Ο Τζορτζ Χέιλ (George Ellery Hale, 29 Ιουνίου 1868 - 21 Φεβρουαρίου 1938) ήταν σπουδαίος Αμερικανός αστρονόμος.

Στην αρχή εργάσθηκε στο αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ μέχρι το 1893, στη συνέχεια ακολούθησε τις έρευνες και μελέτες του στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το έτος 1892 διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου όπου και οργάνωσε αστεροσκοπείο στο οποίο και ανέλαβε διευθυντής μέχρι το 1904. Όταν ιδρύθηκε και οργανώθηκε το αστεροσκοπείο επί του όρους Ουΐλσον ανέλαβε τη διεύθυνσή του μέχρι το 1923.

Επίσης το 1916 εκλέχθηκε πρόεδρος της επιτροπής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 1927 συνέχισε να εργάζεται σε ιδιωτικό αστεροσκοπείο όπου και κατασκεύασε ειδικό όργανο για τη μελέτη της φυσικής και χημικής σύστασης του Ηλίου, το γνωστό σήμερα φασματογράφο, θέτοντας έτσι και τα θεμέλια της φασματογραφίας. Το 1919 έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών των Παρισίων και στη συνέχεια της Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου. Για τις εξαιρετικές εργασίες του τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις τόσο αμερικανικές όσο και από ευρωπαϊκές επιστημονικές εταιρίες και ινστιτούτα.

Τέλος το 1895 εξέδωσε την «Αστροφυσική εφημερίδα» καθώς και πλείστα έργα. Το όνομά του φέρει, «τιμής ένεκεν», το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου, (για πολλά χρόνια), στο Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ.