρόμπερτ Άλτμαν Η Καλύτερη Παρέα (A Prairie Home Companion) και στην μεγάλη εισπρακτική επιτυχία Ο Διάβολος Φοράει Prada (The Devil Wears Prada). Στην ταινία υποδύθηκε τη δυναμική και απαιτητική συντάκτρια ενός περιοδικού μόδας και ήταν το αφεντικό μιας προσφάτως απόφοιτης κολεγίου, που υποδύθηκε η Αν Χάθαγουεϊ. Η ερμηνεία της Στριπ έλαβε εξαιρετικά σχόλια και βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα[38] και έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ α' γυναικείου ρόλου.[39] Μέχρι τότε ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην καριέρα της Στριπ, με εισπράξεις 326,5 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[40]

Η Στριπ πρωταγωνίστησε μαζί με τη Ρις Γουίδερσπουν στο δραματικό θρίλερ Έκδοση Κρατουμένου (Rendition) το 2007. Η ταινία αποδείχτηκε εισπρακτική αποτυχία[41] και έλαβε αρνητικές κριτικές.[42] Την ίδια χρονιά έπαιξε μαζί με τους Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τομ Κρουζ στο Λέοντες αντί Αμνών (Lions for Lambs).
Η Μέριλ Στριπ μαζί με το καστ και το συγκρότημα ABBA στη σουηδική πρεμιέρα του Mamma Mia! τον Ιούλιου του 2008.

Το 2008, η Στριπ γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία με τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο Mamma Mia! Η Ταινία (Mamma Mia!), την κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου μιούζικαλ, βασισμένο στα τραγούδια του σουηδικού συγκροτήματος ABBA. Στην ταινία συμπρωταγωνιστούν οι Αμάντα Σέιφραϊντ, Πιρς Μπρόσναν και Κόλιν Φερθ. Η Στριπ υποδύθηκε μια μητέρα και πρώην τραγουδίστρια, της οποία η κόρη και μέλλουσα νύφη που δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, προσκαλεί τρεις υποψήφιους στο γάμο της στο ελληνικό νησί Σκόπελος.[43] Το Mamma Mia! έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, αποφέροντας 602,6 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και παραμένει μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της Στριπ[44] καθώς και το μεγαλύτερο σε εισπράξεις μιούζικαλ όλων των εποχών.[45] Η ερμηνεία της Στριπ έλαβε κυρίως θετικά σχόλια και έλαβε άλλη μία υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.[46] Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε μαζί με τους Έιμι Άνταμς, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Βαϊόλα Ντέιβις στην ταινία Αμφιβολία (Doubt). Η ταινία έλαβε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ συμπεριλαμβανομένου και α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Στριπ.[47]

Την επόμενη χρονιά η Στριπ υποδύθηκε τη σεφ Τζούλια Τσάιλντ στην ταινία Τζούλι & Τζούλια (Julie & Julia) και πρωταγωνίστησε μαζί με τους Άλεκ Μπάλντουιν και Στιβ Μάρτιν στο Είναι Μπερδεμένο (It's Complicated). Έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα και για τις δύο ταινίες αλλά κέρδισε για το Τζούλι & Τζούλια.[48] Επίσης για την ίδια ταινία έλαβε τη 16η υποψηφιότητά της για Όσκαρ.[49]
2010-σήμερα

Το 2011 ενσάρκωσε την πρώην Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ στην ταινία Η Σιδηρά Κυρία (The Iron Lady). Για την ερμηνεία της βραβεύτηκε με Όσκαρ[50], Χρυσή Σφαίρα[51] και BAFTA[52] Α' Γυναικείου Ρόλου και έλαβε υποψηφιότητα για Screen Actors Guild Award[53] Το 2012 συμπρωταγωνίστησε μαζί με τους Τόμι Λι Τζόουνς και Στιβ Καρέλ στην αισθηματική κομεντί Ποτέ Δεν Είναι Αργά (Hope Springs).[54] Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου.[55] To 2013 συμπρωταγωνίστησε μαζί με την Τζούλια Ρόμπερτς στην ταινία Αύγουστος (August: Osage County), βασισμένη στο ομότιτλο βραβευμένο με Πούλιτζερ θεατρικό του Τρέισι Λετς και σε σκηνοθεσία του Τζον Γουέλς. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν το Σεπτέμβριο του 2012 και κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το Δεκέμβριο του 2013.[56] Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου[57] και Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ.[58]

Προσωπική ζωή

Η Μέριλ Στριπ ήταν αρραβωνιασμένη με τον ηθοποιό Τζον Καζάλ μέχρι τον θάνατό του από καρκίνο στους πνεύμονες τον Μάρτιο του 1978.[59] Παντρεύτηκε τον γλύπτη Ντον Γκάμερ στις 30 Σεπτεμβρίου 1978[60] και απέκτησαν τέσσερα παιδιά: Τον Χένρι «Χανκ» Γουλφ Γκάμερ, τη Μέρι Γουίλα «Μάμι» Γκάμερ, την Γκρέις Τζέιν Γκάμερ και τη Λουίζα Τζέικομπσον Γκάμερ.

