.
Ο Τζιν Χάκμαν (αγγλ. Gene Hackman), γεννημένος στις 30 Ιανουαρίου 1930 είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1971 Ο Άνθρωπος από τη Γαλλία (The French Connection) καθώς και με Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1992 Οι Ασυγχώρητοι (Unforgiven). Ο Χάκμαν που έχει αποσυρθεί από τα κινηματογραφικά δρώμενα από το 2004 είναι επίσης συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων. Ο Χάκμαν έγινε γνωστός το 1967 με την ερμηνεία του στην ταινία Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie & Clyde). Άλλες του αξιόλογες ταινίες περιλαμβάνουν τις: Ποτέ δεν Τραγούδησα για τον Πατέρα μου (I Never Sang for My Father, 1970), Ο Άνθρωπος από τη Γαλλία (The French Connection, 1971), Η Συνομιλία (The Conversation, 1974), Σούπερμαν (Superman, 1978, Πάθος για το Μπάσκετ (Hoosers, 1986), Ο Μισσισιπής Καίγεται (Mississippi Burning, 1989), Οι Ασυγχώρητοι (Unforgiven, 1992), Η Φίρμα (The Firm, 1993), Πιάστε τον Κοντό (Get Shorty, 1995), Οικογένεια Τενενμπάουμ (The Royal Tenenbaums, 2001) και Καρδιοκατακτητές (Heartbreakers, 2001). Ο Χάκμαν έχει επίσης βραβευτεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και με δυο Βραβεία BAFTA.
Πρώτα Χρόνια
O Τζιν Χάκμαν, γεννήθηκε στο Σαν Μπερναρντίνο της Καλιφόρνια το 1930. Οι γονείς του ήταν ο Γιουτζίν Έζρα Χάκμαν και η Λάιντα Γκρέι κι έχει έναν αδελφό τον Ρίτσαρντ[2]. Η οικογενειά του μεταφερόταν συνεχώς μέχρι που εγκαταστάθηκε στο Ντάνβιλ του Ιλινόι, στο σπίτι της γιαγιάς του[3] . Ο πατέρας του εργαζόταν ως τυπογράφος στην εφημερίδα της περιοχής Commercial-News[4]. Οι γονείς του πήραν διαζύγιο το 1943 κι ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια του.
Ο Χάκμαν έζησε τα εφηβικά του χρόνια στο Στορμ Λέικ της Αϊόβα και σε ηλικία 16 χρονών, άφησε το σπίτι του για να καταταγεί στο Σώμα Αμερικανών Πεζοναυτών, όπου υπηρέτησε για 4 χρόνια[5]. Μετά την απόλυσή του, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου εργαζόταν σε μικροδουλειές για να βγάλει τα προς το ζειν[5]. Η μητέρα του, που απεβίωσε το 1962, ήταν θύμα πυρκαγιάς την οποία προκάλεσε η ίδια κατά λάθος από καύτρα τσιγάρου.[6].
Καριέρα
Δεκαετία του '60
Το 1956, ο Χάκμαν μετακόμισε στην Καλιφόρνια και προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Διδάχτηκε υποκριτική στη σχολή του θεάτρου της Πασαντίνα, όπου γνωρίστηκε και έγινε φίλος με τον ηθοποιό Ντάστιν Χόφμαν[5]. Οι δυο τους αντιμετωπίζονταν ως αουτσάιντερ από τους συμφοιτητές τους. Μάλιστα σε μια ψηφοφορία που αφορούσε τα μέλη της θεατρικής ομάδας που είχαν λιγότερες ευκαιρίες να πετύχουν, ο Χάκμαν και ο Χόφμαν, συγκέντρωσαν τις περισσότερες αρνητικές ψήφους[5]. Αποφασισμένος να τους διαψεύσει ο Χόφμαν μπήκε σε ένα λεωφορείο με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Ένα άρθρο του περιοδικού Vanity Fair του 2004 ανέφερε το γεγονός ότι ο Χάκμαν, ο Χόφμαν κι ο Ρόμπερτ Ντυβάλ, που ήταν φίλοι μεταξύ τους, αγωνίστηκαν για να βρουν δουλειά στη Νέα Υόρκη κατά τις αρχές της δεκαετίας του '60. Ο Χάκμαν δούλευε ως θυρωρός σε ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη όταν συνάντησε ξανά έναν από τους καθηγητές του στο θέατρο της Πασαντίνα. Ο καθηγητής θέλοντας να υπενθυμίσει στον ηθοποιό, ότι δεν ήταν πλασμένος για δόξα του είπε: Βλέπεις, Χάκμαν, σου το είπα ότι δεν επρόκειτο να καταφέρεις τίποτα.
