.
Ο Γκίλμπερτ Νιούτον Λιούις (Gilbert Newton Lewis, 23 Οκτωβρίου 1875 - 23 Μαρτίου 1946), ξένο μέλος της Βασιλικής Κοινωνίας (Royal Society, από το The Royal Society of London for Improving Natural Knowledge)[1][2] ήταν Αμερικανός φυσικοχημικός, γνωστός για την ανακάλυψη του ομοιοπολικού δεσμού, της αρχής του ηλεκτρονιακού ζεύγους, της ηλεκτρονιακής δομής κατά Λιούις και άλλες συνεισφορές, όπως στη θεωρία σθένους - δεσμού, που διαμόρφωσε τις σύγχρονες θεωρίες για τη χημική δεσμολογία. Ο Λιούις, ακόμη, συνεισέφερε επιτυχημένα στη θερμοδυναμική, στη φωτοχημεία, στον ισοτοπικό διαχωρισμό, καθώς επίσης και στην οξεοβασική θεωρία κατά Λιούις.
Ο Γκίλμπερτ Νιούτον Λιούις γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1875, στο Γουάιμαουθ της Μασαχουσέτης (Weymouth, Massachusetts). Αφού έλαβε το διδακτορικό του στη χημεία από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (Harvard University) και μελέτησε επιπλέον στη Γερμανία και στις Φιλιππίνες, ο Λιούις μετακόμισε στην Καλιφόρνια για να διδάξει χημεία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ (California, Berkeley.). Αρκετά χρόνια αργότερα, έγινε ο πρόεδρος του τμήματος χημείας του πανεπιστημίου αυτού, θέση που κατείχε για όλην την υπόλοιπη ζωή του. Ως ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ενσωμάτωσε τις αρχές της θερμοδυναμικής στο πρόγραμμα του χημικού τμήματος και μεταρρύθμισε τη χημική θερμοδυναμική με ένα μαθηματικά αυστηρό τρόπο, που ήταν όμως προσιτός και στους κοινούς προπτυχιακούς χημικούς. Άρχισε να μετρά τις τιμές της ελεύθερης ενέργειας σε αρκετές χημικές διεργασίες, και ανόργανες και οργανικές.
Το 1916, πρότεινε τη θεωρία του για τη δεσμολογία και πρόσθεσε την πληροφόρηση για τα ηλεκτρόνια στον Περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων. Το 1926, ο Λιούις εισήγαγε τον όρο «φωτόνιο» για τη μικρότερη μονάδα της ενέργειας ακτινοβολίας. Το 1933, άρχισε την έρευνά του στον ισοτοπικό διαχωρισμό. Ο Λιούις εργάστηκε με το υδρογόνο και κατάφερε να διαχωρίσει ένα δείγμα βαρέως ύδατος. Μετά ασχολήθηκε με την οξεοβασική θεωρία του, και εργάστηκε στο πεδίο της φωτοχημείας, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του. Ήταν ένας «αδελφός» στο ΑΧΣ, δηλαδή της «Επαγγελματικής Αδελφότητας Χημείας».
Παρόλο που προτάθηκε 35 φορές, ο Λιούις ποτέ δεν έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Χημείας. Στις 23 Μαρτίου 1946, ο Λιούις βρέθηκε νεκρός στο εργαστήριό του στο Μπέρκλεϋ, ενώ χρησιμοποιούσε υδροκυάνιο, γεγονός που έκανε πολλούς να ισχυριστούν ότι η αιτία του θανάτου του ήταν η αυτοκτονία. Μετά το θάνατο του Λιούις, τα παιδιά του ακολούθησαν την καριέρα του πατέρα τους ως χημικοί.
Αναφορές και σημειώσεις
Hildebrand, J. H. (1947). "Gilbert Newton Lewis. 1875-1946". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society 5 (15): 491. doi:10.1098/rsbm.1947.0014. edit
Gilbert Newton Lewis: American chemist (1875-1946), Woodrow Wilson Leadership Program in Chemistry
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
WorldCat VIAF: 30534916 LCCN: n86864516 ISNI: 0000 0001 1050 2475 GND: 118976575 SUDOC: 069667381 NLA: 35303406 NDL: 00447581 CiNii: DA00269855
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Gilbert N. Lewis της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