Φιλμογραφία
Κινηματογράφος

Τηλεόραση

Παραπομπές

Santas, Constantine (2002). Responding to Film. Rowman & Littlefield‏, σελ. 187. ISBN 0830415807.
Hollinger, Karen (2006). The Actress: Hollywood Acting and the Female Star. CRS Press, σελ. 94–95. ISBN 0415977924.
The Middle East. Library Information and Research Service. 2005, σελ. 204.
Robert Battle. «Meryl Streep». Ancestry.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Meryl Streep Biography (1949–)». Film Reference.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
ASSOCIATED PRESS (3 Οκτωβρίου 2001). «Artist Mary W. Streep , mother of actress Meryl, dies at 86». The Star-Ledger. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Meryl Streep Biography». Yahoo! Movies. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«N.J. Teachers Honor 6 Graduates». The Philadelphia Inquirer. 12 Νοεμβρίου 1983. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012. «Streep is a graduate of Bernards High School in Bernardsville...»
«Meryl Streep». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Information, Considered & Delayed Projects». SimplyStreep.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Gray, Paul (3 Δεκεμβρίου 1979). «Cinema: A Mother Finds Herself». Time: σελ. 3. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Magazines Archive». SimplyStreep.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012. citing «Meryl Streep to the Rescue». Ms. Magazine. Φεβρουάριος 1979.
«Magazines Archive». SimplyStreep.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012. citing «Star Treks». Horizon Magazine. Αύγουστος 1978.
«Meryl Streep Emmy Award Winner». emmys.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 51st Academy Awards (1979) Nominees and Winners». oscars.org. 9 Απριλίου 1979. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Magazines Archive». SimplyStreep.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Hollinger, Karen (2006). The Actress: Hollywood Acting and the Female Star. Routledge, σελ. 76. ISBN 0415977924. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Hollinger, σελ. 75.
Hollinger, σελ. 77.
«Magazines Archive». SimplyStreep.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Golden Globes, USA». Internet Movie Database. 26 Ιανουαρίου 1980. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 52nd Academy Awards (1980) Nominees and Winners». oscars.org. 14 Απριλίου 1980. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«BAFTA Awards». IMDb. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Skow, John (7 Σεπτεμβρίου 1981). «What Makes Meryl Magic». Time. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 55th Academy Awards (1983) Nominees and Winners». oscars.org. 11 Απριλίου 1983. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Ebert, Roger. David Bordwell (2006). Awake in the dark: the best of Roger Ebert: forty years of reviews, essays, and interviews. University of Chicago Press, σελ. 64. ISBN 0226182002. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Cannes Film Festival». IMDb. 11 Μαΐου - 23 Μαΐου 1989. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
Corliss, Richard (11 Δεκεμβρίου 1989). «Warty Worm, "She-Devil" review». Time magazine. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Meryl Streep: those 17 Oscar nominations in full». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Adaptation (2002)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 75th Academy Awards (2003) Nominees and Winners». oscars.org. 23 Μαρτίου 2003. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Golden Globes, USA». Internet Movie Database. 19 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Emmy Awards». IMDb. 14 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Golden Globes, USA». IMDb. 25 Ιανουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Rochelle L. Levy. «Meryl Streep 32nd AFI Life Achievement Award». AFI. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 77th Academy Awards (2005) Nominees and Winners». oscars.org. 27 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Golden Globes, USA». IMDb. 15 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 79th Academy Awards (2007) Nominees and Winners». oscars.org. 25 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Ο Διάβολος Φοράει Prada στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Έκδοση Κρατουμένου στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Rendition (2007)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 227 Ιανουαρίου 2012. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
Mansfield, Paul (15 Ιουλίου 2008). «Mamma Mia! Unfazed By The Fuss In Skopelos». The Telegraph (London). Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Mamma Mia! στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Genres: Musical». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Golden Globes, USA». IMDb. 11 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 81st Academy Awards (2009) Nominees and Winners». oscars.org. 22 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Golden Globe Awards 2009». Hollywood Foreign Press Association. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Gans, Andrew (2 Φεβρουαρίου 2010). «Academy Award Nominations Announced Feb. 2; "Nine" Receives Four Noms». Playbill.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Academy Awards Nominations in 2012». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«The 69th Annual Golden Globe Awards». imdb.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«BAFTA Film Awards Nominations in 2012». bafta.org. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
«Nominations Announced for the 18th Annual Screen Actors Guild Awards®». sagawards.org. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Karen Valby (26 Ιουλίου 2012). «Hope Springs (2012) Meryl Streep and Tommy Lee Jones try to save their marriage with a little help from their therapist, played by Steve Carell». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2012.
«70th Golden Globe Awards - Nominations». goldenglobes.org. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2012.
Aly Semigran (16 Φεβρουαρίου 2012). «It's official: Meryl Streep and Julia Roberts to star in 'August: Osage County' together». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
«86th Academy Awards Nominations». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2014.
«71st Golden Globe Awards - Nominations». hfpa.org. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
«Richard Shepard Talks John Cazale Doc, Plus The Trailer For 'I Knew It Was You'». theplaylist.blogspot.com. 6 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.

«The Lewiston Daily Sun». 3 Οκτωβρίου 1978. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.

Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1928–1940

Τζάνετ Γκέινορ (1928) Μαίρη Πίκφορντ (1929) Νόρμα Σίρερ (1930) Μαρί Ντρέσλερ (1931) Έλεν Χέιζ (1932) Κάθριν Χέπμπορν (1933) Κλοντέτ Κολμπέρ (1934) Μπέτι Ντέιβις (1935) Λουίζ Ράινερ (1936) Λουίζ Ράινερ (1937) Μπέτι Ντέιβις (1938) Βίβιαν Λι (1939) Τζίντζερ Ρότζερς (1940)

1941–1960

Τζόαν Φοντέιν (1941) Γκριρ Γκάρσον (1942) Τζένιφερ Τζόουνς (1943) Ίνγκριντ Μπέργκμαν (1944) Τζόαν Κρόφορντ (1945) Ολίβια ντε Χάβιλαντ (1946) Λορέτα Γιανγκ (1947) Τζέιν Γουάιμαν (1948) Ολίβια ντε Χάβιλαντ (1949) Τζούντι Χόλιντεϊ (1950) Βίβιαν Λι (1951) Σίρλεϊ Μπουθ (1952) Όντρεϊ Χέπμπορν (1953) Γκρέις Κέλλυ (1954) Άννα Μανιάνι (1955) Ίνγκριντ Μπέργκμαν (1956) Τζοάν Γούντγουορντ (1957) Σούζαν Χέιγουορντ (1958) Σιμόν Σινιορέ (1959) Ελίζαμπεθ Τέιλορ (1960)

1961–1980

Σοφία Λόρεν (1961) Αν Μπάνκροφτ (1962) Πατρίσια Νιλ (1963) Τζούλι Άντριους (1964) Τζούλι Κρίστι (1965) Ελίζαμπεθ Τέιλορ (1966) Κάθριν Χέπμπορν (1967) Κάθριν Χέπμπορν / Μπάρμπρα Στρέιζαντ (1968) Μάγκι Σμιθ (1969) Γκλέντα Τζάκσον (1970) Τζέιν Φόντα (1971) Λάιζα Μινέλι (1972) Γκλέντα Τζάκσον (1973) Έλεν Μπέρστιν (1974) Λουίζ Φλέτσερ (1975) Φέι Ντάναγουεϊ (1976) Ντάιαν Κίτον (1977) Τζέιν Φόντα (1978) Σάλι Φιλντ (1979) Σίσι Σπέισεκ (1980)

1981–2000

Κάθριν Χέπμπορν (1981) Μέριλ Στριπ (1982) Σίρλεϊ Μακ Λέιν (1983) Σάλι Φιλντ (1984) Τζέραλντιν Πέιτζ (1985) Μάρλι Μάτλιν (1986) Σερ (1987) Τζόντι Φόστερ (1988) Τζέσικα Τάντι (1989) Κάθι Μπέιτς (1990) Τζόντι Φόστερ (1991) Έμμα Τόμσον (1992) Χόλι Χάντερ (1993) Τζέσικα Λανγκ (1994) Σούζαν Σαράντον (1995) Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (1996) Έλεν Χαντ (1997) Γκουίνεθ Πάλτροου (1998) Χίλαρι Σουάνκ (1999) Τζούλια Ρόμπερτς (2000)