Ο Χάκμαν άρχισε να εργάζεται σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουεϊ. Το 1964 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο τη θεατρική παράσταση Any Tuesday πλάι στη Σάντι Ντένις[7]. Η συμμετοχή του σε αυτή την παράσταση του άνοιξε τις πόρτες για κινηματογραφική καριέρα. Έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία Λίλιθ (Lilith, 1964) πλάι στον Γουόρεν Μπίτι. Εμφανίστηκε επίσης στην τηλεοπτική σειρά The Invaders. Ακολούθησε μια σειρά δευτερεύοντων ρόλων σε ταινίες, μέχρι το 1967 που ο ρόλος του Μακ Μπάροου στην ταινία Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie & Clyde) του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου[5]. Το 1969 εμφανίστηκε πλάι στους Μπαρτ Λάνκαστερ και Ντέμπορα Κερ στην ταινία Οι Δαίμονες των Ουρανών (A Gypsy Moths), καθώς και στο πλευρό του Ρόμπερτ Ρέντφορντ στην ταινία Ο Πρωταθλητής του Ιλίγγου (Downhill Racer).
Δεκαετία του '70
Η αρχή της δεκαετίας του χάρισε ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Ποτέ δεν Τραγούδησα για τον Πατέρα μου (I Never Sang for My Father, 1970) κι η τελική καταξίωση ήρθε το 1971 όταν βραβεύτηκε με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως αστυνομικός Τζίμι Ποπάι Ντόιλ στην ταινία του Γουίλιαμ Φρίντκιν Ο Άνθρωπος από τη Γαλλία (The French Connection) (που βραβεύτηκε επίσης με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας). Έπειτα άρχισε να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικούς ρόλους[5].
Το 1972 πρωταγωνίστησε στην ταινία Η Περιπέτεια του Ποσειδώνα (The Poseidon Adventure, 1972) και το 1974 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα Η Συνομιλία (The Conversation). Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε σε έναν από τους διασημότερους κωμικούς του ρόλους, ως τυφλός ερημίτης, στην ταινία του Μελ Μπρουκς Φρανκενστάιν Τζούνιορ (Young Frankenstein, 1974).
To 1975 εμφανίστηκε στο σίκουελ της ταινίας Ο Άνθρωπος από τη Γαλλία με τίτλο Ο Ανθρωπος απο τη Γαλλια Νο2 (The French Connection II, 1975), σε σκηνοθεσία Τζον Φράνκενχαϊμερ αυτή τη φορά. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε επίσης στο γουέστερν Οι Αλύγιστοι (Bite the Bullet, 1975) καθώς και στο θρίλερ Επτά Αινίγματα για τον Ντετέκτιβ Χάρι (Night Moves) ταινία η οποία παρά το γεγονός ότι έλαβε ευνοϊκές κριτικές δεν είχε εμπορική απήχηση. Το 1977 πλαισίωσε τους ηθοποιούς Λόρενς Ολίβιε, Άντονι Χόπκινς, Μαξιμίλιαν Σελλ, Ντερκ Μπογκάρντ, Τζέιμς Καάν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Σον Κόνερι, Μάικλ Κέιν και Έλιοτ Γκουλντ στην ταινία του Ρίτσαρντ Ατένμπορο Η Γέφυρα του Άρνεμ (A Bridge Too Far). Την επόμενη χρονιά ανέλαβε το ρόλο του Λεξ Λούθορ στην κινηματογραφική εκδοχή του Σούπερμαν (Superman: The Movie). Επανέλαβε το ρόλο στις συνέχειες του 1980 και 1987.
Δεκαετία του '80
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Χάκμαν αμφιταλαντευόταν μεταξύ πρωταγωνιστικών και δευτεραγωνιστικών ρόλων. Το 1988 έλαβε την δεύτερή του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (η τέταρτη συνολικά) για την ταινία του Άλαν Πάρκερ Ο Μισσισιπής Καίγεται (Mississipi Burning) κι είχε επίσης έναν αξιομνημόνευτο ρόλο στην ταινία Αδιέξοδο (No Way Out) όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του Κέβιν Κόστνερ και της Σον Γιανγκ.
Άλλες του συμμετοχές περιλαμβάνουν τις ταινίες: Οι Κόκκινοι (Reds, 1981), Αποστολή στη Νικαράγουα (Under Fire, 1983), Πάθος για το Μπάσκετ (Hoosers, 1986), Η Γοητεία της Εξουσίας (Power) και BAT 21: Αποστολή Χίλιων Κινδύνων (Bat*21, 1988). Το 2008 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία Πάθος για το Μπάσκετ (Hoosers, 1986) στην τέταετη θέση στη λίστα με τις καλύτερες αθλητικές ταινίες όλων των εποχών.
