Ο Τζωρτζ Άρθουρ Άκερλοφ (αγγλικά: George Arthur Akerlof, Νιου Χάβεν, Κονέκτικατ, ΗΠΑ, 17 Ιουνίου 1940) είναι Αμερικανός οικονομολόγος και καθηγητής στην έδρα Koshland του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκελεϊ. Το 2001 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών από κοινού με τον Μάικλ Σπενς (Michael Spence) και τον Τζόζεφ Στίγκλιτς (Joseph E. Stiglitz).
Ο πατέρας του ήταν Σουηδός και η μητέρα του Αμερικανίδα γερμανικής και εβραϊκής καταγωγής. Ο Άκερλοφ έλαβε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ το 1962 ενώ ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο MIT (Massachusetts Institute of Technology) το 1966. Έχει διδάξει επίσης στο London School of Economics.
Η σύζυγός του Τζάνετ Γέλεν (Janet Yellen) είναι από το 2004 πρόεδρος του παραρτήματος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ στο Σαν Φρανσίσκο (Federal Reserve Bank of San Francisco) και καθηγήτρια οικονομικών στο Μπέρκελεϊ· η Γέλεν έχει επίσης υπάρξει πρόεδρος στην Ομάδα Οικονομικών Συμβούλων του προέδρου Μπιλ Κλίντον.
Έργο
Ο Άκερλοφ έχει γίνει γνωστός για το άρθρο του The Market for Lemons: Quality Uncertainty and the Market Mechanism (Η αγορά των λεμονιών: αβέβαιη ποιότητα και μηχανισμός της αγοράς) που δημοσιεύτηκε το 1970 στην επιθεώρηση Quarterly Journal of Economics. Στο θεμελιώδες άρθρο αυτό ανέλυσε τα σοβαρά προβλήματα τα οποία μπορεί να πλήξουν τις αγορές που χαρακτηρίζονται από ασύμμετρη πληροφόρηση και κατέδειξε το πρόβλημα της «δυσμενούς επιλογής» (adverse selection).
Χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και την ορολογία των πωλητών τους (όπου «λεμόνια» [«lemons»] είναι όσα έχουν προβλήματα και «ροδάκινα» [«peaches»] όσα είναι σε καλή κατάσταση) έδειξε το πώς οι μεν αγοραστές δεν γνωρίζουν προκαταβολικά τίποτα για την ποιότητα των οχημάτων, ενώ οι πωλητές αντίθετα γνωρίζουν πολύ καλά την ποιότητά τους (ασύμμετρη πληροφόρηση). Αυτή η ασύμμετρη πληροφόρηση οδηγεί στην κατάρρευση της αγοράς. Επειδή οι αγοραστές δε γνωρίζουν την ποιότητα των προσφερόμενων αυτοκινήτων και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα «λεμόνια» από τα «ροδάκινα», είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν μόνο μια μέση τιμή. Έτσι όμως οι πωλητές με τη σειρά τους έχουν κέρδος μόνο αν προσφέρουν χειρότερης ποιότητας αυτοκίνητα, τα οποία κοστίζουν λιγότερο, αφού και καλύτερης ποιότητας να προσφέρουν, πάλι την ίδια μέση τιμή θα επιτύχουν. Με αυτόν τον τρόπο η τιμή των αυτοκινήτων διαρκώς μειώνεται και αντίστοιχα η ποιότητα των αυτοκινήτων διαρκώς χειροτερεύει μέχρι που η αγορά καταρρέει, παρόλο που και από τις δύο πλευρές υπάρχει ενδιαφέρον για προσφορά και αγορά καλής ποιότητας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων.
Στο βιβλίο Efficiency Wage Models of the Labor Market (Μοντέλα μισθών αποτελεσματικότητας και αγορά εργασίας), ο Άκερλοφ και η Τζάνετ Γέλεν καταθέτουν προτάσεις για την υπόθεση των μισθών αποδοτικότητας όπου οι εργοδότες πληρώνουν περισσότερα χρήματα σε σχέση με τους μισθούς όπου έχει ισορροπήσει η αγορά σε αντίθεση με τα συμπεράσματα της νεοκλασικής σχολής των οικονομικών.
Στην διάλεξη της 6ης Ιανουαρίου 2007 ενώπιον της American Economic Association με τίτλο The Missing Motivation in Macroeconomics (Η Χαμένη παρακίνηση στην μακροοικονομία), ο Άκερλοφ προτείνει ότι τα φυσικά πρότυπα (natural norms) θα πρέπει να έχουν τα πρόσωπα που λαμβάνουν αποφάσεις. Προτείνει ακόμα νέα θεματολογία για την μακροοικονομία που περιλαμβάνει και αυτά τα πρότυπα.