2001–σήμερα

Χάλι Μπέρι (2001) Νικόλ Κίντμαν (2002) Σαρλίζ Θερόν (2003) Χίλαρι Σουάνκ (2004) Ρις Γουίδερσπουν (2005) Έλεν Μίρεν (2006) Μαριόν Κοτιγιάρ (2007) Κέιτ Γουίνσλετ (2008) Σάντρα Μπούλοκ (2009) Νάταλι Πόρτμαν (2010) Μέριλ Στριπ (2011) Τζένιφερ Λόρενς (2012) Κέιτ Μπλάνσετ (2013) Τζούλιαν Μουρ (2014) Μπρι Λάρσον (2015) Έμμα Στόουν (2016) Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (2017)

Πλήρης κατάλογος (1928–1940) (1941–1960) (1961–1980) (1981–2000) (2001–2020)

Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
1936–1940

Γκέιλ Σόντεργκααρντ (1936) Άλις Μπρέιντι (1937) Φέι Μπέιντερ (1938) Χάτι ΜακΝτάνιελ (1939) Τζέιν Ντάργουελ (1940)

1941–1960

Μαίρη Άστορ (1941) Τερέζα Ράιτ (1942) Κατίνα Παξινού (1943) Έθελ Μπάριμορ (1944) Αν Ριβίαρ (1945) Αν Μπάξτερ (1946) Σελέστ Χολμ (1947) Κλερ Τρέβορ (1948) Μερσέντες ΜακΚέιμπριτζ (1949) Ζόζεφιν Χαλ (1950) Κιμ Χάντερ (1951) Γκλόρια Γκράχαμ (1952) Ντόνα Ριντ (1953) Έυα Μαρί Σεντ (1954) Τζο Βαν Φλιτ (1955) Ντόροθι Μαλόουν (1956) Μιγιόσι Ουμέκι (1957) Γουέντι Χίλλερ (1958) Σέλλεϊ Γουίντερς (1959) Σίρλεϊ Τζόουνς (1960)

1961–1980

Ρίτα Μορένο (1961) Πάτι Ντιούκ (1962) Μάργκαρετ Ράδερφορντ (1963) Λίλα Κέντροβα (1964) Σέλλεϊ Γουίντερς (1965) Σάντι Ντένις (1966) Εστέλ Πάρσονς (1967) Ρουθ Γκόρντον (1968) Γκόλντι Χον (1969) Έλεν Χέιζ (1970) Κλόρις Λίτσμαν (1971) Αϊλίν Έκχαρτ (1972) Τέιτουμ Ο'Νιλ (1973) Ίνγκριντ Μπέργκμαν (1974) Λι Γκραντ (1975) Μπέατρις Στρέιτ (1976) Βανέσα Ρεντγκρέιβ (1977) Μάγκι Σμιθ (1978) Μέριλ Στριπ (1979) Μαίρη Στρίνμπερτζεν (1980)

1981–2000

Μορίν Στέιπλετον (1981) Τζέσικα Λανγκ (1982) Λίντα Χαντ (1983) Πέγκι Άσκροφτ (1984) Αντζέλικα Χιούστον (1985) Νταϊάν Γουίστ (1986) Ολυμπία Δουκάκη (1987) Τζίνα Ντέιβις (1988) Μπρέντα Φρίκερ (1989) Γούπι Γκόλντμπεργκ (1990) Μερσέντες Ρούελ (1991) Μαρίζα Τομέι (1992) Άννα Πάκουιν (1993) Νταϊάν Γουίστ (1994) Μίρα Σορβίνο (1995) Ζυλιέτ Μπινός (1996) Κιμ Μπέισινγκερ (1997) Τζούντι Ντεντς (1998) Αντζελίνα Τζολί (1999) Μάρσα Γκέι Χάρντεν (2000)

2001–σήμερα

Τζένιφερ Κόνελι (2001) Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς (2002) Ρενέ Ζελβέγκερ (2003) Κέιτ Μπλάνσετ (2004) Ρέιτσελ Βάις (2005) Τζένιφερ Χάντσον (2006) Τίλντα Σουίντον (2007) Πενέλοπε Κρουζ (2008) Μο' Νικ (2009) Μελίσα Λίο (2010) Οκτάβια Σπένσερ (2011) Αν Χάθαγουεϊ (2012) Λουπίτα Νιόνγκο (2013) Πατρίσια Αρκέτ (2014) Αλίσια Βικάντερ (2015) Βαϊόλα Ντέιβις (2016) Άλισον Τζάνεϊ (2017)

