O Χένρι Γκαντ (Henry Gantt, 20 Μαΐου 1861 - 23 Νοεμβρίου 1919 ) ήταν ένας Αμερικάνος μηχανικός και διοικητικός σύμβουλος, ο οποίος έμεινε γνωστός από την ανάπτυξη του ομώνυμου ιστογράμματος, διάγραμμα Γκαντ στη δεκαετία του 1910. Το διάγραμμα αυτό χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς σε πολλά κατασκευαστικά έργα και εξακολουθεί να αποτελεί βασικό εργαλείο της επιστήμης διαχείρισης έργων.[2] Ήταν συνεργάτης του Taylor, συνέβαλε σημαντικά στους τομείς χρονικού προγραμματισμού και του ελέγχου της εργασίας, καθώς και στα συστήματα αμοιβής των εργαζόμενων.
Το έργο του
Ο Γκαντ υποστήριζε ότι η έλλειψη αποδοτικότητας στην παραγωγή οφειλόταν, σε μεγάλο βαθμό, στην αδυναμία του μάνατζμεντ να διαμορφώνει ρεαλιστικά πρότυπα. Επειδή τα πρότυπα παραγωγής πριν από το επιστημονικό μάνατζμεντ δεν ήταν ρεαλιστικά - είτε πολύ υψηλά είτε, συχνότερα, πολύ χαμηλά - δεν ήταν παράξενο ότι η έλλειψη αποδοτικότητας τόσο στους εργαζόμενους όσο και στο χρονικό προγραμματισμό της εργασίας αποτελούσε το χαρακτηριστικό πολλών επιχειρήσεων.
Τις δύο πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, ο Gantt υποστήριζε ότι, για να λειτουργεί αποδοτικά, το μάνατζμεντ απαιτούσε επιστημονικά καθορισμένα πρότυπα για την εργασία και μετρήσεις, θα μπορούσαν να οριστούν ρεαλιστικά πρότυπα για την εργασία. Αφού προσδιοριστεί η φύση και η ποσότητα εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί, τότε αυτή η εργασία μπορεί να προγραμματιστεί αποτελεσματικά.
Ο Γκαντ πίστευε ότι οι εργάτες θα είναι παραγωγικότεροι αν υπάρχει κάποιο πραγματικό κίνητρο για την υπέρβαση του κανονικού επιπέδου παραγωγής που να έχει καθοριστεί επιστημονικά. Για να παρακινεί τους εργάτες να ξεπερνούν το ημερήσιο όριο παραγωγής, καθιέρωσε την παροχή ενός επιδόματος παραγωγής. Με τον τρόπο αυτόν, ο Γκαντ διαφοροποιήθηκε σημαντικά από τον Taylor, που είχε εισάγει το σύστημα αμοιβής με το κομμάτι. Ο Γκαντ προσέφερε όχι μόνο την αμοιβή με το κομμάτι αλλά και ένα πρόσθετο επίδομα παραγωγή μεγαλύτερη από το αναμενόμενο ημερήσιο όριο. Και τα δύο συστήματα αμοιβών - αμοιβή με το κομμάτι και επίδομα παραγωγής - χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Ο Taylor επικεντρώθηκε σχεδόν στην εργασία του εργάτη, ενώ ο Γκαντ έστρεψε την προσοχή στην υποκίνηση του εργάτη, κάτι που έμελλε να αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων τις δεκαετίες μετά την πρωτοποριακή εργασία του Γκαντ και να αναπτυχθεί από πολλούς θεωρητικούς του μάνατζμεντ όπως οι Mayo, Herzberg και Maslow.
Διάγραμμα Γκαντ
Ο Χένρι Γκαντ δημιούργησε πολλούς διαφορετικούς τύπους διαγραμμάτων. Επιπλέον σχεδίασε τα διαγράμματα αυτά ώστε οι επιστάτες ενός έργου ή αλλιώς οι επόπτες του θα μπορούσαν γρήγορα να γνωρίζουν εάν η παραγωγή ήταν μέσα, μπροστά ή πίσω από το προκαθορισμένο πρόγραμμα. Το σύγχρονο λογισμικό διαχείρισης έργων περιλαμβάνει αυτήν την κρίσιμη λειτουργία ακόμη και σήμερα.
Ο Γκαντ (1903) περιγράφει δύο τύπους ισορροπιών: την "ανθρώπινη ισορροπία" που παρουσιάζει τί κάθε εργαζόμενος πρέπει να κάνει και τί έκανε, και την καθημερινή ισορροπία της εργασίας, η οποία περιγράφει τί ποσό της εργασίας οφείλεται να γίνει και τί ποσό που εν τέλη γίνεται. Ο Γκαντ δίνει ένα παράδειγμα με τις εργασίες που απαιτούν αρκετές ημέρες για να ολοκληρωθούν. Η καθημερινή ισορροπία βρίσκετε στις "σειρές" για κάθε ημέρα και στις "στήλες" κάθε μέρος ή κάθε λειτουργία. Στην κορυφή κάθε στήλης βρίσκεται το ποσό που απαιτείται. Το ποσό που εισάγεται στο κατάλληλο κελί είναι ο αριθμός των μερών που γίνονται κάθε ημέρα και το συσσωρευτικό σύνολο για εκείνο το μέρος. Οι οριζόντιες μπάρες δείχνουν την ημερομηνία έναρξης της εργασίας και την ημερομηνία που η εργασία θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με το Γκαντ, η γραφική απεικόνιση της καθημερινής ισορροπίας της εργασίας είναι μια μέθοδος προγραμματισμού και καταγραφής της εργασίας. Σε αυτό το άρθρο, ο Γκαντ περιγράφει επίσης, τη χρήση των καρτών εργασίας για την ανάθεση έργων στους χειριστές και την καταγραφή του πόσου του έργου που πραγματοποιήθηκε κάθε ημέρα.