Βιβλιογραφία
Akerlof, George, and Janet Yellen. 1986. Efficiency Wage Models of the Labor Market. Orlando, Fla.: Academic Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Τζωρτζ Άκερλοφ
Άρθρο του Άκερλοφ από το Yale Economic Review
Αυτοβιογραφία του Άκερλοφ
Ιστοσελίδα για τον Άκερλοφ στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκελέι
Προσωπική ιστοσελίδα
Δημοσιεύσεις του Άκερλοφ
Κριτική του Άκερλοφ στον Τζωρτζ Μπους
Κριτική του Άκερλοφ στην κυβέρνηση Μπους
The Missing Motivation in Macroeconomics
Βραβευμένοι με Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών
1969–1975
Ράγκναρ Φρις \ Γιαν Τίνμπεργκεν (1969) Πολ Σάμιουελσον (1970) Σάιμον Κούζνετς (1971) Σερ Τζον Χικς \ Κένεθ Άροου (1972) Βασίλι Λεόντιεφ (1973) Γκούναρ Μύρνταλ \ Φρίντριχ Χάγιεκ (1974) Λεονίντ Καντορόβιτς \ Τγιάλινγκ Κούπμανς (1975)
1976–2000
Μίλτον Φρίντμαν (1976) Μπερτίλ Ολίν \ Τζέιμς Μεντ (1977) Χέρμπερτ Σάιμον (1978) Θίοντορ Σουλτς \ Άρθουρ Λιούις (1979) Λόρενς Κλάιν (1980) Τζέιμς Τόμπιν (1981) Τζωρτζ Στίγκλερ (1982) Ζεράρ Ντεμπρέ (1983) Ρίτσαρντ Στόουν (1984) Φράνκο Μοντιλιάνι (1985) Τζέιμς Μπιουκάναν (1986) Ρόμπερτ Σόλοου (1987) Μορίς Αγιέ (1988) Τρίγκβε Χααβέλμο (1989) Χάρι Μάρκοβιτς \ Μέρτον Μίλερ \ Ουίλιαμ Φόρσιθ Σαρπ (1990) Ρόναλντ Κόαζ (1991) Γκάρι Μπέκερ (1992) Ρόμπερτ Φόγκελ \ Ντάγκλας Νορθ (1993) Τζον Χαρσάνγι \ Τζων Φορμπς Νας \ Ράινχαρντ Ζέλτεν (1994) Ρόμπερτ Λούκας Τζούνιορ (1995) Τζέιμς Μίρλες \ Γουίλιαμ Βίκρεϊ (1996) Ρόμπερτ Μέρτον \ Μάιρον Σόουλς (1997) Αμάρτυα Σεν (1998) Ρόμπερτ Μαντέλ (1999) Τζέιμς Χέκμαν \ Ντάνιελ Μακφάντεν (2000)
2001-σήμερα
Τζωρτζ Άκερλοφ \ Μάικλ Σπενς \ Τζόζεφ Στίγκλιτς (2001) Ντάνιελ Κάνεμαν \ Βέρνον Σμιθ (2002) Ρόμπερτ Ένγκλι \ Κλάιβ Γκράνγκερ (2003) Φιν Κίντλαντ \ Έντουαρντ Πρέσκοτ (2004) Ρόμπερτ Άουμαν \ Τόμας Σέλινγκ (2005) Έντμουντ Φελπς (2006) Λεόνιτ Χούρβιτς \ Έρικ Μάσκιν \ Ρότζερ Μάιερσον (2007) Πωλ Κρούγκμαν (2008) Έλινορ Όστρομ \ Όλιβερ Ουίλιαμσον (2009) Πίτερ Ντάιαμοντ \ Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν \ Χριστόφορος Πισσαρίδης (2010) Τόμας Σάρτζεντ \ Κρίστοφερ Σιμς (2011) Άλβιν Ε. Ροθ \ Λόιντ Σάπλεϊ (2012) Γιουτζίν Φέιμα \ Λαρς Πίτερ Χάνσεν \ Ρόμπερτ Τζ. Σίλερ (2013) Ζαν Τιρόλ (2014) Άνγκους Ντίτον (2015) Όλιβερ Χαρτ \ Μπενγκτ Χόλμστρεμ (2016) Ρίτσαρντ Θέιλερ (2017) Γουίλιαμ Νόρντχαους \ Πολ Ρόμερ (2018) Αμπχιζίτ Μπάνερτζι \ Εστέρ Ντιφλό \ Μάικλ Κρέμερ (2019) Πολ Μίλγκρομ \ Ρόμπερτ Μπ. Γουίλσον (2020) Ντέιβιντ Καρντ \ Τζόσουα Άνγκριστ \ Γκουίντο Ίμπενς (2021)
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