Πλήρης κατάλογος (1936–1940) (1941–1960) (1961–1980) (1981–2000) (2001–2020)

BAFTA Καλύτερου Α΄ Γυναικείου Ρόλου
1952–1967

Βίβιαν Λι Βρετανή & Σιμόν Σινιορέ αλλοδαπή (1952) Όντρεϊ Χέπμπορν Βρετανή & Λέσλι Κάρον αλλοδαπή (1953) Ίβον Μίτσελ Βρετανή & Κόρνελ Μπόρτσερς αλλοδαπή (1954) Κέιτι Τζόνσον Βρετανή & Μπέτσι Μπλέρ αλλοδαπή (1955) Βιρτζίνια Μακένα Βρετανή & Άννα Μανιάνι αλλοδαπή (1956) Χέδερ Σηρς Βρετανή & Σιμόν Σινιορέ αλλοδαπή (1957) Αϊρίν Γουόρθ Βρετανή & Σιμόν Σινιορέ αλλοδαπή (1958) Όντρεϊ Χέπμπορν Βρετανή & Σίρλεϊ Μακ Λέιν αλλοδαπή (1959) Ρέιτσελ Ρόμπερτς Βρετανή & Σίρλεϊ Μακ Λέιν αλλοδαπή (1960) Ντόρα Μπράιαν Βρετανή & Σοφία Λόρεν αλλοδαπή (1961) Λέσλι Κάρον Βρετανή & Αν Μπάνκροφτ αλλοδαπή (1962) Ρέιτσελ Ρόμπερτς Βρετανή & Πατρίσια Νιλ αλλοδαπή (1963) Όντρεϊ Χέπμπορν Βρετανή & Αν Μπάνκροφτ αλλοδαπή (1964) Τζούλι Κρίστι Βρετανή & Πατρίσια Νιλ αλλοδαπή (1965) Ελίζαμπεθ Τέιλορ Βρετανή & Ζαν Μορό αλλοδαπή (1966) Έντιθ Έβανς Βρετανή & Ανούκ Εμέ αλλοδαπή (1967)

1968–σήμερα
Κάθριν Χέπμπορν (1968) Μάγκι Σμιθ (1969) Κάθριν Ρος (1970) Γκλέντα Τζάκσον (1971) Λάιζα Μινέλι (1972) Στεφάν Οντράν (1973) Τζοάν Γούντγουορντ (1974) Έλεν Μπέρστιν (1975) Λουίζ Φλέτσερ (1976) Ντάιαν Κίτον (1977) Τζέιν Φόντα (1978) Τζέιν Φόντα (1979) Τζούντι Ντέιβις (1980) Μέριλ Στριπ (1981) Κάθριν Χέπμπορν (1982) Τζούλι Γουόλτερς (1983) Μάγκι Σμιθ (1984) Πέγκι Άσκροφτ (1985) Μάγκι Σμιθ (1986) Αν Μπάνκροφτ (1987) Μάγκι Σμιθ (1988) Πολίν Κόλινς (1989) Τζέσικα Τάντι (1990) Τζόντι Φόστερ (1991) Έμμα Τόμσον (1992) Χόλι Χάντερ (1993) Σούζαν Σαράντον (1994) Έμμα Τόμσον (1995) Μπρέντα Μπλέθιν (1996) Τζούντι Ντεντς (1997) Κέιτ Μπλάνσετ (1998) Ανέτ Μπένινγκ (1999) Τζούλια Ρόμπερτς (2000) Τζούντι Ντεντς (2001) Νικόλ Κίντμαν (2002) Σκάρλετ Γιόχανσον (2003) Ιμέλντα Στόντον (2004) Ρις Γουίδερσπουν (2005) Έλεν Μίρεν (2006) Μαριόν Κοτιγιάρ (2007) Κέιτ Γουίνσλετ (2008) Κάρεϊ Μάλιγκαν (2009) Νάταλι Πόρτμαν (2010) Μέριλ Στριπ (2011) Εμανουέλ Ριβά (2012) Κέιτ Μπλάνσετ (2013) Τζούλιαν Μουρ (2014) Μπρι Λάρσον (2015) Έμμα Στόουν (2016) Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (2017)

Αμερικανοί

Αμερικανικές ταινίες

Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες

Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License