Στο έργο του Εργασία, Μισθοί και Κέρδη (αρχικά δημοσιευμένο το 1916)[3], ο Γκαντ συζητά ρητά για το σχεδιασμό ιδιαίτερα σε περιβάλλον εργασίας καταστήματος. Προτείνει να δίνεται στον επιστάτη κάθε ημέρα μία "σειρά εργασιών" που θα έπρεπε να είναι σε διαβαθμισμένη λίστα με τις εργασίες που θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν εκείνη την μέρα. Επιπλέον, συζητά την ανάγκη για συντονισμό των δραστηριοτήτων για να αποφεύγονται οι "παρεμβάσεις". Επίσης, προειδοποίησε ότι ακόμη και τα πιο κομψά προγράμματα αχρηστεύονται όταν αυτά αγνοούνται, μια πραγματικότητα την οποία διαπίστωσε και ο ίδιος.
Στην Οργάνωση για Εργασία (αρχικά δημοσιευμένο το 1919)[4], ο Γκαντ δίχνει δύο βασικές αρχές για τα διαγράμματά του: η πρώτη, καταγραφή των λειτουργιών βάση του μεγέθους του χρόνου που απαιτείται για την ολοκλήρωση, και η δεύτερη, τα κενά χρησιμεύουν στο να αντιπροσωπεύουν την ένταση των λειτουργιών που θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου. Ο Γκαντ παρουσιάζει ένα διάγραμμα εργασιών που δείχνει για κάθε μήνα του έτους, χρησιμοποιώντας μια λεπτή οριζόντια γραμμή, τον αριθμό των στοιχείων που παράγονται κατά τη διάρκεια εκείνου του μήνα. Επιπλέων, μια παχιά οριζόντια γραμμή δείχνει τον αριθμό των στοιχείων που παράγονται κατά τη διάρκεια του έτους. Κάθε σειρά του διαγράμματος αντιστοιχεί στην απαίτηση για έργο από έναν συγκεκριμένο ανάδοχο, και κάθε σειρά στο διάγραμμα προσδίδει τον εναρκτήριο και καταληκτικό μήνα παραδόσεων. Ίσως είναι μια διαδικασία ανάπτυξης ως σε ένα επίπεδο υψηλού μηχανολογικού σχεδιασμού ωστόσο είναι μια πολύ πρακτική προσέγγιση των διαγραμμάτων Γκαν και το πώς αυτά χρησιμοποιούνται σήμερα.
Τα διαγράμματα Γκαντ καταγραφής μηχανικών ή/και ανθρώπινων ενεργειών είναι περίπου όμοια, και τα δύο δείχνουν την πραγματική εργασία κάθε ημέρας και τη συσσωρευμένη κάθε εβδομάδας. Κάθε γραμμή του διαγράμματος αντιστοιχεί σε μία ιδιαίτερη μηχανή ή τον χειριστή. Εντούτοις, τα διαγράμματα αυτά δεν προσδιορίζουν ποιοι στόχοι επρόκειτο να γίνουν.
Συνεισφορά
Η συνεισφορά του Χένρι Γκαντ στην διοίκηση παραγωγής είναι η ακόλουθη:
το Διάγραμμα Γκαντ: Ακόμα αποδεκτό ως σημαντικό διοικητικό εργαλείο σήμερα, παρέχει μια γραφική απεικόνηση του σχεδιασμου και ελέγχου της εργασίας, και καταγραφή της προόδου προς τα στάδια ολοκλήρωσης ενός έργου. Το διάγραμμα έχει μια σύγχρονη παραλλαγή, ανάλυση PERT.
Βιομηχανική Αποδοτικότητα: Η βιομηχανική αποδοτικότητα μπορεί να παραχθεί μόνο από την εφαρμογή της επιστημονικής ανάλυσης σε όλες τις πτυχές της εργασίας σε εξέλιξη. Ο ρόλος της βιομηχανικής διαχείρισης είναι να βελτιωθεί το σύστημα με την εξάλειψη της πιθανότητας και των ατυχημάτων.
Ο Στόχος και το Σύστημα Επιδομάτων: Συνέδεσε το επίδομα που πληρώθηκε στους διευθυντές με τι πόσο καλά δίδαξαν τους υπαλλήλους τους για να βελτιώσουν την απόδοση.
Η κοινωνική ευθύνη της επιχείρησης: Θεώρησε ότι οι επιχειρήσεις έχουν υποχρεώσεις για την ευημερία της κοινωνίας στις οποίες λειτουργούν.
Αναφορές
(Αγγλικά) SNAC. w6805gs9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Gantt chart history Accessed 7 April 2007.
Gantt, Henry L., Work, Wages, and Profits, second edition, Engineering Magazine Co., New York, 1916. Reprinted by Hive Publishing Company, Easton, Maryland, 1973.
Gantt, Henry L., Organizing for Work, Harcourt, Brace, and Howe, New York, 1919. Reprinted by Hive Publishing Company, Easton, Maryland, 1973.
Βιβλιογραφία
«Μάνατζμεντ», Patrick J. Montana, Bruce H. Charnov, Μετάφραση Μαρία Ι. Ρούβαλη, Επιμέλεια Γιάννης Κατσαντώνης, Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