Δεκαετία του '90
Στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο ηθοποιός υπέστη αγγειοπλαστική, επέμβαση που τον κράτησε εκτός κινηματογραφικών δρωμένων για μικρό χρονικό διάστημα. Επέστρεψε το 1990 με την ταινία Φρενήρης Απόδραση (Narrow Margin, 1990). Εμφανίστηκε επίσης στο πλευρό των Μέριλ Στριπ και Σίρλεϊ ΜακΛέιν στην ταινία Φλερτάροντας τη Ζωή (Postcards from the Edge, 1990). Το 1992 υποδύθηκε το ρόλο του σαδιστικού σερίφη Λιτλ Μπιλ Ντάγκετ στο γουέστερν του Κλιντ Ίστγουντ Οι Ασυγχώρητοι (Unforgiven) που του χάρισε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου[5]. Η ταινία βραβεύτηκε επίσης με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Το 1993 ο Χάκμαν ανέλαβε ενός διεφθαρμένου δικηγόρου στην ταινία Η Φίρμα (The Firm) βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζον Γκρίσαμ. Το 1996 εμφανίστηκε στην ταινία Ο Θάλαμος (The Chamber), επίσης βασισμένη σε μυθιστόρημα του Γκρίσαμ.
Το 1995 υποδύθηκε έναν παραγωγό του Χόλιγουντ στην ταινία Πιάστε τον Κοντό (Get Shorty) πλάι στους Τζον Τραβόλτα και Ντάνι Ντε Βίτο, έναν μοχθηρό πιστολά στην ταινία του Τζον Χέρον Γρήγορη και Θανάσιμη (The Quick and the Dead) πλάι στους Σάρον Στόουν, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Ράσελ Κρόου, καθώς κι έναν καπετάνιο υποβρυχίου στην ταινία Κράιμσον Τάιντ (Crimson Tide) πλάι στον Ντένζελ Ουάσινγκτον.
Το 1996 εμφανίστηκε στο ρόλο ενός συντηρητικού γερουσιαστή στην επανεκτέλεση της ταινίας του 1978 Το Κλουβί με τις Τρελές (La Cage aux Folles), που προβλήθηκε με τίτλο Φτερά και Πούπουλα (The Birdcage). Συμπρωταγωνιστής του στην ταινία ήταν ο Ρόμπιν Γουίλιαμς.
Το 1997 ανέλαβε το ρόλο ενός Προέδρου των Η.Π.Α. που διαπράττει έγκλημα στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ Απόλυτη Δύναμη (Absolute Power, 1997).
Δεκαετία του 2000
Το 2001 εμφανίστηκε στην ταινία μυστηρίου του Ντέιβιντ Μάμετ Το Κόλπο (The Heist), καθώς επίσης και στην κωμωδία Καρδιοκατακτητές (Heartbreakers) πλάι στις Σιγκούρνι Γουίβερ και Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ και στην ταινία Οικογένεια Τενενμπάουμ (The Royal Tenenbaums, 2001), όπου υποδυόταν τον εκκεντρικό πατέρα μιας παράξενης οικογένειας. Ο ρόλος του στην ταινία του χάρισε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα ή Μιούζικαλ. Το 2003 συμπρωταγωνίστησε μετά από πολλά χρόνια με τον φίλο του από τα παλιά Ντάστιν Χόφμαν στην ταινία Οι Ενορκοι (Runaway Jury, 2003) και το 2004 έκανε την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία Ολοι οι Ανθρωποι του Δημάρχου (Welcome to Mooseport, 2004).
Το 2003 βραβεύτηκε με βραβείο Σέσιλ Μπι ΝτεΜιλ για την προσφορά του στο χώρο της εβδομης τέχνης."[8].
Προσωπική ζωή
Ο Χάκμαν υπήρξε παντρεμένος από το 1956 με την Φέι Μαλτέζε με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Το ζευγάρι χώρισε μετά από τριάντα χρόνια γάμου το 1986. Ο ηθοποιός ξαναπαντρεύτηκε το 1991 με την Μπέτσι Αρακάβα.
Παραπομπές
His middle name is "Allen", according to the California Birth Index, 1905–1995. Center for Health Statistics, California Department of Health Services, Sacramento, California. At Ancestry.com
«Gene Hackman Biography (1930–)». Filmreference.com. Ανακτήθηκε στις 2010-06-17.
Norman, Michael (1989-03-19). «HOLLYWOOD'S UNCOMMON EVERYMAN». New York Times. Ανακτήθηκε στις 2010-07-19.
Leman, Kevin (2007). What Your Childhood Memories Say about You: And What You Can Do about It. Tyndale House Publishers, Inc., σελ. 154. ISBN 1-4143-1186-9.
Stated on Inside the Actors Studio, 2001
«Gene Hackman profile». Eonline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-30. Ανακτήθηκε στις 2010-08-11.
http://www.imdb.com/title/tt0609447/plotsummary
«Business Wire, November 14, 2002. Hollywood. 'Gene Hackman to Receive HFPA'S Cecil B. DeMille Award At 60th Annual Golden Globe Awards to be Telecast Live on NBC on Sunday, January 19, 2003'». Findarticles.com. 2002-11-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-09. Ανακτήθηκε στις 2010-06-17.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τζιν Χάκμαν, σελίδα στον ιστότοπο Cine.gr (Ελληνικά).
Τζιν Χάκμαν στο IMDb (Αγγλικά)
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
